Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o transporcie kolejowym

2) odbycie szkolenia i zdanie egzaminu przeprowadzonych w trybie i na warunkach
określonych na podstawie ust. 4 pkt 3;
3) spełnienie warunków fizycznych i psychicznych, określonych w przepisach
wydanych na podstawie ust. 19.

2. Świadectwo maszynisty uprawnia do prowadzenia pociągu lub pojazdu
kolejowego i jest ważne jedynie na określoną w nim infrastrukturę kolejową
i kategorię uprawnień. Rozróżnia się następujące kategorie uprawnień:
1) kategoria A – obejmująca lokomotywy manewrowe, pociągi robocze, pojazdy
kolejowe do celów utrzymaniowych i lokomotywy używane do manewrów;
2) kategoria B – obejmująca przewóz osób lub rzeczy.
Świadectwo maszynisty może zawierać uprawnienie do prowadzenia pociągów lub
pojazdów kolejowych we wszystkich kategoriach.

3. Przewoźnicy kolejowi i zarządcy infrastruktury kolejowej ustanawiają
procedury wydawania świadectw maszynisty, będące częścią ich systemu zarządzania
bezpieczeństwem, o którym mowa w art. 17a.

4. Procedury wydawania świadectw, o których mowa w ust. 3, określają
w szczególności:
1) tryb wydawania świadectwa maszynisty, aktualizacji danych w nim
zawartych, jego zawieszania i cofania;
2) tryb odwołania się od decyzji dotyczącej wydania świadectwa maszynisty,
jego zawieszania i cofania;
3) tryb i warunki przeprowadzania szkoleń i egzaminów niezbędnych do
uzyskania świadectwa maszynisty, uwzględniając konieczność zapewnienia
możliwości rozszerzania świadectw na inne linie kolejowe i kategorie
uprawnień, w tym okresowych sprawdzianów wiedzy i umiejętności
maszynistów, niezbędnych dla zachowania ważności świadectwa
maszynisty.


10
5. Procedurę, o której mowa w ust. 3, przewoźnicy kolejowi i zarządcy
infrastruktury kolejowej podają do publicznej wiadomości w sposób przyjęty
u każdego z nich.

6. W celu zachowania ważności świadectwa maszynista przechodzi okresowe
badania lekarskie potwierdzające spełnienie warunków fizycznych i psychicznych
określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 19 oraz okresowe sprawdzanie
wiedzy i umiejętności, w trybie i na warunkach określonych na podstawie ust. 4 pkt 3.

7. Przewoźnicy kolejowi lub zarządcy infrastruktury kolejowej cofają lub
zawieszają w całości lub w części ważność świadectwa maszynisty, gdy maszynista
przestał spełniać warunki niezbędne do posiadania świadectwa.

8. Szkolenia i egzaminy, o których mowa w ust. 4 pkt 3, są przeprowadzane
przez podmioty znajdujące się na liście, o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2.

9. Świadectwo maszynisty wygasa z mocy prawa z dniem rozwiązania lub
wygaśnięcia umowy o pracę lub innego stosunku prawnego wiążącego maszynistę
z przewoźnikiem kolejowym lub zarządcą infrastruktury kolejowej.

10. W przypadku, o którym mowa w ust. 9, przewoźnik kolejowy lub zarządca
infrastruktury kolejowej wydaje maszyniście odpis uzyskanego świadectwa
maszynisty oraz inne dokumenty potwierdzające uzyskane kwalifikacje.

11. Przewoźnik kolejowy lub zarządca infrastruktury kolejowej bezzwłocznie
aktualizuje świadectwo maszynisty, jeżeli jego posiadacz uzyskał dodatkowe
uprawnienia dotyczące pociągu, pojazdu kolejowego lub infrastruktury kolejowej.

12. Przewoźnik kolejowy lub zarządca infrastruktury kolejowej cofa
świadectwo maszynisty osobie, która przestała spełniać warunki, o których mowa
w ust. 6.

11
13. Przewoźnicy kolejowi i zarządcy infrastruktury kolejowej prowadzą
rejestry wydawanych przez siebie świadectw maszynistów.

14. Prezes UTK może wystąpić, do przewoźnika kolejowego lub zarządcy
infrastruktury kolejowej, z wnioskiem o przeprowadzenie kontroli maszynisty lub
o zawieszenie ważności świadectwa maszynisty.

15. Przewoźnik kolejowy lub zarządca infrastruktury kolejowej po otrzymaniu
wniosku Prezesa UTK obowiązany jest podjąć stosowne działania, w szczególności
skierować maszynistę na badania lekarskie lub poddać sprawdzeniu wiedzy
i umiejętności, i, w terminie 4 tygodni od dnia otrzymania wniosku, przedłożyć
Prezesowi UTK sprawozdanie z wykonanych czynności.

16. Prezes UTK może, w drodze decyzji, wydać zakaz prowadzenia pociągu
lub pojazdu kolejowego przez maszynistę w okresie rozpatrywania wniosku, o którym
mowa w ust. 14, jeżeli jest to uzasadnione względami bezpieczeństwa ruchu
kolejowego. O decyzji tej Prezes UTK informuje Komisję Europejską oraz inne
właściwe organy.

17. Maszynista może prowadzić pociąg lub pojazd kolejowy bez świadectwa
maszynisty na określoną część infrastruktury kolejowej, pod warunkiem, że podczas
jazdy obok niego znajduje się inny maszynista posiadający wymagane świadectwo
maszynisty ważne na tej części infrastruktury kolejowej, w przypadku:
1) zakłócenia ruchu kolejowego powodującego konieczność prowadzenia
pociągów objazdem, w szczególności w przypadku konserwacji torów,
zgodnie z ustaleniami zarządcy infrastruktury kolejowej;
2) jednorazowych przewozów pociągami zabytkowymi;
3) jednorazowych przewozów towarowych, za zgodą zarządcy infrastruktury
kolejowej;
4) dostawy lub prezentacji nowego pociągu lub pojazdu kolejowego;
5) szkolenia lub egzaminowania maszynistów.

12
Jeżeli o zastosowaniu takiej możliwości decyduje przewoźnik kolejowy, to informuje
o tym zarządcę infrastruktury kolejowej.

18. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia:
1) zakres wiedzy i umiejętności dotyczących pojazdu kolejowego
i infrastruktury kolejowej objętych szkoleniem i egzaminem niezbędnym
dla uzyskania świadectwa maszynisty,
2) sposób prowadzenia rejestru świadectw maszynistów,
3) wzór świadectwa maszynisty
– mając na uwadze obowiązujące w tym zakresie przepisy międzynarodowe,
zapewnienie bezpieczeństwa w transporcie kolejowym, zapewnienie
sprawności procedury uzyskania świadectwa maszynisty, jasność
i przejrzystość danych ujętych w rejestrze świadectw maszynisty.

19. Minister właściwy do spraw transportu w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, zakres i częstotliwość
okresowych badań lekarskich przeprowadzonych w celu oceny spełnienia warunków
fizycznych i psychicznych niezbędnych dla zachowania ważności świadectwa
maszynisty, mając na uwadze zapewnienie bezpieczeństwa w transporcie kolejowym
obowiązujące w tym zakresie przepisy międzynarodowe, zapewnienie bezpieczeństwa
w transporcie kolejowym oraz wiek badanych osób.

Art. 22c. Przewoźnik kolejowy lub zarządca infrastruktury kolejowej może zawrzeć
z maszynistą umowę zobowiązującą go do zwrotu części lub całości kosztów
poniesionych na jego szkolenie, jeżeli rozwiązanie lub wygaśnięcie umowy o pracę
lub innego stosunku prawnego wiążącego maszynistę z przewoźnikiem kolejowym lub
zarządcą infrastruktury kolejowej nastąpiło przed ustalonym w tej umowie terminem,
z przyczyny leżącej po stronie maszynisty.

Art. 22d. 1. Pracownicy zatrudnieni na stanowiskach bezpośrednio związanych
z prowadzeniem i bezpieczeństwem ruchu kolejowego oraz prowadzący pojazdy
kolejowe metra powinni:

13
1) posiadać wymagane wykształcenie,
2) spełniać warunki psychiczne i fizyczne,
3) posiadać wymagane przygotowanie zawodowe,
4) zdać egzamin kwalifikacyjny
– określone w przepisach wydanych na postawie ust. 3 pkt 1.
2. Pracownicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani do posiadania
i okazywania właściwemu uprawnionemu organowi dokumentu upoważniającego do
wykonywania czynności na stanowiskach, o których mowa w ust. 1.

3. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia:

1) wykaz stanowisk bezpośrednio związanych z prowadzeniem
i bezpieczeństwem ruchu kolejowego oraz prowadzących pojazdy
kolejowe metra, warunki, jakie powinni spełniać zatrudnieni na tych
stanowiskach, a także zasady oceny ich zdolności fizycznych
i

psychicznych, jednostki uprawnione do oceny zdolności fizycznej
i psychicznej oraz tryb orzekania o tej zdolności,
2) sposób powoływania i tryb pracy komisji egzaminacyjnych
stwierdzających kwalifikacje pracowników, o których mowa w pkt 1,
wzory dokumentów potwierdzających te kwalifikacje i upoważniających
do wykonywania czynności na stanowiskach, o których mowa w pkt 1,
wysokość wynagrodzenia członków komisji egzaminacyjnych oraz
wysokość opłat związanych ze stwierdzeniem kwalifikacji pracowników,
uwzględniając przepis ust. 4, a także sposób uiszczania tych opłat
– mając na uwadze zapewnienie bezpieczeństwa w transporcie kolejowym,
właściwych kwalifikacji osób zatrudnionych na tych stanowiskach, odpowiednich
warunków przeprowadzania oceny zdolności fizycznej i psychicznej, nakład pracy
członków komisji egzaminacyjnej oraz ich kwalifikacje, a także koszty rzeczowe
i osobowe związane ze stwierdzaniem kwalifikacji pracowników.

4. Wysokość opłaty związanej ze stwierdzeniem kwalifikacji pracowników,
o których mowa w ust. 1, nie może przekroczyć równowartości w złotych 30 euro,

14