Marcin Debowski pisze:
> Dnia 14.05.2009 Liwiusz <l...@b...tego.poczta.onet.pl> napisał/a:
>> Alternatywny pogląd prowadzi do absurdu, czyli do maszynki
>> produkującej pieniądze kosztem sprzedawców: zgłaszam reklamację i żądam
>> pieniędzy, sprzedawca odmawia i odpowiada - dajmy na to - po 3 dniach,
>> ale ja list odbiorę dopiero po kolejnych 2 tygodniach awizowania na
>> poczcie. Uważasz, że oznacza to, że reklamacja została uznana?
>
> MZ zły argument bo można spokojnie przyjąć, że już po pierwszym awizowaniu
> konsument mógł się z treścią zapoznać. Skoro wybrał lub zaakceptował taką
> forme powiadomienia to powinien być w stanie to awizo w rozsądnym czasie
> podjąć.


Był już podany wyrok, że nie można.Wyrok SN z 15 I 1990 r., I CR 1410/89:

"W szczególności chodzi tu o wskazanie zasadniczego celu doręczenia,
tj. by odbiorca faktycznie pismo otrzymał i zapoznał się z jego
treścią oraz tego, że jeżeli adresat może w określonym czasie pobrać
złożoną w urzędzie pocztowym korespondencję, to nie można przyjąć daty
doręczenia innej niż faktycznego odbioru, jeżeli mieści się ona w
czasie do tego przeznaczonym. Pogląd Sądu Wojewódzkiego, że już dzień
awizowania przesyłki, tj. 31.III.1989 r., był dniem, w którym powódki
mogły zapoznać się z jej treścią, nie jest trafny jako sprzeczny z
powyższą wykładnią. Dodatkowo zauważyć tu należy, że w doktrynie
utrwalony jest słuszny pogląd, stosownie do którego zachowanie się
kontrahenta stosunku cywilnoprawnego uniemożliwiające faktyczne
doręczenie mu pisma, zawierającego wymagane w danej sprawie
oświadczenie woli, w tym zwłaszcza dłuższa nieobecność we wskazanym
miejscu zamieszkania, uzasadnia z reguły uznanie możliwości zapoznania
się z jego treścią, jeżeli pod wskazanym adresem zostało ono złożone
(także awizowane). Byłoby jednak zbytnim rygoryzmem przyjmowanie
fikcji tej możliwości w typowych sytuacjach życiowych, kiedy adresat
korespondencji na krótki, nie przekraczający czasu jej przechowywania
w urzędach pocztowych, okres opuszcza miejsce zamieszkania, nie mając
- dla tak krótkiego czasu - obowiązku powiadamiania o zamianie adresu
lub stosownego organizowania doręczania spodziewanych przesyłek, gdyż
w normalnym toku rzeczy przesyłki będą na niego oczekiwać. Takiego
nieznacznego opóźnienia w odbiorze korespondencji nie można uznać za
zachowanie uniemożliwiające faktyczne doręczenie, a datę doręczenia, a
tym samym realnej możliwości zapoznania się z treścią, należy
przyjmować zgodnie z datą odbioru lub z datą ostatniego dnia do
odbioru wyznaczonego".



> Wydaje mi się, że lepiej byłoby już iść po takiej lini, że zastosowanie
> art. 61 jest tu sprzeczne z jego społeczno-gospodarczym przeznaczeniem.

To też.

--
Liwiusz