W dniu 29.01.2023 o 11:08, A. Filip pisze:
> Pismaki mają odnosić "dużą korzyść finansową" z
> powiększania skali/szkodliwości cudzego przestępstwa/zniesławienia?

Ta korzyść majątkowa w tym wypadku, to ilość odsłon reklam - bo z tego
żyją dziennikarze. Dlatego takie głupoty wypisują. Tworzą tytuł -
przykładowo - "Czy to prawda, że Prezydent jest homoseksualistą?". I
teraz czytasz i czytasz, a tu na 7-mej zakładce, do której musisz dojść
klikając "następna strona" dowiadujesz się, że w sumie, to nie wiadomo,
czemu miałby akurat być. Zresztą ze cztery zakładki musisz przejść,
zanim się dowiesz, ze to o Prezydenta jakiegoś ta miasta chodzi.

Ale jak nie masz poblokowane (a mało kto ma), to powyświetlasz masę
reklam. Dziennikarze teraz mają statystyki, kto ma więcej odsłon reklam.
Tu mało kto patrzy na merytorykę.

Ale wracając do meritum, to jeśli ktoś świadomie udziela wywiadu
dziennikarzom, to powinien wiedzieć, że ludzie to będą czytać. Pytanie,
na ile daje się zmanipulować dziennikarzom. Na ile on kłamał, a na ile
dziennikarze to tak napisali.

Moim zdaniem w takich wypadkach sąd powinien badać to jako
odpowiedzialność solidarną i ostatecznie dziennikarze nie powinni
bezkrytycznie "zacierać rąk" i publikować niezweryfikowanych albo
nieweryfikowalnych "rewelacji".

Moim zdaniem w złą stronę poszła interpretacja tajemnicy
dziennikarskiej. Bo oczywiście dziennikarz nie powinien mieć obowiązku
ujawnienia źródła, ale powinien musieć udokumentować to, co pisze. Nie
to, ze sobie napisze, że coś jest czerwone i na pytanie skąd to wie
odpowiedział, że nie powie, a jak ktoś uważa, że jest inaczej, to niech
powie jak było. I teraz ten negujący nie może powiedzieć, że nie powie,
skąd wie :-)
--
Robert Tomasik