Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego, ustawy - Kodeks karny i niektórych innych ustaw

wykonywane tylko w postaci umieszczenia
w odpowiednim zakładzie leczniczym, w tym
w zakładzie psychiatrycznym lub zakładzie
leczenia odwykowego.
§ 2. Minister
Sprawiedliwości w porozumieniu
z ministrem właściwym do spraw zdrowia
określi, w drodze rozporządzenia, wykaz
zakładów leczniczych, w tym psychiatrycznych
i leczenia odwykowego przeznaczonych do
wykonywania tymczasowego aresztowania
stosowanego wobec osób, których stan zdrowia
wymaga umieszczenia w takim zakładzie, oraz
warunki zabezpieczenia tych zakładów
uniemożliwiające samowolne wydalenie się
z

nich tymczasowo aresztowanych oraz
umożliwiające izolowanie ich ze względów
bezpieczeństwa, przy zapewnieniu dostępu do
tymczasowo aresztowanych przez organy
prowadzące postępowanie karne, mając na
uwadze potrzebę zapewnienia prawidłowego toku
postępowania oraz tryb i warunki umieszczenia,
pobytu i leczenia tymczasowo aresztowanych
w takim zakładzie, mając na uwadze niezbędne
wyposażenie medyczne oraz warunki techniczne
i organizacyjne tych zakładów.”;
79) w art. 261 § 2 otrzymuje brzmienie:
„§ 2. Na wniosek oskarżonego można również zawiadomić inną
osobę zamiast lub obok osoby wskazanej w § 1, a także
organ prowadzący przeciwko oskarżonemu postępowanie
karne w innej sprawie.”;
80) w art. 263 po § 4a dodaje się § 4b w brzmieniu:
„§ 4b. Przedłużenia stosowania tymczasowego aresztowania,
o którym mowa w § 4, nie stosuje się w odniesieniu do
30

terminu określonego w § 2, gdy kara realnie grożąca
oskarżonemu za zarzucane mu przestępstwo nie
przekroczy 3 lat pozbawienia wolności, a w stosunku do
terminu wskazanego w § 3, gdy nie przekroczy ona 5 lat
pozbawienia wolności, chyba że konieczność takiego
przedłużenia jest spowodowana celowym przewlekaniem
postępowania przez oskarżonego.”;
81) w art. 264 § 3 otrzymuje brzmienie:
„§
3.
W wypadku prawomocnego orzeczenia środka
zabezpieczającego polegającego na umieszczeniu sprawcy
w zakładzie zamkniętym można zastosować tymczasowe
aresztowanie do czasu rozpoczęcia wykonywania środka,
jednak nie dłużej niż na okres 3 miesięcy, z możliwością
jednorazowego przedłużenia, w szczególnie
uzasadnionym wypadku, na kolejny miesiąc. Tymczasowe
aresztowanie wykonuje się w warunkach umożliwiających
stosowanie odpowiedniego postępowania leczniczego,
terapeutycznego, rehabilitacyjnego oraz resocja-
lizacyjnego.”;
82) w art. 268 po § 1 dodaje się § 1a w brzmieniu:
„§ 1a. Orzekając w przedmiocie przepadku lub ściągnięcia
wartości majątkowych poręczenia, sąd może orzec
częściowy przepadek lub ściągnięcie tych wartości,
stosując wówczas wobec oskarżonego ponadto inny
jeszcze środek zapobiegawczy, z uwzględnieniem
wymogów art. 258 § 4, z wyjątkiem tymczasowego
aresztowania.”;
83) w art. 279 po § 2 dodaje się § 3 w brzmieniu:
„§
3. W razie ujęcia i zatrzymania osoby ściganej listem
gończym należy niezwłocznie doprowadzić ją do sądu,
który wydał postanowienie o tymczasowym aresztowaniu,
aby sąd ten rozstrzygnął z urzędu o utrzymaniu, zmianie
31

lub uchyleniu tego środka, chyba że prokurator, po
przesłuchaniu zatrzymanego, zmienił już
środek
zapobiegawczy lub uchylił tymczasowe aresztowanie.
Przepis art. 344 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.”;
84) art. 291 otrzymuje brzmienie:
„Art.
291.
§
1. W razie zarzucenia oskarżonemu popełnienia
przestępstwa, za które można orzec grzywnę,
przepadek, nawiązkę lub świadczenie pieniężne
albo nałożyć obowiązek naprawienia szkody lub
zadośćuczynienia za doznaną krzywdę, może
z urzędu nastąpić zabezpieczenie wykonania
orzeczenia na jego mieniu, jeśli zachodzi
uzasadniona obawa, że bez takiego
zabezpieczenia wykonanie orzeczenia w zakresie
wskazanej kary i środków karnych będzie
niemożliwe lub znacznie utrudnione.
§
2. W razie zarzucenia oskarżonemu popełnienia
przestępstwa przeciwko mieniu lub wyrządzenia
przestępstwem szkody w mieniu, może z urzędu
nastąpić na jego mieniu zabezpieczenie roszczeń
o naprawienie szkody, jeżeli zachodzi
uzasadniona obawa, że bez takiego
zabezpieczenia wykonanie orzeczenia
uwzględniającego takie roszczenia będzie
niemożliwe lub znaczenie utrudnione.
§ 3. Z urzędu może także nastąpić na mieniu
oskarżonego zabezpieczenie wykonania
orzeczenia o kosztach sądowych, jeżeli zachodzi
obawa, że bez takiego zabezpieczenia wykonanie
orzeczenia w tym zakresie będzie niemożliwe lub
znacznie utrudnione.
§ 4. Z urzędu następuje zabezpieczenie wykonania
orzeczenia o kosztach sądowych, w przypadku
32

wyznaczenia obrońcy na podstawie art. 80a.
§ 5. Na mieniu strony, o której mowa w rozdziale 8a,
może nastąpić z urzędu zabezpieczenie
wykonania orzeczenia zwrotu korzyści
majątkowej, jeżeli zachodzi obawa, że bez
takiego zabezpieczenia wykonanie obowiązku
zwrotu tej korzyści będzie niemożliwe lub
znacznie utrudnione.
§ 6. Zabezpieczenie majątkowe należy niezwłocznie
uchylić w całości lub w części, jeżeli ustaną
przyczyny, wskutek których zostało ono
zastosowane w określonym rozmiarze, lub
powstaną przyczyny uzasadniające jego
uchylenie choćby w części.”;
85) w art. 292 § 1 otrzymuje brzmienie:
㤠1. Zabezpieczenie
następuje w sposób wskazany
w przepisach Kodeksu postępowania cywilnego, chyba że
ustawa stanowi inaczej.”;
86) art. 293 otrzymuje brzmienie:
„Art. 293. § 1.
Postanowienie o zabezpieczeniu majątkowym
wydaje sąd, a w postępowaniu przygotowaw-
czym prokurator.
§ 2. W postanowieniu określa się kwotowo zakres
i sposób zabezpieczenia, uwzględniając roz-
miar możliwej do orzeczenia w okolicznoś-
ciach danej sprawy grzywny, środków karnych,
obowiązków, roszczeń lub kosztów, o których
mowa w art. 291 § 1 – 4. Rozmiar
zabezpieczenia powinien odpowiadać jedynie
potrzebom tego co ma zabezpieczać. Wymóg
kwotowego określenia zabezpieczenia nie
dotyczy sytuacji, gdy dokonuje się go na
33

zajętym przedmiocie podlegającym przepad-
kowi, jako pochodzącym bezpośrednio
z przestępstwa lub służącym albo przezna-
czonym do jego popełnienia.
§
3 Na postanowienie w przedmiocie zabezpie-
czenia przysługuje zażalenie. Jeżeli
postanowienie wydał prokurator, a postępo-
wanie przygotowawcze prowadzone jest
w okręgu innego sądu niż sąd miejscowo
i rzeczowo właściwy, zażalenie przysługuje do
sądu, który byłby właściwy do rozpoznania tej
sprawy w pierwszej instancji.
§ 4. Klauzulę wykonalności postanowieniu
o

zabezpieczeniu nadaje referendarz sądowy
lub sąd pierwszej instancji właściwy do
rozpoznania sprawy, w której wydano to
postanowienie, a gdy wydano je
w postępowaniu przygotowawczym prowadzo-
nym w okręgu innego sądu niż sąd rzeczowo
i miejscowo właściwy, sąd, który byłby
właściwy do rozpoznania tej sprawy
w pierwszej instancji lub referendarz tego sądu.
Nadanie klauzuli postanowieniu, o którym
mowa w art. 291 § 1, jest nieodpłatne.
§ 5. Jeżeli zabezpieczenie nastąpiło na rzeczach,
które uprzednio oskarżony wydał organowi
procesowemu lub które zatrzymano w wyniku
czynności, o których mowa w rozdziale 25, nie
podejmuje się czynności egzekucyjnych dla
uzyskania klauzuli wykonalności i wykonania
postanowienia o zabezpieczeniu.”;
87) w art. 297 w § 1 pkt 5 otrzymuje brzmienie:
„5) zebranie, zabezpieczenie i utrwalenie dowodów w zakresie
34