Rządowy projekt ustawy o instytutach badawczych

§ 20. 1. Rozprawa dyscyplinarna jest jawna dla pracowników instytutu.
2. W uzasadnionych przypadkach skład orzekający może wyłączyć jawność rozprawy.
Ogłoszenie orzeczenia jest jawne.
§ 21. Komisja dyscyplinarna wydaje orzeczenie po przeprowadzeniu rozprawy, w toku
której wysłuchuje rzecznika dyscyplinarnego i obwinionego oraz jego obrońcy, jeżeli został
ustanowiony, a także po rozpatrzeniu innych dowodów mających znaczenie w sprawie.
§ 22. 1. Rozprawą kieruje przewodniczący składu orzekającego.
2. Rozprawa rozpoczyna się od sprawdzenia obecności wezwanych osób.
3. Nieusprawiedliwione niestawiennictwo na rozprawę obwinionego, któremu wezwanie
doręczono we właściwym terminie, lub jego obrońcy nie wstrzymuje rozpoznania sprawy.
4. W razie uznania niestawiennictwa obwinionego za usprawiedliwione skład orzekający
odracza rozprawę i wyznacza nowy termin.
5. W razie niemożności stawienia się świadków lub złożenia przez nich zeznań odmiennej
treści niż w postępowaniu wyjaśniającym, na rozprawie odczytuje się ich zeznania w części lub
w całości z akt postępowania wyjaśniającego.
6.
Obwiniony, jego obrońca i rzecznik dyscyplinarny mają prawo zadawać pytania
świadkom i biegłym oraz wypowiadać się co do każdego zeznania świadka, opinii biegłego lub
innego dowodu.
7. Po zakończeniu postępowania dowodowego przewodniczący składu orzekającego udziela
głosu rzecznikowi dyscyplinarnemu oraz obrońcy i obwinionemu, przy czym obwinionemu
przysługuje zawsze głos ostatni.
§ 23. 1. Jeżeli na rozprawie okaże się, że zachodzą istotne braki w materiale zebranym w
czasie postępowania prowadzonego przez rzecznika dyscyplinarnego, których na rozprawie
uzupełnić nie można, skład orzekający wydaje postanowienie o uzupełnieniu przez rzecznika
dyscyplinarnego tego materiału, wskazując zakres i termin jego uzupełnienia.
2. Na postanowienie o uzupełnieniu postępowania, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje
stronom zażalenie.
3. Po uzupełnieniu postępowania rzecznik dyscyplinarny przedstawia komisji dyscyplinarnej
wyniki postępowania uzupełniającego.

7
§ 24. Skład orzekający może z ważnych przyczyn przerwać rozprawę na czas nie dłuższy niż
21 dni. Jeżeli po wznowieniu rozprawy skład orzekający uległ zmianie, rozprawę prowadzi się od
początku.
§ 25. 1. Z przebiegu rozprawy sporządza się protokół, który powinien zawierać: oznaczenie
sprawy, czasu i miejsca rozprawy oraz osób w niej uczestniczących, przebieg rozprawy, a
zwłaszcza oświadczenia i wnioski jej uczestników, treść wyjaśnień obwinionego, zeznań
świadków, wyniki postępowania dowodowego oraz przytoczenie wniosków i innych oświadczeń
rzecznika dyscyplinarnego, obwinionego i obrońcy, jak również postanowienia składu
orzekającego.
2. Protokół podpisują przewodniczący składu orzekającego i protokolant.
3. Protokół może być sprostowany lub uzupełniony na wniosek rzecznika dyscyplinarnego,
obwinionego lub obrońcy.
§ 26. 1. Po wysłuchaniu głosów stron skład orzekający przystępuje niezwłocznie do narady
nad orzeczeniem.
2. Narada i głosowanie są tajne. Oprócz członków składu orzekającego może być przy nich
obecny protokolant.
3.
Narada i głosowanie odbywają się osobno co do winy i osobno co do kary.
Przewodniczący składu orzekającego głosuje ostatni.
§ 27. 1. Postanowienia i orzeczenia składu orzekającego zapadają zwykłą większością
głosów.
2. Przegłosowany członek składu orzekającego ma prawo zaznaczyć na orzeczeniu swoje
zdanie odrębne i złożyć na piśmie jego uzasadnienie w ciągu 7 dni od dnia ogłoszenia orzeczenia.
§ 28. 1. Skład orzekający orzeka zgodnie z przekonaniem opartym na ocenie dowodów
ujawnionych w toku rozprawy.
2. Skład orzekający wydaje orzeczenie o:
1) ukaraniu, w którym uznaje obwinionego winnym popełnienia zarzucanego mu czynu i
wymierza jedną z kar dyscyplinarnych, albo
2) uniewinnieniu obwinionego od zarzutu popełnienia przewinienia dyscyplinarnego, albo
3) umorzeniu postępowania dyscyplinarnego.

8
3. Przy wymiarze kary bierze się pod uwagę stopień winy, szkodliwość społeczną i skutki
czynu oraz postawę etyczną obwinionego, a także jego zachowanie się przed i po popełnieniu
przewinienia.
4. Jeżeli obwiniony dopuścił się kilku przewinień, wymierza się jedną karę za wszystkie
czyny łącznie.
§ 29. 1. Orzeczenie dyscyplinarne sporządza się na piśmie. Orzeczenie to zawiera:
1) nazwę komisji dyscyplinarnej, datę i miejsce rozpoznania, numer sprawy oraz datę wydania
orzeczenia;
2) tytuły naukowe i stopnie naukowe oraz imiona i nazwiska członków składu orzekającego,
rzecznika dyscyplinarnego i protokolanta;
3) tytuł naukowy lub stopień naukowy, imię i nazwisko, stanowisko służbowe, miejsce i datę
urodzenia obwinionego;
4) dokładne określenie czynu popełnionego przez obwinionego;
5) rozstrzygnięcie komisji dyscyplinarnej;
6) pouczenie o prawie wniesienia odwołania do wyższej komisji dyscyplinarnej.
2. Uzasadnienie orzeczenia sporządza się na piśmie w terminie 7 dni od dnia jego
ogłoszenia.
3. Uzasadnienie orzeczenia powinno zawierać ustalenia faktyczne przez wskazanie, jakie
fakty skład orzekający uznał za udowodnione lub nieudowodnione, na jakich oparł się dowodach
i dlaczego nie dał wiary dowodom przeciwnym, a także przytoczenie okoliczności, jakie skład
orzekający wziął pod uwagę przy wymiarze kary. Uzasadnienie powinno także wskazać
podstawę prawną.
4. Orzeczenie i uzasadnienie podpisują wszyscy członkowie składu orzekającego.
§ 30. 1. Orzeczenie ogłasza się bezpośrednio po naradzie. Po ogłoszeniu orzeczenia
przewodniczący składu orzekającego podaje ustnie zasadnicze powody rozstrzygnięcia.
2. W uzasadnionych przypadkach ogłoszenie orzeczenia może być odroczone, nie dłużej niż
na 7 dni, przy czym dzień i godzina ogłoszenia powinny być podane na rozprawie.
3. Po ogłoszeniu orzeczenia przewodniczący składu orzekającego poucza obwinionego o
trybie i terminie wniesienia odwołania.

9
4. Orzeczenie komisji dyscyplinarnej wraz z uzasadnieniem doręcza się obwinionemu oraz
jego obrońcy, rzecznikowi dyscyplinarnemu, ministrowi nadzorującemu instytut, dyrektorowi
instytutu, w terminie 14 dni od dnia ogłoszenia orzeczenia.

Rozdział 6
Postępowanie odwoławcze
§ 31.
1.
Od orzeczenia komisji dyscyplinarnej pierwszej instancji obwinionemu, jego
obrońcy i rzecznikowi dyscyplinarnemu przysługuje prawo wniesienia odwołania do wyższej
komisji dyscyplinarnej.
2. Odwołanie w dwóch egzemplarzach wnosi się za pośrednictwem komisji dyscyplinarnej,
która wydała orzeczenie, w terminie 14 dni od dnia doręczenia orzeczenia wraz z uzasadnieniem.
Po przyjęciu odwołania przewodniczący komisji dyscyplinarnej przesyła je niezwłocznie wraz z
aktami sprawy do wyższej komisji dyscyplinarnej.
3. Odwołanie może być cofnięte najpóźniej przed rozpoczęciem rozprawy odwoławczej.
4. Orzeczenie komisji dyscyplinarnej, od którego nie zostało w przewidzianym terminie
wniesione odwołanie, staje się prawomocne i podlega wykonaniu.
§ 32. 1. Przewodniczący wyższej komisji dyscyplinarnej, po stwierdzeniu, że odwołanie
zostało wniesione przez osobę uprawnioną w terminie przewidzianym w § 31 ust. 2, wyznacza
skład orzekający i kieruje sprawę na posiedzenie niejawne.
2. Skład orzekający wyższej komisji dyscyplinarnej, na posiedzeniu niejawnym, wyznacza
termin rozprawy, rozstrzyga o konieczności wezwania świadków lub dopuszczenia innych
dowodów wskazanych w odwołaniu.
§ 33. Przewodniczący wyższej komisji dyscyplinarnej odrzuca odwołanie w razie wniesienia
go po upływie terminu przewidzianego w § 31 ust. 2 lub przez osobę nieuprawnioną. Na
postanowienie przewodniczącego przysługuje zażalenie do wyższej komisji dyscyplinarnej.
Zażalenie wnosi się w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.
§ 34. 1. Rozprawę odwoławczą rozpoczyna ustne sprawozdanie, w którym członek składu
orzekającego wyższej komisji dyscyplinarnej, wyznaczony jako sprawozdawca, przedstawia

10
przebieg dotychczasowego postępowania dyscyplinarnego, treść zaskarżonego orzeczenia,
przytoczone w odwołaniu zarzuty oraz okoliczności faktyczne sprawy, jak również zawiadamia
strony o postanowieniu składu orzekającego w przedmiocie dopuszczenia dowodów.
2.
Rzecznik dyscyplinarny, obwiniony i jego obrońca mogą składać wyjaśnienia,
oświadczenia i wnioski ustnie lub na piśmie.
3. Przed zakończeniem rozprawy odwoławczej przewodniczący składu orzekającego udziela
głosu rzecznikowi dyscyplinarnemu, obwinionemu i obrońcy, przy czym pierwszy głos
przysługuje stronie, która wniosła odwołanie.
§ 35. 1. Wyższa komisja dyscyplinarna:
1) utrzymuje w mocy orzeczenie, od którego wniesiono odwołanie, albo
2) uchyla orzeczenie w całości lub w części i wydaje nowe orzeczenie w tym zakresie, albo
3) uchyla orzeczenie w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania, albo
4) umarza postępowanie, jeżeli okaże się, że zachodzą okoliczności przewidziane w § 2 ust. 1.
2. Wyższa komisja dyscyplinarna, może orzec karę surowszą tylko wówczas, gdy orzeczenie
zostało zaskarżone przez rzecznika dyscyplinarnego.

Rozdział 7
Wykonywanie orzeczeń
§ 36. Prawomocne orzeczenia komisji dyscyplinarnej i wyższej komisji dyscyplinarnej
podlegają niezwłocznemu wykonaniu.

§ 37. Wykonywanie orzeczeń zarządza minister nadzorujący instytut, w którym jest
zatrudniony pracownik naukowy lub badawczo-techniczny. Karę wykonuje dyrektor instytutu.





11