Europejskie postępowanie uproszczone

Przeczytaj także: Europejski Nakaz Zapłaty, czyli transgraniczne dochodzenie roszczeń

Uproszczenia – jakie, dla kogo i czemu służące?

Jak sama nazwa wskazuje, europejskie postępowania uproszczone są wyrazem dążeń ustawodawcy europejskiego do jak największego ułatwienia dochodzenia roszczeń na gruncie międzypaństwowym. Ograniczenie formalizmu sądowego, prowadzenie postępowania w trybie pisemnym bez konieczności osobistego stawiania się w sali rozpraw, bazowanie na uniwersalnych formularzach (pozwu, odpowiedzi na pozew, informacji o jego odrzuceniu itd.) oraz niskie koszty wynikające z pominięcia postępowania o stwierdzenie wykonalności to jedynie kilka z przejawów sprawnego i nieskomplikowanego charakteru tych rozwiązań prawnych. - Ich niezaprzeczalnym atutem jest również fakt, że orzeczenia wydane w omawianych trybach są uznawane w innych państwach członkowskich bez potrzeby stwierdzania wykonalności. Dzięki temu nie ma konieczności przeprowadzenia dodatkowego postępowania celem stwierdzenia wykonalności orzeczenia sądowego – wyjaśnia prawnik z wrocławskiej Kancelarii Radców Prawnych i Adwokatów S. Cetera, M. Węgrzyn-Wysocka i Wspólnicy.

Utrudnienia – czy i jakimi można się spotkać?

Jednak każdy medal ma swoją jasną i ciemną stronę, a europejskie postępowania uproszczone obok licznych korzyści niosą ze sobą również pewne ograniczenia. Po pierwsze nie wszystkie sprawy mogą być rozpatrywane w tym trybie. - Niedopuszczalne są roszczenia o charakterze podatkowym, celnym i administracyjnym, ani dotyczące odpowiedzialności państwa za działania i zaniechania w wykonywaniu władzy publicznej, a także niektóre sprawy cywilne, jak te dotyczące stanu cywilnego, zdolności prawnej i zdolności do czynności prawnych, postępowań upadłościowych, praw majątkowych, ubezpieczeń społecznych, prawa pracy, najmu lub dzierżawy nieruchomości czy naruszenia prywatności i dóbr osobistych – zwraca uwagę prawnik z kancelarii CWW. - Pewne trudności może również sprawiać samo napisanie pozwu – stwierdza i dodaje: - Choć powód bazuje na z góry określonym formularzu, brak zawarcia w nim wszystkich wymaganych elementów skutkuje sądowym wezwaniem do uzupełnienia pozwu, a niedotrzymanie wyznaczonego terminu – jego odrzuceniem.

Postępowania – ich rodzaje i zakres zastosowań.

Regulacja prawna Unii Europejskiej przewiduje dwie procedury uproszczone: europejskie postępowanie w sprawie drobnych roszczeń oraz europejskie postępowanie nakazowe.

1. Europejskie postępowanie w sprawach drobnych roszczeń

Wyróżnikiem tego postępowania jest „drobny” charakter roszczeń – tj. do 2000 euro – z wyłączeniem odsetek, kosztów i wydatków. Wymóg ten jest gwarantem szybkości, sprawności i niskich kosztów sądowych. Przy tym jedynie część roszczeń cywilnych oraz roszczenia gospodarcze wraz z konsumenckimi mogą być przedmiotem tego postępowania. Jego wszczęcie inicjuje złożenie pozwu i tylko od tego pobierana jest opłata w wysokości 100 zł. - Wypełniony formularz pozwu składa się bezpośrednio do sądu właściwego państwa członkowskiego za pośrednictwem poczty bądź innych akceptowanych przez nie środków komunikacji, jak faks czy poczta elektroniczna. Komisja Europejska upublicznia dopuszczalne środki komunikacji w poszczególnych krajach UE - zaznacza pracownik wrocławskiej kancelarii. W przypadku braków formalnych w treści pozwu, sąd wzywa powoda do jego uzupełnienia. Pozwany otrzymuje odpis pozwu w terminie 14 dni od złożenia prawidłowo wypełnionego dokumentu i jest zobowiązany do udzielenia odpowiedzi w ciągu kolejnych 30 dni. Po wniesieniu odpowiedzi sąd przekazuje pismo powodowi do 14 dni, a po otrzymaniu wszelkich wymaganych dokumentów – w okresie 30 dni wydaje orzeczenie. Istnieje też możliwość odwołania się od orzeczenia – kwestię tę regulują przepisy danego państwa członkowskiego.