Rządowy projekt ustawy o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce

Druk nr 833

Warszawa, 29 października 2012 r.
SEJM
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VII kadencja
Prezes Rady Ministrów

RM 10-103-12




Pani

Ewa Kopacz

Marszałek Sejmu

Rzeczypospolitej Polskiej




Szanowna Pani Marszałek
Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r. przedstawiam Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej projekt
ustawy


- o redukcji niektórych obciążeń
administracyjnych w gospodarce z
projektami aktów wykonawczych.

W załączeniu przedstawiam także opinię dotyczącą zgodności
proponowanych regulacji z prawem Unii Europejskiej.
Ponadto uprzejmie informuję, że do prezentowania stanowiska Rządu w
tej sprawie w toku prac parlamentarnych został upoważniony Minister
Gospodarki.

Z poważaniem

(-) Donald Tusk


















Projekt
U S T A W A
z dnia
o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce)

Art. 1. W ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym
w administracji (Dz. U. z 2012 r. poz. 1015) w art. 67c w § 3 pkt 1 otrzymuje
brzmienie:
„1) kopię dokumentu oraz opinię, o których mowa w § 1 pkt 2;”.

Art. 2. W ustawie z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym
rolników (Dz. U. z 2008 r. Nr 50, poz. 291, z późn. zm.)) po art. 62 dodaje się art. 62a
w brzmieniu:
„Art. 62a. Interpretacje indywidualne wydawane przez Prezesa Kasy
na podstawie art. 10 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r.
o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2010 r.
Nr 220, poz. 1447, z późn. zm.) w zakresie opłacania
składek na ubezpieczenia społeczne przez podmioty,
o których mowa w art. 5a ust. 1, wraz z wnioskiem
o wydanie
interpretacji,
po
usunięciu
danych
identyfikujących wnioskodawcę oraz inne podmioty
wskazane w treści interpretacji, Kasa niezwłocznie
zamieszcza w Biuletynie Informacji Publicznej.”.

Art. 3. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób
fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.)) wprowadza się następujące
zmiany:
1) w art. 23a:
a) pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie:
„1) umowie leasingu – rozumie się przez to umowę nazwaną
w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na
mocy której jedna ze stron, zwana dalej „finansującym”,
oddaje do odpłatnego używania albo używania
i pobierania pożytków na warunkach określonych
w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej
„korzystającym”, podlegające amortyzacji środki trwałe
lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty oraz
prawo wieczystego użytkowania gruntów;
2) podstawowym okresie umowy leasingu – rozumie się
przez to czas oznaczony, na jaki została zawarta ta
umowa, z wyłączeniem czasu, na który może być
przedłużona lub skrócona; w przypadku zmiany strony
lub stron tej umowy podstawowy okres umowy uważa
się za zachowany, jeżeli inne postanowienia umowy nie
uległy zmianie;”,
b) pkt 5 otrzymuje brzmienie:
„5) rzeczywistej wartości netto – rozumie się przez to
wartość początkową środków trwałych lub wartości
niematerialnych i prawnych zaktualizowaną zgodnie
z odrębnymi przepisami, pomniejszoną o sumę
odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h
ust. 1 pkt 1, a także wartość, o której mowa w art. 22ł
ust. 6;”;
2) w art. 23b w ust. 1:
a) pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) umowa leasingu, w przypadku gdy korzystającym nie
jest osoba wymieniona w pkt 2, została zawarta na czas
oznaczony,
stanowiący
co
najmniej
40%
normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli przedmiotem
umowy
leasingu
są
podlegające
odpisom
amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości
niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres
2

co najmniej 5 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające
odpisom amortyzacyjnym nieruchomości;”,
b) pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„3) suma ustalonych opłat w umowie leasingu, o której
mowa w pkt 1 lub 2, pomniejszona o należny podatek
od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości
początkowej
środków trwałych lub wartości
niematerialnych i prawnych, a w przypadku zawarcia
przez finansującego następnej umowy leasingu środka
trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej
będących uprzednio przedmiotem takiej umowy,
odpowiada co najmniej jego wartości rynkowej z dnia
zawarcia następnej umowy leasingu; przepis art. 19
stosuje się odpowiednio.”;
3) w art. 23f:
a) w ust. 1:
–
zdanie wstępne otrzymuje brzmienie:
„Do przychodów finansującego, z zastrzeżeniem ust. 3,
i odpowiednio do kosztów uzyskania przychodów
korzystającego nie zalicza się opłat, o których mowa
w art. 23b ust. 1, w części stanowiącej spłatę wartości
początkowej środków trwałych oraz wartości
niematerialnych i prawnych, jeżeli są spełnione łącznie
następujące warunki:”,
–
pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) suma ustalonych w umowie leasingu opłat,
pomniejszona o należny podatek od towarów
i usług,
odpowiada co najmniej wartości
początkowej środków trwałych lub wartości
niematerialnych i prawnych, a w przypadku
zawarcia przez finansującego następnej umowy
leasingu
środka
trwałego
lub
wartości
3

niematerialnej i prawnej będących uprzednio
przedmiotem takiej umowy, odpowiada co
najmniej jego wartości rynkowej z dnia zawarcia
następnej umowy leasingu; przepis art. 19 stosuje
się odpowiednio;”,
b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu:
„3. Do przychodów finansującego zalicza się opłaty,
o których mowa w art. 23b ust. 1, uzyskane z tytułu
wszystkich umów leasingu zawartych przez
finansującego dotyczących tego samego środka trwałego
lub wartości niematerialnej i prawnej, w części
przewyższającej spłatę wartości początkowej, określonej
zgodnie z art. 22g.”;
4) art. 23i otrzymuje brzmienie:
„Art. 23i. 1. Jeżeli przedmiotem umowy leasingu zawartej na
czas oznaczony są grunty lub prawo wieczystego
użytkowania gruntów, a suma ustalonych w niej
opłat odpowiada co najmniej wartości gruntów lub
prawa wieczystego użytkowania gruntów równej
wydatkom na ich nabycie – do przychodów
finansującego i odpowiednio do kosztów uzyskania
przychodów korzystającego nie zalicza się opłat
ustalonych w tej umowie, ponoszonych przez
korzystającego w podstawowym okresie tej
umowy z tytułu używania przedmiotu umowy,
w części stanowiącej spłatę tej wartości; przepis
art. 23f ust. 2 stosuje się odpowiednio.
2. Jeżeli po upływie podstawowego okresu umowy
leasingu finansujący przenosi na korzystającego
lub osobę trzecią własność gruntów lub prawo
wieczystego użytkowania gruntów będących
przedmiotem tej umowy, albo oddaje je
4