Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy

Warszawa, 24 grudnia 2008 r.
SEJM
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VI kadencja
Prezes Rady Ministrów

DSPA-140-255(4)/08

Pan

Bronisław Komorowski
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej
Polskiej




Przekazuję przyjęte przez Radę Ministrów stanowisko wobec
poselskiego projektu ustawy


- o zmianie ustawy o ochronie roszczeń
pracowniczych w razie niewypłacalności
pracodawcy (druk nr 1082).


Jednocześnie informuję, że Rada Ministrów upoważniła Ministra Pracy
i Polityki Społecznej do reprezentowania Rządu w tej sprawie w toku prac
parlamentarnych.


(-) Donald Tusk






STANOWISKO RZĄDU
DO POSELSKIEGO PROJEKTU USTAWY O ZMIANIE USTAWY O OCHRONIE
ROSZCZEŃ PRACOWNICZYCH W RAZIE NIEWYPŁACALNOŚCI
PRACODAWCY (druk nr 1082)




Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o ochronie roszczeń pracowniczych w razie
niewypłacalności pracodawcy zawiera propozycje zmian legislacyjnych, dotyczące nadania
nowego brzmienia art. 43 ust. 1 ustawy z dnia 13 lipca 2006 r. o ochronie roszczeń
pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (Dz.U.Nr 158, poz. 1121), zwanej dalej
„ustawą”, który stanowił przejściową regulację pozwalającą Funduszowi Gwarantowanych
Świadczeń Pracowniczych, zwanego dalej „Funduszem”, na wypłatę świadczeń
pracowniczych w przypadku, gdy roszczenia pracownicze byłego pracownika nie zostały
zaspokojone mimo wyroków sądowych przeciwko pracodawcy, ani przez byłego
niewypłacalnego pracodawcę, ani przez syndyka czy likwidatora. Były pracownik lub
członkowie rodziny zmarłych pracowników lub zmarłych byłych pracowników, uprawnieni
do renty rodzinnej mogli w terminie do dnia 30 czerwca 2007 r. wystąpić z pisemnym
wnioskiem do kierownika Biura Terenowego Funduszu o wypłatę świadczeń ze środków
Funduszu.
Proponowana w projekcie ustawy zmiana polega na wydłużeniu do dnia 30 czerwca
2010 r. terminu na złożenie wniosku o wypłatę świadczeń z Funduszu przez byłych
pracowników lub członków rodziny zmarłego pracownika lub zmarłych byłych pracowników,
uprawnionych do renty rodzinnej, których roszczenia nie zostały zaspokojone, mimo
wyroków sądowych przeciwko pracodawcy, ani przez byłego niewypłacalnego pracodawcę,
ani przez syndyka czy likwidatora. Ponadto projektodawcy proponują przyznanie prawa do
ponownego złożenia wniosku osobom, które złożyły wniosek z przekroczeniem ustawowego
terminu, tj. po dniu 30 czerwca 2007 r. i otrzymały decyzję odmowną oraz nałożenie na Biura
Terenowe Funduszu obowiązku poinformowania ww. osób o takiej możliwości.
W ocenie Rządu projektowana regulacja jest przedwczesna, z uwagi na fakt, że do
chwili obecnej nie została dokonana przez Sejm RP, na podstawie poniżej cytowanego
sprawozdania, ocena realizacji ustawy, w szczególności ocena realizacji art. 43 ustawy.
„Sprawozdanie z realizacji ustawy z dnia 13 lipca 2006 r. o ochronie roszczeń pracowniczych
(...), z uwzględnieniem skutków finansowych za rok budżetowy 2007”, dysponent Funduszu,
1

którym jest minister właściwy do spraw pracy, przedstawił na podstawie art. 49 ww. ustawy
Sejmowi RP w terminie ustawowym, w połowie 2008 r. W sprawozdaniu przedłożonym
przez dysponenta Funduszu znalazły się m.in. informacje dotyczące funkcjonowania art. 43
ustawy w jej aktualnym brzmieniu oraz informacja o skutkach finansowych funkcjonowania
ustawy za rok budżetowy 2007.
W opinii Rządu przedstawiony projekt zawiera wady legislacyjne. Nie jest właściwe
legislacyjnie nadawanie nowego brzmienia regulacjom o charakterze przejściowym, które
odnoszą się do przeszłych lat. Zaproponowane przez projektodawców nowe brzmienie art. 43
zawiera istotne braki, które uniemożliwią prawidłową ocenę i wypłatę przez kierowników
Biur Terenowych Funduszu niezaspokojonych roszczeń pracowniczych w sytuacjach
przewidzianych tym artykułem, polegające w szczególności na:
- niewystarczającym określeniu okoliczności, których zaistnienie upoważniałoby do
złożenia wniosku w trybie art. 43 ustawy. Przepis art. 1 projektu nie uwzględnia
wszystkich przesłanek, koniecznych do rozpatrzenia wniosku o wypłatę świadczeń
pracowniczych z Funduszu,
- braku uregulowań dotyczących zasad odprowadzania składek na ubezpieczenie
społeczne od nadwyżki ponad wypłacane przez Fundusz Gwarantowanych Świadczeń
Pracowniczych przeciętne miesięczne wynagrodzenie.
Zdaniem Rządu nałożenie, na Biura Terenowe Funduszu, w art. 2 ust. 2 projektu,
ustawowego obowiązku informowania potencjalnych wnioskodawców o zmianie przepisów
prawnych, jest bezzasadne i niezgodne z zasadą ignorantia iuris nocet. Przepisy prawne są
ogłaszane w dostępnych dla wszystkich obywateli dziennikach promulgacyjnych, a zgodnie
z ww. zasadą ignorantia iuris nocet, negatywne konsekwencje braku znajomości prawa
ponoszą zainteresowani. Należy przy tym zwrócić uwagę, że zawiadomienia takie w wielu
wypadkach pozostałyby bezskuteczne ze względu np. na zmianę miejsca zamieszkania
zainteresowanych czy brak odbioru korespondencji urzędowej przez zainteresowanych.
Jednocześnie precyzowanie wymogów i sposobów udzielania tej informacji w ustawie należy
ocenić jako zbędne, szczególnie wobec regulacji Kodeksu postępowania administracyjnego
w tym zakresie.

Ponadto uzasadnienie do projektu ustawy powinno zawierać bardziej pogłębioną analizę
kosztów wejścia w życie regulacji w proponowanym brzmieniu, ze szczególnym
uwzględnieniem precyzyjnego oszacowania kosztów dla Funduszu z tytułu rozpatrzenia
wniosków o wypłatę niezaspokojonych roszczeń pracowniczych w trybie zmienianego art. 43

2
ust. 1 ustawy, w poszczególnych latach, a także z tytułu zwiększonych nakładów pracy.
Uzasadnienie nie zawiera także informacji na temat kosztów projektowanego powiadomienia
przez Fundusz osób, którym odmówiono wypłaty w trybie art. 43 ustawy.

Mając na uwadze realizację zapotrzebowania społecznego w zakresie zaspokojenia
niezaspokojonych roszczeń pracowniczych w warunkach niewypłacalności pracodawcy,
Rada Ministrów podejmie prace nad zmianami systemowymi ustawy o ochronie roszczeń
pracowniczych.

Przedstawiając powyższe Rada Ministrów wnosi o odrzucenie poselskiego projektu ustawy
o zmianie ustawy o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy
(druk 1082).




3