Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw

c) innej podstawy prawnej wskazującej na to, że dostawa towarów lub
świadczenie usług korzysta ze zwolnienia;
22) w przypadku, o którym mowa w § 23 – nazwę i adres organu egzekucyjnego
lub imię i nazwisko komornika sądowego oraz jego adres, a w miejscu
określonym dla podatnika – imię i nazwisko lub nazwę dłużnika oraz jego
adres;
23) w przypadku faktur wystawianych w imieniu i na rzecz podatnika przez
przedstawiciela podatkowego – nazwę lub imię i nazwisko przedstawiciela
podatkowego, jego adres oraz numer, za pomocą którego jest on
zidentyfikowany dla podatku;
24) w przypadku gdy przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy są nowe
środki transportu – moment (datę) dopuszczenia nowego środka transportu do
użytku oraz:
a) przebieg pojazdu – w przypadku pojazdów lądowych, o których mowa
w art. 2 pkt 10 lit. a ustawy,
b) liczbę godzin roboczych używania nowego środka transportu

– w przypadku jednostek pływających, o których mowa w art. 2 pkt 10
lit. b ustawy oraz statków powietrznych, o których mowa w art. 2 pkt 10
lit. c ustawy;
25) w przypadku faktur wystawianych przez drugiego w kolejności podatnika,
o
którym mowa w
art. 135 ust. 1 pkt 4 lit. b i c ustawy,
w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej (procedurze uproszczonej)
– dane określone w art. 136 ustawy;
26) w przypadkach, o których mowa w art. 97 ust. 10 pkt 2 i 3 ustawy:
a) numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany dla podatku,
poprzedzony kodem PL,
b) numer, za pomocą którego nabywca towaru lub usługi jest
zidentyfikowany dla celów podatku od wartości dodanej w danym
państwie członkowskim, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla
podatku od wartości dodanej właściwy dla tego państwa członkowskiego.
2. Faktura nie zawiera:
1) w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których
obowiązanym do rozliczenia podatku, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 i 8 ustawy,
jest nabywca towaru lub usługobiorca – danych określonych w ust. 1 pkt 12
– 14;
2) w przypadku świadczenia usług turystyki, dla których podstawę
opodatkowania stanowi, zgodnie z art. 119 ust. 1 ustawy, kwota marży
– danych określonych w ust. 1 pkt 9 – 14;
3) w przypadku dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów
kolekcjonerskich i antyków, dla których podstawę opodatkowania stanowi
zgodnie z art. 120 ust. 4 i 5 ustawy kwota marży – danych określonych w ust. 1
pkt 9 – 14.
3. Faktura
może nie zawierać:
1) w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 21 – danych określonych w ust. 1
pkt 5, 12 i 14;
3




2) w przypadku, o którym mowa w art. 16 ustawy – danych określonych w ust. 1
pkt 4;
3) w przypadku:
a) eksportu
towarów,
b) sprzedaży uprawnionym przedstawicielstwom dyplomatycznym i urzędom
konsularnym oraz członkom personelu tych przedstawicielstw i urzędów,
a także innym osobom zrównanym z nimi na podstawie ustaw, umów lub
zwyczajów międzynarodowych,
c) sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności
gospodarczej oraz osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą
w formie indywidualnych gospodarstw rolnych,
d) sprzedaży energii elektrycznej i cieplnej, gazu przewodowego, usług
telekomunikacyjnych i radiokomunikacyjnych oraz usług wymienionych
w poz. 140 – 153, 174 i 175 załącznika nr 3 do ustawy,
e) sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju i na terytorium kraju,
f) o którym mowa w art. 13 ust. 2 pkt 3 i 4 ustawy
– danych
określonych w ust. 1 pkt 5;
4) w przypadku, o którym mowa w § 26a pkt 2 lit. a – danych określonych
w ust. 1 pkt 10 i 12 – 14;
5) w przypadku, o którym mowa w § 26a pkt 2 lit. b – danych określonych
w ust. 1 pkt 5 i 12 – 14;
6) w przypadku gdy kwota należności ogółem nie przekracza kwoty 450 zł albo
100 euro – jeżeli kwota ta określona jest w euro – danych określonych w ust. 1
pkt 3 – w zakresie danych nabywcy, pkt 8, 9 i 11 – 14, pod warunkiem że
zawiera dane pozwalające określić dla poszczególnych stawek podatku kwotę
podatku.
4. Przepisu ust. 3 pkt 6 nie stosuje się w przypadku sprzedaży wysyłkowej
z terytorium kraju i na terytorium kraju, wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów
oraz w przypadku, o którym mowa w ust. 3 pkt 4.
5. Podatnik może określić w fakturze również kwoty podatku dotyczące wartości
poszczególnych dostarczonych towarów i wykonanych usług wykazanych w tej
fakturze; w tym przypadku łączna kwota podatku może być ustalona w wyniku
podsumowania jednostkowych kwot podatku.
6. Kwoty podatku wykazuje się w złotych bez względu na to, w jakiej walucie
określone są kwoty w fakturze. Kwoty wykazywane w fakturze zaokrągla się do
pełnych groszy, przy czym końcówki poniżej 0,5 grosza pomija się, a końcówki od
0,5 grosza i wyższe zaokrągla się do 1 grosza.
§ 6. 1. Nabywca towarów i usług od podatnika, o którym mowa w § 4, może wystawiać
w jego imieniu i na jego rzecz faktury dokumentujące dokonanie sprzedaży na jego
rzecz przez tego podatnika oraz otrzymanie należności, o której mowa w art. 19
ust. 11 ustawy, jeżeli istnieje wcześniejsze porozumienie między tymi dwiema
stronami i pod warunkiem, że istnieje określona procedura zatwierdzania
poszczególnych faktur przez podatnika dokonującego sprzedaży.
4




2.

Faktury
może wystawiać w imieniu i na rzecz podatnika, o którym mowa w § 4,
również upoważniona przez niego osoba trzecia, w szczególności jego przedstawiciel
podatkowy.”;
3) w § 7:
a)
uchyla
się ust. 1 i 2,

b) ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie:
„3. W przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu
kasy rejestrującej, do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika dołącza się
paragon dokumentujący tę sprzedaż.
4. Przepis ust. 3 nie dotyczy sprzedaży dokumentowanej fakturą emitowaną przy
zastosowaniu kasy rejestrującej, w przypadkach gdy wartość sprzedaży i kwota
podatku są zarejestrowane w raporcie fiskalnym dobowym kasy.”,
c) uchyla
się ust. 6;
4) uchyla się § 8;
5) § 9 otrzymuje brzmienie:
„§ 9. 1. Fakturę wystawia się nie później niż 7. dnia od dnia wydania towaru lub
wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2 – 5, § 11 – 12 i § 16 ust. 2.
2. Faktura może dokumentować kilka odrębnych dostaw towarów lub świadczenia
dokonanych w trakcie miesiąca, jeżeli zostanie wystawiona nie później niż
ostatniego dnia miesiąca, w którym wydano towar lub wykonano usługę.
3. W przypadku wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów fakturę wystawia się nie
później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wydano lub
przemieszczono towar.
4. Jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część
należności, o której mowa w art. 19 ust. 11 ustawy, fakturę wystawia się nie
później niż 7. dnia od dnia w którym ją otrzymano.
5. Jeżeli faktury, o których mowa w ust. 4, nie obejmują całej należności, podatnik
po wydaniu towaru lub wykonaniu usługi wystawia fakturę zgodnie

z ust. 1 i § 5, z tym że sumę wartości towarów lub usług pomniejsza się o wartość
otrzymanych części należności, a kwotę podatku pomniejsza się o sumę kwot
podatku wykazanego w fakturach dokumentujących otrzymanie części należności;
taka faktura zawiera również numery faktur wystawionych przed wydaniem
towaru lub wykonaniem usługi.”;
6) uchyla się § 10;
7) w § 13:
a) w ust. 2 w pkt 2 lit. a otrzymuje brzmienie:
„a) określone w § 5 ust. 1 pkt 1 – 6,”,
b) w ust. 3 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) dane określone w § 5 ust. 1 pkt 1 – 4;”,

c) w ust. 5 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) zwrotu nabywcy całości lub części należności, o której mowa w art. 19 ust. 11
ustawy.”,

d) ust. 6 – 8 otrzymują brzmienie:
5




„6. Fakturę korygującą wystawia się również, gdy po wystawieniu faktury
podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub
w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.
7. Faktura korygująca wystawiana w przypadku podwyższenia ceny powinna
zawierać co najmniej:

1) numer kolejny oraz datę jej wystawienia;

2) dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
a)
określone w § 5 ust. 1 pkt 1 – 6,
b)
nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych podwyżką ceny;
3)

kwotę podwyższenia podatku należnego.
8. Faktura korygująca wystawiana w przypadku stwierdzenia pomyłek, o których
mowa w ust. 6, zawiera dane określone w ust. 7 pkt 1 i pkt 2 lit. a, a także
pozycje, w których stwierdzono pomyłki i prawidłową treść tych pozycji, w tym
kwoty podane w omyłkowej wysokości oraz kwoty w wysokości prawidłowej.”,
e) dodaje
się ust. 9 w brzmieniu:
„9. Faktury korygujące powinny zawierać wyrazy „FAKTURA KORYGUJ CA”
albo wyraz „KOREKTA”.”;
8) uchyla się § 14 i 15;
9) w § 17 pkt 4 otrzymuje brzmienie:
„4) rachunki, o których mowa w art. 87 i 88 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja
podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, 848 i 1101), wystawiane przez podatników
niezarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni, z wyjątkiem gdy do wystawienia
faktury obowiązani są podatnicy, o których mowa w art. 16 ustawy.”;
10) § 19 – 21 otrzymują brzmienie:
„§19. 1. Faktury wystawia się co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden
otrzymuje nabywca, a drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik dokonujący
sprzedaży.
2. W przypadku faktur przesyłanych w formie elektronicznej podatnik dokonujący
sprzedaży przesyła je lub udostępnia nabywcy, zachowując je jednocześnie
w swojej dokumentacji.
3. W przypadkach, o których mowa w § 6, przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio.
4. W przypadku, o którym mowa w § 23, faktura jest wystawiana w trzech
egzemplarzach; jeden egzemplarz faktury jest wydawany nabywcy, drugi podmiot
ją wystawiający pozostawia w swojej dokumentacji, trzeci przekazuje dłużnikowi.
Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio.
§ 20. 1. W przypadku gdy faktura ulegnie zniszczeniu albo zaginie, podatnik ponownie
wystawia fakturę:
1) na wniosek nabywcy – zgodnie z danymi zawartymi w egzemplarzu faktury
będącym w posiadaniu podatnika;
2) zgodnie z danymi zawartymi w egzemplarzu faktury będącym w posiadaniu
nabywcy.

2. Faktura wystawiona ponownie zawiera wyraz „DUPLIKAT” oraz datę jej
wystawienia.
6





3. Przepisu § 19 ust. 4 nie stosuje się.

§ 21. 1. Podatnicy przechowują:
1) wystawione przez siebie lub w swoim imieniu faktury, faktury korygujące,
a także faktury będące duplikatami tych faktur,
2) otrzymane faktury, faktury korygujące, a także faktury będące duplikatami tych
faktur
– w
podziale na okresy rozliczeniowe w sposób zapewniający łatwe ich
odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych
faktur od momentu ich wystawienia lub otrzymania do czasu upływu terminu
przedawnienia zobowiązania podatkowego.
2. Podatnicy posiadający siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju są
zobowiązani do przechowywania faktur na terytorium kraju.
3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się, jeżeli faktury są przechowywane poza terytorium
kraju w formie elektronicznej w sposób umożliwiający organowi podatkowemu
lub organowi kontroli skarbowej, za pomocą środków elektronicznych, dostęp
on-line do tych faktur.
4. Podatnicy
zapewniają organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej na
żądanie, zgodnie z odrębnymi przepisami, bezzwłoczny dostęp do faktur,
o których mowa w ust. 1, a w przypadku faktur przechowywanych w formie
elektronicznej również bezzwłoczny ich pobór i przetwarzanie danych w nich
zawartych.”;
11) uchyla się § 22;
12) § 23 otrzymuje brzmienie:
„§ 23. Faktury dokumentujące dokonanie dostawy towarów, o której mowa w art. 18
ustawy, wystawiają w imieniu i na rzecz dłużnika:
1) organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966
r.
o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2012 r. poz. 1015),
2) komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów
– Kodeks postępowania cywilnego
– jeżeli na dłużniku ciąży obowiązek podatkowy związany z dostawą tych
towarów.”;
13) uchyla się § 24 – 26;
14) po § 26 dodaje się § 26a w brzmieniu:
„§ 26a. Przepisy § 4 – 7, § 9, § 11 – 13, § 16 – 21 i § 23 stosuje się do:
1) sprzedaży, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5
oraz ust. 1a ustawy, w których usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie
rozlicza podatku należnego i faktura dokumentująca te transakcje nie jest
wystawiana przez usługobiorcę lub nabywcę towarów w imieniu i na rzecz
usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów;
2) dostawy towarów i świadczenia usług dokonywanych przez podatnika
posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej lub stałe
miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywane są te
czynności, a w przypadku braku na terytorium kraju siedziby działalności
gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej

7