Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki

Druk nr 1539

Warszawa, 24 grudnia 2008 r.
SEJM
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VI kadencja
Prezes Rady Ministrów

RM 10-226-08



Pan

Bronisław Komorowski
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej
Polskiej
Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r. przedstawiam Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej projekt
ustawy


- o zmianie ustawy o zapobieganiu
zanieczyszczaniu morza przez statki.

Projekt ma na celu wykonanie prawa Unii Europejskiej.
W załączeniu przedstawiam także opinię dotyczącą zgodności
proponowanych regulacji z prawem Unii Europejskiej.
Ponadto uprzejmie informuję, że do prezentowania stanowiska Rządu
w tej sprawie w toku prac parlamentarnych został upoważniony Minister
Infrastruktury.


(-) Donald Tusk
Projekt

U S T A W A
z dnia
o zmianie ustawy o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki1)


Art. 1. W ustawie z dnia 16 marca 1995 r. o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez
statki (Dz. U. z 2006 r. Nr 99, poz. 692 oraz z 2007 r. Nr 176, poz. 1238) wprowadza się
następujące zmiany:

1) tytuł rozdziału 2 otrzymuje brzmienie:
„Zanieczyszczenia ze statków oraz inspekcja statku”;
2)
art. 5 otrzymuje brzmienie:

„Art. 5. Do zapobiegania zanieczyszczaniu morza związanego z uprawianiem żeglugi lub
prowadzeniem innej działalności morskiej przez statki stosuje się postanowienia Konwencji
MARPOL, Konwencji o zatapianiu, a na Morzu Bałtyckim – również postanowienia
Konwencji Helsińskiej 1992.”;

3)
w art. 6 pkt 4 otrzymuje brzmienie:
„4) dla statków objętych rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE)
nr

782/2003 z dnia 14 kwietnia 2003 r. w sprawie zakazu stosowania związków
cynoorganicznych na statkach (Dz. Urz. WE L 115 z 09.05.2003, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz.
UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 7, t. 7, str. 266) oraz rozporządzeniem Komisji (WE) nr
536/2008 z dnia 13 czerwca 2008 r. nadającym moc art. 6 ust. 3 i art. 7 rozporządzenia (WE)
nr 782/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie zakazu stosowania związków
cynoorganicznych na statkach oraz zmieniającego to rozporządzenie (Dz. Urz. UE L 156
z 14.06.2008, str. 10, z późn. zm.) – w przepisach tych rozporządzeń.”;

4) w art. 8 w ust. 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 782/2003 z dnia 14 kwietnia
2003 r. w sprawie zakazu stosowania związków cynoorganicznych na statkach oraz
rozporządzeniu Komisji (WE) nr 536/2008 z dnia 13 czerwca 2008 r. nadającym moc art. 6
ust. 3 i art. 7 rozporządzenia (WE) nr 782/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie
zakazu stosowania związków cynoorganicznych na statkach oraz zmieniające to
rozporządzenie – na wniosek organu państwa przynależności statku.”;

5)
art. 11 otrzymuje brzmienie:
„Art. 11. 1. Kapitan statku o polskiej przynależności znajdującego się poza polskimi
obszarami morskimi, który zauważy na morzu zanieczyszczenie lub wypadek powodujący
albo mogący spowodować rozlew oleju lub zanieczyszczenia innego rodzaju, przekazuje
niezwłocznie meldunek o tym do stacji brzegowej najbliższego państwa nadbrzeżnego
oraz do armatora statku.
2. Meldunek powinien zawierać:
1) identyfikację, pozycję, port wyjścia i port przeznaczenia statku;
2) adres, pod którym dostępna jest informacja o towarach niebezpiecznych lub
zanieczyszczających, jeżeli są przewożone na statku;
3) ilość osób na statku;
4) szczegóły zdarzenia oraz inne informacje niezbędne do prowadzenia akcji
ratowniczych, zgodnie z wymaganiami ustanowionymi przez Międzynarodową
Organizację Morską (Rezolucja IMO Nr A.851 (20)).

3. Kapitan statku o polskiej przynależności:
1) uczestniczącego w wypadku powodującym zagrożenie zanieczyszczeniem środowiska
morskiego lub zanieczyszczenie środowiska morskiego,
2) na którym nastąpiło zdarzenie powodujące zagrożenie zanieczyszczeniem środowiska
morskiego lub zanieczyszczenie środowiska morskiego
– jest obowiązany do niezwłocznego przekazania informacji o tym do stacji brzegowej
najbliższego państwa nadbrzeżnego i armatora statku oraz do przekazania sprawozdania
dyrektorowi urzędu morskiego właściwemu dla portu macierzystego statku, stosując się
do wytycznych zawartych w Protokole I do Konwencji MARPOL.
4. Jeżeli kapitan statku o polskiej przynależności, z uzasadnionego powodu, nie mógł
przekazać sprawozdania, o którym mowa w ust. 3, obowiązek ten spoczywa na armatorze
statku.

2
5. Kapitan statku znajdującego się w polskich obszarach morskich, który zauważy na
morzu zanieczyszczenie lub wypadek powodujący albo mogący spowodować rozlew oleju
lub zanieczyszczenia innego rodzaju, przekazuje niezwłocznie meldunek o tym do
najbliższej stacji brzegowej oraz do armatora statku.
6. Kapitan statku znajdującego się w polskich obszarach morskich:
1) uczestniczącego w wypadku powodującym zagrożenie zanieczyszczeniem środowiska
morskiego lub zanieczyszczenie środowiska morskiego,
2) na którym nastąpiło zdarzenie powodujące zagrożenie zanieczyszczeniem środowiska
morskiego lub zanieczyszczenie środowiska morskiego
– jest obowiązany do niezwłocznego przekazania informacji o tym do najbliższej stacji
brzegowej i armatora statku oraz do przekazania sprawozdania dyrektorowi urzędu
morskiego właściwemu ze względu na miejsce, w którym znajduje się statek, stosując się
do wytycznych zawartych w Protokole I do Konwencji MARPOL.”;

6)
art. 12 otrzymuje brzmienie:
„Art. 12. 1. W przypadkach, o których mowa w art. 11, kapitan statku znajdującego się
w polskich obszarach morskich powinien niezwłocznie podjąć wszelkie działania konieczne
dla:
1) zapobieżenia zanieczyszczeniu środowiska morskiego;
2) ograniczenia zanieczyszczenia środowiska morskiego;
3) usunięcia zanieczyszczenia środowiska morskiego.

2. Jeżeli kapitan statku lub stacja brzegowa nie może skontaktować się z armatorem statku,
dyrektor urzędu morskiego jest obowiązany poinformować o zaistniałej sytuacji organ
państwa, który wydał dla statku certyfikat zgodności lub certyfikat zarządzania
bezpieczeństwem.”;

7)
w art. 13e dodaje się ust. 5 w brzmieniu:
„5. W przypadku zakończenia działalności w zakresie dostaw paliwa w polskich
obszarach morskich dostawca jest obowiązany do pisemnego poinformowania o tym

3
fakcie właściwego dla miejsca dostaw dyrektora urzędu morskiego w terminie 30 dni od
dnia zakończenia tej działalności.”;

8)
w art. 21 w ust. 2 dodaje się pkt 4 w brzmieniu:
„4) skierowanie statku do miejsca schronienia.”;

9)
art. 31 otrzymuje brzmienie:
„Art. 31. Dyrektor urzędu morskiego może wszcząć postępowanie, w celu zabezpieczenia
dowodów, w odniesieniu do statku o obcej przynależności, który:
1) przebywa w porcie polskim lub w bazie przeładunkowej, jeżeli spowodował
zanieczyszczenie lub zagrożenie zanieczyszczeniem poza polskimi obszarami morskimi,
z naruszeniem uznanych norm międzynarodowych;
2) znajdując się w polskim morzu terytorialnym lub w polskich morskich wodach
wewnętrznych spowodował zanieczyszczenie lub zagrożenie zanieczyszczeniem tego
obszaru morza;
3) przebywając w polskich obszarach morskich, wskutek zanieczyszczenia w wyłącznej
strefie ekonomicznej, spowodował poważną szkodę lub zagrożenie poważną szkodą dla
wybrzeży albo innych istotnych interesów państwa.”;

10) art. 33 otrzymuje brzmienie:
„Art. 33. Dyrektor urzędu morskiego niezwłocznie zawiadamia właściwy organ państwa:
1) przynależności statku i każdego innego zainteresowanego państwa o działaniach
i środkach podjętych zgodnie z ustawą i przekazuje im odpowiednie dokumenty
dotyczące tych działań i środków;
2) następnego portu zawinięcia statku przepływającego przez polskie obszary morskie
o
podejrzeniu zanieczyszczenia lub zagrożenia zanieczyszczeniem środowiska
morskiego.”;

11) art. 36c otrzymuje brzmienie:

4