Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz niektórych innych ustaw

stawki opłaty i zwolnienia od opłat w zakresie dotyczącym wiz.
W ust. 6 ustalono dodatkową stawkę opłaty za wizę wydawaną przez komendanta placówki
Straży Granicznej dla jednej osoby, wyodrębniając opłatę za wizę wydawaną dzieciom w
wieku od 6 do 12 lat w wysokości równowartości 35 euro. Powyższe rozwiązanie jest zgodne
z art. 16 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 810/2009.
Mając na uwadze, że rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 810/2009 nie
przewiduje wydawania wiz grupowych, zrezygnowano z określania stawki dla grupy osób.
Ponadto w ust. 6 dodano do zwolnień od opłat wizę dla przedstawicieli organizacji
niekomercyjnych w wieku do 25 lat uczestniczących w seminariach, konferencjach,
imprezach sportowych, kulturalnych i edukacyjnych organizowanych przez organizacje
niekomercyjne, uwzględniając art. 16 ust. 4 lit. d rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i
Rady (WE) nr 810/2009.
W ust. 7 dotyczącym opłat za przedłużenie wizy dostosowano terminologię w zakresie wiz
wprowadzoną projektowaną ustawą w ustawie z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach. W
miejsce wizy jednolitej została wskazana wiza Schengen. Przewidziano również zwolnienie z
opłaty za przedłużenie wizy Schengen w przypadkach, o których mowa w art. 33 ust. 1
rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 810/2009.
Ponadto zarówno w ust. 6, jak i w ust. 7 ustalono, że przeliczanie równowartości euro na złote
będzie dokonywane według referencyjnego kursu euro ogłoszonego przez Europejski Bank
Centralny w ostatnim dniu roboczym poprzedzającym dzień złożenia wniosku odpowiednio o
wydanie wizy lub o przedłużenie wizy. Wskazany sposób przeliczania euro na złote
uwzględnia brzmienie art. 16 ust. 7 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr
810/2009.
7) ustawy z dnia 24 sierpnia 2007 r. o udziale Rzeczypospolitej Polskiej w Systemie
Informacyjnym Schengen oraz Systemie Informacji Wizowej
Proponowane zmiany odnoszą się do brzmienia art. 6 ustawy z dnia 24 sierpnia 2007 r. o
udziale Rzeczypospolitej Polskiej w Systemie Informacyjnym Schengen oraz Systemie
Informacji Wizowej nadanego projektem ustawy o zmianie ustawy o udziale
Rzeczypospolitej Polskiej w Systemie Informacyjnym Schengen oraz Systemie Informacji
Wizowej oraz niektórych innych ustaw (druk sejmowy nr 2480), który niebawem zostanie
skierowany do drugiego czytania w Sejmie.
32

Zmiana dotycząca art. 6 pkt 1 polega na umożliwieniu dostępu do VIS także w celu podjęcia
decyzji o cofnięciu wizy, którą to instytucję wprowadza się projektowaną ustawą w ustawie o
cudzoziemcach, dostosowując jej przepisy do uregulowań wynikających z rozporządzenia
Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 810/2009. Zgodnie bowiem z art. 33 ust. 7 i art. 34
ust. 8 ww. rozporządzenia informacje na temat przedłużonej wizy oraz informacje o
unieważnionej lub cofniętej wizie wprowadza się do systemu VIS zgodnie z art. 13 i 14
rozporządzenia VIS. Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 810/2009 w
art. 54 pkt 7 nadaje nowe brzmienie art. 13 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady
(WE) nr 767/2008 z dnia 9 lipca 2008 r. w sprawie Wizowego Systemu Informacyjnego
(VIS) oraz wymiany danych pomiędzy państwami członkowskimi ma temat wiz
krótkoterminowych (rozporządzenie w sprawie VIS), który określa zakres informacji
wprowadzanych do systemu VIS w przypadku unieważnienia lub cofnięcia wizy. Ponieważ
zakres przedmiotowy tego przepisu uległ zawężeniu i nie obejmuje obecnie informacji o
skróceniu okresu ważności wizy należało usunąć tę część przepisu z art. 6 ust. 1 ustawy o
udziale Rzeczypospolitej Polskiej w Systemie Informacyjnym Schengen oraz Systemie
Informacji Wizowej.
Zmiana dotycząca art. 6 pkt 2 polega na zastąpieniu dotychczasowego odesłania do art. 17
ust. 2 Konwencji Wykonawczej z dnia 19 czerwca 1990 r. do Układu z Schengen z dnia 14
czerwca 1985 r. między Rządami Państw Unii Gospodarczej Beneluksu, Republiki Federalnej
Niemiec oraz Republiki Francuskiej w sprawie stopniowego znoszenia kontroli na wspólnych
granicach odesłaniem do Wspólnotowego Kodeksu Wizowego, bowiem na podstawie art. 56
ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 810/2009 art. 17 ww.
Konwencji Wykonawczej do Układu z Schengen został uchylony.

W art. 9 projektu ustawy przewidziano, że zaproszenia wpisane do ewidencji
zaproszeń przed dniem wejścia w życie ustawy zachowują ważność.
Z art. 10 wynika, że wizy wydane na podstawie ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o
cudzoziemcach zachowują ważność przez okres, na jaki zostały wydane. Ponadto wskazano,
że do wiz jednolitych wydanych przed dniem wejścia w życie ww. ustawy stosuje się
przepisy o wizach Schengen. Zgodnie z przepisem do wiz wydanych w celu, o którym mowa
w art. 28 ust. 1 pkt 7 ustawy w brzmieniu przed projektowaną nowelizacją, mają być
stosowane przepisy dotyczące wiz wydanych w celu, o którym mowa w art. 26 ust. 1 pkt 5 –
33

7 w brzmieniu nadanym projektowaną ustawą. Przyjęto także, że do wiz wydanych w celu, o
którym mowa w art. 28 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach
stosuje się przepisy dotyczące wiz wydanych w celu, o którym mowa w art. 26 ust. 1 pkt 26
ustawy w brzmieniu nadanym projektowaną ustawą. Ponadto wskazano, że do wiz wydanych
na podstawie art. 29 ust. 3 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach stosuje się
przepisy dotyczące wiz wydanych w celu, o którym mowa w art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy w
brzmieniu nadanym projektowaną ustawą.
Zasadne jest zachowanie ważności wiz wydanych przed dniem wejścia w życie
projektowanej ustawy, tak aby nie doszło do sytuacji, w której cudzoziemcy będą musieli
wyjechać z Polski, gdyż ich pobyt w naszym kraju stałby się nielegalny.
W art. 11 przewidziano, że do dnia 4 kwietnia 2011 r. konsul jest obowiązany
uzasadniać ustnie odmowę wydania wizy, o której mowa w art. 26 ust. 1 pkt 18 ustawy w
brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, może jednak odstąpić od uzasadnienia w całości lub w
części, jeżeli wymagają tego względy bezpieczeństwa państwa. Obecnie nie ma odwołań od
decyzji o odmowie wydania wizy i nie uzasadnia się takich decyzji. Dopiero projektowana
ustawa w art. 37 ust. 4 ustawy o cudzoziemcach przewiduje tryb odwoławczy od decyzji o
odmowie wydania wizy. Zgodnie z projektem przepis ten w odniesieniu do wiz wydanych
przez konsula wchodzi w życie dopiero z dniem 5 kwietnia 2011 r. (co dopuszcza art. 58 ust.
5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 810/2009). Jednakże zgodnie z
art. 3 ust. 2 dyrektywy 2004/38/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia
2004 r. w sprawie prawa obywateli Unii i członków ich rodzin do swobodnego
przemieszczania się i pobytu na terytorium państw członkowskich zmieniającą
rozporządzenie (EWG) nr 1612/68 i uchylającej dyrektywy 64/221/EWG, 68/360/EWG,
72/194/EWG, 73/148/EWG, 75/34/EWG, 75/35/EWG, 90/364/EWG, 90/365/EWG i
93/96/EWG (Dz. Urz. UE L 158 z 30.04.2004, str. 77) istnieje obowiązek wprowadzenia w
prawie krajowym ułatwień wjazdu i pobytu dla członków rodziny obywatela UE, którzy do
niego dołączają lub z nim przebywają, a którzy nie mieszczą się w definicji członka rodziny
określonej w art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 14 lipca 2006 r. o wjeździe na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, pobycie oraz wyjeździe z tego terytorium obywateli państw
członkowskich Unii Europejskiej i członków ich rodzin oraz obowiązek uzasadnienia każdej
odmowy wjazdu lub pobytu tych osób. W związku z powyższym należało w przepisie
przejściowym przewidzieć tymczasowo – do dnia 5 kwietnia 2011 r. – obowiązek ustnego
uzasadniania przez konsula wydanej decyzji o odmowie wydania wizy w celu dołączenia do
34

obywatela państwa członkowskiego Unii Europejskiej, państwa członkowskiego
Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim
Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej lub przebywania z nim.
Art. 12 rozstrzyga, że do postępowań wszczętych i niezakończonych przed dniem
wejścia w życie ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe.
W art. 13 wskazano, że dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie
art. 20 ust. 1, art. 4 i art. 47 ust. 1 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach
zachowują moc do dnia wejścia w życie nowych przepisów wykonawczych wydanych na
podstawie art. 20 ust. 1, art. 48f i art. 48g ust. 1 ww. ustawy w brzmieniu nadanym
projektowaną ustawą, nie dłużej jednak niż przez okres 6 miesięcy.
W art. 14 zaproponowano, aby projektowana ustawa weszła w życie z dniem 5
kwietnia 2010 r. Konieczne jest dostosowanie przepisów ustawy do prawa Unii Europejskiej
w jak najszybszym możliwym czasie, przy jednoczesnym zachowaniu stosownego vacatio
legis, niezbędnego do zapoznania się z nowymi regulacjami i przygotowanie do ich
stosowania. Jednocześnie należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 58 ust. 2 rozporządzenia
Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 810/2009 jego przepisy mają być stosowane od
dnia 5 kwietnia 2010 r. Przepis przewiduje wyjątki odnośnie wejścia w życie ustawy, a
mianowicie
– art. 37 ust. 2 i ust. 4 pkt 1, art. 48a ust. 5 i art. 48b ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 13 czerwca
2003 r. o cudzoziemcach ma być stosowany od dnia 5 kwietnia 2011 r. (co jest zgodne z art.
58 ust. 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 810/2009),
– art. 87a ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach ma być stosowany zgodnie z
określoną przez Komisję Europejską datą rozpoczęcia funkcjonowania Systemu Informacji
Wizowej w Rzeczypospolitej Polskiej (rozwiązanie to uwzględnia art. 48 ust. 1
rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 767/2008 z dnia 9 lipca 2008 r. w
sprawie Wizowego Systemu Informacyjnego (VIS) oraz wymiany danych pomiędzy
państwami członkowskimi na temat wiz krótkoterminowych (rozporządzenie w sprawie VIS).

Projekt ustawy jest zgodny z prawem Unii Europejskiej.
Projekt ustawy nie zawiera przepisów technicznych, a zatem nie podlega notyfikacji,
zgodnie z trybem przewidzianym w przepisach rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23
35

grudnia 2002 r. w sprawie sposobu funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm i
aktów prawnych (Dz. U. Nr 239, poz. 2039 oraz z 2004 r. Nr 65, poz. 597).
Projekt ustawy nie wymaga przedłożenia właściwym instytucjom i organom Unii
Europejskiej lub Europejskiemu Bankowi Centralnemu w celu uzyskania opinii, dokonania
konsultacji lub uzgodnienia.


36