Rządowy projekt ustawy o postępowaniu kompensacyjnym w podmiotach o szczególnym znaczeniu dla polskiego przemysłu stoczniowego

Art. 99. 1. Wierzytelności z tytułu powtarzających się świadczeń, których czas trwania jest
oznaczony, umieszcza się na liście jako sumę świadczeń za cały czas ich trwania, pomniejszoną
o odsetki ustawowe, nie wyższe jednak niż 6 % i za czas od dnia wszczęcia postępowania
kompensacyjnego do dnia wymagalności każdego przyszłego świadczenia.
2. Wierzytelności z tytułu świadczeń powtarzających się, których czas trwania oznaczono na
czas życia uprawnionego lub innej osoby, albo nieoznaczonych co do czasu trwania umieszcza
się na liście wierzytelności jako sumę stanowiącą wartość prawa.
3. Jeżeli w umowie o prawo do świadczeń powtarzających się ustalona jest suma wykupu,
sumę tę umieszcza się na liście wierzytelności jako wartość prawa.
Art. 100. Wierzytelność zabezpieczona hipoteką lub wpisem w rejestrze na majątku stoczni
położonym za granicą umieszcza się na liście, jeżeli złożony zostanie dowód wykreślenia wpisu
o zabezpieczeniu.
Art. 101. Wierzytelność w walucie obcej bez względu na termin jej wymagalności umieszcza
się na liście wierzytelności po przeliczeniu na pieniądze polskie według średniego kursu walut
obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego
dzień wszczęcia postępowania kompensacyjnego, a gdy takiego kursu nie było - według średniej
ceny rynkowej z tej daty.

Rozdział 13

Zaskarżenie, zatwierdzenie, prostowanie i uzupełnienie listy wierzytelności


Art. 102. Zaskarżenie, zatwierdzenie, prostowanie i uzupełnienie listy wierzytelności
oraz prostowanie i uzupełnienie spisu istotnych składników majątkowych stoczni następuje
w postępowaniu sądowym.
Art. 103. W sprawach, o których mowa w art. 102, właściwy jest sąd rejonowy – sąd
gospodarczy właściwy dla zakładu głównego przedsiębiorstwa stoczni.
Art. 104. Sąd rozpoznaje sprawy, o których mowa w art. 102, w składzie jednego

40



sędziego zawodowego.

Art. 105. 1. Do spraw, o których mowa w art. 102 stosuje się odpowiednio przepisy
art.70-74, art. 255–264 oraz art. 266 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe
i naprawcze (Dz. U. Nr 60, poz. 535, z późn. zm.10)), zwanej dalej „Prawem upadłościowym
i naprawczym”.
2. Ilekroć w przepisach, o których mowa w ust. 1, wymienia się sędziego-komisarza,
syndyka oraz upadłego, należy przez to rozumieć odpowiednio: sąd, zarządcę kompensacji oraz
stocznię.

Rozdział 14
Podział kwot uzyskanych ze sprzedaży składników majątkowych stoczni

Art. 106. Na spłatę wierzycieli na zasadach określonych w ustawie przeznacza się kwoty
uzyskane ze sprzedaży składników majątkowych stoczni oraz dochód uzyskany

z prowadzenia lub wydzierżawienia przedsiębiorstwa stoczni, a także odsetki od tych kwot
zdeponowanych na subkoncie rachunku bankowego stoczni, chyba że przepisy ustawy stanowią
inaczej.
Art. 107. 1. Kwoty uzyskane ze zbycia rzeczy i praw obciążonych hipoteką przymusową,
hipoteką, hipoteką morską, zastawem skarbowym, zastawem rejestrowym i zastawem,
przeznacza się na zaspokojenie wierzycieli, których wierzytelności były zabezpieczone na
zbytych rzeczach lub prawach. Kwoty pozostałe po zaspokojeniu tych wierzytelności wchodzą
do kwot przeznaczonych na spłatę wierzytelności i należności, o których mowa w art. 110 ust. 1.
2. Podziału kwot przeznaczonych na spłatę wierzytelności i należności, o których mowa
w art. 110 ust. 1, dokonuje się jednorazowo albo kilkukrotnie, w miarę uzyskiwanych wpływów
ze sprzedaży poszczególnych zespołów składników majątkowych stoczni, po zatwierdzeniu listy
wierzytelności.
3. W razie kilkukrotnego podziału kwot przeznaczonych na spłatę wierzytelności i należności,
o których mowa w art. 110 ust. 1, dokonuje się podziału ostatecznego po zakończeniu sprzedaży

41



wszystkich zespołów składników majątkowych stoczni, o których mowa w art. 78 pkt 1.
4. Ostatecznego podziału kwot przeznaczonych na spłatę wierzytelności i należności,
o których mowa w art. 110 ust. 1, dokonuje się po podziale kwoty uzyskanej ze zbycia
przedmiotu obciążonego wygasającymi w dniu sprzedaży: hipoteką przymusową, hipoteką,
hipoteką morską, zastawem skarbowym, zastawem rejestrowym i zastawem.
5. Wierzytelności osobiste zabezpieczone hipoteką przymusową, hipoteką, hipoteką morską,
zastawem rejestrowym, zastawem skarbowym i zastawem umieszcza się w planie podziału kwot
przeznaczonych na spłatę wierzytelności i należności, o których mowa w art. 110 ust. 1, jedynie
w takiej kwocie, w jakiej nie zostały zaspokojone z kwoty uzyskanej ze sprzedaży przedmiotu
zabezpieczenia.
6. Przepis ust. 5 stosuje się odpowiednio do wierzytelności, które zostały zaspokojone przez
zakład ubezpieczeń w wykonaniu umowy ubezpieczenia zawartej przez stocznię.
Art. 108. Po dokonaniu sprzedaży składników majątku stoczni i zatwierdzeniu listy
wierzycieli przez sąd zarządca kompensacji sporządza plan podziału kwot, o których mowa
w art. 106, zwany dalej planem podziału. W planie podziału zarządca kompensacji:
1) określa kwotę podlegającą podziałowi;
2) wymienia wierzytelności i prawa osób uczestniczących w podziale;
3) określa kwotę, jaka każdemu z uczestników przypada z podziału;
4) wskazuje, które kwoty mają być wypłacone, a które i z jakich przyczyn mają być
pozostawione w depozycie na subkoncie rachunku bankowego stoczni lub w depozycie
sądowym;
5) określa, czy plan podziału jest częściowy czy ostateczny.
Art. 109. 1. Plan podziału podlega zatwierdzeniu przez sąd, o którym mowa w art. 103.
2. Do zatwierdzenia planu podziału stosuje się odpowiednio art. 348 – 351 Prawa
upadłościowego i naprawczego.
3. Ilekroć w przepisach, o których mowa w ust. 2 oraz w art. 113 ust. 2, wymienia się
sędziego-komisarza, syndyka oraz upadłego, należy przez to rozumieć odpowiednio: sąd,
zarządcę kompensacji oraz stocznię.

42



Art. 110. 1. Wierzytelności i należności niezabezpieczone wygasającymi w dniu sprzedaży
składników majątkowych stoczni: hipoteką przymusową, hipoteką morską, hipoteką, zastawem
skarbowym, zastawem rejestrowym, zastawem, podlegające zaspokojeniu z kwot, o których
mowa w art. 106, dzieli się na następujące kategorie:
1) kategoria pierwsza – wierzytelności z tytułu poniesionych ze środków publicznych wydatków
na pokrycie kosztów postępowania kompensacyjnego, z wyłączeniem wydatków
poniesionych z tych środków na realizację ochrony praw pracowników na zasadach
określonych w ustawie, zaległe należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne
w części finansowanej przez ubezpieczonego i składek na ubezpieczenie zdrowotne, wraz
z należnymi od nich odsetkami za ostatni rok przed datą wszczęcia postępowania
kompensacyjnego i kosztami egzekucji, renty należne za wywołanie choroby, niezdolności do
pracy, kalectwa lub śmierci, należności powstałe wskutek czynności zarządcy kompensacji,
należności z zawartych przez stocznię przed wszczęciem postępowania kompensacyjnego
umów wzajemnych, których wykonania żądał zarządca kompensacji, należności z tytułu
bezpodstawnego wzbogacenia stoczni;
2) kategoria druga – podatki, inne daniny publiczne, a także istniejące na dzień wszczęcia
postępowania kompensacyjnego oraz niepodlegające zaspokojeniu w kategorii pierwszej
zaległe należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne należne za ostatni rok przed
datą wszczęcia postępowania kompensacyjnego wraz z należnymi od nich odsetkami
i kosztami egzekucji;
3) kategoria trzecia – wierzytelności, które nie należą do wyższych kategorii, jeżeli nie
podlegają zaspokojeniu w kategorii czwartej, wraz z odsetkami za ostatni rok przed datą
wszczęcia postępowania kompensacyjnego, z odszkodowaniem umownym, kosztami procesu
i egzekucji;
4) kategoria czwarta – odsetki, które nie należą do wyższych kategorii w kolejności, w jakiej
podlega zaspokojeniu kapitał, a także sądowe i administracyjne kary grzywny oraz należności
z tytułu darowizn i zapisów.
2. Wierzytelność nabyta w drodze przelewu lub indosu po wszczęciu postępowania
kompensacyjnego, podlega zaspokojeniu w kategorii trzeciej, jeżeli nie podlega zaspokojeniu
w kategorii czwartej. Nie dotyczy to wierzytelności powstałej wskutek czynności zarządcy

43



kompensacji.
3.
Zarządca kompensacji zaspokaja należności pierwszej kategorii za zgodą Prezesa
Agencji w miarę wpływu na subkonto rachunku bankowego stoczni stosownych kwot; jeżeli
należności te w ten sposób nie będą zaspokojone, zostaną zaspokojone w drodze podziału kwot
przeznaczonych na zaspokojenie wierzytelności i należności, o których mowa w ust.1.
4. Jeżeli jest to uzasadnione wielkością kwot uzyskanych ze sprzedaży składników
majątku stoczni, zarządca kompensacji może zdecydować o sukcesywnym podziale tych
środków.
5. Jeżeli kwota przeznaczona do podziału nie wystarcza na zaspokojenie w całości
wszystkich należności, należności dalszej kategorii zaspokaja się dopiero po zaspokojeniu
w całości należności poprzedzającej kategorii, a gdy kwota przeznaczona na zaspokojenie
wierzytelności i należności, o których mowa w ust.1, nie wystarcza na zaspokojenie w całości
wszystkich należności tej samej kategorii, należności te zaspokaja się stosunkowo do wysokości
każdej z nich.
6. Do wierzytelności zasądzonych orzeczeniem sądu albo objętych ostateczną decyzją
administracyjną, które zostały wydane przeciwko stoczni po wszczęciu postępowania
kompensacyjnego, jeżeli należności te podlegają zaspokojeniu z kwot, o których mowa w art.
106, stosuje się odpowiednio przepis ust. 3.
Art. 111. Jeżeli w wyniku podziału kwoty przeznaczonej na zaspokojenie wierzytelności
i należności, o których mowa w art.110 ust. 1, nie zapewniono spłaty zaległości z tytułu składek
na ubezpieczenie emerytalne w kwocie umożliwiającej dokonanie w pełnej wysokości wpłat do
otwartych funduszy emerytalnych, brakujące środki uzupełnia się ze środków Funduszu
Gwarantowanych wiadczeń Pracowniczych w kwocie należności głównej, nie większej jednak
niż 7,3 % podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie emerytalne powiększonej o odsetki za
zwłokę, naliczone do dnia zapłaty.
Art. 112. 1. Wierzytelności zabezpieczone hipoteką przymusową, hipoteką, zastawem,
zastawem rejestrowym, zastawem skarbowym, hipoteką morską, a także wygasające według
przepisów ustawy prawa oraz prawa i roszczenia osobiste ciążące na nieruchomości, podlegają
zaspokojeniu z sumy uzyskanej ze sprzedaży przedmiotu obciążonego, obliczonej zgodnie
z procentowym udziałem wartości przedmiotu zabezpieczenia w wartości sprzedawanego

44