Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o żegludze śródlądowej oraz ustawy o dozorze technicznym

– kierując się względami bezpieczeństwa żeglugi, wymaganiami międzynarodowymi
oraz koniecznością ujednolicenia treści stosowanych dokumentów.”;
12) po art. 34a dodaje się art. 34b – 34o w brzmieniu:
„Art. 34b. 1. W celu wydania wspólnotowego świadectwa zdolności żeglugowej statek,
o którym mowa w art. 30, podlega inspekcji technicznej, przeprowadzanej na wniosek
armatora.
2. Inspekcję techniczną przeprowadza się dla ustalenia, czy statek spełnia wymagania
techniczne w zakresie budowy statków, ich stałych urządzeń, wyposażenia, właściwości
manewrowych, ochrony wód, powietrza lub ochrony przed hałasem.
3. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia, wymagania
techniczne, o których mowa w ust. 2, mając na względzie rejony pływania oraz rodzaj
i przeznaczenie statków, a także konieczność zapewnienia ich bezpieczeństwa, ochrony
środowiska oraz bezpieczeństwa osób przebywających na statkach.
4. Dyrektor urzędu żeglugi śródlądowej właściwy dla drogi wodnej może, w drodze decyzji
administracyjnej, udzielić odstępstwa od niektórych wymagań technicznych w zakresie
wyposażenia statku, dla statków uprawiających żeglugę na ograniczonych obszarach
geograficznych lub obszarach portowych, biorąc pod uwagę charakter drogi wodnej, rodzaj
i przeznaczenie statku, jeżeli nie spowoduje to zagrożenia bezpieczeństwa żeglugi.
5. Organ inspekcyjny może odstąpić od przeprowadzenia w całości lub w części inspekcji
technicznej, jeżeli z dokumentu wydanego przez instytucję klasyfikacyjną uznaną przez
Komisję Europejską wynika, że statek spełnia całkowicie lub częściowo wymagania
techniczne, o których mowa w ust. 2.
6. Minister właściwy do spraw transportu ogłosi, w drodze obwieszczenia, wykaz instytucji
klasyfikacyjnych uznanych przez Komisję Europejską.
Art. 34c. 1. Organ inspekcyjny wykonuje, w ramach inspekcji technicznej, czynności
inspekcyjne obejmujące w szczególności badania techniczne statku oraz jego wyposażenia.
2. Po przeprowadzeniu inspekcji technicznej wydaje się zaświadczenie z przeprowadzenia
inspekcji technicznej.
3. Za czynności inspekcyjne pobiera się opłaty.
4. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia:
10
1) wzory:

a) wniosku o przeprowadzenie inspekcji technicznej,
b) zaświadczenia z przeprowadzenia inspekcji technicznej;
2) sposób i zakres przeprowadzania inspekcji technicznych;
3) wysokość i sposób uiszczania opłat za poszczególne czynności inspekcyjne, przy czym
wysokość opłaty za daną czynność nie może przekroczyć 2 000 zł.
5. Wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 4, należy uwzględnić odpowiednio:
1) konieczność zapewnienia sprawności procedur administracyjnych oraz ujednolicenia
treści stosowanych dokumentów;
2) rodzaj, wielkość i przeznaczenie statku oraz rejony pływania;
3) koszty osobowe i rzeczowe związane z przeprowadzeniem czynności inspekcyjnych,
w zależności od rodzaju czynności, miejsca wykonywania czynności albo czasu
niezbędnego na ich wykonanie.
Art. 34d. 1. Organ inspekcyjny może powierzyć wykonanie określonych czynności
inspekcyjnych upoważnionym w tym celu podmiotom. W takim przypadku opłata za
wykonanie tych czynności stanowi przychód wykonującego je podmiotu.
2. Podmiot, o którym mowa w ust. 1, przekazuje wyniki z wykonanych czynności
inspekcyjnych organowi inspekcyjnemu, który na ich podstawie wydaje zaświadczenia
z przeprowadzenia inspekcji technicznej.
3. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia, kryteria, jakie
powinny spełniać podmioty upoważnione do wykonywania czynności inspekcyjnych, oraz
sposób ich upoważniania do wykonywania tych czynności, uwzględniając konieczność
zapewnienia odpowiedniego poziomu merytorycznego i technicznego przy wykonywaniu
powierzonych czynności.
4. Minister właściwy do spraw transportu ogłosi, w drodze obwieszczenia, wykaz podmiotów
upoważnionych do wykonywania czynności inspekcyjnych.
Art. 34e. 1. Armator jest obowiązany:

1) przedstawić statek do inspekcji technicznej:
a) wstępnej – przed wprowadzeniem statku do eksploatacji,
11
b) okresowej – przed upływem terminów określonych w dokumencie bezpieczeństwa
statku;

2) na żądanie organu inspekcyjnego, przedstawić niezwłocznie statek do inspekcji
technicznej, przedłożyć wszystkie dokumenty dotyczące jego bezpieczeństwa oraz udzielić
wszelkich informacji o stanie bezpieczeństwa statku;

3) na żądanie organu inspekcyjnego, dokonać czynności niezbędnych do umożliwienia
przeprowadzenia inspekcji technicznej.
2. Koszty czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 3, wlicza się w koszty eksploatacji statku.
3. Inspekcję techniczną przeprowadza się, w miarę możliwości, bez uszczerbku dla
eksploatacji statku.
Art. 34f. 1. W przypadku stwierdzenia lub podejrzenia, że statek został uszkodzony lub
nastąpiła zmiana w jego kadłubie, urządzeniach lub wyposażeniu, jeżeli uszkodzenie lub
zmiana mogą wpłynąć na stan bezpieczeństwa statku, dyrektor urzędu żeglugi śródlądowej
wzywa armatora do przedstawienia statku do inspekcji technicznej doraźnej.
2. Organ inspekcyjny, na podstawie pozytywnych wyników inspekcji technicznej doraźnej,
potwierdza zdolność żeglugową statku.
Art. 34g. 1. W przypadku znaczących zmian lub napraw, które mają wpływ na
bezpieczeństwo statku, w szczególności na stabilność konstrukcji, żeglowność, zdolność
wykonywania manewrów, rodzaj i przeznaczenie statku, przed odbyciem następnego rejsu
statek jest ponownie poddawany inspekcji technicznej.
2. Dyrektor urzędu żeglugi śródlądowej, na podstawie pozytywnego wyniku inspekcji
technicznej, wydaje nowe lub zmienia dotychczasowe wspólnotowe świadectwo zdolności
żeglugowej, określając parametry techniczne statku.
3. Dyrektor urzędu żeglugi śródlądowej jest obowiązany poinformować organ państwa
członkowskiego, w którym wydano dotychczasowe wspólnotowe świadectwo zdolności
żeglugowej, o wydaniu nowego świadectwa lub o dokonanych zmianach w dotychczasowym
świadectwie, w terminie miesiąca od dnia wydania nowego świadectwa lub dokonania zmian
w dotychczasowym świadectwie.
Art. 34h. 1. W przypadku zaistnienia okoliczności uniemożliwiających wydanie
wspólnotowego świadectwa zdolności żeglugowej dyrektor urzędu żeglugi śródlądowej może
12
wydać wspólnotowe tymczasowe świadectwo zdolności żeglugowej dla statków, o których
mowa w art. 30, jeżeli w wyniku inspekcji zostanie stwierdzone, że statek posiada zdolność
żeglugową.
2. Wspólnotowe tymczasowe świadectwo zdolności żeglugowej wydaje się na czas oznaczony
w zależności od rodzaju i przeznaczenia statku, nie dłuższy jednak niż 6 miesięcy.
3. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia, wzór, warunki
oraz sposób wydawania wspólnotowego tymczasowego świadectwa zdolności żeglugowej,
mając na względzie konieczność zapewnienia ciągłości ruchu żeglugowego oraz
ujednolicenia treści stosowanych dokumentów.
Art. 34i. 1. wiadectwo zdolności żeglugowej wydaje się dla statku przeznaczonego do
przewozu ładunków o nośności nie mniejszej niż 15 t, używanego do przewozu ponad
12 pasażerów, oraz holowników lub pchaczy – innych niż określone w art. 30.
2. Dla statku innego niż wymieniony w ust. 1 i art. 30 wydaje się uproszczone świadectwo
zdolności żeglugowej.
3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się do statku używanego wyłącznie do uprawiania sportu lub
rekreacji bez napędu mechanicznego lub o napędzie mechanicznym o mocy silników
mniejszej niż 75 kW.
Art. 34j. 1. W celu wydania świadectwa zdolności żeglugowej albo uproszczonego
świadectwa zdolności żeglugowej statek podlega, na wniosek armatora, przeglądowi
technicznemu przeprowadzanemu przez upoważniony w tym celu podmiot.
2. Przeglądowi technicznemu nie podlega statek używany wyłącznie do uprawiania sportu lub
rekreacji bez napędu mechanicznego lub o napędzie mechanicznym o mocy silników
mniejszej niż 75 kW.
3. Podmiot przeprowadzający przegląd techniczny statku wydaje dokument z przeglądu
technicznego, w którym stwierdza, czy statek spełnia wymagania bezpieczeństwa w zakresie
budowy statku, jego stałych urządzeń, wyposażenia, właściwości manewrowych, ochrony
wód, powietrza lub ochrony przed hałasem, o których mowa w art. 27 pkt 1 – 3.
4. wiadectwo zdolności żeglugowej i uproszczone świadectwo zdolności żeglugowej wydaje
się na podstawie pozytywnych wyników przeglądu technicznego.
5. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia:
13
1) sposób upoważniania podmiotów, o których mowa w ust. 1, do
wykonywania przeglądów technicznych statków, uwzględniając konieczność
zapewnienia odpowiedniego poziomu merytorycznego i technicznego przy
wykonywaniu powierzonych czynności oraz rodzaj i przeznaczenie statku;
2) wymagania w zakresie budowy statku, jego stałych urządzeń, wyposażenia
i właściwości manewrowych oraz dotyczące ochrony wód, powietrza lub
ochrony przed hałasem, kierując się koniecznością zapewnienia
bezpieczeństwa statków oraz osób przebywających na statkach, albo uzna za
obowiązujące w tym zakresie wymagania określone w przepisach technicznych
upoważnionego podmiotu.
Art. 34k. 1. Do wniosku o wydanie świadectwa zdolności żeglugowej należy załączyć:
1) dokument z przeglądu technicznego;
2) świadectwo pomiarowe, jeżeli statek podlega obowiązkowi pomiarowemu;
3) decyzję Transportowego Dozoru Technicznego dopuszczającą do eksploatacji kotły parowe
lub zbiorniki ciśnieniowe przeznaczone do procesów technologicznych, jeżeli statek jest
wyposażony w takie kotły lub zbiorniki;
4) dla statku nowo zbudowanego, przebudowanego lub wpisanego do rejestru po raz
pierwszy, z wyłączeniem statku używanego do uprawiania sportu lub rekreacji, dodatkowo:
a) orzeczenie Państwowej Inspekcji Pracy o dopuszczeniu statku do eksploatacji pod
względem bezpieczeństwa i higieny pracy,
b) opinię wojewódzkiego inspektora sanitarnego o dopuszczeniu statku do
eksploatacji pod względem wymagań sanitarnych;
5) dla statku nowo zbudowanego lub przebudowanego używanego wyłącznie do uprawiania
sportu lub rekreacji o napędzie mechanicznym o mocy silników 75 kW i większej,
dodatkowo wyciąg z dokumentu rejestracyjnego.
2. Podstawę do wydania świadectwa zdolności żeglugowej stanowią kopie lub wyciągi
dokumentów wymienionych w ust. 1 oraz dodatkowo, dla statków do przewozu osób, statków
o napędzie mechanicznym do przewozu rzeczy, a także pchania lub holowania, pozytywny
wynik ich inspekcji przeprowadzonej przez organ wydający to świadectwo.
14