On 2 Gru, 11:04, kuba <p...@o...pl> wrote:
> przypadek pisze:

> No oczywiście, że nie ma - ich zakresy zastosowania są odmienne.
> Bez komentarza: roszczenie o wydanie nieruchomości po zakończeniu
> stosunku najmu nie jest związane z własnością nieruchomości (przecież
> wynająć coś możemy także, nie będąc właścicielami, a prawo związane nie
> może istnieć bez prawa głównego).

No ja zawsze byłem przekonany, że najem jest z jednej strony
zobowiazaniem, a z drugiej ograniczonym prawem rzeczowym.

> > Z niczego nie wynika wyłączenie ochrony konsumenta w sytuacji, gdy
> > jego kontrahentem jest inny konsument. Nie ma co prawda możliwości
> > dochodzenia uznania wzorca za niedozwolony, ale 385[1] nigdzie nie
> > stawia warunku, że kontrahent konsumenta musi być przedsiębiorcą dla
> > uznania, że postanowienie umowne jest niedozwolone, może być to więc
> > stwierdzone w normalnej procedurze cywilnej (189 albo
> > odszkodowawczej).
>
> Na gruncie wykładni literalnej masz rację, ale wiesz pewnie, że
> stanowisko doktryny nie jest jednolite. W mojej ocenie, bo prostu
> ustawodawca zapomniał sobie znowelizować 385(1), kiedy zmieniał
> definicję konsumenta w 2003 r.
> Poza tym - nawet, gdyby przyjąć Twoją wykładnię, to morderczy będzie
> ciężar dowodu, że postanowienie takie nie było uzgodnione indywidualnie.
>

No ale jaka to jest różnica w stosunku do tego co obowiazuje (Twoim
zdaniem - tylko) w stosunkach z przedsiębiorcami?