Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o żegludze śródlądowej oraz ustawy o dozorze technicznym

OCENA SKUTKÓW REGULACJI

1. Wskazanie podmiotów, na które oddziałuje akt normatywny
Akt ten będzie miał wpływ na organy terenowe administracji żeglugi śródlądowej,
administrację drogi wodnej, armatorów oraz podmioty gospodarcze wykonujące zarobkowy
przewóz osób i rzeczy na śródlądowych drogach wodnych, Ministerstwo Infrastruktury,
instytucje klasyfikacyjne, podmioty gospodarcze zajmujące się produkcją statków
śródlądowych i ich wyposażenia. Nowelizacja ustawy wpłynie na poprawę bezpieczeństwa
żeglugi na śródlądowych drogach wodnych.

2. Konsultacje społeczne
Projekt rozporządzenia zostanie skonsultowany z następującymi podmiotami:
1. Związek Polskich Armatorów ródlądowych;
2. Odratrans
S.A;
3.
egluga Bydgoska;
4. Centrum
eglugi ródlądowej przy Akademii Morskiej w Szczecinie
5. Akademia Morska w Szczecinie.
6. Krajowa Izba Gospodarcza;

3. Wpływ aktu normatywnego na sektor finansów publicznych, w tym na budżet
państwa i budżety jednostek samorządu terytorialnego
Wejście w życie przedmiotowej regulacji nie będzie miało wpływu na dochody i wydatki
budżetu oraz sektor publiczny.

4. Wpływ regulacji na rynek pracy
Wejście w życie przedmiotowej regulacji będzie miało pozytywne skutki na rynku pracy, oraz
umożliwi dalszy rozwój transportu śródlądowego.

5. Wpływ rozporządzenia na konkurencyjność gospodarki i przedsiębiorczości, w tym
na funkcjonowanie przedsiębiorstw.
Wejście w życie przedmiotowej regulacji stworzy możliwość wydania wspólnotowego
świadectwa zdolności żeglugowej. Pozwoli to uniknąć sytuacji, która spowoduje wykluczenie
polskich armatorów z rynku wspólnotowego bez możliwości wykonywania pracy
zarobkowej.

6. Wpływ regulacji na sytuację i rozwój regionalny
Wejście w życie przedmiotowej regulacji pozwoli uniknąć sytuacji, która spowoduje
likwidacje wielu firm żeglugowych. Ponadto wprowadzenie tych przepisów będzie miało
bezpośredni wpływ na rozwój transportu w różnych regionach kraju.
17-03-dg

4
ROZPORZ DZENIE
MINISTRA INFRASTRUKTURY1)

z dnia ……………..

w sprawie pozwoleń na uprawianie żeglugi przez statki innych państw między polskimi
portami lub między portem polskim a portem innego państwa

Na podstawie art. 15 ust. 8 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej
(Dz. U. z 2006 r. Nr 123, poz. 857, z 2007 r. Nr 123, poz. 846 i Nr 176, poz. 1238, z 2008 r.
Nr 171, poz. 1057 oraz z 2009 r. Nr…, poz…) zarządza się, co następuje:


§ 1. 1. Rozporządzenie określa wzory i tryb wydawania pozwoleń na uprawianie żeglugi
na polskich śródlądowych drogach wodnych statkami, zarejestrowanymi w państwach, z
którymi nie zostały zawarte odpowiednie umowy międzynarodowe, zwanymi dalej „statkiem
innego państwa”, w przypadku prowadzenia przez te statki:
1) regularnej żeglugi między polskimi portami lub między portem polskim a portem innego
państwa;
2) żeglugi innej niż wymieniona w pkt 1.
2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o „ustawie”, rozumie się przez to ustawę z dnia
21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej.

§ 2. 1. Wzór pozwolenia, o którym mowa w § 1 ust. 1 pkt 1, określa załącznik nr 1 do
rozporządzenia.
2. Wzór pozwolenia, o którym mowa w § 1 ust. 1 pkt 2, określa załącznik nr 2 do
rozporządzenia.

§ 3. 1. Pozwolenie wydaje się na pisemny wniosek armatora statku innego państwa,
zamierzającego uprawiać żeglugę na polskich śródlądowych drogach wodnych.
2. Wniosek o wydanie pozwolenia składa się, co najmniej na 14 dni przed zamierzonym
przybyciem statku do granicy państwa, do:
1) ministra właściwego do spraw transportu za pośrednictwem dyrektora urzędu żeglugi
śródlądowej właściwego terytorialnie dla miejsca przekroczenia granicy państwa, zwanego
dalej „dyrektorem urzędu” - w przypadku, o którym mowa w § 1 ust. 1 pkt 1;
2) dyrektora urzędu - w przypadku, o którym mowa w § 1 ust. 1 pkt 2.
3. Wniosek o wydanie pozwolenia powinien określać:
1) nazwę i siedzibę albo imię i nazwisko armatora statku oraz jego adres;
2) nazwę, numer rejestracyjny i port macierzysty statku;
3) wymiary statku: długość całkowitą (L), szerokość całkowitą (B), zanurzenie (T), wysokość
boczną (H), wysokość do najwyższej nierozbieralnej części statku;
4) rodzaj i przeznaczenie statku;
5) rodzaj przewożonego ładunku;
6) nośność lub dopuszczalną liczbę pasażerów;
7) rodzaj napędu i moc głównych urządzeń napędowych;
8) ilość i rodzaj pomocniczych urządzeń usprawniających manewrowanie statkiem;
9) drogi wodne, na których ma być uprawiana żegluga, oraz wskazanie portów, w których
będzie następował załadunek lub wyładunek statku, oraz zejście lub wejście pasażerów;
10) datę przybycia do granicy państwa i proponowaną datę i miejsce dokonania inspekcji statku,
o której mowa w art. 15 ust. 4 pkt 1 ustawy, zwanej dalej „inspekcją statku”.
4.
Do wniosku o wydanie pozwolenia załącza się uwierzytelnione kserokopie
dokumentów uprawniających statek do żeglugi po drogach wodnych państwa rejestracji
statku.

§ 4. 1. Po przybyciu statku innego państwa do granicy państwa, kierownik statku,
którego dotyczy pozwolenie, powinien zgłosić gotowość statku do inspekcji i stosować się do
poleceń dyrektora urzędu dotyczących miejsca i czasu jej przeprowadzenia.
2. Inspekcję statku przeprowadza się nie później niż w terminie 3 dni roboczych od dnia
zgłoszenia gotowości do jej przeprowadzenia.

§ 5. 1. Zakres inspekcji statku obejmuje w szczególności:
1) stan wyposażenia techniczno-eksploatacyjnego, w tym:
a) kotwicznego,
b) nawigacyjnego,
c) sygnałowego,
d) ratunkowego,
e) urządzeń zejściowych,
f) pokładowego,
g) awaryjnego,
h) przeciwpożarowego przenośnego;
2) ustalenie wymiarów statku:
a) długości,
b) szerokości,
c) zanurzenia,
d) wysokości do najwyższej nierozbieralnej części statku,
e) wolnej burty,
f) nośności,
g) dopuszczalnej liczby pasażerów.
2. Zakres technicznej oceny statku, o której mowa w art. 15 ust. 4 pkt 2 ustawy,
obejmuje w szczególności:
1) przegląd ważności dokumentów klasyfikacyjnych lub innych odpowiednich dokumentów
dotyczących stanu technicznego statku, wydanych przez administrację innego państwa;
2) ogólny przegląd techniczny statku w zakresie:
a) zewnętrznych oględzin:
– poszycia części nadwodnej,
– urządzenia sterowego,
– wyposażenia kotwicznego, cumowniczego i szczepiającego,
b) oględzin:
– urządzeń maszynowych - ograniczony do przyrządów kontrolno-pomiarowych,
– plomb na zaworach bezpieczeństwa zbiorników ciśnieniowych,
– sprawności stałych instalacji przeciwpożarowych,
– zaworów szybkozamykających na zbiornikach paliwa i oleju,
– instalacji elektrycznej - pod względem jej bezpieczeństwa,
– wyposażenia i urządzeń służących ochronie środowiska.

§ 6. 1. Z przeprowadzonej inspekcji statku sporządza się w dwóch egzemplarzach
protokół inspekcji statku.

2
2. Jeden egzemplarz protokołu inspekcji statku wydaje się kierownikowi innego statku,
drugi - dołącza się do akt sprawy.
3. W przypadku stwierdzenia podczas inspekcji statku braków lub nieprawidłowości, w
protokole inspekcji określa się ich zakres oraz termin do ich usunięcia.

§ 7.
1.
Z przeprowadzonej technicznej oceny statku sporządza się w trzech
egzemplarzach zaświadczenie o zdolności żeglugowej na polskich śródlądowych drogach
wodnych, przy czym dwa egzemplarze tego zaświadczenia wydaje się kierownikowi statku
innego państwa.
2. Kierownik statku innego państwa przekazuje jeden egzemplarz zaświadczenia o
zdolności żeglugowej na polskich śródlądowych drogach wodnych dyrektorowi urzędu, który
dołącza je do akt sprawy.

§ 8. 1. Wniosek, o którym mowa w § 3 ust. 2 pkt 1, wraz z protokołem inspekcji statku i
zaświadczeniem o zdolności żeglugowej na polskich śródlądowych drogach wodnych,
dyrektor urzędu przesyła niezwłocznie ministrowi właściwemu do spraw transportu.
2. Jeżeli nie zachodzą przesłanki, o których mowa w art. 15 ust. 6 ustawy, dyrektor
urzędu może, na wniosek armatora lub kierownika obcego statku, wydać pozwolenie na jedną
podróż.

§ 9. Organ, który wydaje pozwolenie, o którym mowa w § 1, może ograniczyć jego
zakres do określonej śródlądowej drogi wodnej albo jej odcinka.

§ 10.
Dotychczasowe pozwolenia wydane zgodnie z wzorami określonymi w
rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 5 grudnia 2002 r. w sprawie pozwoleń na
uprawianie żeglugi przez obce statki na polskich śródlądowych drogach wodnych w sprawie
pozwoleń na uprawianie żeglugi przez obce statki na śródlądowych drogach wodnych (Dz. U.
z 2003 r. Nr 4, poz. 39) zachowują ważność do chwili ich wymiany, jednakże nie dłużej niż
przez okres 2 miesięcy od dnia wejścia w życie rozporządzenia.

§ 11. Traci moc rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 5 grudnia 2002 r. w
sprawie pozwoleń na uprawianie żeglugi przez obce statki na polskich śródlądowych drogach
wodnych.


§ 12. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

MINISTER INFRASTRUKTURY



________
1) Minister Infrastruktury kieruje działem administracji rządowej - transport, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 4
rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 16 listopada 2007 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania
Ministra Infrastruktury (Dz. U. Nr 216, poz. 1594).

3

Załączniki do rozporządzenia
Ministra Infrastruktury
z dnia………(poz……..)

Załącznik nr 1


4