Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o systemie zarządzania emisjami gazów cieplarnianych i innych substancji oraz ustawy - Prawo ochrony środowiska

i Gospodarki Wodnej oraz przez wojewódzkie fundusze ochrony środowiska
i gospodarki wodnej po dniu 24 listopada 2009 r.

Art. 4. 1. Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej
w terminie 21 dni od dnia wejścia w życie ustawy dokona zmian w regulaminach
naboru wniosków o udzielenie dofinansowania ze środków zgromadzonych na
Rachunku klimatycznym dotyczących naborów, w których ocena programów
i projektów nie zakończyła się przed dniem wejścia w życie ustawy, w celu
dostosowania tych regulaminów do przepisów ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu
nadanym niniejszą ustawą.
2. Zmienione regulaminy naboru wniosków Narodowy Fundusz
Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej podaje do publicznej wiadomości na swoich
stronach internetowych.

Art. 5. Jednostki uprawnione do weryfikacji raportów, którym udzielono
akredytacji do dnia wejścia w życie ustawy, stają się jednostkami uprawnionymi
w rozumieniu niniejszej ustawy.

Art. 6. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.



1) Niniejsza ustawa uzupełnia wdrożenie następujących dyrektyw:
1) dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r.
ustanawiającej system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie oraz
zmieniającej dyrektywę Rady 96/61/WE (Dz. Urz. UE L 275 z 25.10.2003, str. 32, z późn. zm.;
Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 15, t. 7, str. 631);
2) dyrektywy 2004/101/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 października 2004 r.
zmieniającej dyrektywę 2003/87/WE ustanawiającą system handlu przydziałami emisji gazów
cieplarnianych we Wspólnocie, z uwzględnieniem mechanizmów projektowych Protokołu z Kioto
(Dz. Urz. UE L 338 z 13.11.2004, str. 18).
2) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2009 r. Nr 215,
poz. 1664, z 2010 r. Nr 249, poz. 1657, z 2011 r. Nr 122, poz. 695 oraz z 2012 r. poz. 460 i 951.
3) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2010 r. Nr 107, poz. 679,
Nr 114, poz. 760 oraz z 2011 r. Nr 102, poz. 586 i Nr 227, poz. 1367.
4) Zmiany ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 164, poz. 1365, z 2010 r. Nr 96, poz. 620
i Nr 182, poz. 1228 oraz z 2011 r. Nr 84, poz. 455.
5) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 111, poz. 708,
Nr 138, poz. 865, Nr 154, poz. 958, Nr 171, poz. 1056, Nr 199, poz. 1227, Nr 223, poz. 1464 i Nr 227,
poz. 1505, z 2009 r. Nr 19, poz. 100, Nr 20, poz. 106, Nr 79, poz. 666, Nr 130, poz. 1070 i Nr 215,
20



poz. 1664, z 2010 r. Nr 21, poz. 104, Nr 28, poz. 145, Nr 40, poz. 227, Nr 76, poz. 489, Nr 119,
poz. 804, Nr 152, poz. 1018 i 1019, Nr 182, poz. 1228, Nr 229, poz. 1498 i Nr 249, poz. 1657, z 2011 r.
Nr 32, poz. 159, Nr 63, poz. 322, Nr 94, poz. 551, Nr 99, poz. 569, Nr 122, poz. 695, Nr 152, poz. 897,
Nr 178, poz. 1060 i Nr 224, poz. 1341 oraz z 2012 r. poz. 460 i 951.




















































10/29rch
21

UZASADNIENIE

Cel projektowanej regulacji
Ustawa z dnia 17 lipca 2009 r. o systemie zarządzania emisjami gazów cieplarnianych
i innych substancji (Dz. U. Nr 130, poz. 1070, z późn. zm.), zwana dalej ustawą z dnia
17 lipca 2009 r., określa m.in. szczegółowy sposób realizacji projektów wspólnych wdrożeń
(tzw. JI – Joint Implementation) oraz zasady funkcjonowania Krajowego systemu zielonych
inwestycji.
Projektowana regulacja wprowadzająca zmiany do ustawy z dnia 17 lipca 2009 r. ma
na celu ułatwienie realizacji projektów wspólnych wdrożeń, które powodują znaczną redukcję
emisji gazów cieplarnianych, a tym samym posiadają wymierne skutki ekologiczne, jak
również ułatwienie realizacji i monitorowania projektów w ramach Krajowego systemu
zielonych inwestycji.
Polska posiada trzecią co do wielkości na świecie nadwyżkę jednostek przyznanej
emisji (AAU) w liczbie 500 mln AAU, którą może sprzedawać krajom – Stronom Protokołu
z Kioto, niewypełniającym przewidzianych dla nich wymagań w zakresie redukcji emisji
w ramach Protokołu z Kioto, lub podmiotom upoważnionym przez te kraje. Biorąc pod
uwagę wielkość nadwyżki oraz niepewność odnośnie do możliwości jej wykorzystania
w II okresie rozliczeniowym Protokołu z Kioto, tj. po 2012 r., uzasadnione jest wzmocnienie
konkurencyjnej pozycji strony polskiej i maksymalizacja obrotu jednostkami AAU.
Doświadczenia związane z realizacją pierwszych naborów wniosków o udzielenie
dofinansowania ze środków zgromadzonych na Rachunku klimatycznym, w ramach
Krajowego systemu zielonych inwestycji, oraz nowe zasady przekazywania środków
Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w celu dofinansowania
zadań realizowanych przez państwowe jednostki budżetowe, wskazują na konieczność
wprowadzenia zmian do przepisów regulujących funkcjonowanie Krajowego systemu
zielonych inwestycji. Projektowana zmiana ustawy z dnia 17 lipca 2009 r., przez
uelastycznienie procesu naboru wniosków o udzielenie dofinansowania ze środków
zgromadzonych na Rachunku klimatycznym, wprowadzenie mechanizmu refinansowania
z tych środków kosztów projektów zrealizowanych ze środków własnych Narodowego
Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej (NFOŚiGW) lub wojewódzkich
funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej (WFOŚiGW), jak również uproszczenie
zasad monitorowania projektów oraz raportowania informacji dotyczących wydatkowanych
środków i osiągniętych efektów ekologicznych, przyczyni się do przyspieszenia
wydatkowania środków zgromadzonych na Rachunku klimatycznym. Jednocześnie zmiany te
powinny zapewnić większą atrakcyjność systemu dla potencjalnych nabywców AAU, co ma
umożliwić zwiększenie puli środków, które mogą zostać pozyskane ze sprzedaży tych
jednostek i zaangażowane we wspieranie przedsięwzięć z zakresu poprawy efektywności
energetycznej oraz rozwoju odnawialnych źródeł energii.

Krajowy system zielonych inwestycji w Polsce – stan obecny
Krajowy system zielonych inwestycji jest związany ze znakowaniem środków
finansowych pozyskanych ze zbycia nadwyżki AAU, tzw. „zazielenieniem”, w celu
zagwarantowania przeznaczenia ich na realizację ściśle określonych celów związanych
z ochroną środowiska w państwie zbywcy jednostek.
Wykorzystanie środków pochodzących ze sprzedaży jednostek przebiega
z zachowaniem uzgodnionych z nabywcą i sprecyzowanych w umowie sprzedaży warunków.
Warunki te dotyczą w szczególności terminów wykorzystania środków, przeznaczenia na
określone przedsięwzięcia, ustalenia maksymalnego poziomu dofinansowania, przekazywania
informacji dotyczących uzyskanych efektów ekologicznych. Należy podkreślić, że
warunkiem dokonania sprzedaży jednostek przyznanej emisji jest zagwarantowanie przez
sprzedawcę wykorzystania całości przychodów ze sprzedaży na dofinansowanie
przedsięwzięć związanych z szeroko pojętą ochroną klimatu.
W związku z koniecznością zagwarantowania odrębności środków finansowych
pochodzących ze zbycia jednostek przyznanej emisji, zgodnie z ustawą z dnia 17 lipca
2009 r., środki te są gromadzone na Rachunku klimatycznym, stanowiącym wyodrębniony
rachunek bankowy NFOŚiGW.
Ustawa z dnia 17 lipca 2009 r. zakłada, że środki uzyskane ze sprzedaży AAU
w latach 2008 − 2012 będą przeznaczane na realizację programów lub projektów związanych
z ochroną środowiska, w tym w szczególności związanych z ograniczeniem lub unikaniem
krajowej emisji gazów cieplarnianych, pochłanianiem lub sekwestracją dwutlenku węgla,
a także na finansowanie innych działań związanych z ochroną środowiska.
Krajowym systemem zielonych inwestycji zarządza Krajowy operator systemu
zielonych inwestycji (Krajowy operator). Wykonywanie zadań Krajowego operatora
w drodze ustawowej powierzono NFOŚiGW. Do najważniejszych zadań Krajowego
operatora należy organizowanie naboru wniosków o udzielenie wsparcia finansowego i ich
2

ocena, a także nadzorowanie wdrażania i realizacji oraz ocena uzyskanych efektów
ekologicznych projektów lub programów, którym udzielono wsparcia finansowego
z Funduszu klimatycznego. Nadzór nad wykonywaniem zadań przez Krajowego operatora
sprawuje minister właściwy do spraw środowiska.
Ustawa z dnia 17 lipca 2009 r. przewiduje, że wsparcie finansowe realizacji
programów lub projektów w ramach Krajowego systemu zielonych inwestycji może być
dokonywane w formie dotacji, w tym dotacji przeznaczanych na dopłaty do oprocentowania
kredytów bankowych oraz dotacji przeznaczanych na częściową spłatę kapitału kredytów
bankowych. Udzielenie wsparcia następuje na wniosek zainteresowanego podmiotu,
skierowany do Krajowego operatora. Wniosek jest oceniany pod kątem zgodności
z kryteriami wyboru, na podstawie regulaminu naboru.
Regulamin naboru wniosków jest przygotowywany przez Krajowego operatora,
a zatwierdzany przez ministra właściwego do spraw środowiska. Uwzględnia on każdorazowo
wymagania wynikające z zawartej umowy sprzedaży jednostek przyznanej emisji.
Po przeprowadzeniu oceny wniosków o udzielenie wsparcia, Krajowy operator
umieszcza na swojej stronie internetowej informacje o zakwalifikowanych do wsparcia
finansowego programach lub projektach oraz zakresie, sposobie i warunkach ich
finansowania ze środków Rachunku klimatycznego, a następnie przedkłada ministrowi
właściwemu do spraw środowiska do zaakceptowania listę programów lub projektów
wybranych do dofinansowania ze środków Rachunku klimatycznego.
Minister właściwy do spraw środowiska po zasięgnięciu opinii Rady Konsultacyjnej może
odmówić akceptacji znajdujących się na liście poszczególnych programów lub projektów,
w drodze decyzji administracyjnej. Wnioskodawca (podmiot, który złożył wniosek
o dofinansowanie), którego program lub projekt znajdujący się na liście Krajowego operatora
nie został zaakceptowany przez ministra właściwego do spraw środowiska, ma możliwość
złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy. W przypadku gdy minister właściwy do
spraw środowiska utrzyma w mocy swoją decyzję, wnioskodawcy przysługuje prawo
wniesienia skargi do wojewódzkiego sądu administracyjnego. Wniesienie skargi nie
wstrzymuje zawierania umów z beneficjentami, których programy lub projekty zostały
zaakceptowane. Zaakceptowaną listę programów lub projektów minister właściwy do spraw
środowiska oraz Krajowy operator zamieszczają na swoich stronach internetowych.
Udzielenie wsparcia następuje na podstawie umowy cywilnoprawnej zawieranej przez
Krajowego operatora z beneficjentem albo beneficjentem i bankiem udzielającym
3