On Sun, 29 Mar 2015, the_foe wrote:

> W dniu 2015-03-13 o 20:30, Tomasz Myrdin pisze:
>> Pogląd że komornik może a często nawet powinien zająć (z pełną
>> świadomością) rzecz (ruchomość) która nie jest własnością dłużnika jest
>> powszechnie akceptowany. Akceptuje go kadra naukowa (przedstawiciele
>> doktryny) oraz sędziowie (orzecznictwo).
>
> Jak to akceptują?

Tak zwyczajnie.
I nie pytaj mnie "dlaczego", bo wielu rzeczy sam wyjaśnić nie umiem.
Przykładowo - niedziałanie w wielu przypadkach zasady "chcącemu
nie dzieje się krzywda" - przez co kierowca komunikacji miejskiej
mimo obiektywnej "nieszkodliwości" (i tak stoi a utrudnienia
nie powoduje) nie wypuści Cię z pojazdu :P, parę innych też by
się znalazło (z przykładem "niemieckiego wyroku" w którym pracownik
przegrał z pracodawcą, bo tam sąd uznał że CHCIAŁ nie wyszarpać
podwyżki), niedziałania skargi pauliańskiej (zostałem tu wdeptany
kiedyś w glebę, ze wskazaniem że przez kilka lat ŻADNA taka
skarga nie pojawiła się jako "uzasadnienie naprawienia szkody")
czy choćby przepisu z KK o złagodzeniu kary za pomoc w znalezieniu
współsprawców (to nie jest tożsame ze "wskazaniem" byle kogo,
na przykład osoby niewinnej, lecz dowodów że to *był* współsprawca).

> Przecież kiedy komornik zajmie rzecz nie bedaca własnością
> dłużnika bedzie musiał oddać bo sad mu każe.

s/ bo / jesli

Właśnie problem w tym, że (choćby z przyczyn formalnych) sąd może
*nie* kazać.
A jak już wskazano, ten kto każe ten płaci!
(znaczy wierzyciel zapłaci za bezpodstawną czynność, nie wspominając,
że prawowity właściciel IMO ma prawo do żądania odszkodowania)

> Nie słyszałem, zeby komornik
> miał problemy, ze nie zajął rzeczy którą i tak musiałby oddać.

Bo tu jest problem negacji "wielkiej" i "małej", do wyboru czy
z praw Boole'a czy z działań na zbiorach.
Zakładasz a priori, że WIADOMO iż ta rzecz jest własnością innej
osoby. I na dodatek ta osoba złoży powództwo (bo tylko wtedy
"musiałby oddać"!)
A stan omówiony w wątku zawiera wyłącznie podstawy do przyjęcia,
że PRAWDOPODOBNIE jest to własność innej osoby.
I że "po sprawiedliwości" należałoby jej nie ruszać (w odróżnieniu
od "wg prawa").

pzdr, Gotfryd