Rządowy projekt ustawy o funduszach promocji produktów rolno-spożywczych

OCENA SKUTKÓW REGULACJI

1. Podmioty, na które oddziałuje projektowana ustawa
Podmioty
zobowiązane do naliczania, pobierania i przekazywania wpłat na fundusze
promocji produktów rolno-spożywczych (podmioty skupujące mleko, przedsiębiorcy
prowadzący działalność gospodarczą w zakresie uboju świń, bydła, koni lub owiec,
przedsiębiorcy prowadzący działalność gospodarczą w zakresie wywozu żywych świń, bydła,
koni lub owiec poza terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, przedsiębiorcy prowadzący
działalność gospodarczą w zakresie przemiału pszenicy, żyta, jęczmienia, kukurydzy, owsa
oraz gryki, przedsiębiorcy prowadzący działalność gospodarczą będący podatnikami podatku
od towarów i usług, którzy wytwarzają owoce i warzywa lub je skupują, przedsiębiorcy
prowadzący działalność gospodarczą w zakresie uboju drobiu, przedsiębiorcy prowadzący
działalność gospodarczą w zakresie wywozu żywego drobiu poza terytorium Rzeczpospolitej
Polskiej, przedsiębiorcy prowadzący działalność gospodarczą, będący podatnikami podatku
od towarów i usług, w zakresie połowu ryb w wodach śródlądowych lub morskich,
przedsiębiorcy skupujący ryby w celu ich przetworzenia lub odsprzedaży oraz prowadzący
działalność gospodarczą w zakresie chowu i hodowli ryb) oraz ARR.

2. Wpływ projektowanej ustawy na sektor finansów publicznych
Projektowana ustawa zakłada, iż koszty związane z administrowaniem przez ARR
funduszami promocji produktów rolno-spożywczych będą pokrywane ze środków tych
funduszy. Mając na względzie racjonalność gospodarowania środkami funduszy promocji,
projektowane przepisy określają maksymalną wysokość, jaką mogą osiągnąć koszty
poniesione przez ARR. Zgodnie z art. 5 ust. 1 projektu ustawy wysokość ta wynosi 3,5 %
rocznych wpływów na fundusze promocji. W przypadku gdy na rachunki funduszy będą
odprowadzane większe wpływy z tytułu składek, mechanizm ten pozwoli na elastyczne
reagowanie na zwiększone obciążenie działaniami związanymi z obsługą tych środków.
Zakładając, iż projektowana ustawa wejdzie w życie z dniem 1 lipca 2009 r., realne
wpływy na poszczególne fundusze będą miały miejsce dopiero od III kwartału 2009 r.,
jednakże faktycznie działania związane z administrowaniem środkami funduszy będą miały
miejsce najwcześniej od II kwartału 2010 r., gdyż dopiero wtedy zgromadzone środki

13
pozwolą na prowadzenie faktycznych działań. Oznacza to, iż w 2009 r. większość działań
związanych z administrowaniem funduszami promocji będzie dotyczyć Funduszu Promocji
Mleka. Na kwotę przewidzianą w projektowanej ustawie jako koszty poniesione przez ARR
w 2009 r., wynoszącą ok. 300 tys. zł, składają się wpływy wynikające z wpłat na Fundusz
Promocji Mleczarstwa (ok. 140 tys. zł) oraz wpływy wynikające z wpłat na pozostałe
fundusze promocji (ok. 160 tys. zł). W przypadku Funduszu Promocji Mleczarstwa kwota ta
jest wystarczająca do kontynuowania działań związanych z jego administrowaniem,
obejmującym w głównej mierze nadzór nad wydatkowaniem środków. Jednocześnie kwota
wynikająca z wpłat na pozostałe fundusze promocji pozwoli na sfinansowanie działań
związanych z ich uruchamianiem.
Zakładając, że wpływy na poszczególne fundusze nie ulegną zmianie, to

w kolejnych latach koszty związane z administrowaniem funduszami nie powinny znacząco
wzrosnąć w stosunku do planów przewidzianych w 2009 r. Możliwe to będzie
w szczególności dzięki intensywniejszemu wykorzystaniu narzędzi informatycznych przy
obsłudze działań związanych z gromadzeniem środków na rachunkach funduszy promocji.


3. Wpływ projektowanej ustawy na rynek pracy

Projektowana ustawa nie zawiera przepisów, które w bezpośredni sposób wpływałyby
na rynek pracy. Jednakże mając na uwadze cele, dla których zostaną powołane fundusze
promocji – wzrost spożycia i promocja polskich produktów rolno-spożywczych, należy
spodziewać się pozytywnego oddziaływania niniejszej regulacji na rynek pracy w postaci
zwiększenia zatrudnienia w sektorze przetwórczym.

4. Wpływ projektowanej ustawy na konkurencyjność gospodarki i przedsiębiorczość, w tym
na funkcjonowanie przedsiębiorstw

Projektowane przepisy mogą pośrednio wpłynąć na konkurencyjność gospodarki przez
zapewnienie mechanizmów gwarantujących regularne wspieranie działań promocyjno-
informacyjnych dotyczących produktów rolno-spożywczych. Całość działań objętych
projektowaną regulacją zmierza ku zwiększeniu sprzedaży polskich produktów rolno-
spożywczych na rynkach zagranicznych. Poprzez zwiększony popyt na produkty rolno-
spożywcze, zwiększy się produkcja oraz konkurencyjność polskiego sektora rolniczego.

14

Projektowana ustawa będzie miała pozytywny wpływ na przedsiębiorstwa.
W szczególności kampanie promocyjne polskich produktów rolno-spożywczych finansowane
ze środków funduszy promocji wpłyną na zwiększenie ich sprzedaży na rynku Unii
Europejskiej i rynkach państw trzecich, co będzie miało wpływ na zwiększenie produkcji
przez zakłady przetwórcze. W związku z faktem, że fundusze promocji są na etapie
projektowania, nie jest możliwe precyzyjne oszacowanie wartościowe i ilościowe wzrostu
sprzedaży polskich produktów rolno-spożywczych wynikające z ich utworzenia.

5. Wpływ projektowanej ustawy na sytuację i rozwój regionalny

Projektowana ustawa nie zawiera bezpośrednio odniesień do poszczególnych
regionów, jednakże ze względu na umiejscowienie zakładów przetwórczych (potencjalnych
beneficjentów pozytywnych efektów działań promocyjnych finansowanych ze środków
funduszy promocji) na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, zwłaszcza w rejonach o bardzo
wysokim poziomie bezrobocia – powinna pozytywnie wpływać na gospodarczą i społeczną
sytuację regionów w wieloletniej perspektywie.

6. Konsultacje społeczne

Projekt ustawy rozpatrywany podczas posiedzenia stałego komitetu Rady Ministrów
w dniu 25 sierpnia 2008 r. został skonsultowany z następującymi organizacjami społeczno-
zawodowymi:
1) NSZZ RI „Solidarność”,
2) Związek Zawodowy Rolnictwa „Samoobrona”,
3) Krajowy Związek Rolników, Kółek i Organizacji Rolniczych,
4) Federacja Branżowych Związków Producentów Rolnych,
5) Krajowa Rada Izb Rolniczych,
6) Zarząd Główny Związku Zawodowego Pracowników Rolnictwa RP,
7) Sekretariat Rolnictwa Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”,
8) Polska Konfederacja Pracodawców Prywatnych,
9) Stowarzyszenie „Polska Federacja Producentów ywności”,

15
10) Polska Rada Przemysłu ywnościowego,
11) Związek Zawodowy Rolników „Ojczyzna”,
12) Rada Gospodarki ywnościowej,
13) Krajowa Federacja Producentów Zbóż,
14) Związek Zawodowy Centrum Narodowe Młodych Rolników,
15) Federacja Związków Pracodawców – Dzierżawców i Właścicieli Rolnych,
16) Związek Prywatnych Przetwórców Mleka,
17) Stowarzyszenie Rzeźników i Wędliniarzy RP,
18) Związek „Polskie Mięso”,
19) Krajowy Związek Spółdzielni Mleczarskich,
20) Polski Związek Zrzeszeń Hodowców i Producentów Drobiu,
21) Krajowa Izba Producentów Drobiu i Pasz,
22) Polskie Zrzeszenie Producentów Bydła Mięsnego,
23) Krajowy Związek Hodowców i Producentów Bydła Mięsnego,
24) Krajowa Rada Drobiarska – Izba Gospodarcza,
25) Polska Federacja Hodowców Bydła i Producentów Mleka,
26) Unia Producentów i Pracodawców Przemysłu Mięsnego,
27) Polski Związek Hodowców i Producentów Trzody Chlewnej „POLSUS”,
28) Stowarzyszenie Mrożonej ywności,
29) Krajowa Unia Producentów Soków,
30) Związek Sadowników Polskich,
31) Związek Sadowników RP,
32) Krajowe Stowarzyszenie Mleczarzy,
33) Stowarzyszenie Naukowo Techniczne Inżynierów i Techników Przemysłu
Spożywczego,
34) Izba Paszowo-Zbożowa,

16
35) Polski Związek Hodowców i Producentów Bydła Mięsnego,
36) Stowarzyszenie Młynarzy Rzeczypospolitej Polskiej,
37) Polski Związek Owczarski,
38) Zrzeszenie Producentów Ryb w Katowicach,
39) Związek Producentów Ryb,
40) Polski Związek Zrzeszeń Producentów Ryb,
41) Związek Zawodowy Rolników Rzeczypospolitej „Solidarność”,
42) Krajowa Rada Spółdzielcza,
43) Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych Rolników i Organizacji
Rolniczych,
44) Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych,
45) NSZZ „Solidarność”.

W wyniku konsultacji społecznych zgłoszono wiele uwag do projektu ustawy.
Organizacje reprezentujące poszczególne branże lub podmioty często zajmowały rozbieżne,
niedające się pogodzić stanowiska.
Zgłaszane uwagi najczęściej dotyczyły składu i kompetencji komisji zarządzających.
1) Krajowe Stowarzyszenie Mleczarzy proponowało, aby w składzie komisji
zarządzającej nie znajdował się przedstawiciel ministra właściwego do spraw rynków
rolnych,
2) Polska Federacja Producentów ywności proponowała, aby w komisjach
zarządzających większość stanowili przedstawiciele organizacji branżowych
i sektorowych reprezentujących podmioty będące płatnikami składek na fundusze.
Skład komisji zarządzających powinien uwzględniać wartościową wagę
poszczególnych organizacji w funduszu,
3) Stowarzyszenie Krajowa Unia Producentów Soków uważała, że zasadą powinno być
powoływanie członków komisji zarządzającej na podstawie wniosków organizacji,
których członkami są płatnicy funduszu. Za istotne uważała także jasne
sprecyzowanie trybu powoływania członków komisji zarządzających na etapie
tworzenia ustawy, aby zapewnić fachowość i reprezentatywność jej składu,

17