Ponowne zatrudnienie pracownika

Przeczytaj także: Sprawa o przywrócenie do pracy a śmierć pracownika

Powrót do firmy po długiej chorobie

Prawo powrotu do firmy przysługuje także pracownikowi, który został zwolniony w trybie art. 53 K.p. Chodzi tu o sytuację, w której pracodawca rozstał się z podwładnym z powodu jego przedłużającej się usprawiedliwionej absencji w zakładzie pracy. Wspomniany przepis stanowi bowiem, że szef może rozwiązać umowę o pracę ze skutkiem natychmiastowym bez winy pracownika, jeżeli niezdolność zatrudnionego do pracy wskutek choroby trwa:

• dłużej niż 3 miesiące- gdy pracownik był zatrudniony u danego pracodawcy krócej niż 6 miesięcy, przy czym do okresu tego nie wlicza się czas trwania niezdolności do pracy,
• dłużej niż łączny okres pobierania z tego tytułu wynagrodzenia i zasiłku oraz pobierania świadczenia rehabilitacyjnego przez pierwsze 3 miesiące – gdy pracownik był zatrudniony u danego pracodawcy co najmniej 6 miesięcy lub jeżeli niezdolność do pracy została spowodowana wypadkiem przy pracy albo chorobą zawodową.

Rozwiązanie umowy bez wypowiedzenia jest możliwe również w przypadku pracownika, którego:

• nieobecność w pracy spowodowana jest koniecznością sprawowania opieki nad dzieckiem lub innym członkiem rodziny, przy czym należy pamiętać, że w takiej sytuacji do rozwiązania umowy może dojść dopiero po okresie pobierania z tego tytułu zasiłku opiekuńczego,
• usprawiedliwiona nieobecność trwa nieprzerwanie 1 miesiąc i wynika z innych przyczyn niż wymienione powyżej (np.odbywanie kary pozbawienia wolności).

Stosownie do postanowień art. 53 § 5 K.p., pracodawca powinien w miarę swych możliwości ponownie zatrudnić pracownika zwolnionego uprzednio z jednego z wyżej wymienionych powodów. Warunkiem realizacji uprawnienia pracowniczego w tym zakresie jest zgłoszenie chęci powrotu do firmy, które powinno nastąpić w okresie 6 miesięcy od daty rozwiązania umowy o pracę, niezwłocznie po ustaniu przyczyn zwolnienia.

Użyte przez ustawodawcę określenie „w miarę możliwości” nie przesądza o uznaniowym charakterze powinności pracodawcy - szef ma zatem obowiązek nawiązania stosunku pracy z ekspracownikiem zwolnionym w trybie art. 53 K.p. Niewykonanie tego obowiązku może skutkować roszczeniem pracownika o:

• nawiązanie stosunku pracy oraz
• o odszkodowanie za okres pozostawania bez zatrudnienia od chwili zgłoszenia się do pracy; podstawą prawną roszczenia odszkodowawczego jest tu art. 471 K.c. w zw. z art. 300 K.p.

W razie ewentualnego sporu ocena możliwości ponownego zatrudnienia pracownika, z którym umowa o pracę została rozwiązana na podstawie art. 53 § 1 K.p., powinna uwzględniać zarówno okoliczności dotyczące pracodawcy jak i tego pracownika (por. wyrok SN z 12 stycznia 1998 r. (I PKN 459/97).