Rządowy projekt ustawy o udostępnianiu informacji gospodarczych
projekt dotyczy przepisów regulujących obrót informacją o zobowiązaniach konsumentów i przedsiębiorców a także utworzenia i działania biura informacji gospodarczej oraz nadzoru nad jego pracą
- Kadencja sejmu: 6
- Nr druku: 1997
- Data wpłynięcia: 2009-05-11
- Uchwalenie: Projekt uchwalony
- tytuł: o udostępnianiu informacji gospodarczych i wymianie danych gospodarczych
- data uchwalenia: 2010-04-09
- adres publikacyjny: Dz.U. Nr 81, poz. 530
1997
2) dokumentu – określone w art. 2 ust. 1 pkt 5.
3. Wierzyciel jest obowiązany poinformować osobę, której dokumentem tożsamości
posłużono się, o zamiarze przekazania informacji gospodarczych o tym dokumencie do biura,
z podaniem firmy i adresu siedziby tego biura.
4. Jeżeli przekazane informacje gospodarcze dotyczące:
1) wierzyciela, wobec którego posłużono się podrobionym lub cudzym dokumentem – nie
zawierają co najmniej danych określonych w art. 2 ust. 1 pkt 1 lit. a, b i d lub pkt 3 lit. d – f,
2) dokumentu – nie zawierają co najmniej danych określonych w art. 2 ust. 1 pkt 5 lit. a, b
lub c oraz e
– biuro zwraca je przekazującemu wierzycielowi w celu uzupełnienia.
5. Biuro nie przyjmuje informacji gospodarczej dotyczącej posłużenia się wobec wierzyciela
podrobionym lub cudzym dokumentem:
1) przekazanej niezgodnie z ust. 1 lub
2) przekraczającej zakres określony w ust. 2.
Art. 13. 1. Wierzyciel przekazuje do właściwego biura informacje gospodarcze o wywiązy-
waniu się ze zobowiązań, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 1 lub art. 10 ust. 1 pkt 1:
1) na wniosek podmiotu, którego dotyczy zobowiązanie, w terminie 14 dni od dnia
złożenia wniosku przez ten podmiot;
2) z własnej inicjatywy, za zgodą podmiotu, którego dotyczy to zobowiązanie,
w terminie 14 dni od dnia wywiązania się ze zobowiązania.
2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, zawiera informacje o firmie i adresie siedziby
biura, do którego wierzyciel przekazuje informacje gospodarcze.
3. Wierzyciel przekazuje informacje, o których mowa w ust. 1, jeżeli:
1) związany jest z biurem umową, o której mowa w art. 7 ust. 1;
2) od chwili spełnienia świadczenia z tytułu zobowiązań, o których mowa w art. 9 ust. 1
pkt 1 lub art. 10 ust. 1 pkt 1, wobec tego wierzyciela upłynęło nie więcej niż
12 miesięcy lub świadczenie z tytułu tych zobowiązań jest nadal spełniane.
4. Wierzyciel przekazuje do biura informacje gospodarcze dotyczące:
1) siebie – określone w art. 2 ust. 1 pkt 1 lit. a, b oraz d albo pkt 3 lit. d – f;
10
2) podmiotu, którego dotyczy zobowiązanie:
a) określone w art. 2 ust. 1 pkt 1 lit. a, b oraz d – w przypadku osoby prawnej lub
jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej,
b) określone w art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. a, c – w przypadku konsumenta,
c) określone w art. 2 ust. 1 pkt 3 lit. d – f – w przypadku osoby fizycznej niebędącej
konsumentem;
3) łącznej kwoty i waluty zobowiązań spełnianych w okresie ostatnich 5 lat przed dniem
przekazania informacji gospodarczych;
4) kwoty i waluty świadczeń pieniężnych, które w okresie ostatnich 5 lat przed dniem
przekazania informacji gospodarczych zostały spełnione z opóźnieniem wynoszącym nie
więcej niż 14 dni.
5. Jeżeli przekazane informacje gospodarcze nie zawierają danych określonych w ust. 4, biuro
zwraca je przekazującemu wierzycielowi w celu uzupełnienia.
Art. 14. Wierzyciel, przekazując do biura informacje gospodarcze, może zastrzec, aby biuro
nie ujawniało dotyczących go informacji gospodarczych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1
lit. a – g albo pkt 3 lit. a – g.
Art. 15. Wierzyciel jest obowiązany niezwłocznie, jednak nie później niż w terminie 14 dni
od dnia zaprzestania wykonywania działalności gospodarczej, rozwiązać umowę, o której
mowa w art. 7 ust. 1.
Rozdział 4
Przechowywanie, ujawnianie, aktualizacja i usuwanie informacji gospodarczych
Art. 16. 1. Biuro ujawnia tylko aktualne informacje gospodarcze.
2. Biuro dokonuje aktualizacji informacji gospodarczych na wniosek wierzyciela, nie później
niż w terminie 7 dni od dnia otrzymania wniosku.
3. Biuro może przechowywać informacje gospodarcze dotyczące dłużników niebędących
konsumentami w brzmieniu sprzed dokonania ich aktualizacji. Informacje te stanowią
informacje archiwalne i mogą być przetwarzane dla celów statystycznych.
4. Biuro może przechowywać następujące informacje archiwalne:
11
1) o dłużniku niebędącym konsumentem w zakresie:
a) formy prawnej,
b) przedmiotu wykonywanej działalności zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności,
c) siedziby lub miejsca wykonywania działalności – kod pocztowy;
2) o zobowiązaniu pieniężnym w zakresie:
a) kwoty i waluty,
b) określenia przedmiotu wykonywanej działalności zgodnie z Polską Klasyfikacją
Działalności, której dotyczy zobowiązanie,
c) kwoty zaległości,
d) daty powstania zaległości,
e) daty aktualizacji lub usunięcia danych o zobowiązaniu.
5. Biuro przechowuje informacje archiwalne przez okres nie dłuższy niż 10 lat od dnia, kiedy
informacje te stały się informacjami archiwalnymi.
Art. 17. 1. Biuro ujawnia informacje gospodarcze w formach określonych w regulaminie,
w szczególności w drodze teletransmisji. Ujawnianie informacji gospodarczych przez biuro
jest odpłatne. Wysokość opłat określa cennik uchwalany przez zarząd biura.
2.
Biuro ujawnia wszystkie posiadane informacje gospodarcze w zakresie objętym
wnioskiem, z zastrzeżeniem ust. 3 – 5 i art. 14.
3.
Biuro ujawnia informacje gospodarcze o zobowiązaniach dłużników będących
konsumentami oraz dotyczące posłużenia się podrobionym lub cudzym dokumentem
wyłącznie:
1) wierzycielom, którzy zawarli z biurem umowę, o której mowa w art. 7 ust. 1;
2) innym biurom oraz instytucjom, o których mowa w art. 8, w celu realizacji złożonych
wniosków o ujawnienie informacji;
3) podmiotom, o których mowa w art. 19 ust. 1.
4. Biuro na żądanie wierzyciela, który przekazał informacje gospodarcze, wstrzymuje na czas
określony ujawnianie tych informacji.
5. Ujawniając informacje gospodarcze podmiotom innym niż określone w ust. 3, biuro
informuje te podmioty o obowiązkach określonych w art. 20.
12
Art. 18. 1. Podmiot, który zawarł z biurem umowę o ujawnianie informacji gospodarczych,
może wystąpić do biura o ujawnienie informacji gospodarczych o zobowiązaniach dłużnika
będącego konsumentem, jeżeli posiada jego upoważnienie, w terminie 30 dni od dnia
udzielenia tego upoważnienia.
2. Podmiot, o którym mowa w ust. 1, może odmówić zawarcia umowy, o której mowa w art.
9 ust. 1 pkt 1, lub zawrzeć taką umowę na warunkach mniej korzystnych, w szczególności
przez żądanie zabezpieczenia wierzytelności wynikających z tej umowy:
1) w przypadku gdy dłużnik będący konsumentem odmówi udzielenia upoważnienia,
o którym mowa w ust. 1, lub
2)
na podstawie informacji gospodarczych otrzymanych od biura lub danych
udostępnionych przez instytucje utworzone na podstawie art. 105 ust. 4 ustawy z dnia
29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe, w terminie 3 dni roboczych od dnia ich
otrzymania.
Art. 19. 1. Do otrzymywania informacji gospodarczych są uprawnieni:
1) Prokurator Krajowy – w związku z toczącym się przeciwko osobie fizycznej
postępowaniem karnym lub karnym skarbowym albo w związku z wykonaniem wniosku
o udzielenie pomocy prawnej pochodzącego od państwa obcego, które na mocy
ratyfikowanej umowy międzynarodowej wiążącej Rzeczpospolitą Polską ma prawo
występować o udzielenie informacji, albo w związku z toczącym się postępowaniem
karnym lub karnym skarbowym o przestępstwo popełnione w związku z działaniem
osoby prawnej lub jednostki nieposiadającej osobowości prawnej;
2) Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego – na zasadach i w trybie określonym
w art. 34 ustawy z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz
Agencji Wywiadu (Dz. U. Nr 74, poz. 676, z późn. zm.);
3) Komendant Główny Policji – na zasadach i w trybie określonym w art. 20 ustawy z dnia
6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2007 r. Nr 43, poz. 277, z późn. zm.);
4) Szef Biura Ochrony Rządu – jeżeli jest to konieczne do wykonywania obowiązków
przewidzianych w ustawie z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu (Dz. U.
z 2004 r. Nr 163, poz. 1712, z późn. zm.);
5) Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej – w zakresie niezbędnym do wykonywania
zadań określonych w ustawie z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz. U.
z 2004 r. Nr 8, poz. 65, z późn. zm.);
13
6) Generalny Inspektor Informacji Finansowej – w zakresie niezbędnym do wykonywania
zadań określonych w ustawie z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu
wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących
z
nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowaniu
terroryzmu (Dz. U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1505, z późn. zm.);
7) naczelnicy urzędów skarbowych i dyrektorzy izb skarbowych – w związku z toczącym się
przeciwko osobie fizycznej postępowaniem karnym lub karnym skarbowym albo
w związku z toczącym się postępowaniem karnym lub karnym skarbowym
o przestępstwo lub przestępstwo skarbowe popełnione w związku z działaniem osoby
prawnej lub jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej oraz
w zakresie niezbędnym do prowadzenia postępowań i kontroli na podstawie przepisów
prawa celnego i podatkowego;
8) dyrektorzy urzędów kontroli skarbowej – w zakresie niezbędnym do przeprowadzenia
postępowania kontrolnego określonego w ustawie, o której mowa w pkt 5;
9) Przewodniczący Komisji Nadzoru Finansowego – w zakresie nadzoru wykonywanego
przez Komisję Nadzoru Finansowego, o której mowa w ustawie z dnia 21 lipca 2006 r.
o nadzorze nad rynkiem finansowym (Dz. U. Nr 157, poz. 1119, z późn. zm.);
10) Prezes Najwyższej Izby Kontroli – w zakresie informacji o przedsiębiorcach, jeżeli jest
to niezbędne do przeprowadzenia postępowania kontrolnego określonego w ustawie
z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli (Dz. U. z 2007 r. Nr 231,
poz. 1701, z późn. zm.);
11) Szef Centralnego Biura Antykorupcyjnego – w zakresie realizacji zadań określonych
w ustawie z dnia 9 czerwca 2006 r. o Centralnym Biurze Antykorupcyjnym (Dz. U.
Nr 104, poz. 708, z późn. zm.);
12) Komendant Główny Straży Granicznej – na zasadach i w trybie określonym w art. 10a
ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz. U. z 2005 r. Nr 234,
poz. 1997, z późn. zm.);
13) sądy – w związku z toczącymi się przed nimi postępowaniami;
14) dyrektorzy izb celnych – w związku z toczącym się przeciwko osobie fizycznej
postępowaniem karnym lub karnym skarbowym albo w związku z toczącym się
postępowaniem karnym lub karnym skarbowym o przestępstwo lub przestępstwo
skarbowe popełnione w związku z działaniem osoby prawnej lub jednostki
14