Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego, ustawy - Kodeks karny i niektórych innych ustaw

procesowych tych stron oraz dla realizacji wymogów
określonych w art. 2 § 2. W przedmiocie tego wniosku sąd
rozstrzyga, w miarę możności, jeszcze przed otwarciem
przewodu sądowego.”;
123) w art. 384 uchyla się § 4;
124) art. 385 otrzymuje brzmienie:
„Art. 385. § 1.
Przewód sądowy rozpoczyna się od zwięzłego
przedstawienia przez oskarżyciela zarzutów
oskarżenia.
§ 2. Jeśli wniesiono odpowiedź na akt oskarżenia,
przewodniczący informuje o jej treści.”;
125) w art. 386:
a) § 1 otrzymuje brzmienie:
„§ 1. Jeżeli oskarżony bierze udział w pierwszej rozprawie
głównej, przewodniczący, po przedstawieniu zarzu-
tów oskarżenia, poucza go o prawie składania
wyjaśnień, odmowy wyjaśnień lub odpowiedzi na
pytania, składania wniosków dowodowych i konse-
kwencjach nieskorzystania z tego uprawnienia oraz
o treści przepisów art. 100 § 3, art. 376, 377, 419
i

422, po czym pyta go, czy przyznaje się do
zarzucanego mu czynu oraz czy chce złożyć
wyjaśnienia i jakie.”,
b) po § 2 dodaje się § 3 w brzmieniu:
„§
3. Przepisy § 1 i 2 stosuje się odpowiednio do
oskarżonego, który stawi się po raz pierwszy na
kolejnej rozprawie głównej.”;
126) art. 387 otrzymuje brzmienie:
„Art. 387. § 1. Do chwili zakończenia pierwszego przesłuchania
wszystkich oskarżonych na rozprawie głównej
oskarżony może złożyć wniosek o wydanie
wyroku skazującego
i wymierzenie
mu
55

określonej kary lub środka karnego bez
przeprowadzenia postępowania dowodowego.
§ 2. Sąd może uwzględnić wniosek o wydanie wyroku
skazującego, gdy okoliczności popełnienia
przestępstwa i wina nie budzą wątpliwości, a cele
postępowania zostaną osiągnięte mimo
nieprzeprowadzenia rozprawy w całości;
uwzględnienie wniosku jest możliwe jedynie
wówczas, gdy nie sprzeciwia się temu prokurator,
a także pokrzywdzony należycie powiadomiony
o

terminie rozprawy oraz pouczony
o możliwości zgłoszenia przez oskarżonego
takiego wniosku.
§ 3. Sąd może uzależnić uwzględnienie wniosku
oskarżonego od dokonania w nim wskazanej
przez siebie zmiany. Przepis art. 341 § 3 stosuje
się odpowiednio.
§ 4. Uwzględniając wniosek, sąd może zastosować
nadzwyczajne złagodzenie kary, niezależnie od
podstaw przewidzianych w art. 60 § 1 – 4
Kodeksu karnego. W sprawach o zbrodnie
nadzwyczajne złagodzenie kary może nastąpić
tylko wówczas, gdy wniosek złożony został
w terminie określonym w art. 338a.
§ 5. Przychylając się do wniosku, sąd może uznać za
ujawnione dowody wymienione w akcie
oskarżenia lub dokumenty przedłożone przez
stronę.”;
127) art. 389 otrzymuje brzmienie:
„Art. 389. § 1. Jeżeli oskarżony nie stawił się na rozprawę,
odmawia wyjaśnień lub wyjaśnia odmiennie niż
poprzednio albo oświadcza, że pewnych
56

okoliczności nie pamięta, wolno na rozprawie
odczytywać tylko w odpowiednim zakresie
protokoły jego wyjaśnień złożonych poprzednio
w charakterze oskarżonego w tej lub innej
sprawie w postępowaniu przygotowawczym lub
przed sądem albo w innym postępowaniu
przewidzianym przez ustawę.
§
2.
Po odczytaniu protokołu przewodniczący
umożliwia oskarżonemu, biorącemu udział
w rozprawie, wypowiedzenie się co do jego
treści i wyjaśnienie zachodzących sprzeczności.
§
3.
Wolno na rozprawie odczytać wyjaśnienia
współoskarżonego, który zmarł.”;
128) w art. 391:
a) § 1 otrzymuje brzmienie:
„§ 1. Jeżeli świadek bezpodstawnie odmawia zeznań,
zeznaje odmiennie niż poprzednio, albo oświadczy, że
pewnych szczegółów nie pamięta, wolno, na wniosek
strony, a w wypadku określonym w art. 167 § 1 zdanie
trzecie i art. 167 § 2 także z urzędu, odczytywać
protokoły złożonych poprzednio przez niego zeznań
w postępowaniu przygotowawczym lub przed sądem
w tej lub innej sprawie albo w innym postępowaniu
przewidzianym przez ustawę. Przepisu art. 394 § 2 nie
stosuje się.”,
b) po § 1 dodaje się § 1a w brzmieniu:
„§ 1a. Jeżeli świadek przebywa za granicą, nie można mu
było doręczyć wezwania, nie stawił się z powodu
niedających się usunąć przeszkód lub prezes sądu
zaniechał wezwania świadka na podstawie art. 333
§ 2, a także wtedy, gdy świadek zmarł, wolno, na
wniosek strony, a w wypadku określonym w art. 167
57

§ 1 zdanie trzecie i art. 167 § 2 także z urzędu,
odczytywać protokoły złożonych poprzednio przez
niego zeznań w postępowaniu przygotowawczym
lub przed sądem w tej lub innej sprawie albo
w innym postępowaniu przewidzianym przez
ustawę.”;
129) w art. 393 § 3 otrzymuje brzmienie:
„§ 3. Mogą być odczytywane na rozprawie wszelkie dokumenty
prywatne, powstałe poza postępowaniem karnym,
w szczególności oświadczenia, publikacje, listy oraz
notatki.”;
130) art. 393a otrzymuje brzmienie:
„Art. 393a. W warunkach określonych w art. 389 § 1, art. 391
§

1, 1a i 2, art. 392 i 393 wolno również
odczytywać i odtwarzać zapisy, o których mowa
w art. 145 § 1 i art. 147 § 3.”;
131) w art. 394 § 2 otrzymuje brzmienie:
„§ 2. Protokoły i dokumenty podlegające odczytaniu na
rozprawie można uznać bez ich odczytania za ujawnione
w całości lub w części. Należy jednak je odczytać, jeżeli
wnosi o to strona, która nie miała możliwości zapoznania
się z ich treścią. Przepis art. 392 § 2 stosuje się
odpowiednio.”;
132) uchyla się art. 397;
133) w art. 401 § 1 otrzymuje brzmienie:
„§ 1. Przewodniczący może przerwać rozprawę główną w celu
przygotowania przez strony wniosków dowodowych lub
sprowadzenia dowodu albo dla wypoczynku lub z innej
ważnej przyczyny.”;
134) w art. 402 § 1 otrzymuje brzmienie:
„§ 1. Jeżeli przewodniczący, zarządzając przerwę, oznaczy
jednocześnie czas i miejsce dalszego ciągu rozprawy,
58

osoby obecne na rozprawie przerwanej, których obecność
była obowiązkowa, są obowiązane stawić się w nowym
terminie bez wezwania. Przepis art. 285 stosuje się
odpowiednio. Osoby uprawnione do stawiennictwa nie
muszą być zawiadamiane o nowym terminie, nawet jeśli
nie uczestniczyły w rozprawie przerwanej.”;
135) w art. 406 § 1 otrzymuje brzmienie:
„§ 1. Po zamknięciu przewodu sądowego przewodniczący
udziela głosu stronom, ich przedstawicielom oraz w miarę
potrzeby przedstawicielowi społecznemu, który przemawia
przed obrońcą i oskarżonym. Głos zabierają
w następującej kolejności: oskarżyciel publiczny,
oskarżyciel posiłkowy, oskarżyciel prywatny, powód
cywilny, podmiot odpowiedzialny za zwrot Skarbowi
Państwa korzyści uzyskanej z przestępstwa zarzucanego
oskarżonemu, obrońca oskarżonego i oskarżony.”;
136) w art. 411 § 1 otrzymuje brzmienie:
„§ 1. W sprawie zawiłej albo z innych ważnych powodów sąd
może odroczyć wydanie wyroku na czas nieprze-
kraczający 14 dni.”;
137) w art. 416 § 2 – 4 otrzymują brzmienie:
„§ 2. Sąd przesłuchuje w charakterze świadka stronę, której
dotyczy wniosek określony w art. 333 § 4, bezpośrednio
po przesłuchaniu oskarżonego.
§ 3. Strona, o której mowa w § 2, może odmówić zeznań.
§ 4. Przepisy art. 72 i 75 stosuje się odpowiednio.”;
138) w art. 418 po § 1 dodaje się § 1a w brzmieniu:
„§ 1a. Ogłaszając wyrok, wolno pominąć treść zarzutów
oskarżenia.”;
139) art. 418a otrzymuje brzmienie:
„Art.
418a.
W wypadku wyrokowania na posiedzeniu
odbywającym się z wyłączeniem jawności treść
59