Zaskarżanie listy wierzytelności

Przeczytaj także: Potrącenie wierzytelności wobec upadłego a umorzenie wierzytelności

Odpowiedzi na to pytanie należy szukać w dziale II ustawy Prawo upadłościowe i naprawcze, który dotyczy listy wierzytelności. O przekazaniu listy wierzytelności sędziemu-komisarzowi możemy dowiedzieć się przez obwieszczenie i ogłoszenie o tym fakcie w dzienniku o zasięgu lokalnym, w Monitorze Sądowym i Gospodarczym oraz w budynku sądu. Wówczas każdy zainteresowany może przeglądać listę wierzytelności w sekretariacie sądu i sprawdzić czy jego wierzytelność została uznana liście. Przeglądanie ukazujących się ogłoszeń jest o tyle istotne, że od dnia następującego po dniu, w którym ukazało się ostatnie z nich, bieg swój rozpoczyna dwutygodniowy termin na złożenie sprzeciwu co do odmowy uznania zgłoszonej wierzytelności. Przez odmowę uznania wierzytelności należy rozumieć nie tylko jej nieuznanie w całości lub w części co do kwoty, ale także np. co do kategorii zaspokojenia, zabezpieczenia, przyznania lub odmowy prawa do potrącenia, a więc w odniesieniu do każdego punktu listy, którego treść może mieć wpływ na interesy wierzyciela w dalszym postępowaniu i po jego zakończeniu.

Składając sprzeciw trzeba mieć na uwadze, iż jest to pismo procesowe, które musi spełniać wymogi formalne wynikające z przepisów postępowania cywilnego oraz wymogi szczególne przewidziane przez przepisy prawa upadłościowego i naprawczego. Do wymogów szczególnych sprzeciwu należy wskazanie w jego treści zaskarżonej wierzytelności oraz zawarcie w nim wniosku co do uznania albo odmowy uznania wierzytelności wraz z uzasadnieniem i wskazaniem dowodów na jego poparcie. Jeżeli sprzeciw nie będzie odpowiadał powyższym wymogom zostanie, bez wzywania do uzupełnienia braków, odrzucony przez sędziego-komisarza. Istnieje jednak możłiwość uzupełnienia jego braków w terminie 7 dni od doręczenia postanowienia sędziego-komisarza o odrzuceniu sprzeciwu. Wówczas sprzeciw będzie wywoływał skutki od dnia pierwotnego jego wniesienia. Z kolei w przypadku ponownego odrzucenia sprzeciwu, jak również w przypadku sprzeciwu wniesionego po terminie, na postanowienie to służy zażalenie jako na postanowienie kończące postępowanie w sprawie. Jeżeli chodzi zaś o koszty sprzeciwu, to opłata, którą należy uiścić składając sprzeciw ma charakter stały i zgodnie z art. 75 pkt. 3 Ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych wynosi 200 zł.

Rozpoznanie sprzeciwu przez sędziego-komisarza odbywa się na wyznaczonej w tym celu rozprawie. Obowiązek wyznaczenia rozprawy oznacza także konieczność prawidłowego wezwania na jej termin upadłego, syndyka (stosowanie zarządcę albo nadzorcę sądowego), wierzyciela wnoszącego sprzeciw, jak również wierzyciela, którego sprzeciw dotyczy (w przypadku wniesienia sprzeciwu co do uznania na liście wierzytelności innego wierzyciela). Rozpoznając sprzeciw sędzia-komisarz podejmuje decyzję merytoryczną, tzn. albo uwzględnia sprzeciw i dokonuje odpowiedniej zmiany na liście, albo oddala go uznając, że jest bezzasadny, a więc nie wprowadza żadnych zmian odnośnie do treści listy wierzytelności.

Końcowo należy podkreślić, że odmowa uznania wierzytelności ma znaczenie wyłącznie dla postępowania upadłościowego. W myśl bowiem art. 263 PUiN odmowa uznania wierzytelności według przepisów prawa upadłościowego i naprawczego nie stanowi przeszkody do jej dochodzenia we właściwym trybie. A zatem, w razie zakończenia lub umorzenia postępowania wierzyciel może przeciw upadłemu wytoczyć powództwo o zapłatę.