Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy z dnia 16.VII.1998 r. - Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw

Druk nr 1223

Warszawa, 25 lipca 2008 r.
SEJM
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VI kadencja
Pan

Bronisław Komorowski
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej
Polskiej



Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r. oraz na podstawie art. 32 ust. 2 regulaminu Sejmu niżej
podpisani posłowie wnoszą projekt ustawy:

- o zmianie ustawy z dnia 16.VII.1998 r.
- Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad
powiatów i sejmików województw.

Do reprezentowania wnioskodawców w pracach nad projektem ustawy
upoważniamy pana posła Józefa Zycha.



(-) Jan Bury s. Józefa; (-) Leszek Deptuła; (-) Bronisław Dutka;
(-) Eugeniusz Grzeszczak; (-) Andrzej Grzyb; (-) Stanisław Kalemba;
(-) Jarosław Kalinowski; (-) Jan Kamiński; (-) Mieczysław Kasprzak;
(-) Ewa Kierzkowska; (-) Adam Krzyśków; (-) Jan Łopata; (-) Mieczysław
Marcin Łuczak; (-) Mirosław Maliszewski; (-) Stanisław Olas; (-) Andrzej
Pałys; (-) Mirosław Pawlak; (-) Janusz Piechociński; (-) Józef Racki;
(-) Stanisław Rakoczy; (-) Marek Sawicki; (-) Tadeusz Sławecki;
(-) Aleksander Sopliński; (-) Franciszek Jerzy Stefaniuk; (-) Stanisław
Witaszczyk; (-) Wiesław Woda; (-) Edward Wojtas; (-) Józef Zych;
(-) Stanisław elichowski.
Projekt



USTAWA
Z dnia ………….. 2008 r.


o zmianie ustawy z dnia 16.VII.1998 r.
Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw.


§ 1.

W ustawie z dnia 16.VII.1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików
województw tekst jednolity Dz.U. z 2003 r. wprowadza się następujące zmiany:
1. W art. 7 ust. 2 skreśla się pkt 2.
2. W art. 7 ust. 2 wprowadza się pkt 2 o treści:
pkt 2. Przepisy art. 7 ust. 2 pkt 1 nie mają zastosowania w sytuacji, w której Sąd uznając
osobę winną popełnienia występku odstępuje od wymierzenia kary na zasadzie art. 59 § 1 Kk
w postaci świadczenia pieniężnego na rzecz instytucji społecznej.

§ 2.

Ustawa wchodzi w życie po jej opublikowaniu.



Uzasadnienie

Sytuacje związane z warunkowym umorzeniem postępowania karnego w sprawach
popełnienia przestępstwa umyślnego ściganego z oskarżenia publicznego oraz uznaniem
osoby winnej popełnienia występku kwalifikowanego z art. 231 § 1 KK z jednoczesnym
odstąpieniem przez sąd od wymierzenia kary na zasadzie art. 59 § 1 KK i zastosowaniem
środka karnego przewidzianego w art. 49 § 1 Kodeksu karnego w postaci świadczenia
pieniężnego na rzecz instytucji społecznej stały się przedmiotem rozważań w związku
z treścią art. 7 ust. 2 Ustawy z dnia 16.VII.1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad
powiatów i sejmików województw, a mianowicie czy w opisanych wyżej sytuacjach osoby
takie tracą mandat np. burmistrza czy wójta. Przypadków takich na przestrzeni ostatnich lat
było kilkadziesiąt. Posłowie wnioskodawcy opierając się na orzecznictwie Trybunału
Konstytucyjnego oraz poglądach wybitnych znawców prawa karnego stają na stanowisku iż:
1.
wydanie prawomocnego wyroku warunkowo umarzającego postępowanie karne
w sprawach popełnienia przestępstwa umyślnego ściganego z oskarżenia publicznego
nie może pociągać za sobą ujemnych konsekwencji prawnych dla prawa
wybieralności polegającego między innymi na wygaśnięciu mandatu np. burmistrza
czy wójta.
2.
uznanie za winną popełnienia występku kwalifikowanego z art. 231 § 1 Kodeksu
karnego, z jednoczesnym odstąpieniem przez sąd od wymierzenia kary na zasadzie art.
59 § 1 Kodeksu karnego i zastosowaniem środka karnego przewidzianego w art. 49
§ 1 Kodeksu karnego w postaci świadczenia pieniężnego na rzecz instytucji społecznej
– nie pociąga ujemnych konsekwencji prawnych dla prawa wybieralności /biernego
prawa wyborczego/ tej osoby, tj. nie kreuje statusu osoby karanej, ani skutków
prawnych polegających na utracie prawa wybieralności i wygaśnięciu mandatu
burmistrza, przewidzianych w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 16 lipca 1998 r.

W odniesieniu do pkt. 1 stanowisko podzielające pogląd posłów wnioskodawców
podzielił dr hab. Dariusz Dudek prof. KUL pisząc:
Warunkowe umorzenie postępowania karnego nie jest wyrokiem skazującym sensu
stricto, choć ewidentnie opiera sią na ustaleniu i sprawcy i okoliczności popełnienia czynu
zabriononego przez ustawę karną (verba legis: wina i społeczna szkodliwość czynu nie są
znaczne, okoliczności jego popełnienia nie budzą wątpliwości – art. 66 § 1 k.k.). W pełni przy
tym podzielam pogląd A. Zolla, iż „nie ma żadnych wątpliwości, że nie można osoby, wobec
której warunkowo umorzono postępowanie karne, traktować jako karanej za przestępstwo”.
W odniesieniu do pkt. 2 tenże autor napisał:
Natomiast statusu osoby „karanej” nie posiada osoba, wobec której sąd odstąpił od
wymierzenia kary, zarówno w sytuacjach szczególnych, np. w razie przekroczenia granic
obrony koniecznej (art. 25 §§ 2 i 3), jak i w ramach tzw. dyrektyw wymiaru kary i środków
karnych (art. 59). Trzeba zaznaczyć, że przewidziane w art. 49 Kodeksu unormowanie, wedle
którego odstępując od wymierzenia kary (a także w innych wypadkach przewidzianych
w ustawie), sąd może orzec świadczenie pieniężne wymienione w art. 39 pkt 7 na określony
cel społeczny –nie stanowi i nie może stanowić kary, a raczej swoisty substytut jej funkcji,
lecz nie równoważnik.
Zdaniem prof. A. Zolla, współtwórcy nowej kodyfikacji karnej, „na gruncie obecnie
obowiązującego k.k. należy przyjąć, że osoba której wymierzono tylko środek karny
określony w art. 39, nie jest osobą karaną w znaczeniu art. 66§ 1” [w: K.Buchała, A.Zoll
(red.), Kodeks karny Komentarz, tom 1, Zakamycze 1998, s. 486].
W świetle powyższego należy uznać, że zmiana ustawy z dnia 16.VII.1998r.
Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województwa w sposób
wskazany na wstępie jest w pełni uzasadniona.
Proponowana zmiana nie powoduje skutków finansowych. Proponuje się,
aby przepisy znowelizowanej ustawy weszły w życie z dniem jej ogłoszenia w Dzienniku
Ustaw RP.

Warszawa, 8 sierpnia 2008 r.
BAS-WAEM-2250/08
Pan
Bronisław Komorowski
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej Polskiej



Opinia prawna
w sprawie zgodności z prawem Unii Europejskiej poselskiego projektu
ustawy o zmianie ustawy – Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów
i sejmików województw (przedstawiciel wnioskodawców: poseł Józef Zych)

Na podstawie art. 34 ust. 9 uchwały Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 30 lipca
1992 roku – Regulamin Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej (tekst jednolity: Monitor Polski z
2002 r., Nr 23, poz. 398, ze zmianami) sporządza się następującą opinię:

1. Przedmiot projektu ustawy
Projekt przewiduje zmianę artykułu 7 ust. 2 ustawy z dnia 16 lipca
1998 r. – Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików
województw (Dz. U. z 2003 r. Nr 159, poz. 1547, ze zmianami). Zmiana
polega na skreśleniu punktu 2 w art. 7 ust. 2 ustawy, zgodnie z którym nie
mają prawa wybieralności osoby, wobec których wydano prawomocny wyrok
warunkowo umarzający postępowanie karne w sprawie popełnienia
przestępstwa umyślnego ściganego z oskarżenia publicznego. Jednocześnie
proponuje się wprowadzenie przepisu wyłączającego stosowanie art. 7 ust. 2
pkt 1 (pozbawiającego prawa wybieralności osoby karane za przestępstwo
umyślne ścigane z oskarżenia publicznego), w sytuacji, w której sąd uznając
osobę winną popełnienia występku odstępuje od wymierzenia kary „na
zasadzie art. 59 § 1 Kk w postaci świadczenia pieniężnego na rzecz instytucji
społecznej”.
Projekt zawiera istotne błędy legislacyjne. Proponowany przepis
powinien stanowić odrębną – od art. 7 ust. 2 ustawy – jednostkę redakcyjną,
ponieważ jego treść nie odpowiada wprowadzeniu do wyliczenia zawartemu
w art. 7 ust. 2 („Nie mają prawa wybieralności osoby:”). Treść przepisu in
fine jest niejasna – można domyślać się, że chodzi o sytuację, w której sąd,
odstępując od wymierzenia kary, orzeka środek karny w postaci świadczenia

1 Projekt niewłaściwie podaje tytuł i adres publikacyjny zmienianej ustawy.