Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo telekomunikacyjne oraz niektórych innych ustaw

38
Projekt przewiduje wyłączenie spod obowiązku rezerwacji częstotliwości
użytkowanych przez podmioty wskazane w art. 4 z zastrzeżeniem, że będą one
wykorzystywane dla wykonywania ich ustawowych zadań i obowiązków. Celem
takiej regulacji jest zapewnienie, aby wykorzystanie częstotliwości dla wyko-
nywania zadań na rzecz obronności, zapewnienia bezpieczeństwa i porządku
publicznego oraz ochrony zdrowia i życia przez te organy, nie skutkowało
koniecznością rozpisywania przez Prezesa UKE przetargów, w których
stosowne wnioski tych organów byłyby rozpatrywane i oceniane na zasadach
przewidzianych dla podmiotów planujących komercyjne wykorzystanie często-
tliwości.
Proponuje się, aby nowe przepisy dotyczące nowych kategorii użytkowników
widma weszły w życie od 1 września 2008 r. po opublikowaniu Akt Końcowych
wiatowej Konferencji Radiokomunikacyjnej, która odbędzie się pod koniec
2007 r. oraz nowej Krajowej Tablicy Przeznaczeń Częstotliwości implemen-
tującej postanowienia tej Konferencji. Jednocześnie przepisy przejściowe art.
23 przewidują potwierdzenie przez Prezesa UKE dotychczasowych uprawnień
do wykorzystania częstotliwości będących w dyspozycji MON. Jest to związane
z koniecznością uporządkowania stanu prawnego, związaną z wydzieleniem
nowej „wojskowej” kategorii użytkowania częstotliwości.
Art. 112 ust. 2
Nowelizacja ustawy Prawo telekomunikacyjne wynikająca z wejścia w życie
ustawy z dnia 29 grudnia 2005 r. o przekształceniach i zmianach w podziale
zadań i kompetencji organów państwowych właściwych w sprawach łączności,
radiofonii i telewizji (Dz. U. Nr 267 poz. 2258 z późn. zm.) eliminuje pojęcie
rozprowadzania i wprowadza jedynie pojęcie rozpowszechniania programów w
przypadku emisji w technologii analogowej, i odwrotnie, w przypadku emisji w
technologii cyfrowej eliminuje pojęcie rozpowszechniania i wprowadza jedynie
pojęcie rozprowadzania programów. Analizując obowiązujące definicje
rozprowadzania i rozpowszechniania zawarte w art. 4 ustawy z dnia 29 grudnia
1992 r. o radiofonii i telewizji, a także mając na uwadze proponowane zmiany
tych definicji w ramach niniejszej ustawy, można stwierdzić, iż zarówno
39
w przypadku emisji w technologii analogowej jak i cyfrowej może zachodzić
proces rozpowszechniania i rozprowadzania programów. Ponadto ze wspom-
nianych definicji wynika, że nie można rozprowadzać programu, który nie jest
rozpowszechniany Dlatego uzupełnieniu o pojęcie „rozprowadzania” uległ
przepis art. 112 ust. 2 ustawy Pt.
Art. 114 ust. 2 i art. 116 ust. 1
Biorąc pod uwagę argumentację podniesioną w uzasadnieniu do art. 112, a
mianowicie fakt, iż w przypadku emisji programów radiowych lub telewizyjnych
oprócz rozprowadzania może mieć miejsce także proces rozpow-zechniania, a
także mając na względzie spójność z art. 115 ust 3, dodaje się w art. 114 ust. 2
i art. 116 ust. 1 pkt 1 po słowie „rozprowadzania” sformułowanie „lub
rozpowszechniania w sposób cyfrowy”.
Art. 115 ust. 3
W art. 115 ust 3 pkt 1, 2 i 3 proponuje się zastąpić słowo „sygnał multipleksu”
słowem „multipleks” aby zachować spójność z proponowaną definicją multi-
pleksu w art. 4 ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (art. 5
niniejszej ustawy).
Dodatkowo w punkcie 1 proponuje się zastąpić słowo „tworzących” na „wcho-
dzących w skład”, aby uniknąć ewentualnej interpretacji artykułu, iż multipleks
składa się tylko z programów telewizyjnych lub radiofonicznych. W rzeczy-
wistości w skład multipleksu wchodzą również usługi dodatkowe. Ponadto
proponuje się takie brzmienie punktu 1, które zapewnia Prezesowi UKE
możliwość określenia minimalnego procentowego udziału programów w multi-
pleksie, które może być konieczne w rezerwacjach częstotliwości na pierwsze
emisje cyfrowe (tzw. okres przejściowy) w związku z ograniczonymi zasobami
częstotliwości.
Wykreśla się w punkcie 2 i 3 „pojęcie audiowizualnych składników sygnału
multipleksu”, w związku z nowym brzmieniem punktu 1 niniejszego artykułu.
40
Dodatkowo proponuje się nowe brzmienie punktu 3, które zapewnia Prezesowi
UKE możliwość określenia i nałożenia ograniczenia procentowego udziału
usług dodatkowych w multipleksie, aby uniknąć sytuacji, w której w skład
multipleksu wchodziłyby w znacznej mierze te usługi (np. Internet) kosztem
ilości lub jakości programów radiowych lub telewizyjnych. Ponadto proponuje
się wykreślenie punktu 4), gdyż wymóg określenia w rezerwacji obszaru
wykorzystywania częstotliwości wynika z art. 115 ust. 1 pkt 3.
Proponuje się również wykreślenie punktu 5, którego treść jest niezrozumiała.
Art. 118 ust. 4 i 5
Zmiany zaproponowane w niniejszym punkcie precyzują zasady współpracy
pomiędzy Prezesem UKE a KRRiT w kwestii warunki uczestnictwa w konkursie
w zakresie dodatkowych obowiązków i zadań przedsiębiorcy dotyczących
zawartości programowej, w tym warunków dotyczących transmisji obo-
wiązkowej, przy uwzględnieniu pozaekonomicznych interesów narodowych
dotyczących kultury, języka i pluralizmu mediów.
Art. 132
W art. 132 zmieniono charakter rozporządzenia w sprawie wymagań tech-
niczno-eksploatacyjnych dla odbiorników służących do odbioru cyfrowych
transmisji radiofonicznych i telewizyjnych z obligatoryjnego na fakultatywny.
Obligatoryjne określanie wymagań dla odbiorników wywiera hamujący wpływ na
rozwój rynku. Zachowanie delegacji w formie fakultatywnej ma na celu
umożliwienie ewentualnej interwencji w celu zapewnienia interoperacyjności
urządzeń (w związku z art. 18 dyrektywy ramowej).
Art. 144 ust. 2 pkt 1
Dotychczasowe brzmienie przepisu jest nieprecyzyjne, gdyż nie jest zdefi-
niowane pojecie „zagranicznej radiokomunikacji”. Użyte określenie „zagraniczny
statek” jednoznacznie określa podmiot, którego przepis ten dotyczy. Właściwy
41
organ, w tym przypadku, oznacza krajowy lub zagraniczny organ dopusz-
czający urządzenie do używania.
Wprowadzona zmiana nie spowoduje skutków finansowych dla budżetu
państwa.
Art. 144 ust 2 pkt 2
Przepis art. 144 ust. 2 pkt 2 w obowiązującym brzmieniu jest nieprecyzyjny i
może wprowadzać w błąd. W przepisie tym, nie zostało również dookreślone od
jakiej daty należy liczyć termin 90 dni. Przywołanie międzynarodowych
przepisów radiokomunikacyjnych w tym zakresie dotyczy Zalecenia CEPT T/R
61-01 (Recommendation T/R 61-01 (Nice 1985, Paris 1992, August 1992,
Nicosia 2003) „CEPT Radio Amateur Licence). Zalecenie to umożliwia
amatorom – krótkofalowcom z krajów członkowskich CEPT nadawanie podczas
krótkich wizyt w krajach CEPT i innych krajach, bez konieczności uzyskiwania
indywidualnych zezwoleń czasowych ze strony odwiedzanego kraju.
Wprowadzona zmiana nie spowoduje skutków finansowych dla budżetu
państwa.
Art. 144 ust 2 pkt 3 lit. a
Wprowadzona zmiana pozwala na używanie radiowych urządzeń końcowych
pracujących w sieciach telekomunikacyjnych bez konieczności uzyskiwania
pozwoleń radiowych. Jest to zgodne z tendencjami europejskimi, ponieważ
dopuszcza do używania bez pozwoleń radiowych urządzenia końcowe
pracujące nie tylko w sieciach telekomunikacyjnych operatorów publicznych
(np. w sieciach UMTS, których urządzenia nie są jeszcze zaliczane do
urządzeń klasy 1), ale również w sieciach korporacyjnych (np. służba zdrowia,
kolejnictwo, leśnictwo itp.), samorządowych (np. transport miejski) oraz
służących zapewnieniu bezpieczeństwa (np. TOPR, GOPR, WOPR, sztaby
kryzysowe itp.).
42
W związku z wymogami przepisów Regulaminu Radiokomunikacyjnego ITU,
powyższa zmiana nie obejmuje służby radiokomunikacyjnej lotniczej oraz
morskiej i żeglugi śródlądowej.
Wprowadzona zmiana nie spowoduje skutków finansowych dla budżetu
państwa.
Art. 144 ust. 2 pkt 3
Przepisy ustawy nie rozróżniają urządzeń na wymagające rezerwacji i nie-
wymagające rezerwacji częstotliwości. W konsekwencji nie wiadomo jakich
urządzeń przepis ten dotyczy, a więc jest to przepis „martwy”.
Wprowadzona zmiana nie spowoduje skutków finansowych dla budżetu
państwa.
Art. 144 – dodanie ust 2a
Z treści dodanego ust 2a, wynika jednoznacznie, że używanie końcowych
urządzeń radiowych i radiowych urządzeń nadawczych lub nadawczo-
odbiorczych stanowiących w rozumieniu art. 1 ust 1 Decyzji Komisji Euro-
pejskiej 2000/299/EC i dyrektywy RTTE (1999/5/EC) urządzenia klasy 1, nie
wymaga pozwolenia radiowego.
Wprowadzona zmiana nie spowoduje skutków finansowych dla budżetu
państwa.
Art. 145 w ust. 1 pkt 6:
Wprowadzenie proponowanej zmiany będzie zapobiegać sytuacjom, w których
termin rozpoczęcia wykorzystywania częstotliwości jest bardzo odległy. Zapis
ten pozwoli Prezesowi UKE na efektywne gospodarowanie zasobami często-
tliwości.