Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia oraz niektórych innych ustaw
projekt ustawy dotyczy liberalizacji niektórych przepisów dotyczących np. zatwierdzenia dla rozpoczynanej działalności gospodarczej, zwolnienia zakładów żywienia zbiorowego typu zamkniętego z obowiązku pobierania i przechowywania próbek żywności; uproszczenia zasad prowadzenia działalności gospodarczej związanej z produkcją i obrotem żywnością, a także materiałami i wyrobami przeznaczonymi do kontaktu z żywnością
projekt mający na celu wykonanie prawa Unii Europejskiej
- Kadencja sejmu: 6
- Nr druku: 2411
- Data wpłynięcia: 2009-10-05
- Uchwalenie: Projekt uchwalony
- tytuł: o zmianie ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia oraz niektórych innych ustaw
- data uchwalenia: 2010-01-08
- adres publikacyjny: Dz.U. Nr 21, poz. 105
2411-cz-2
sól disodowa 6,6-oksybis(2-naftalenosulfonowego kwasu)
Nie więcej niż 1,0 %
Niesulfonowane pierwszorzędowe aminy aromatyczne
Nie więcej niż 0,01% (w przeliczeniu na anilinę)
Substancje ulegające wyekstrahowaniu eterem
Z roztworu o pH 7, nie więcej niż 0,2%
Arsen
Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów
Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć
Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm
Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)
Nie więcej niż 40 mg/kg
13. E 131 BŁ KIT PATENTOWY V
Nazwy synonimowe
CI Błękit spożywczy 5
Definicja
Błękit Patentowy V zawiera głównie wapniowy lub sodowy związek [4-(α-(4-
dietyloaminofenylo)-5-hydroksy-2,4-disulfofenylo-metylideno)-2,5-
cykloheksadien-1-yliden] dietyloamoniowego wodorotlenku soli inertnej i
dodatkowe substancje barwiące, łącznie z chlorkiem sodu i/albo siarczanem sodu
i/albo siarczanem wapnia jako głównymi składnikami niebarwnymi.
Dozwolona jest także sól potasowa.
Klasa
Triarylometanowe
Numer wg Colour Index
42051
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych
222-573-8
Nazwa chemiczna
Wapniowy lub sodowy związek [4-(α-(4-dietylo-aminofenylo)-5-hydroksy-2,4-
disulfofenylo-metylideno)-2,5-cykloheksadien-1-yliden] dietyloamoniowego
wodorotlenku soli wewnętrznej
Wzór chemiczny
Związek wapniowy: C27H31 N2 O7S2Ca1/2
Związek sodowy: C27H31 N2 O7S2 Na
Masa cząsteczkowa
Związek wapniowy: 579,72
Związek sodowy: 582,67
Analiza
Zawiera nie mniej niż 85% substancji barwiących ogółem, w przeliczeniu na sól
sodową
E1%1cm 2.000 przy około 638 nm w wodnym roztworze o pH 5
Opis
Ciemnoniebieski proszek lub granulki
Identyfikacja
A. Spektrometria
Maksimum w wodzie przy 638 nm i pH 5
B. Roztwór wodny - niebieski
Czystość
Substancje nierozpuszczalne w wodzie
Nie więcej niż 0,2%
Substancje barwiące dodatkowe
Nie więcej niż 2,0%
Składniki organiczne inne niż substancje barwiące:
3-hydroksybenzaldehyd
kwas 3-hydroksybenzoesowy
Ogółem nie więcej niż 0,5%
kwas 3-hydroksy-4-sulfobenzoesowy
kwas N,N-dietyloaminobenzeno-sulfonowy
Leukozwiązek
Nie więcej niż 4,0%
Niesulfonowane pierwszorzędowe aminy aromatyczne
Nie więcej niż 0,01% (wyrażone jako anilina)
Projekt wstępny
Strona 29 z 29
Substancje ulegające wyekstrahowaniu eterem
Z roztworu o pH 5 nie więcej niż 0,2%
Arsen
Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów
Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć
Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm
Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)
Nie więcej niż 40 mg/kg
14. E 132 INDYGOTYNA, INDYGOKARMIN
Nazwy synonimowe
CI Błękit spożywczy 1
Definicja
Indygotyna zawiera głównie mieszaninę 3,3'-diokso-2,2'-bi-indolylideno-5,5'-
disulfonianu disodowego i 3,3'-diokso-2,2'-bi-indolylideno-5,7'-disulfonianu
disodowego i dodatkowe substancje barwiące, łącznie z chlorkiem sodu i/albo
siarczanem sodu jako głównymi składnikami niebarwnymi.
Indygotyna jest opisana jako sól sodowa. Dozwolone są także sole: wapniowa i
potasowa
Klasa
Indygoidowe
Numer wg Colour Index
73015
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych
212-728-8
Nazwa chemiczna
3,3'-Diokso-2,2'-bi-indolylideno-5,5'-disulfonianu disodowy,
Wzór chemiczny
C16H8N2Na2O8S2
Masa cząsteczkowa
466,36
Analiza
Zawiera nie mniej niż 85% substancji barwiących ogółem, w przeliczeniu na sól
sodową 3,3'-diokso-2,2'-bi-indolylideno-5,7'-disulfonianu disodowego: nie więcej
niż 18 %
E1%1cm 480 przy około 610 nm w roztworze wodnym
Opis
Ciemnoniebieski proszek lub granulki
Identyfikacja
A. Spektrometria
Maksimum w wodzie przy około 610 nm
B. Roztwór wodny - niebieski
Czystość
Substancje nierozpuszczalne w wodzie
Nie więcej niż 0,2%
Dodatkowe substancje barwiące
Oprócz 3,3'-diokso-2,2'-bi-indolylideno-5,7'-disulfonianu: nie więcej niż 1,0%
Składniki organiczne inne niż substancje barwiące:
kwas izatyno-5-sulfonowy
kwas 5-sulfoantranilowy
Ogółem nie więcej niż 0,5%
kwas antranilowy
Niesulfonowane pierwszorzędowe aminy aromatyczne
Nie więcej niż 0,01% (w przeliczeniu na anilinę)
Substancje ulegające wyekstrahowaniu eterem
Nie więcej niż 0,2% w warunkach neutralnych
Arsen
Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów
Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć
Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm
Nie więcej niż 1 mg/kg
Projekt wstępny
Strona 30 z 30
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)
Nie więcej niż 40 mg/kg
15. E 133 BŁ KIT BRYLANTOWY FCF
Nazwy synonimowe
CI Błękit spożywczy 2
Definicja
Błękit brylantowy FCF zawiera głównie α-(4-(N-etylo-3-
sulfonianobenzylamino)fenylo)-α-(4-N-etylo-3-
sulfonianobenzylamino)cykloheksa-2,5-dienylideno) tolueno-2-sulfonian
disodowy oraz jego izomery i dodatkowe substancje barwiące, łącznie z chlorkiem
sodu i/albo siarczanem sodu jako głównymi składnikami niebarwnymi.
Błękit brylantowy FCF jest opisany jako sól sodowa. Dozwolone są także sole:
wapniowa i potasowa
Klasa
Triarylometanowe
Numer wg Colour Index
42090
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych
223-339-8
Nazwa chemiczna
α-(4-(N-Etylo-3-sulfonianobenzylamino)fenylo)-α-(4-N-etylo-3-
sulfonianobenzylamino)cykloheksa-2,5-dienylideno)tolueno-2-sulfonian
disodowy
Wzór chemiczny
C37H34N2Na2O9S3
Masa cząsteczkowa
792,84
Analiza
Zawiera nie mniej niż 85% substancji barwiących ogółem w przeliczeniu na sól
sodową
E1%1cm 1.630 przy około 630 nm w roztworze wodnym
Opis
Czerwonawo-niebieski proszek lub granulki
Identyfikacja
A. Spektrometria
Maksimum w wodzie przy około 630 nm
B. Roztwór wodny - błękitny
Czystość
Substancje nierozpuszczalne w wodzie
Nie więcej niż 0,2%
Dodatkowe substancje barwiące
Nie więcej niż 6,0%
Składniki organiczne inne niż substancje barwiące:
Łącznie kwasy 2-,3- i 4-formylobenzenosulfonowe
Nie więcej niż 1,5%
Kwas 3-((etylo)(4sulfofenylo)amino)-metylobenzenosulfonowy
Nie więcej niż 0,3%
Leukozwiązek
Nie więcej niż 5,0%
Niesulfonowane pierwszorzędowe aminy aromatyczne
Nie więcej niż 0,01% (w przeliczeniu na anilinę)
Substancje ulegające wyekstrahowaniu Eterem
Nie więcej niż 0,2% przy pH 7
Arsen
Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów
Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć
Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm
Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)
Nie więcej niż 40 mg/kg
16. E 140 (i) CHLOROFILE
Projekt wstępny
Strona 31 z 31
Nazwy synonimowe
CI Zieleń naturalna 3, Chlorofil magnezowy, Feofityna magnezowa
Definicja
Chlorofile otrzymywane są w wyniku ekstrakcji rozpuszczalnikami naturalnych,
jadalnych surowców roślinnych, trawy, lucerny i pokrzywy. Podczas usuwania
rozpuszczalników naturalnie występujący magnez koordynacyjny we właściwym
układzie może być całkowicie lub częściowo usunięty z chlorofili i utworzyć
odpowiednio feofityny. Chlorofile magnezowe i feofityny są głównymi
składnikami barwiącymi. Produkt otrzymany w wyniku ekstrakcji, z którego
zostały usunięte rozpuszczalniki, zawiera zarówno inne pigmenty takie jak
karotenoidy, jak też olejki, tłuszcze i woski pochodzące z surowca. Do ekstrakcji
mogą być użyte tylko następujące rozpuszczalniki: aceton, keton metyloetylowy,
dichlorometan, dwutlenek węgla, metanol, etanol, propan-2-ol i heksan
Klasa
Porfiryny
Numer wg Colour Index
75810
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych
Chlorofile: 215-800-7, chlorofil a: 207-536-6, chlorofil b: 208-272-4
Nazwa chemiczna
Głównymi składnikami barwiącymi są: fityl(132R,17S,18S,)-3-(8-etylo-132-
metoksykarbonylo-2,7,12,18-tetrametylo-13'-okso-3-winylo-131-132-17,18-
tetrahydrocyklopenta[at]-porfiryn-17-ylo)propionian, (Feofityna a), lub jako
kompleks magnezowy (Chlorofil a) fityl(132R, 17S,18S,)-3-(8-etylo-7-formylo-
132-metoksykarbonylo-2,12,18-trimetylo- 13'-okso-3-winylo- 131-132-17,18-
tetrahydrocyklopenta[at]-porfiryn-17-ylo)propionian, (Feofityna b), lub jako
kompleks magnezowy (Chlorofil b)
Wzór chemiczny
Chlorofil a (kompleks magnezowy): C55H72MgN4O5
Chlorofil a: C55H74N4O5
Chlorofil b (kompleks magnezowy): C55H70MgN4O6
Chlorofil b: C55H72N4O6
Masa cząsteczkowa
Chlorofil a (kompleks magnezowy): 893,51
Chlorofil a: 871,22
Chlorofil b (kompleks magnezowy): 907,49
Chlorofil b: 885,20
Analiza
Łączna zawartość chlorofili i ich kompleksów magnezowych wynosi nie mniej
niż 10%
E1%1cm 700 przy około 409 nm w chloroformie
Opis
Woskowe ciało stałe o barwie od oliwkowozielonej do ciemnozielonej, w
zależności od zawartości magnezu koordynacyjnego
Identyfikacja
Spektrometria
Maksimum w chloroformie przy około 409 nm
Czystość
Pozostałości rozpuszczalników
Aceton
Keton metyloetylowy
Metanol Nie więcej niż 50 mg/kg,
Etanol pojedynczo lub łącznie
Propan-2-ol
Heksan
Dichlorometan nie więcej niż 10 mg/kg
Arsen
Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów
Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć
Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm
Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)
Nie więcej niż 40 mg/kg
17. E 140 (ii) CHLOROFILINY
Projekt wstępny
Strona 32 z 32
Nazwy synonimowe
CI Zieleń naturalna 5, Chlorofilina sodowa, Chlorofilina potasowa
Definicja
Sole zasadowe chlorofilin są otrzymywane w wyniku zmydlania ekstraktów
naturalnych odmian jadalnych surowców roślinnych, trawy, lucerny i pokrzywy.
W wyniku zmydlania zostają usunięte grupy estrowe metylowe i fitolowe i mogą
ulec częściowemu rozszczepieniu pierścienie cyklopentenylowe. Grupy kwasowe
ulegają neutralizacji tworząc sole potasowe i/albo sodowe.
Do ekstrakcji mogą być użyte tylko następujące rozpuszczalniki: aceton, keton
metyloetylowy, dichlorometan, dwutlenek węgla, metanol, etanol, propan-2-ol i
heksan
Klasa
Porfiryny
Numer wg Colour Index
75815
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych
287-483-3
Nazwa chemiczna
Głównymi składnikami barwiącymi w formach kwasowych są:
- 3-(10-karboksylano-4-etylo-1,3,5,8-tetrametylo-9-okso-2- winyloforbin-7-
ylo)propionian (chlorofilina a)
i
- 3-(10-karboksylano-4-etylo-3-formylo-1,5,8-trimetylo-9- okso-2-winyloforbin-
7-ylo)propionian (chlorofilina b).
W zależności od stopnia hydrolizy pierścień cyklopentenylowy może zostać
rozszczepiony, prowadząc do utworzenia trzeciej funkcji karboksylowej.
Wzór chemiczny
Chlorofilina a (forma kwasowa): C34H34N4O5 Chlorofilina b (forma kwasowa):
C34H32N4O6
Masa cząsteczkowa
Chlorofilina a: 578,68
Chlorofilina b: 592,66
Każda z ww. wartości może ulec powiększeniu o 18 Daltonów, jeżeli nastąpi
rozszczepienie pierścienia cyklopentenylowego
Analiza
Zawartość chlorofilin ogółem wynosi nie mniej niż 95% próbki wysuszonej w
około 100 °C przez 1 godzinę.
E1%1cm 700 przy około 405 nm w roztworze wodnym o pH 9
E1%1cm 140 przy około 653 nm w roztworze wodnym o pH 9
Opis
Ciemnozielony do niebiesko-czarnego proszek
Identyfikacja
Spektrometria
Maksimum w wodnym buforze fosforanowym o pH 9 przy około 405 nm i przy
około 653 nm
Czystość
Pozostałości rozpuszczalników
Aceton
Keton metyloetylowy
Metanol Nie więcej niż 50 mg/kg,
Etanol pojedynczo lub łącznie
Propan-2-ol
Heksan
Dichlorometan: nie więcej niż 10 mg/kg
Arsen
Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów
Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć
Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm
Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)
Nie więcej niż 40 mg/kg
18. E 141 (i) KOMPLEKSY MIEDZIOWE CHLOROFILI
Nazwy synonimowe
CI Naturalna Zieleń 3, Chlorofil miedziowy, Feofityna miedziowa
Definicja
Chlorofile miedziowe są otrzymywane w wyniku dodatku soli miedzi do
Projekt wstępny
Strona 33 z 33
Dokumenty związane z tym projektem:
-
2411-cz-1
› Pobierz plik

-
2411-cz-2
› Pobierz plik



Projekty ustaw
Elektromobilność dojrzewa. Auta elektryczne kupujemy z rozsądku, nie dla idei