Przedstawiony przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej projekt ustawy o Korpusie Weteranów Walk o Niepodległość Rzeczypospolitej Polskiej
projekt (dotyczy: uhonorowania i otoczenia opieką osób najbardziej zasłużonych dla Rzeczypospolitej Polskiej; utworzenia Korpusu Weteranów Walk o Niepodległość Rzeczypospolitej Polskiej, nad którym patronat będzie sprawował Prezydent
- Kadencja sejmu: 6
- Nr druku: 1367
- Data wpłynięcia: 2008-11-06
- Uchwalenie:
1367
Druk nr 1367
Warszawa, 4 listopada 2008 r.
SEJM
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VI kadencja
Prezydent
Rzeczypospolitej Polskiej
Pan
Bronisław Komorowski
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej
Polskiej
Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r. przedstawiam Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej projekt
ustawy:
- o Korpusie Weteranów Walk o
Niepodległość Rzeczypospolitej Polskiej.
Jednocześnie uprzejmie informuję, że do reprezentowania mojego
stanowiska w toku prac nad projektem ustawy upoważniam Pana Władysława
Stasiaka.
(-) Lech Kaczyński
P r o j e k t
USTAWA
z
dnia 2008
r.
o Korpusie Weteranów Walk o Niepodległość Rzeczypospolitej Polskiej
Rzeczpospolita Polska winna jest Weteranom Walk o Niepodległość
Rzeczypospolitej Polskiej uznanie i szacunek. Wszystkie organy władzy publicznej
są zobowiązane do opieki i okazywania szacunku Weteranom Walk o
Niepodległość Rzeczypospolitej Polskiej. Dając wyraz woli Narodu zawartej w art.
19 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej postanawia się otoczyć te osoby
szczególną opieką i wyróżnić należytym uhonorowaniem.
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 1
1. Ustanawia się Korpus Weteranów Walk o Niepodległość Rzeczypospolitej
Polskiej, zwany dalej „Korpusem Weteranów”.
2. Patronat nad Korpusem Weteranów sprawuje Prezydent Rzeczypospolitej
Polskiej.
Art. 2
1. W skład Korpusu Weteranów wchodzą osoby, które:
1) brały udział w walkach o niepodległość lub o ustalenie granic Państwa
Polskiego do dnia 8 maja 1945 r. lub
2) po dniu 8 maja 1945 r. brały udział w walce zbrojnej z reżimem
komunistycznym na terytorium Państwa Polskiego w jego granicach sprzed
dnia 1 września 1939 r. oraz w granicach powojennych lub
3) zostały odznaczone Krzyżem Wojskowym.
2
2. Za udział w walkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, uznaje się:
1) uczestniczenie w ramach polskich formacji i organizacji wojskowych w I
wojnie światowej, w powstaniach narodowych i walkach o odzyskanie lub
utrzymanie terytoriów Rzeczypospolitej Polskiej;
2) pełnienie służby wojskowej w Siłach Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej
podczas działań wojennych prowadzonych na wszystkich frontach przez
Rzeczpospolitą Polską;
3) pełnienie służby wojskowej w polskich formacjach wojskowych przy siłach
zbrojnych państw koalicji antyhitlerowskiej podczas działań wojennych
prowadzonych na wszystkich frontach II wojny światowej;
4) pełnienie służby w formacjach podziemnych lub organizacjach, w tym
działających w ramach tych organizacji oddziałach partyzanckich, jeżeli były
to formacje lub organizacje stawiające sobie za cel niepodległość i
suwerenność Rzeczypospolitej Polskiej.
Art. 3
1. Uprawnienia określone w ustawie przysługują osobie, która uzyska decyzję
Szefa Biura Bezpieczeństwa Narodowego o nadaniu statusu Weterana Walk o
Niepodległość Rzeczypospolitej Polskiej potwierdzającą udział w walkach, o
których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1 lub 2, albo fakt, o którym mowa w art. 2 ust.
1 pkt 3, z zastrzeżeniem ust. 2, zwanej dalej „Weteranem”.
2. Statusu Weterana Walk o Niepodległość Rzeczypospolitej Polskiej, zwanego
dalej „statusem Weterana”, nie nadaje się osobie, która:
1) kolaborowała przeciwko niepodległości lub integralności terytorialnej
Rzeczypospolitej Polskiej z władzami państw okupujących jej terytorium;
2) dobrowolnie zadeklarowała odstępstwo od narodowości polskiej lub
obywatelstwa polskiego, jeżeli pó niej nie brała udziału w walkach, o
których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1 lub 2;
3) wstąpiła ochotniczo do sił zbrojnych państw okupujących terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej;
4) była zatrudniona, pełniła służbę lub funkcję w formacjach policyjnych lub
służbach ochrony państwa lub służbach wywiadowczych państw
okupujących terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
5) nie uznając zwierzchnictwa Naczelnego Wodza i Rządu Rzeczypospolitej
Polskiej na Uchod ctwie organizowała lub nadzorowała organizację na
3
terenie Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich formacji
wojskowych złożonych z obywateli polskich;
6) bez względu na posiadany stopień wojskowy pełniła funkcję oficera
polityczno-wychowawczego w (ludowym) Wojsku Polskim;
7) była zatrudniona, pełniła służbę lub funkcję w strukturach Urzędu
Bezpieczeństwa Publicznego, Służby Bezpieczeństwa, Informacji
Wojskowej, II Zarządu Sztabu Generalnego (ludowego) Wojska Polskiego,
Wojskowej Służby Wewnętrznej, Głównego Zarządu Informacyjnego
(ludowego) Wojska Polskiego, Głównego Zarządu Politycznego (ludowego)
Wojska Polskiego a także nadzorujących je komórkach jednostek
zwierzchnich związanych ze stosowaniem represji wobec osób działających
na rzecz suwerenności i niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej;
8) była zatrudniona, pełniła służbę lub funkcję w aparacie bezpieczeństwa
publicznego poza strukturami Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego, Służby
Bezpieczeństwa, Informacji Wojskowej, II Zarządu Sztabu Generalnego
(ludowego) Wojska Polskiego, Wojskowej Służby Wewnętrznej, jeżeli
podczas i w związku z tą działalnością wykonywała zadania związane ze
zwalczaniem organizacji oraz osób działających na rzecz suwerenności i
niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej;
9) była zatrudniona, pełniła służbę lub funkcję w jednostkach organizacyjnych
lub na stanowiskach związanych ze stosowaniem represji wobec osób
podejrzanych lub skazanych za działalność podjętą na rzecz suwerenności
i niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej:
a) w organach prokuratury i prokuraturze wojskowej, lub
b) w sądownictwie powszechnym lub wojskowym, lub
c) w służbie więziennej;
10) pełniła służbę w formacjach podziemnych lub organizacjach podległych
Polskiej Partii Robotniczej, w tym działających w ramach tych organizacji
oddziałach partyzanckich;
11) była funkcjonariuszem organów bąd jednostek organizacyjnych Polskiej
Partii Robotniczej lub Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, do których
właściwości rzeczowej - terenowej i centralnej - należał nadzór nad
instytucjami, o których mowa w pkt 7 lub 9, lub nad zadaniami, o których
mowa w pkt 8;
12) donosiła władzom komunistycznym o organizacjach lub osobach,
działających na rzecz niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej, jej
4
integralności terytorialnej lub ochrony ludności polskiej przed represjami
lub eksterminacją;
13) wykorzystując władzę otrzymaną od instytucji stosujących represje
wykorzystała ją do ciemiężenia współwię niów;
14) dopuściła się zbrodni, za którą została skazana prawomocnym wyrokiem
sądu.
3. Przepisu ust. 2, z wyjątkiem pkt 12 – 14, nie stosuje się do osób, które
przedłożą dowody, że dopuściły się wymienionych czynów lub pełniły służbę
lub funkcję lub były zatrudnione w wymienionych organizacjach na polecenie
formacji lub organizacji, o których mowa w art. 2 ust. 2 pkt 2 i 4.
Art. 4
1. Postępowanie w sprawie nadania statusu Weterana Szef Biura Bezpieczeństwa
Narodowego wszczyna na wniosek lub z urzędu.
2. Wniosek o nadanie statusu Weterana może złożyć do Szefa Biura
Bezpieczeństwa Narodowego osoba zainteresowana lub jej pełnomocnik.
Wniosek składa się za pośrednictwem Kierownika Urzędu do Spraw
Kombatantów i Osób Represjonowanych.
3. W stosunku do osób, które nabyły uprawnienia kombatanta na podstawie
ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach
będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz. U. z 2002 r.
Nr 42, poz. 371, z pó n. zm.)) wniosek o nadanie statusu Weterana składa
Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, po
uzyskaniu zgody osoby uprawnionej.
4. Do wniosku o nadanie statusu Weterana dołącza się dokumenty poświadczające
spełnienie warunków, o których mowa w art. 2 ust. 1.
5. Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych
niezwłocznie przekazuje udokumentowany wniosek o nadanie statusu Weterana
Szefowi Biura Bezpieczeństwa Narodowego wraz z opinią odnośnie istnienia
przesłanek, o których mowa w art. 2 ust. 1.
6. Szef Biura Bezpieczeństwa Narodowego przed wydaniem decyzji, o której
mowa w art. 3 ust. 1, może zwrócić się do Instytutu Pamięci Narodowej –
Komisji
cigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu oraz organów
1) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. Dz. U. z 2002 r. Nr 181, poz. 1515, z
2004 r. Nr 281, poz. 2779, z 2005 r. Nr 163, poz. 1362, z 2006 r. Nr 170, poz. 1217 oraz z 2007 r. Nr 99, poz. 658 i
Nr 166, poz. 1172.



Projekty ustaw
Elektromobilność dojrzewa. Auta elektryczne kupujemy z rozsądku, nie dla idei