W dniu 13.03.2015 o 20:30, Tomasz Myrdin pisze:
[...]
> § 2. Zająć można ruchomości dłużnika będące bądź w jego władaniu,
> bądź we władaniu samego wierzyciela, który do nich skierował
> egzekucję.
[...]
> Dokonując zajęcia, komornik nie bada statusu prawnego rzeczy ruchomej
> znajdującej się we władaniu dłużnika
[...]
> Pogląd że komornik może a
> często nawet powinien zająć (z pełną świadomością) rzecz (ruchomość)
> która nie jest własnością dłużnika jest powszechnie akceptowany.
> Akceptuje go kadra naukowa (przedstawiciele doktryny) oraz sędziowie
> (orzecznictwo).

Szczerze mówiąc, na moją nieprawniczą głowę to jest sprzeczne. Tj - w/w
par2 mówi że zająć można ruchomość która jest a)ruchomością dłużnika i
b)jest w jego władaniu.

Skoro komornik nie bada statusu prawnego i zajmuje z pełną świadomością
rzecz która nie jest własnością dłużnika, to w jaki sposób spełnia
warunek z par2 że ruchomość ma być dłużnika?

p. m.