Nowa ustawa o timeshare

Przeczytaj także: Spożywcze zakupy wielkanocne - na co uważać?

Ponadto w przypadku umowy o długoterminowy produkt wakacyjny konsument będzie mógł ją wypowiedzieć w trakcie jej obowiązywania – bez płacenia za straty, które z tego powodu poniesie przedsiębiorca. Warunkiem będzie złożenie wypowiedzenia w okresie 14 dni od otrzymania wezwania do zapłaty drugiej i każdej kolejnej raty płatności za usługę. Warto przy tym uwzględnić, że zgodnie z ustawą o timeshare płatność za usługi z tytułu umowy o długoterminowy produkt wakacyjny dokonywana jest wyłącznie w równych rocznych ratach.

Obowiązkiem przedsiębiorcy będzie wezwanie konsumenta, który zawarł umowę o długotrwały produkt wakacyjny (pisemnie lub na innym trwałym nośniku informacji np. pocztą elektroniczną) do zapłacenia każdej kolejnej raty należności za usługę na co najmniej 14 dni przed ustalonym terminem płatności. Jeżeli tego nie zrobi, konsument będzie mógł korzystać z usługi bezpłatnie aż do chwili otrzymania wezwania. Ponadto jeżeli konsument nie otrzyma wezwania do zapłaty po upływie 30 dni od dnia kiedy powinno wpłynąć, będzie mógł także odstąpić od umowy nie ponosząc odpowiedzialności odszkodowawczej.

Informacja zgodnie z formularzem

Nowe regulacje wprowadzą zmiany dotyczące informacji, które konsument powinien otrzymać od przedsiębiorcy przed zawarciem umowy. Zamiast obowiązującego dotychczas prospektu przedsiębiorca będzie zobowiązany przedstawić konsumentowi informacje zgodne z standardowym formularzem informacyjnym. Dla każdego z czterech typów umów określonych w nowych przepisach został przygotowany osobny formularz. Zgodnie z przepisami UE formularze te określają jednakowy standard informacyjny we wszystkich państwach członkowskich. Informacje podawane przez przedsiębiorcę powinny być sporządzone w zależności od wyboru konsumenta w języku urzędowym jednego z państw UE, którego konsument jest obywatelem albo w którym mieszka.

Informacje, które klient powinien otrzymać przed zawarciem każdego rodzaju umowy określonej w ustawie to m.in. nazwa i adres przedsiębiorcy, opis przedmiotu umowy (np. nieruchomości) i czas jej obowiązywania. Dodatkowo formularze określają wymogi dotyczące tylko określonych rodzajów umów np. umowa o timeshare wiąże się z obowiązkiem poinformowania konsumenta o wszelkich kosztach związanych z użytkowaniem miejsca zakwaterowania (np. opłaty za wywóz śmieci) a przed zawarciem umowy o długotrwały produkt wakacyjny konsument powinien otrzymać m.in. zestawienie podstawowych usług udostępnionych konsumentowi (np. zniżka na zakwaterowanie w hotelach, zniżka na przeloty samolotem).