Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia oraz niektórych innych ustaw

8. E 213 BENZOESAN WAPNIA

Nazwy synonimowe
Benzoesan monowapniowy


Definicja



Nazwa chemiczna
Benzoesan wapnia

Dibenzoesan wapnia

Numer wg Europejskiego Spisu

Substancji Chemicznych
218-235-4


Wzór chemiczny
Bezwodny: C14H10O4Ca

Monowodzian: C14H10O4Ca x H2O
Triwodzian: C14H10O4Ca x 3H2O

Masa cząsteczkowa
Bezwodny: 282,31

Monowodzian: 300,32
Triwodzian: 336,36

Analiza
Zawartość nie mniej niż 99 % po suszeniu w 105 °C


Opis
Białe lub bezbarwne kryształy lub biały proszek


Identyfikacja


A. Zakres temperatur topnienia dla kwasu benzoesowego

otrzymanego w wyniku zakwaszenia i niepoddanego
rekrystalizacji wynosi od 121,5 °C do 123,5 °C, po suszeniu w
eksykatorze z kwasem siarkowym

B. Dodatni wynik próby na obecność benzoesanu i wapnia


Czystość


Ubytek po suszeniu
Nie więcej niż 17,5 % oznaczony po suszeniu w 105 °C do stałej masy


Substancje nierozpuszczalne w wodzie
Nie więcej niż 0,3 %


Chlorowane związki organiczne
Nie więcej niż 0,06 % wyrażone jako chlorki, co odpowiada wartości 0,25 %

wyrażonej jako kwas monochlorobenzoesowy

Substancje łatwo ulegające utlenieniu
Do 100 ml wody dodać 1,5 ml kwasu siarkowego, ogrzać do wrzenia i dodawać

kroplami 0,1 N KMnO4, dopóki różowy kolor nie będzie utrzymywał się przez 30
sekund. 1 g próbki odważonej z dokładnością do mg rozpuścić w ogrzewanym
roztworze i miareczkować 0,1 N KMnO4 do momentu, aż różowy kolor będzie się
utrzymywał przez 15 sekund. Ilość zużytego KMnO4 nie powinna być większa niż
0,5 ml

Substancje łatwo ulegające zwęgleniu
Barwa chłodnego roztworu 0,5 g kwasu benzoesowego w 5 ml 94,5-95,5 % kwasu

siarkowego nie może być intensywniejsza niż barwa wzorca zawierającego 0,2 ml
chlorku kobaltu TSC, 0,3 ml chlorku żelazowego TSC, 0,1 ml siarczanu
miedziowego TSC i 4,4 ml wody

Kwasy wielopierścieniowe
Zakres temperatur topnienia pierwszego osadu uzyskanego w wyniku frakcyjnego

zakwaszania (zobojętnionego) roztworu benzoesanu wapnia nie może się różnić
od zakresu temperatur topnienia kwasu benzoesowego

Stopień kwasowości lub alkaliczności
Ilość 0,1 N NaOH lub 0,1 N HCl potrzebna do zobojętnienia 1 g benzoesanu

wapnia w obecności fenoloftaleiny nie może być większa niż 0,25 ml

Fluorki
Nie więcej niż 10 mg/kg


Arsen
Nie więcej niż 3 mg/kg


Ołów
Nie więcej niż 5 mg/kg


Rtęć
Nie więcej niż 1 mg/kg


Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)
Nie więcej niż 10 mg/kg



9. E 214 p-HYDROKSYBENZOESAN ETYLU
Projekt wstępny

Strona 64 z 64

Nazwy synonimowe
Etyloparaben

p-Oksybenzoesan etylu

Definicja


Nazwa chemiczna
p-Hydroksybenzoesan etylu

Ester etylowy kwasu p-hydroksybenzoesowego

Numer wg Europejskiego Spisu

Substancji Chemicznych
204-399-4


Wzór chemiczny
C9H10O3


Masa cząsteczkowa
166,8


Analiza
Zawiera nie mniej niż 99,5 % po suszeniu w 80 °C przez 2 godziny


Opis
Prawie bezwonne, drobne, bezbarwne kryształy lub biały, krystaliczny proszek


Identyfikacja



A. Zakres temperatur topnienia
Od 115°C do 118°C


B. Dodatni wynik próby na obecność p-hydroksybenzoesanu
Zakres temperatur topnienia dla kwasu p-hydroksybenzoesowego otrzymanego w

wyniku zakwaszenia i niepoddanego rekrystalizacji wynosi od 213 °C do 217 °C,
po suszeniu w eksykatorze z kwasem siarkowym

C. Dodatni wynik próby na obecność alkoholu



Czystość



Ubytek po suszeniu
Nie więcej niż 0,5 %, po suszeniu w 80 °C przez 2 godziny


Popiół siarczanowy
Nie więcej niż 0,05 %


Kwas p-hydroksybenzoesowy i kwas salicylowy
Nie więcej niż 0,35 % wyrażone jako kwas p-hydroksybenzoesowy


Arsen
Nie więcej niż 3 mg/kg


Ołów
Nie więcej niż 5 mg/kg


Rtęć
Nie więcej niż 1 mg/kg


Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)
Nie więcej niż 10 mg/kg



10. E 215 SÓL SODOWA p-HYDROKSYBENZOESANU ETYLU

Definicja


Nazwa chemiczna
Sól sodowa p-hydroksybenzoesanu etylu

Sól sodowa estru etylowego kwasu p-hydroksybenzoesowego

Numer wg Europejskiego Spisu

Substancji Chemicznych
252-487-6


Wzór chemiczny
C9H9O3Na


Masa cząsteczkowa
188,8


Analiza
Zawartość estru etylowego kwasu p-hydroksybenzoesowego nie mniej niż 83 % w

przeliczeniu na bezwodną masę

Opis
Biały, krystaliczny, higroskopijny proszek


Identyfikacja



A. Zakres temperatur topnienia
Od 115 °C do 118 °C, po próżniowym suszeniu w eksykatorze z kwasem

siarkowym

B. Dodatni wynik próby na obecność p-hydroksybenzoesanu
Zakres temperatur topnienia dla kwasu p-hydroksybenzoesowego otrzymanego z

próbki wynosi od 213°C do 217°C
Projekt wstępny

Strona 65 z 65

C. Dodatni wynik próby na obecność sodu



D. pH 0,1 % roztworu wodnego mieści się w granicach od 9,9 do

10,3


Czystość



Ubytek po suszeniu
Nie więcej niż 5 % oznaczony po próżniowym suszeniu w eksykatorze z kwasem

siarkowym

Popiół siarczanowy
Od 37 do 39 %


Kwas p-hydroksybenzoesowy i kwas salicylowy
Nie więcej niż 0,35 % wyrażone jako kwas p-hydroksybenzoesowy


Arsen
Nie więcej niż 3 mg/kg


Ołów
Nie więcej niż 5 mg/kg


Rtęć
Nie więcej niż 1 mg/kg


Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)
Nie więcej niż 10 mg/kg



11. E 218 p-HYDROKSYBENZOESAN METYLU

Nazwy synonimowe
Metyloparaben

p-Oksybenzoesan metylu

Definicja



Nazwa chemiczna
p-Hydroksybenzoesan metylu

Ester metylowy kwasu p-hydroksybenzoesowego

Numer wg Europejskiego Spisu

Substancji Chemicznych
243-171-5


Wzór chemiczny
C8H8O3


Masa cząsteczkowa
152,15


Analiza
Zawiera nie mniej niż 99 % po suszeniu przez 2 godziny w 80 °C


Opis
Prawie bezwonne, drobne, bezbarwne kryształy lub biały, krystaliczny proszek


Identyfikacja



A. Zakres temperatur topnienia
Od 125 °C do 128 °C


B. Dodatni wynik próby na obecność p-hydroksybenzoesanu
Zakres temperatur topnienia dla kwasu p-hydroksybenzoesowego otrzymanego z

próbki wynosi od 213 °C do 217°C, po suszeniu przez 2 godziny w 80 °C

Czystość


Ubytek po suszeniu
Nie więcej niż 0,5 % po suszeniu przez 2 godziny w 80 °C


Popiół siarczanowy
Nie więcej niż 0,05 %


Kwas p-hydroksybenzoesowy i kwas salicylowy
Nie więcej niż 0,35 % wyrażone jako kwas p-hydroksybenzoesowy


Arsen
Nie więcej niż 3 mg/kg


Ołów
Nie więcej niż 5 mg/kg


Rtęć
Nie więcej niż 1 mg/kg


Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)
Nie więcej niż 10 mg/kg



Projekt wstępny

Strona 66 z 66
12. E 219 SÓL SODOWA p-HYDROKSYBENZOESANU METYLU

Definicja



Nazwa chemiczna
Sól sodowa p-hydroksybenzoesanu metylu

Sól sodowa estru metylowego kwasu p-hydroksybenzoesowego

Wzór chemiczny
C8H7O3Na


Masa cząsteczkowa
174,15


Analiza
Zawiera nie mniej niż 99,5 % w przeliczeniu na bezwodną masę


Opis
Biały, higroskopijny proszek


Identyfikacja



A. Zakres temperatur topnienia białego osadu otrzymanego w

wyniku zakwaszenia kwasem chlorowodorowym 10 % (m/v)

wodnego roztworu sodowej pochodnej p-hydroksybenzoesanu
metylu (przy użyciu papierka lakmusowego jako wskaźnika),
przemytego wodą i wysuszonego w 80 °C przez 2 godziny,
wynosi od 125 °C do 128 °C

B. Dodatni wynik próby na obecność sodu



C. pH 0,1 % roztworu wodnego wolnego od dwutlenku węgla

wynosi nie mniej niż 9,7 i nie więcej niż 10,3


Czystość



Zawartość wody
Nie więcej niż 5 % (metoda Karla Fishera)


Popiół siarczanowy
Od 40 % do 44,5 % w przeliczeniu na bezwodną masę


Kwas p-hydroksybenzoesowy i kwas salicylowy
Nie więcej niż 0,35 % wyrażone jako kwas p-hydroksybenzoesowy


Arsen
Nie więcej niż 3 mg/kg


Ołów
Nie więcej niż 5 mg/kg


Rtęć
Nie więcej niż 1 mg/kg


Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)
Nie więcej niż 10 mg/kg



13. E 220 DWUTLENEK SIARKI

Definicja



Nazwa chemiczna
Dwutlenek siarki

Bezwodnik kwasu siarkawego

Numer wg Europejskiego Spisu

Substancji Chemicznych
231-195-2


Wzór chemiczny
SO2


Masa cząsteczkowa
64,07


Analiza
Zawartość nie mniej niż 99 %


Opis
Bezbarwny, niepalny gaz o silnym, ostrym, duszącym zapachu


Identyfikacja



A. Dodatni wynik próby na obecność związków siarkawych



Czystość



Zawartość wody
Nie więcej niż 0,05 %


Projekt wstępny

Strona 67 z 67
Nielotna pozostałość
Nie więcej niż 0,01 %


Trójtlenek siarki
Nie więcej niż 0,1 %


Selen
Nie więcej niż 10 mg/kg


Inne gazy, które nie są normalnie obecne w powietrzu
Brak śladów


Arsen
Nie więcej niż 3 mg/kg


Ołów
Nie więcej niż 5 mg/kg


Rtęć
Nie więcej niż 1 mg/kg


Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)
Nie więcej niż 10 mg/kg



14. E 221 SIARCZYN SODU

Definicja


Nazwa chemiczna
Siarczyn sodu (bezwodny lub heptawodzian)


Numer wg Europejskiego Spisu

Substancji Chemicznych
231-821-4


Wzór chemiczny
Bezwodny: Na2SO3

Heptawodzian: Na2SO3 x 7H2O

Masa cząsteczkowa
Bezwodny: 126,04

Heptawodzian : 252,16

Analiza
Bezwodny: nie mniej niż 95 % Na2SO3 i nie mniej niż 48 % SO2



Heptawodzian: nie mniej niż 48 % Na2SO3 i nie mniej niż 24 % SO2


Opis
Biały, krystaliczny proszek lub bezbarwne kryształy


Identyfikacja



A. Dodatni wynik próby na obecność siarczynów oraz sodu



B. pH 10 % roztworu (związku bezwodnego) lub 20 % roztworu

(heptawodzianu) mieści się w granicach od

8,5 do 11,5

Czystość



Tiosiarczan
Nie więcej niż 0,1 % w przeliczeniu na zawartość SO2


elazo
Nie więcej niż 50 mg/kg w przeliczeniu na zawartość SO2


Selen
Nie więcej niż 10 mg/kg w przeliczeniu na zawartość SO2


Arsen
Nie więcej niż 3 mg/kg


Ołów
Nie więcej niż 5 mg/kg


Rtęć
Nie więcej niż 1 mg/kg


Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)
Nie więcej niż 10 mg/kg




15. E 222 WODOROSIARCZYN SODU

Definicja

Projekt wstępny

Strona 68 z 68