Mój tato miał w październiku wypadek, jechał na rowerze, w południe,
prosta
droga, równa nawierzchnia, uderzył w niego tir podczas wyprzedzania,
prawym
przednim zderzakiem, w wyniku obrażeń mój tato zmarł. Kierowca jechał
z
dozwoloną prędkością, ok 67 km/h, nie miał ważnego przeglądu, nic nie
jechało
z naprzeciwka, on był trzeźwy i mój tato również. Otrzymaliśmy właśnie
orzeczenie biegłego w tej sprawie, gdzie napisano, że:
- wyjściową przyczyną wypadku było zachowanie się rowerzysty
- brak jest podstaw do stwierdzenia ze taktyka i technika kierującego
tirem
była nieprawidłowa
- nie ma możliwości ustalenia odległosci od krawędzi jezdni ani
wzajemnego
dystansu
- zachowanie rowerzysty było nieprawidłowe, będąc wyprzedzanym przez
samochód
wykonał skręt przednim kołem roweru w lewo ku osi jezdni
- brak podstaw do przyjęcia że kierujący samochodem miał możliwość
uniknięcia
wypadku
- mimo, że tir nie spełniał warunków technicznych dopuszczających go
do ruchu
po drogach nie miało to wpływu na zaistnienie tego wypadku

Dla mnie ta opinia jest bulwersująca, piszę o tym wypadku właśnie
dlatego żeby
zapytać Was, czy zaślepia mnie emocjonalny stosunek do sprawy i nie
umiem
przez to obiektywnie spojrzeć na to orzeczenie? Czy wydaje Wam się ono
w
porządku?
Bo o ile jestem w stanie przyjąć, że mój tato rzeczywiście się
przestraszył i
mimowolnie skręcił kierownicę to jednak gdyby odległość wyprzedzania
była
prawidłowa nie doszłoby do uderzenia. Z opinii biegłego wynika że mój
ojciec
rzucił sie pod tego tira. Tak ja to rozumiem. I nie chodzi mi o to
żeby
kierowca ów poszedł siedzieć czy coś w tym stylu, tylko żeby
orzeczenie nie
było takie tendencyjne, i chociaż po połowie rozdzieliło winę za ten
nieszczęśliwy
wypadek, co nam rodzinie dałoby możliwość ubiegania się o
odszkodowanie z OC
kierowcy. Czy można sie od takiego orzeczenia odwołać? Jak to zrobić?
Będę wdzięczna za rady bo jestem kompletnie zielona jeśli chodzi o
prawo.
Pozdrawiam