Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego, ustawy - Kodeks karny i niektórych innych ustaw

postępowanie karne o występek zagrożony karą
nieprzekraczającą 5 lat pozbawienia wolności, jeżeli
przed rozpoczęciem przewodu sądowego
w

pierwszej instancji sprawca pojednał się,
w szczególności w wyniku mediacji, z pokrzyw-
dzonym i naprawił szkodę wyrządzoną
przestępstwem lub zadośćuczynił wyrządzonej
krzywdzie, chyba że zachodzi wyjątkowy wypadek,
uzasadniony szczególnymi okolicznościami,
nakazujący spełnienie celów kary.”;
2) w art. 178a uchyla się § 2.

Art. 3. W ustawie z dnia 20 maja 1971 r. – Kodeks wykroczeń (Dz. U.
z 2010 r. Nr 46, poz. 275, z późn. zm.)) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 45 po § 2 dodaje się § 2a w brzmieniu:
„§ 2a. W wypadku wszczęcia postępowania mediacyjnego czasu jego
trwania nie wlicza się do okresu przedawnienia.”;
2) w art. 87:
a) po § 1 dodaje się § 1a w brzmieniu:
„§ 1a. Tej samej karze podlega, kto znajdując się w stanie
nietrzeźwości lub pod wpływem podobnie
działającego środka, prowadzi na drodze publicznej,
w strefie zamieszkania lub w strefie ruchu inny
pojazd niż określony w § 1.”,
b) § 3 otrzymuje brzmienie:
„§ 3. W razie popełnienia wykroczenia określonego w § 1,
1a lub 2 orzeka się zakaz prowadzenia pojazdów.”;
3) art. 119 i 120 otrzymują brzmienie:
„Art. 119. § 1.
Kto kradnie lub przywłaszcza sobie cudzą rzecz
ruchomą, jeżeli jej wartość nie przekracza
1000 złotych,
podlega karze aresztu, ograniczenia wolności
80

albo grzywny.
§ 2. Usiłowanie, podżeganie i pomocnictwo są
karalne.
§ 3. Jeżeli sprawca czynu określonego w § 1
dopuścił się go na szkodę osoby najbliższej,
ściganie następuje na żądanie pokrzywdzonego.
§ 4. W razie popełnienia wykroczenia określonego
w § 1 można orzec obowiązek zapłaty
równowartości ukradzionego lub przywłaszczo-
nego mienia, jeżeli szkoda nie została
naprawiona.
Art. 120. § 1.
Kto w celu przywłaszczenia dopuszcza się
wyrębu drzewa w lesie albo kradnie lub
przywłaszcza sobie z lasu drzewo wyrąbane lub
powalone, jeżeli wartość drzewa nie przekracza
300 złotych,
podlega karze aresztu, ograniczenia wolności
albo grzywny.
§ 2. Usiłowanie oraz podżeganie i pomocnictwo są
karalne.
§ 3. W razie popełnienia wykroczenia określonego
w § 1 orzeka się nawiązkę w wysokości
podwójnej wartości wyrąbanego, ukradzionego
lub przywłaszczonego drzewa, a ponadto, jeżeli
ukradzione lub przywłaszczone drzewo nie
zostało odebrane, orzeka się obowiązek zapłaty
jego równowartości.”;
4) art. 122 otrzymuje brzmienie:
„Art. 122. § 1.
Kto nabywa mienie, wiedząc o tym, że pochodzi
ono z kradzieży lub z przywłaszczenia, lub
pomaga do jego zbycia albo w celu osiągnięcia
korzyści majątkowej mienie to przyjmuje lub
81

pomaga do jego ukrycia, jeżeli wartość mienia
nie przekracza 1000 złotych, a gdy chodzi
o mienie określone w art. 120 § 1, jeżeli
wartość nie przekracza 300 złotych,
podlega karze aresztu, ograniczenia wolności
albo grzywny.
§ 2. Kto nabywa mienie, o którym na podstawie
towarzyszących okoliczności powinien i może
przypuszczać, że zostało uzyskane za pomocą
kradzieży lub przywłaszczenia, lub pomaga do
jego zbycia albo w celu osiągnięcia korzyści
majątkowej mienie to przyjmuje lub pomaga do
jego ukrycia, jeżeli wartość mienia nie
przekracza 1000 złotych, a gdy chodzi o mienie
określone w art. 120 § 1, jeżeli wartość nie
przekracza 300 złotych,
podlega karze grzywny albo karze nagany.
§ 3. Usiłowanie wykroczenia określonego w § 1
oraz podżeganie do niego i pomocnictwo są
karalne.”;
5) art. 124 otrzymuje brzmienie:
„Art. 124. § 1.
Kto cudzą rzecz umyślnie niszczy, uszkadza lub
czyni niezdatną do użytku, jeżeli szkoda nie
przekracza 1000 złotych,
podlega karze aresztu, ograniczenia wolności
albo grzywny.
§ 2. Usiłowanie, podżeganie i pomocnictwo są
karalne.
§ 3.
ciganie następuje na żądanie pokrzywdzonego.
§ 4. W razie popełnienia wykroczenia można orzec
obowiązek zapłaty równowartości wyrządzonej
szkody lub obowiązek przywrócenia do stanu
82

poprzedniego.”.

Art. 4. W ustawie z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych
(Dz. U. z 1983 r. Nr 49, poz. 223, z późn. zm.)) wprowadza się następujące zmiany:
1) po art. 14 dodaje się art. 14a w brzmieniu:
„Art. 14a. 1. Od wniosku o ustanowienie obrońcy z urzędu,
o

którym mowa w art. 80a ustawy z dnia
6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego
(Dz. U. Nr 89, poz. 555, z późn. zm.)) uiszcza się
opłatę:
1)
w przypadku wyznaczenia obrońcy
w postępowaniu sądowym w pierwszej lub
drugiej instancji w wysokości od 100 zł do
1000 zł,
2) w przypadku wyznaczenia obrońcy w celu
dokonania określonej czynności procesowej
w toku postępowania sądowego w wysokości
od 50 zł do 500 zł.
2. Opłaty wymienione w ust. 1 uiszcza się wraz ze
złożeniem wniosku. Do wniosku dołącza się
dowód wpłacenia opłaty do kasy sądowej.
3. Minister Sprawiedliwości w porozumieniu
z ministrem właściwym do spraw finansów
publicznych, w drodze rozporządzenia, określi
wysokość opłat, o których mowa w ust. 1, mając
na uwadze przeciętne koszty obrony z urzędu
ponoszone przez Skarb Państwa oraz wysokość
przeciętnego
wynagrodzenia
w gospodarce
narodowej.”;
2) w art. 16 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Jeżeli w orzeczeniu, o którym mowa w ust. 1, opłaty nie
określono albo błędnie ustalono jej wysokość, orzeczenie
83

w

tym przedmiocie wydaje sąd odwoławczy lub sąd
pierwszej instancji; w wypadku gdy opłaty nie określono,
orzeczenie może wydać także referendarz sądowy.”.

Art. 5. W ustawie z dnia 26 maja 1982 r. – Prawo o adwokaturze (Dz. U.
z 2009 r. Nr 146, poz.1188, z późn. zm.)) art. 94 otrzymuje brzmienie:
„Art. 94. Obwiniony ma prawo do ustanowienia obrońcy, którym
może być wyłącznie adwokat lub radca prawny.”.

Art. 6. W ustawie z dnia 6 lipca 1982 r. – o radcach prawnych (Dz. U.
z 2010 r. Nr 10, poz. 65, z późn. zm.)) wprowadza się następujące zmiany:
1) art. 4 otrzymuje brzmienie:
„Art. 4. Wykonywanie zawodu radcy prawnego polega na
świadczeniu pomocy prawnej.”;
2) w art. 6 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. wiadczenie pomocy prawnej przez radcę prawnego polega
w szczególności na udzielaniu porad i konsultacji prawnych,
sporządzaniu opinii prawnych, opracowywaniu projektów
aktów prawnych oraz występowaniu przed urzędami i sądami
w charakterze pełnomocnika lub obrońcy.”;
3) uchyla się art. 7;
4) w art. 8 po ust. 5 dodaje się ust. 6 w brzmieniu:
„6. Pomoc prawna polegająca na występowaniu przez radcę
prawnego w charakterze obrońcy w postępowaniu karnym
może być świadczona w ramach wykonywania przez niego
zawodu na podstawie umowy cywilnoprawnej, w kancelarii
radcy prawnego oraz w spółce, o której mowa w ust. 1, pod
warunkiem że radca prawny nie pozostaje w stosunku pracy z
innymi podmiotami.”.

Art. 7. W ustawie z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach
84