Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne

Druk nr 964


Warszawa, 30 listopada 2012 r.
SEJM

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VII kadencja
Prezes Rady Ministrów

RM 10-126-12




Pani

Ewa Kopacz

Marszałek Sejmu

Rzeczypospolitej Polskiej




Szanowna Pani Marszałek
Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r. przedstawiam Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej projekt
ustawy

- o zmianie ustawy o poręczeniach i
gwarancjach udzielanych przez Skarb
Państwa oraz niektóre osoby prawne.

W załączeniu przedstawiam także opinię dotyczącą zgodności
proponowanych regulacji z prawem Unii Europejskiej.
Ponadto uprzejmie informuję, że do prezentowania stanowiska Rządu w
tej sprawie w toku prac parlamentarnych został upoważniony Minister Finansów.

Z poważaniem

(-) Donald Tusk
Projekt



U S T A W A
z dnia
o zmianie ustawy o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa
oraz niektóre osoby prawne
Art. 1. W ustawie z dnia 8 maja 1997 r. o poręczeniach i gwarancjach udzielanych
przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne (Dz. U. z 2012 r. poz. 657) wprowadza się
następujące zmiany:
1)
w art. 34a:
a)
po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
„1a. W ramach programów, o których mowa w ust. 1, Bank Gospodarstwa
Krajowego może udzielać pomocy publicznej lub pomocy de minimis.”,
b)
dodaje się ust. 3 w brzmieniu:
„3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić,
w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki oraz tryb udzielania w ramach
programów rządowych, o których mowa w ust. 1, w formie poręczeń lub gwarancji
Banku Gospodarstwa Krajowego:
1)
pomocy publicznej,
2)
pomocy de minimis
– uwzględniając konieczność realizacji celów określonych w programach
rządowych oraz efektywnego i skutecznego wykorzystania poszczególnych
rodzajów pomocy, a także zapewnienia przejrzystości udzielania tej pomocy i jej
zgodności z rynkiem wewnętrznym.”;
2)
w art. 34b ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Szczegółowe warunki i tryb udzielania poręczeń i gwarancji, warunki i tryb
pobierania opłat prowizyjnych z tytułu udzielonych poręczeń i gwarancji oraz warunki
i terminy przekazywania środków na pokrycie wypłat z tytułu poręczeń i gwarancji
udzielonych w ramach programów rządowych, o których mowa w art. 34a ust. 1,
polegających na udzielaniu przez Bank Gospodarstwa Krajowego pomocy publicznej
– 2 –
lub pomocy de minimis, określi umowa zawarta między ministrem właściwym do spraw
finansów publicznych a Bankiem Gospodarstwa Krajowego.”;
3)
w art. 34d:
a)
ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. W celu realizacji programów rządowych, o których mowa w art. 34a
ust. 1, minister właściwy do spraw finansów publicznych przekazuje środki na
zwiększenie funduszu statutowego Banku Gospodarstwa Krajowego, mając na
względzie konieczność pokrycia ryzyka działalności bankowej ponoszonego przez
Bank Gospodarstwa Krajowego w związku z realizacją tych programów.”,
b)
po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
„1a. W związku z realizacją programów rządowych, o których mowa
w art. 34a ust. 1, polegających na udzielaniu przez Bank Gospodarstwa Krajowego
pomocy publicznej lub pomocy de minimis, minister właściwy do spraw finansów
publicznych przekazuje Bankowi Gospodarstwa Krajowego środki na pokrycie
wypłat z tytułu udzielonych gwarancji i poręczeń.”.
Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
























47-11-aa
UZASADNIENIE

Zgodnie z art. 34a ust. 1 ustawy z dnia 8 maja 1997 r. o poręczeniach i gwarancjach
udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne (Dz. U. z 2012 r.
poz. 657), zwanej dalej ustawą, Bank Gospodarstwa Krajowego może udzielać, we
własnym imieniu i na własny rachunek, poręczeń lub gwarancji w ramach rządowych
programów społeczno-gospodarczych oraz programów samorządności lokalnej
i rozwoju regionalnego, obejmujących w szczególności projekty:
1) realizowane z wykorzystaniem środków pochodzących z funduszy Unii
Europejskiej,
2) infrastrukturalne,
3) związane z rozwojem sektora małych i średnich przedsiębiorstw
– w tym realizowane z wykorzystaniem środków publicznych.
Przepis powyższy umożliwia obecnie Bankowi Gospodarstwa Krajowego (dalej: BGK)
udzielanie przedsiębiorcom poręczeń i gwarancji na zasadach rynkowych lub
ewentualnie w formie indywidualnej pomocy publicznej. Natomiast w celu
umożliwienia BGK udzielania pomocy publicznej lub pomocy de minimis w formie
gwarancji i poręczeń na szerszą skalę, konieczne jest wyraźne dopuszczenie w ustawie
takiej możliwości. Dlatego też zaproponowano nowy art. 34a ust. 1a ustawy, który
w sposób jednoznaczny przesądza, iż w ramach takich programów BGK może udzielać
pomocy publicznej lub pomocy de minimis.
Kolejnym krokiem determinującym możliwość udzielania przez BGK pomocy
publicznej lub pomocy de minimis w formie gwarancji i poręczeń jest przygotowanie
programu pomocowego. Zgodnie bowiem z art. 2 pkt 7 ustawy z dnia 30 kwietnia
2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz. U. z 2007 r.
Nr 59, poz. 404, z późn. zm.), ilekroć w tej ustawie jest mowa o programie
pomocowym, należy przez to rozumieć akt normatywny spełniający przesłanki,
o których mowa w art. 1 lit. d rozporządzenia Rady (WE) nr 659/1999 z dnia 22 marca
1999 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania art. 93 Traktatu WE
(Dz. Urz. WE L 83 z 27.03.1999). Program pomocowy powinien mieć zatem formę,
wskazanego w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, aktu normatywnego,
tj. np. rozporządzenia, co wiąże się z koniecznością stworzenia delegacji ustawowej dla
Rady Ministrów lub właściwego ministra. W związku z tym proponuje się, aby minister
właściwy do spraw finansów publicznych miał możliwość wydania, stanowiącego
program pomocowy, rozporządzenia, określającego szczegółowe warunki oraz tryb
udzielania odpowiednio pomocy publicznej lub pomocy de minimis w formie poręczeń
i gwarancji Banku Gospodarstwa Krajowego w ramach rządowych programów
społeczno-gospodarczych (art. 34a ust. 3 ustawy).
W kontekście przepisów dotyczących udzielania pomocy należy również zwrócić
uwagę na fakt, iż zgodnie z procedurą określoną w ustawie o postępowaniu w sprawach
dotyczących pomocy publicznej projekt programu pomocowego dotyczącego udzielania
pomocy publicznej będzie podlegał notyfikacji Komisji Europejskiej, z wyjątkiem
programu pomocy publicznej udzielanej na podstawie rozporządzenia Komisji (WE)
nr 800/2008 z dnia 6 sierpnia 2008 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze
wspólnym rynkiem w zastosowaniu art. 87 i 88 Traktatu (ogólne rozporządzenie
w sprawie wyłączeń blokowych) (Dz. Urz. WE L 214/3 z 09.08.2008), który podlega
notyfikacji, jeżeli o jej dokonanie wystąpi podmiot opracowujący program pomocowy
lub podmiot udzielający pomocy (art. 7 ust. 1 i 2 ww. ustawy). Natomiast projekt
programu pomocowego przewidujący udzielanie pomocy de minimis podlega wyłącznie
zgłoszeniu Prezesowi Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (art. 7 ust. 1 i 3
ww. ustawy).
Należy także dodać, iż BGK, uwzględniając swoje doświadczenia we współpracy
z bankami w ramach działalności poręczeniowej, wskazał, iż warunkiem efektywnego
wdrożenia takiego programu pomocowego na szeroką skalę jest wykorzystanie
mechanizmu gwarancji lub poręczeń udzielanych w ramach linii portfelowych. Z uwagi
na specyfikę poręczeń i gwarancji portfelowych, w odniesieniu do udzielanej w takiej
formie pomocy publicznej lub pomocy de minimis nie jest możliwe zastosowanie,
wydanych na podstawie ustawy o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy
publicznej, rozporządzeń Rady Ministrów, a mianowicie:
1) rozporządzenia z dnia 29 marca 2010 r. w sprawie zakresu informacji
przedstawianych przez podmiot ubiegający się o pomoc de minimis (Dz. U. Nr 53,
poz. 311),
2