Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o żegludze śródlądowej oraz ustawy o dozorze technicznym

2) przygotowany do przekazywania określonych informacji o statku właściwemu terytorialnie
organowi administracji żeglugi śródlądowej.
4. Zarząd podmiotu powinien opracować i udokumentować politykę i cele w zakresie
jakości oraz zapewnić, żeby były one zrozumiałe, wdrożone i realizowane na każdym
szczeblu organizacyjnym tego podmiotu. Polityka instytucji powinna nawiązywać do
realizacji celów i wskaźników w zakresie ochrony środowiska oraz bezpieczeństwa żeglugi.
5. Podmiot opracowuje, wdraża i utrzymuje efektywny wewnętrzny system jakości
oparty na wymaganiach odpowiednich Norm Europejskich, Polskich Norm lub
odpowiadającym im normom państw członkowskich Unii Europejskiej. System ten powinien
zapewniać w szczególności:
1) systematyczne opracowywanie i aktualizowanie przepisów technicznych i zasad prowadzenia
(sprawowania) nadzoru technicznego;

2) przestrzeganie przepisów technicznych i zasad prowadzenia (sprawowania) nadzoru
technicznego oraz funkcjonowanie wewnętrznego systemu kontroli jakości usług w zakresie
tych przepisów;
3) spełnienie wymogów działalności, do której prowadzenia jest uprawniony, oraz
funkcjonowanie wewnętrznego systemu kontroli jakości usług;
4) istnienie określonego i udokumentowanego zakresu obowiązków i uprawnień oraz wzajemnych
relacji personelu pracującego w tym systemie;
5) wykonywanie wszystkich czynności w warunkach kontrolowanych;
6) istnienie systemu kontroli działalności inspektorów oraz kadry technicznej i administracyjnej
zatrudnionej bezpośrednio przez podmiot;
7) realizację głównych obowiązków, do pełnienia których podmiot jest upoważniony,
bezpośrednio lub pod nadzorem własnych inspektorów lub inspektorów innej upoważnionej
instytucji na podstawie umowy. Podmiot zapewnia posiadanie przez inspektorów rozległej
wiedzy o poszczególnych typach statków, co do których wykonują ustawowe zadania - w
odniesieniu do poszczególnych przeglądów oraz w zakresie mających zastosowanie
odpowiednich wymagań;
8) realizację systemu kwalifikacji, nadawania i potwierdzania kompetencji inspektorów oraz
ciągłej aktualizacji ich wiedzy;
9) prowadzenie i archiwizowanie w określonych warunkach dokumentacji potwierdzającej
spełnianie wymaganych norm w zakresie świadczonych usług, a także efektywnego działania
wewnętrznego systemu jakości;
10) planowanie, przeprowadzanie i dokumentowanie wewnętrznych audytów potwierdzających
działanie każdej komórki organizacyjnej zgodnie z wewnętrznym systemem jakości;
11) funkcjonowanie przejrzystego i bezpośredniego zakresu odpowiedzialności i kontroli
pomiędzy komórkami centralnymi i regionalnymi oraz ich inspektorami.

6. Wewnętrzny system jakości podmiotu jest zatwierdzony przez niezależny organ
certyfikujący, uznany przez administrację państwa, na terenie którego podmiot ma swoją
siedzibę.
7. Podmiot zapewnia możliwość uczestnictwa przedstawicieli organów administracji
śródlądowej oraz zainteresowanych stron w pracach nad tworzeniem i rozwojem norm i
przepisów technicznych.
4




Załącznik nr 2



ZASADY PROWADZENIA (SPRAWOWANIA) NADZORU NAD PODMIOTEM


1. Podmiot będzie przekazywać organowi administracji żeglugi śródlądowej aktualne
przepisy techniczne, zasady nadzoru, instrukcje, formularze dokumentów i sprawozdań z
zakresu objętego umową, a także informatory adresowe.
2. Podmiot będzie przekazywać organowi administracji żeglugi śródlądowej informacje o
każdej awarii i wypadku statku, a także o stwierdzonych podczas przeglądów uchybieniach i
nie spełnianiu przez statek standardów bezpieczeństwa. Przekazywane są jedynie informacje
o statkach stanowiących poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa żeglugi i środowiska.

3. Podmiot zapewni organom administracji żeglugi śródlądowej wgląd do baz danych o
statkach, w tym do statusów nadzorowanych statków.

4. Podmiot zapewni organom administracji żeglugi śródlądowej wgląd do dokumentacji
technicznej i zbiorów analiz awarii, w zakresie statków objętych umową.
5.Minister
właściwy do spraw transportu będzie otrzymywać roczne sprawozdania podmiotu
z realizacji powierzonych umową czynności, zawierające również potwierdzenie utrzymania
kryteriów będących podstawą upoważnienia instytucji.
6.
Minister
właściwy do spraw transportu przynajmniej raz na dwa lata będzie dokonywać
audytu podmiotu w celu weryfikacji poprawności wykonywania przez ten podmiot zadań, do
których został on upoważniony.


5



UZASADNIENIE


Projekt rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie sposobu upoważniania podmiotów
do wykonywania przeglądów technicznych statków w zakresie wyposażenia, budowy, stałych
urządzeń, właściwości manewrowych oraz dotyczących ochrony wód, powietrza lub ochrony
przed hałasem, stanowi wykonanie delegacji ustawowej, zawartej w art. 26a ust. 3 ustawy z
dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej.

Projekt rozporządzenia określa sposób upoważniania podmiotów do wykonywania czynności
pomiaru statków.

Dyrektywa 2006/87/WE weszła w życie w dniu jej publikacji w Dzienniku
Urzędowym UE tj. w dniu 30 grudnia 2006 r. Państwa członkowskie posiadające śródlądowe
drogi wodne mają obowiązek wprowadzić w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i
administracyjne niezbędne do wykonania tej dyrektywy w dwa lata od daty jej wejścia w
życie tj. z dniem 30 grudnia 2008 r.
Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie
sposobu funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych (Dz. U. Nr
239, poz. 2039, z późn. zm.), projekt rozporządzenia nie podlega notyfikacji.

6
OCENA SKUTKÓW REGULACJI

1. Wskazanie podmiotów, na które oddziałuje akt normatywny
Akt ten będzie miał wpływ na organy terenowe administracji żeglugi śródlądowej,
administrację drogi wodnej, armatorów oraz podmioty gospodarcze wykonujące zarobkowy
przewóz osób i rzeczy na śródlądowych drogach wodnych, Ministerstwo Infrastruktury,
instytucje klasyfikacyjne, podmioty gospodarcze zajmujące się produkcją statków
śródlądowych i ich wyposażenia. Nowelizacja ustawy wpłynie na poprawę bezpieczeństwa
żeglugi na śródlądowych drogach wodnych.

2. Konsultacje społeczne
Projekt rozporządzenia zostanie skonsultowany z następującymi podmiotami:
1. Związek Polskich Armatorów ródlądowych;
2. Odratrans
S.A;
3.
egluga Bydgoska;
4. Centrum
eglugi ródlądowej przy Akademii Morskiej w Szczecinie
5. Akademia Morska w Szczecinie.
6. Krajowa Izba Gospodarcza;

3. Wpływ aktu normatywnego na sektor finansów publicznych, w tym na budżet
państwa i budżety jednostek samorządu terytorialnego
Wejście w życie przedmiotowej regulacji nie będzie miało wpływu na dochody i wydatki
budżetu oraz sektor publiczny.

4. Wpływ regulacji na rynek pracy
Wejście w życie przedmiotowej regulacji będzie miało pozytywne skutki na rynku pracy, oraz
umożliwi dalszy rozwój transportu śródlądowego.

5. Wpływ rozporządzenia na konkurencyjność gospodarki i przedsiębiorczości, w tym
na funkcjonowanie przedsiębiorstw.
Wejście w życie przedmiotowej regulacji stworzy możliwość wydania wspólnotowego
świadectwa zdolności żeglugowej. Pozwoli to uniknąć sytuacji, która spowoduje wykluczenie
polskich armatorów z rynku wspólnotowego bez możliwości wykonywania pracy
zarobkowej.

6. Wpływ regulacji na sytuację i rozwój regionalny
Wejście w życie przedmiotowej regulacji pozwoli uniknąć sytuacji, która spowoduje
likwidacje wielu firm żeglugowych. Ponadto wprowadzenie tych przepisów będzie miało
bezpośredni wpływ na rozwój transportu w różnych regionach kraju.
19-03-DG

7
ROZPORZ DZENIE
MINISTRA INFRASTRUKTURY1)
z dnia ...........................
w sprawie wykazu śródlądowych dróg wodnych państw członkowskich2)

Na podstawie art. 29 ust. 3 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej
(Dz. U. z 2006 r. Nr 123, poz. 857, z 2007 r. Nr 123, poz. 846 i Nr 176, poz. 1238, z 2008 r.
Nr 171, poz. 1057 oraz z 2009 r. Nr…, poz…) zarządza się, co następuje:

§ 1. Rozporządzenie określa wykaz śródlądowych dróg wodnych państw członkowskich, do
których ma zastosowanie wspólnotowe świadectwo zdolności żeglugowej.
§ 2. ródlądowe drogi wodne państw członkowskich, o których mowa w ust. 1, obejmują:
1) śródlądowe drogi wodne określone w załączniku nr I do dyrektywy 2006/87/WE
Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r. ustanawiającej wymagania
techniczne dla statków żeglugi śródlądowej i uchylającej dyrektywę Rady
82/714/EWG (Dz. Urz. UE L 389 z 30.12.2006, str. 1, z późn. zm.);
2) śródlądowe drogi wodne Konfederacji Szwajcarskiej.

§ 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
MINISTER INFRASTRUKTURY



1) Minister Infrastruktury kieruje działem administracji rządowej - transport, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 4
rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 16 listopada 2007 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania
Ministra Infrastruktury (Dz. U. Nr 216, poz. 1594).
2) Niniejsze rozporządzenia dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia postanowień:
1) dyrektywy 2006/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r. ustanawiającej
wymagania techniczne dla statków żeglugi śródlądowej i uchylającej dyrektywę Rady 82/714/EWG (Dz. Urz.
UE L 389 z 30.12.2006, str. 1);
2) dyrektywy 2006/137/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. zmieniającej dyrektywę
2006/87/WE ustanawiającą wymagania techniczne dla statków żeglugi śródlądowej (Dz. Urz. UE L 389 z
30.12.2006, str. 261);
3) dyrektywy Rady 2008/59/WE z dnia 12 czerwca 2008 r. dostosowującej dyrektywę 2006/87/WE Parlamentu
Europejskiego i Rady ustanawiającą wymagania techniczne dla statków żeglugi śródlądowej w związku
z przystąpieniem Republiki Bułgarii i Rumunii do Unii Europejskiej (Dz. Urz. UE L 166 z 27.06.2008,
str. 31);
4) dyrektywy Komisji 2008/87/WE z dnia 22 września 2008 r. zmieniającej dyrektywę 2006/87/WE Parlamentu
Europejskiego i Rady ustanawiającą wymagania techniczne dla statków żeglugi śródlądowej (Dz. Urz. UE L
255 z 23.09.2008, str. 5).