Rządowy projekt ustawy - Prawo geologiczne i górnicze

- 60 -

4. W razie magazynowania wód leczniczych nagazowanych, w konstrukcji zbiorników
uwzględnia się stałe utrzymywanie poduszek gazowych o wysokości od 0,7 do 1,0 m.
5. Zbiorniki powinny być zaopatrzone w urządzenia do pomiaru poziomu płynu, ciśnienia i
poboru próbek.
6. Zbiorniki na wodę leczniczą zawierającą gaz palny powinny być uziemione i zabezpieczone
przed wyładowaniami atmosferycznymi.
Rozdział 12
Roboty geologiczne i wydobywanie kopalin w granicach obszarów morskich Rzeczypospoli-
tej Polskiej
§ 379. 1. Użyte w niniejszym rozdziale określenia oznaczają:
1) morska jednostka geofizyczna — statek przystosowany do prowadzenia prac geofizycznych;
2) morska jednostka wiertnicza:
a) stacjonarne platformy wiertnicze posadowione na dnie morskim na stałe,
b) pływające, samopodnośne platformy wiertnicze, posadowione na dnie morskim podczas
wiercenia,
c) półzanurzalne, pływające platformy wiertnicze, zakotwiczone, stabilizowane w inny sposób
na czas wiercenia,
d) statki lub barki wiertnicze,
e) funkcjonalne kombinacje wynikające z połączenia wymienionych w lit. a)—d) konstrukcji
podstawowych;
3) morska jednostka wydobywcza — platformę, funkcjonalnie związany zespół platform stacjo-
narnych lub jednostek pływających bądź platform bezobsługowych, wyposażonych w urządze-
nia i instalacje służące do wydobywania kopalin płynnych lub gazowych, wstępnego ich ma-
gazynowania, przygotowania do transportu i odbioru w morzu lub przesyłania kopaliny na ląd;
w skład morskiej jednostki wydobywczej może również wchodzić platforma stała lub jednost-
ka pływająca, wyposażona w pomieszczenia mieszkalne dla załogi;
4) morska jednostka — morskie jednostki określone w pkt 1—3;
5) załoga — pracowników zatrudnionych na morskich jednostkach.
2. W sprawach nieuregulowanych w przepisach niniejszego rozdziału, związanych z wykony-
waniem robót geologicznych i górniczych w celu poszukiwania, rozpoznawania i wydobywania
ropy naftowej i gazu ziemnego w obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej, stosuje się od-
powiednio przepisy rozdziałów dotyczących wierceń w celu poszukiwania, rozpoznania i wydo-
bycia kopalin płynnych i gazowych ze złóż lądowych.
§ 380. Przepisy niniejszego rozdziału mają zastosowanie do pracowników morskiej jednostki
geofizycznej, wiertniczej i wydobywczej oraz stosuje się je odpowiednio do innych niż pracowni-
cy osób wykonujących czynności służbowe na tych jednostkach lub w związku z nimi.
§ 381. 1. Do morskich jednostek mają odpowiednio zastosowanie przepisy dotyczące:
1) zapobiegania zanieczyszczaniu morza przez statki,
2) ochrony środowiska morskiego,
3) bezpieczeństwa morskiego,
4) kwalifikacji zawodowych członków załogi statków morskich.



-61-
2. W zakresie zapobiegania zanieczyszczaniu środowiska obszarów morskich Rzeczypospolitej
Polskiej i znajdującego się pod nimi wnętrza ziemi, mającego związek z wydobywaniem kopalin
płynnych i gazowych, ich wstępnym uzdatnianiem, magazynowaniem i przygotowaniem do trans-
portu na morskich jednostkach, mają zastosowanie przepisy:
1) ustawa z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji
morskiej (Dz. U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1502 z późn. zm.7);
2) ustawie z dnia 16 marca 1995 r. o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki (Dz. U. z
2006 r. Nr 99, poz. 692 oraz z 2007 r. Nr 176, poz. 1238);
3) Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu, sporządzonej w Londynie
dnia 1 listopada 1974 r. (Dz. U. z 1984 r. Nr 61, poz. 318 i 319) wraz z Protokołem dotyczą-
cym Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu, 1974, sporządzonym
w Londynie dnia 17 lutego 1978 r. (Dz. U. z 1984 r. Nr 61, poz. 320 i 321 oraz z 1986 r. Nr 35,
poz. 177) oraz
4) Konwencje Międzynarodowej Organizacji Pracy, dotyczących tych zagadnień.
§ 382. Nadzór nad robotami geologicznymi i wydobywaniem kopalin na morzu mogą wyko-
nywać tylko osoby posiadające wymagane kwalifikacje określone w odrębnych przepisach dla
danego rodzaju prac.
§ 383. Rozpoczęcie robót geologicznych i robót związanych z wydobywaniem ropy naftowej i
gazu ziemnego ze złóż położonych w granicach obszarów morskich Rzeczypospolitej Polskiej
następuje po spełnieniu wymagań określonych w rozporządzeniu.
§ 384. Warunkiem dopuszczenia do pracy osób zatrudnionych na morskich jednostkach jest
posiadanie, zgodnie z odrębnymi przepisami, świadectw przeszkoleń w zakresie:
1) bezpiecznego posługiwania się morskim sprzętem ratunkowym
2) bezpieczeństwa morskiego,
3) ochrony środowiska morskiego
§ 385. Pracownicy powracający do pracy, po nieobecności dłuższej niż trzy miesiące, powinni
odbyć przeszkolenie, w zakresie bezpiecznego i prawidłowego wykonywania danego rodzaju pra-
cy.
§ 386. Na morskiej jednostce mogą być zatrudnione tylko te osoby, które posiadają aktualne
świadectwo zdrowia.
§ 387. 1. Kierownikiem morskiej jednostki jest wyznaczona przez przedsiębiorcę osoba posia-
dająca kwalifikacje kierownika ruchu zakładu górniczego.
2. Zastępcą kierownika morskiej jednostki jest wyznaczona przez przedsiębiorcę osoba posia-
dająca kwalifikacje wymagane na podstawie odrębnych przepisów w zakresie holowania, posada-
wiania lub kotwiczenia morskich jednostek lub prowadzenia akcji ratownictwa morskiego na tych
jednostkach, a także prac załadowczych i wyładowczych.
3. Zasady podziału obowiązków i współdziałania osób, o których mowa w ust. 1 i 2, ustala kie-
rownik ruchu zakładu górniczego, powiadamiając właściwy organ nadzoru górniczego i właściwy
organ administracji morskiej.
§ 388. W przypadku wykonywania na morskiej jednostce prac przez podmioty, decyzje kie-
rownika morskiej jednostki dotyczą wszystkich osób wykonujących określone prace.

7 Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2003 r. Nr 170, poz. 1652, z 2004 r. Nr 6, poz. 41, Nr 93, poz. 895
i Nr 273, poz. 2703, z 2005 r. Nr 203, poz. 1683, z 2006 r. Nr 220, poz. 1600 i Nr 249, poz. 1834 oraz z 2007 r. Nr 21, poz. 125.

- 62 -

§ 389. Przed wyjściem morskiej jednostki w rejon, określony w koncesji na prowadzenie prac
w polskich obszarach morskich, przedsiębiorca powinien:
1) zgłosić morską jednostkę do inspekcji właściwemu organowi administracji morskiej celem
uzyskania niezbędnych wymaganych dokumentów statkowych;
2) posiadać protokoły technicznego odbioru morskiej jednostki oraz urządzeń wiertniczych, eks-
ploatacyjnych, pomiarowych, ratowniczych i przeciwpożarowych;
3) posiadać zgłoszenie wyjścia jednostki na określony punkt obszaru określonego w koncesji.
§ 390. Przed rozpoczęciem robót górniczych przez morską jednostkę sporządza się protokół
zakotwiczenia, dynamicznego ustabilizowania lub posadowienia jednostki.
§ 391. Podczas wykonywania robót wiertniczych sporządza się i na bieżąco prowadzi:
1) dzienniki: pokładowy, radiowy oraz maszynowy;
2) książki eksploatacyjno-rewizyjne maszyn i urządzeń;
3) dziennik wiertniczy;
4) raport geologiczny;
5) dziennik płuczkowy,
6) raport wiertacza zmianowego;
7) dzienny raport morskiej jednostki wiertniczej;
8) protokoły:
a) rurowania i cementowania oraz badań wytrzymałości i szczelności kolumny rur okładzino-
wych,
b) badań i opróbowań,
c) ustaleń technicznej komisji awaryjnej,
d) przekazania otworu do eksploatacji lub likwidacji otworu wiertniczego;
9) monitoring zanieczyszczania środowiska morskiego.
§ 392. Podczas wydobywania kopaliny sporządza się i na bieżąco prowadzi:
1) dziennik pokładowy oraz dziennik radiowy;
2) dobowy raport wydobycia płynu złożowego;
3) książkę odwiertów z ewidencją wszelkich prac prowadzonych w odwiertach;
4) raporty magazynowe wydobywanego płynu złożowego oraz środków niezbędnych do prowa-
dzenia eksploatacji;
5) analizy płynu złożowego;
6) protokoły:
a) pomiaru parametrów złożowych i poboru próbek wgłębnych oraz ustalonych na ich podsta-
wie: dozwolonych poborów i zdolności wydobywczych,
b) zabiegów intensyfikacyjnych,
c) zapuszczania, montażu i demontażu w odwiercie wszelkich urządzeń pomiarowych i zamy-
kających,
d) udostępniania kolejnych horyzontów złożowych,
e) zabiegów zmierzających do zlikwidowania lub ograniczenia dopływu wody do odwiertu,



-63-
f) rekonstrukcji odwiertów,
g) likwidacji odwiertów wyłączonych z eksploatacji;
7) monitoring zanieczyszczania środowiska morskiego.
§ 393. Dokumentacja morskiej jednostki, oprócz dokumentów wymienionych w § 390 i 391,
dodatkowo zawiera:
1) plan i książkę ochrony przeciwpożarowej oraz instrukcję alarmową;
2) plan i system organizacji pierwszej pomocy;
3) rejestr prowadzonych badań psychologicznych załogi;
4) obowiązujące rozkłady alarmowe, zgodnie z przepisami morskimi i wymaganiami niniejszych
przepisów;
5) rejestr przeprowadzonych ćwiczeń alarmowych załogi;
6) instrukcję współdziałania dla statku pogotowia, w razie zagrożenia i ewakuacji morskiej jed-
nostki.
§ 394. Podjęcie prac budowlano-montażowych następuje po ustaleniu granic akwenu zamknię-
tego dla żeglugi (strefy bezpieczeństwa) w obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej przez
właściwy organ administracji morskiej oraz po ich ogłoszeniu w „Wiadomościach eglarskich”.
§ 395. Morską jednostkę wiertniczą i wydobywczą ustawia się w bezpiecznej odległości od la-
tarń morskich, znaków nawigacyjnych, podwodnych kabli i rurociągów.
§ 396. 1. Niedopuszczalne jest kotwiczenie lub posadowienie morskiej jednostki wiertniczej i
wydobywczej w odległości mniejszej niż 1 Mm (1852 m) od:
1) miejsc, gdzie usytuowane są konstrukcje i instalacje, o których mowa w § 395;
2) takich akwenów, jak redy, kotwicowiska, tory wodne, strefy rozgraniczenia ruchu i akweny
pomiaru dewiacji;
3) akwenów o specjalnym przeznaczeniu.
2. Od wymagań określonych w ust. 1 dopuszczalne jest odstąpienie tylko na warunkach okre-
ślonych w odrębnych przepisach.
§ 397. Pławy stosowane przy oznakowaniu prac wydobywczych na morzu powinny być skon-
struowane, pomalowane i oprzyrządowane zgodnie z wymaganiami określonymi w odrębnych
przepisach.
§ 398. Lotnicze i nawigacyjne światła ostrzegawcze powinny spełniać wymagania określone w
odrębnych przepisach.
§ 399. Przy morskiej jednostce wiertniczej i wydobywczej obsadzonej załogą powinien znaj-
dować się w strefie bezpieczeństwa przynajmniej jeden statek asystujący, zwany dalej “statkiem
pogotowia”, o takiej wielkości i wyposażeniu, aby w sytuacji awaryjnej mógł zabrać na pokład
całą załogę znajdującą się na morskiej jednostce.
§ 400. Kierownik morskiej jednostki niezwłocznie zgłasza, właściwemu organowi administra-
cji morskiej, niedozwoloną obecność statku morskiego lub powietrznego w granicach akwenu
zamkniętego dla żeglugi (strefy bezpieczeństwa).
§ 401. 1. Przedsiębiorca prowadzący prace na morzu za pomocą morskich jednostek posiada
odpowiednio zorganizowane służby ratownictwa morskiego i górniczego oraz plan ratownictwa w
tym zakresie.

- 64 -

2. Organizacja służby ratownictwa przedsiębiorcy powinna zapewniać współdziałanie ratow-
nictwa morskiego i ratownictwa górniczego zgodnie z odrębnymi przepisami.
§ 402. Morską jednostkę wyposaża się w:
1) przenośny sprzęt do wykrywania stężeń gazów toksycznych i wybuchowych;
2) pomocnicze środki ewakuacyjne w ilości dostosowanej do jej rozmiarów, takie jak:
a) siatki sznurowe (wystarczającej długości — do powierzchni morza),
b) liny z węzłami i drabiny linowe,
c) urządzenia samohamujące do szybkiej ewakuacji,
d) inne środki ewakuacyjne pozwalające na szybkie opuszczenie morskiej jednostki.
§ 403. 1. Na morskiej jednostce wyznacza się bezpieczne miejsca zbiórek pracowników, które
muszą być łatwo dostępne z miejsc zakwaterowania i pracy oraz chronione przed wysoką tempe-
raturą, dymem, a w zależności od możliwości, skutkami eksplozji, co ma na celu zapewnienie
ochrony pracowników do bezpiecznej ewakuacji.
2. Lista z nazwiskami pracowników przypisanych do każdego bezpiecznego miejsca zbiórki
musi być na bieżąco prowadzona i dostępna.
3. Na morskiej jednostce wyznacza się drogi ewakuacyjne prowadzące do bezpiecznych miejsc
zbiórek oraz miejsc rozmieszczenia środków ratunkowych.
4. Oznakowanie dróg ewakuacyjnych wykonuje się w taki sposób, aby było widoczne we
wszelkich warunkach.
5. Z pomieszczeń znajdujących się pod pokładami jednostki, gdzie zatrudnieni są ludzie, wy-
znacza się dwie drogi ewakuacyjne.
6. Drogi ewakuacyjne utrzymuje się w stanie zapewniającym opuszczenie jednostki przez za-
łogę bez utrudnień.
§ 404. 1. Morską jednostkę wyposaża się w akustyczny (gwizdek i syrenę) oraz optyczny sys-
tem alarmowy służący do przekazywania sygnałów ostrzegawczych o zagrożeniu, którego sygnały
słyszalne są w każdym miejscu, a sygnały optyczne umieszcza się w taki sposób, aby były wi-
doczne z miejsc pracy załogi.
2. Morska jednostka powinna być wyposażona w system telefoniczny oraz system alarmowo-
rozgłoszeniowy, przystosowany do pracy w przestrzeniach zagrożonych wybuchem.
3. Urządzenia systemów wymienionych w ust. 1 i 2 powinny mieć co najmniej dwa niezależne
źródła zasilania.
4. Urządzenia alarmowe powinny mieć możliwość nadawania sygnałów z pomieszczeń dyspo-
zytorskich i kierownika jednostki.
§ 405. 1. Na morskiej jednostce, w widocznych miejscach oraz w dostatecznej ilości, umiesz-
cza się oznaczenia sygnałów alarmowych oraz instrukcje alarmowe, określające zasady postępo-
wania poszczególnych pracowników w przypadkach ogłoszenia danego alarmu.
2. Każdy pracownik morskiej jednostki powinien być zapoznany z obowiązującymi sygnałami
instrukcji alarmowych.