Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych oraz niektórych innych ustaw

§ 6. 1. Kierownik instytucji cywilnej może wyznaczać żołnierzy na inne stanowiska
służbowe przeznaczone dla żołnierzy zawodowych w kierowanej przez siebie instytucji cywilnej,
w formie przewidzianej dla tych stanowisk.
2.
Kierownik instytucji cywilnej wyznaczenie, o którym mowa w ust. 1, uzgadnia
z Ministrem Obrony Narodowej. W ramach tego uzgodnienia kierownik instytucji cywilnej
przedkłada Ministrowi Obrony Narodowej oświadczenie żołnierza, o którym mowa w § 2.
3. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, kierownik instytucji cywilnej zawiadamia
Ministra Obrony Narodowej o dokonanym wyznaczeniu, określając datę objęcia stanowiska
służbowego przez żołnierza zawodowego.
4. Przepis § 5 ust. 5 stosuje się odpowiednio.
§ 7. 1. Kierownik instytucji cywilnej w przypadkach:
1) reorganizacji instytucji cywilnej powodującej zmniejszenie liczby stanowisk służbowych
przeznaczonych dla żołnierzy zawodowych;
2) likwidacji stanowiska służbowego, które żołnierz zawodowy zajmował;
3) orzeczenia przez wojskową komisję lekarską niezdolności żołnierza zawodowego
do pełnienia zawodowej służby wojskowej na zajmowanym stanowisku służbowym
- o ile nie może dokonać wyznaczenia żołnierza zawodowego na inne stanowisko służbowe
w trybie § 6, kieruje żołnierza zawodowego do Ministra Obrony Narodowej.
2. W sytuacjach określonych w ust. 1, w odniesieniu do żołnierza zawodowego pełniącego
służbę wojskową na stanowisku służbowym sędziego sądu wojskowego, kierownik instytucji
cywilnej wyznacza tego żołnierza, w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej, na inne
stanowisko służbowe sędziego sądu wojskowego w Departamencie Sądów Wojskowych
Ministerstwa Sprawiedliwości.
3. O zamiarze skierowania, o którym mowa w ust. 1, kierownik instytucji cywilnej
zawiadamia Ministra Obrony Narodowej i żołnierza zawodowego co najmniej z trzymiesięcznym
wyprzedzeniem, z wyjątkiem ust. 1 pkt 3, kiedy skierowanie następuje niezwłocznie.
Skierowanie następuje w ostatnim dniu miesiąca po upływie trzech miesięcy od dnia
zawiadomienia żołnierza zawodowego.
4. Trzymiesięczny termin, o którym mowa w ust. 3 oraz w § 9 ust. 2 i 3, może być skrócony
za pisemną zgodą Ministra Obrony Narodowej, kierownika instytucji cywilnej
i zainteresowanego żołnierza zawodowego.
5. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, dyrektor departamentu Ministerstwa
Obrony Narodowej właściwego w sprawach kadr dokonuje wypowiedzenia stosunku służbowego
zawodowej służby wojskowej lub występuje z wnioskiem do Ministra Obrony Narodowej
o dokonanie wypowiedzenia stosunku służbowego zawodowej służby wojskowej, gdy brak jest
możliwości wyznaczenia żołnierza zawodowego na inne stanowisko odpowiadające jego
kwalifikacjom zawodowym.
§ 8. 1. W przypadkach określonych w art. 112 ust. 1 pkt 1, 2 i 4 ustawy, kierownik instytucji
cywilnej może skierować żołnierza zawodowego do Ministra Obrony Narodowej.
2. Przepisy § 7 ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio.

3
§ 9.
1.
Minister Obrony Narodowej odwołuje niezwłocznie żołnierza zawodowego
z pełnienia zawodowej służby wojskowej na stanowisku służbowym w instytucji cywilnej,
w przypadkach określonych w art. 111 pkt 1-6c, 8 i 11-16 ustawy.
2. Minister Obrony Narodowej z uwagi na uzasadnione potrzeby Sił Zbrojnych może
odwołać żołnierza zawodowego z pełnienia zawodowej służby wojskowej na stanowisku
służbowym w instytucji cywilnej, zawiadamiając o tym kierownika instytucji cywilnej i żołnierza
w trybie określonym w § 7 ust. 3 i 4.
3. Minister Obrony Narodowej odwołuje żołnierza zawodowego z pełnienia zawodowej
służby wojskowej na stanowisku służbowym w instytucji cywilnej, na jego wniosek, nawet bez
zgody kierownika instytucji cywilnej. Odwołanie następuje z upływem trzech miesięcy
od ostatniego dnia miesiąca kalendarzowego, w którym żołnierz zawodowy złożył wniosek.
4. W przypadku dokonania wypowiedzenia stosunku służbowego zawodowej służby
wojskowej przez żołnierza pełniącego zawodową służbę wojskową na stanowisku służbowym
w instytucji cywilnej, odwołanie następuje z dniem upływu okresu wypowiedzenia. Okres ten
upływa po sześciu miesiącach od dnia złożenia wypowiedzenia przez żołnierza zawodowego,
w ostatnim dniu miesiąca.
5. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się do żołnierza zawodowego pełniącego zawodową służbę
wojskową na stanowisku sędziego sądu wojskowego w Departamencie Sądów Wojskowych
Ministerstwa Sprawiedliwości.
§ 10. Zgodę na wyznaczenie do pełnienia zawodowej służby wojskowej na stanowisku
służbowym w instytucji cywilnej, o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy, żołnierz
zawodowy wyraża w formie pisemnego oświadczenia zawierającego nazwę instytucji cywilnej
i oznaczenie stopnia etatowego stanowiska służbowego, na którym ma pełnić służbę.
§ 11.1. Kierownik instytucji cywilnej, o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy występuje
z wnioskiem do Ministra Obrony Narodowej o skierowanie żołnierza zawodowego do podległej
instytucji cywilnej. Do wniosku załącza oświadczenie, o którym mowa w § 10.
2. Po uzgodnieniu wniosku, Minister Obrony Narodowej zwalnia wytypowanych żołnierzy
zawodowych z zajmowanych stanowisk służbowych i kieruje ich do instytucji cywilnej w celu
wyznaczenia na stanowiska służbowe.
3. Przed skierowaniem żołnierza zawodowego do instytucji cywilnej, o której mowa w art.
22 ust. 1 pkt 1 ustawy, może on zostać przeniesiony do rezerwy kadrowej podmiotu określonego
w art. 20 ust. 3 ustawy.
4. Przepisy § 5 ust. 4 stosuje się odpowiednio.
§ 12. 1. Kierownik instytucji cywilnej, o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy,
w przypadkach, o których mowa w § 7 ust. 1, o ile nie może wyznaczyć żołnierza zawodowego
na inne stanowisko służbowe, kieruje żołnierza zawodowego do Ministra Obrony Narodowej.
2. Przepisy § 7 ust. 3-5 stosuje się odpowiednio.
§ 13. 1. W przypadkach określonych w art. 112 ust. 1 pkt 1, 2 i 4 ustawy, kierownik
instytucji cywilnej, o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy, może skierować żołnierza
zawodowego do Ministra Obrony Narodowej.

4
2. W przypadku określonym w art. 112 ust 1 pkt 3 ustawy, kierownik instytucji cywilnej, o
którym mowa w ust. 1, z dniem upływu kadencji na stanowisku służbowym, kieruje żołnierza
zawodowego do Ministra Obrony Narodowej
3. Przepisy § 7 ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio.
§ 14. 1. Kierownik instytucji cywilnej, o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy kieruje
niezwłocznie żołnierza zawodowego do Ministra Obrony Narodowej w przypadkach określonych
w art. 111 pkt 1-7 i 11-16 ustawy.
2. Przepisy § 9 ust. 2-4 stosuje się odpowiednio.
§ 15. 1. Minister Obrony Narodowej sprawuje nadzór w zakresie pełnienia czynnej służby
wojskowej nad żołnierzami zawodowymi pełniącymi zawodową służbę wojskową w instytucji
cywilnej w odniesieniu do:
1) sędziów sądów wojskowych powołanych na stanowiska służbowe w Departamencie Sądów
Wojskowych Ministerstwa Sprawiedliwości;
2) żołnierzy wyznaczonych na stanowiska służbowe w instytucjach cywilnych,
zaszeregowanych do etatowych stopni generała brygady (kontradmirała) i wyższych;
3) żołnierzy wyznaczonych na stanowiska służbowe w instytucjach cywilnych, o których mowa
w art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy.
2. Minister Obrony Narodowej sprawuje nadzór przez dyrektora departamentu Ministerstwa
Obrony Narodowej właściwego w sprawach kadr w odniesieniu do pozostałych żołnierzy
zawodowych wyznaczonych na stanowiska służbowe w instytucjach cywilnych, o których mowa
w art. 22 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy.
3. Sprawowanie nadzoru, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, następuje w trybie przepisów
rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 29 stycznia 2002 r. w sprawie sposobu
wykonywania nadzoru w zakresie czynnej służby wojskowej żołnierzy pełniących służbę
w sądach wojskowych (Dz. U. Nr 15, poz. 143).
4. Przepisy ust. 1 i 2 nie naruszają uprawnień przełożonych służbowych, którym żołnierz
zawodowy podlega w instytucji cywilnej z tytułu zajmowania w niej stanowiska służbowego.
5. Kierownik instytucji cywilnej, o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy w
przypadku gdy w instytucji tej pełni zawodową służbę wojskową co najmniej dwóch żołnierzy
zawodowych, może przekazać swoje uprawnienia dowódcy jednostki wojskowej, wynikające z
art. 7 ust. 2 ustawy, żołnierzowi, który zajmuje w instytucji cywilnej najwyższe stanowisko.
§ 16.
1. Nadzór, o którym mowa w § 15 ust. 1-3, obejmuje zagadnienia związane
w szczególności z:
1) wyszkoleniem wojskowym;
2) szkoleniem fizycznym i działalnością sportową;
3) przestrzeganiem przepisów ubiorczych;
4) przestrzeganiem dyscypliny etatowej;
5) działalnością wychowawczą;
6) działalnością kadrową;

5
7) bezpieczeństwem i higieną służby;
8) działalnością mobilizacyjno-uzupełnieniową oraz przygotowywaniem do wykonywania
zadań na stanowiskach służbowych w czasie wojny.
2. Nadzór wykonuje się w szczególności przez kontrole problemowe prowadzone doraźnie
i obejmujące wybraną problematykę.
3. Dyrektor departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego w sprawach kadr
informuje instytucje cywilne, w których żołnierzy zawodowych wyznacza się na stanowiska
służbowe, o przydziale tych żołnierzy na zaopatrzenie logistyczne i finansowe do jednostek
organizacyjnych Sił Zbrojnych.
§ 17. 1. ołnierze zawodowi pełniący zawodową służbę wojskową na stanowiskach
służbowych w instytucjach cywilnych podlegają opiniowaniu służbowemu na zasadach
określonych w przepisach o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, z wyłączeniem art. 26
ust. 6 ustawy.
2. ołnierze zawodowi podlegają opiniowaniu służbowemu co trzy lata, bez określania
prognoz, a jeżeli okres pełnienia służby jest krótszy niż trzy lata, żołnierze podlegają opiniowaniu
służbowemu w związku z zakończeniem służby na danym stanowisku służbowym.
§ 18. Zasady wyznaczania żołnierzy zawodowych będących sędziami sądów wojskowych na
stanowiska służbowe w Departamencie Sądów Wojskowych Ministerstwa Sprawiedliwości
i odwoływania ich z tych stanowisk reguluje ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o ustroju
sądów wojskowych (Dz. U. z 2007 r. Nr 226, poz. 1676).
§ 19. ołnierze zawodowi, którzy w dniu wejścia w życie rozporządzenia pełnią zawodową
służbę wojskową na stanowiskach służbowych w instytucjach cywilnych na podstawie
rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 marca 2008 r. w sprawie służby wojskowej żołnierzy
zawodowych wyznaczonych na stanowiska służbowe w instytucjach cywilnych (Dz. U. Nr 53,
poz. 312), pozostają nadal na zajmowanych stanowiskach i pełnią dalszą służbę na zasadach
określonych w niniejszym rozporządzeniu.
§ 20. Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 4 marca 2008 r. w sprawie służby
wojskowej żołnierzy zawodowych wyznaczonych na stanowiska służbowe w instytucjach
cywilnych (Dz. U. Nr 53, poz. 312).
§. 21. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

6
UZASADNIENIE

Projekt rozporządzenia stanowi wykonanie delegacji ustawowej zawartej w art. 22 ust. 9
ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2008 r.
Nr 141, poz. 892), w brzmieniu nadanym art. 1 pkt 11 ustawy z dnia ……… o zmianie ustawy o
służbie wojskowej żołnierzy zawodowych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr…, poz. …..).
Projekt rozporządzenia reguluje kwestię tworzenia i likwidacji stanowisk służbowych
przeznaczonych dla żołnierzy zawodowych w instytucjach cywilnych, o których mowa w art. 22
ust. 2 i 3 ustawy. Zakłada się, że utworzenie lub likwidacja w instytucji cywilnej stanowisk
służbowych przeznaczonych dla żołnierzy zawodowych wymaga wystąpienia kierownika
instytucji cywilnej z wnioskiem do Ministra Obrony Narodowej. Wniosek dotyczący utworzenia
stanowisk służbowych powinien zawierać nazwę instytucji cywilnej (nazwę tworzonej komórki
organizacyjnej) oraz nazwę i liczbę stanowisk służbowych przeznaczonych dla żołnierzy
zawodowych, a także opis tych stanowisk i wymagania kwalifikacyjne do ich zajmowania oraz,
zakres zadań wykonywanych na rzecz obronności i bezpieczeństwa państwa na danych
stanowiskach służbowych. Możliwość wystąpienia z takim wnioskiem uzależniona jest od
posiadania przez kierownika instytucji cywilnej limitu zatrudnienia pozwalającego na utworzenie
stanowisk służbowych przeznaczonych dla żołnierzy zawodowych oraz posiadania środków na
przysługujące żołnierzowi uposażenie i inne należności pieniężne. Minister Obrony Narodowej
może odmówić uwzględnienia wniosku, o utworzenie stanowiska, jeżeli na tym stanowisku
służbowym nie będą wykonywane szczególne zadania na rzecz obronności i bezpieczeństwa
państwa. Natomiast wniosek dotyczący likwidacji stanowisk służbowych powinien zawierać
nazwę instytucji cywilnej (nazwę likwidowanej komórki organizacyjnej), nazwę i liczbę
likwidowanych stanowisk służbowych przeznaczonych dla żołnierzy zawodowych oraz
uzasadnienie ze wskazaniem sposobu realizacji zadań wykonywanych dotąd przez żołnierzy
zawodowych na danych stanowiskach służbowych.
Proponowane
rozwiązania określają szczegółowy tryb postępowania przy wyznaczaniu
żołnierzy zawodowych na stanowiska służbowe w tych instytucjach oraz tryb postępowania
dotyczący odwoływania żołnierzy z tych stanowisk. Proponuje się, że po utworzeniu stanowiska
w instytucji cywilnej następuje uzgodnienie obsady stanowisk służbowych między Ministrem
Obrony Narodowej a kierownikiem instytucji cywilnej. Po jej uzgodnieniu Minister Obrony
Narodowej zwalnia wytypowanych żołnierzy zawodowych z zajmowanych stanowisk
służbowych i kieruje ich do instytucji cywilnej w celu wyznaczenia na stanowiska służbowe.
Kierownik instytucji cywilnej wyznacza żołnierza zawodowego na uzgodnione stanowisko
służbowe w formie przewidzianej dla tego stanowiska oraz zawiadamia Ministra Obrony
Narodowej o dokonanym wyznaczeniu, określając datę objęcia stanowiska służbowego przez
żołnierza zawodowego. Dyrektor departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego w
sprawach kadr, na podstawie zawiadomienia, stwierdza dla celów ewidencyjnych w rozkazie
dziennym datę objęcia przez żołnierza zawodowego stanowiska służbowego w instytucji
cywilnej oraz przydział na zaopatrzenie logistyczne i finansowe do jednostki organizacyjnej Sił
Zbrojnych.
Odwołanie może mieć charakter obligatoryjny lub fakultatywny. Minister Obrony
Narodowej odwołuje niezwłocznie żołnierza zawodowego z
pełnienia zawodowej służby
wojskowej na stanowisku służbowym w instytucji cywilnej, w przypadkach określonych w art.

7