Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o udostępnianiu informacji gospodarczych i wymianie danych gospodarczych

Druk nr 767


Warszawa, 2 sierpnia 2012 r.
SEJM

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VII kadencja









Pani

Ewa Kopacz

Marszałek Sejmu

Rzeczypospolitej Polskiej




Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2
kwietnia 1997 r. i na podstawie art. 32 ust. 2 regulaminu Sejmu niżej podpisani
posłowie wnoszą projekt ustawy:

- o zmianie ustawy o udostępnianiu
informacji gospodarczych i wymianie
danych gospodarczych.

Do reprezentowania wnioskodawców w pracach nad projektem ustawy
upoważniamy pana posła Krzysztofa Kłosowskiego.

(-) Maciej Banaszak; (-) Piotr Paweł Bauć; (-) Jerzy Borkowski; (-) Artur
Dębski; (-) Wincenty Elsner; (-) Anna Grodzka; (-) Michał Kabaciński;
(-) Adam
Kępiński; (-) Witold Klepacz; (-) Krzysztof Kłosowski;
(-) Sławomir Kopyciński; (-) Jacek Kwiatkowski; (-) Tomasz Makowski;
(-) Maciej Mroczek; (-) Jacek Najder; (-) Michał Tomasz Pacholski;
(-) Zofia Popiołek; (-) Adam Rybakowicz; (-) Armand Kamil Ryfiński;
(-) Paweł Sajak; (-) Halina Szymiec-Raczyńska.
Projekt
Ustawa z dnia......
o zmianie ustawy o udostępnianiu informacji gospodarczych i wymianie
danych gospodarczych.


Art. 1. W ustawie z dnia 9 kwietnia 2010 r. o udostępnianiu informacji gospodarczych i
wymianie danych gospodarczych (Dz. U. Nr 81, poz. 530 z późn. zm.) wprowadza
się następujące zmiany:
1) w art. 2 w ust. 1 w pkt 4 w lit. i średnik zastępuje się przecinkiem i dodaje się lit.
j w brzmieniu:
„j) informacji o uznaniu roszczenia na piśmie;”;
2) w art. 14:
a) w ust. 1 uchyla się pkt 3,
b) w ust. 1 dodaje się pkt 4 w brzmieniu:
„4) zobowiązanie zostało potwierdzone prawomocnym wyrokiem sądu lub decyzją
organu administracji publicznej zaopatrzoną w rygor natychmiastowej wykonalności
lub roszczenie zostało uznane na piśmie.”,
c) w ust. 3 w pkt 3 wyrazy „f i g” zastępuje się wyrazami „f, g i j”;
3) w art. 15:
a) w ust. 1 uchyla się pkt 3,
b) w ust. 1 dodaje się pkt 4 w brzmieniu:
„4) zobowiązanie zostało potwierdzone prawomocnym wyrokiem sądu lub decyzją
organu administracji publicznej zaopatrzoną w rygor natychmiastowej wykonalności
lub roszczenie zostało uznane na piśmie.”,
c) w ust. 3 w pkt 3 wyrazy „f i g” zastępuje się wyrazami „f, g i j”.

Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.



1 Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2010 r. Nr 182, poz. 1228, z 2011 r. Nr
126, poz. 715, Nr 149, poz. 887 i Nr 171, poz. 1016.
Uzasadnienie


Jak uczy praktyka, przez cały okres obowiązywania przedmiotowej ustawy,
zdarzało się szereg przypadków, iż wierzyciele wykorzystywali ją do wymuszania
płatności, które nie były jeszcze wymagalne lub były zobowiązaniami spornymi. Przez
takowe działania wierzycieli został wypaczony sens istnienia ustawy wyrażający się w
poinformowaniu uczestników obrotu gospodarczego o niesolidnych dłużnikach. Zapisy
przedmiotowej ustawy stawały się niekiedy swoistego rodzaju instrumentem
przymuszającym do zaspokojenia roszczenia, którego zasadność żądania wcale nie była
taka oczywista. Dotychczasowe brzmienie art. 14 i 15 umożliwiało bowiem wpisanie
dłużnika do rejestru bez zakończenia postępowań w przedmiocie zobowiązania objętego
sporem między stronami.
Wpisanie dłużnika do takiego rejestru wielokrotnie uniemożliwiało mu lub
utrudniało w znaczny sposób prowadzenie działalności gospodarczej. Konsument lub
przedsiębiorca nie mogli w takich wypadkach ubiegać się o kredyty lub dotacje, a nawet
uczestniczyć w przetargach publicznych. Powodowało to nieodwracalne dla dłużnika
skutki finansowe, za które nikt nie ponosił odpowiedzialności, gdyż dochodzenie
odszkodowań na drodze sądowej jest dla niektórych osób i przedsiębiorców praktycznie
nierealne z uwagi na wysokie koszty i długi czas oczekiwania.
Zapisy niniejszego projektu wprowadzają wymóg uzyskania uznania roszczenia
na piśmie lub jego potwierdzenia prawomocnym wyrokiem sądu lub decyzją organu
administracji publicznej zaopatrzoną w rygor natychmiastowej wykonalności, by
wierzyciel mógł przekazać do biura informacje gospodarcze o zobowiązaniu dłużnika.
Reasumując należy zaznaczyć, że ustawa ta w dotychczasowym brzmieniu
deprecjonowała i wykluczała kontradyktoryjność sporów zobowiązaniowych i zsuwała
na margines orzecznictwo sądów i organów administracji, które powoływane są do
stwierdzania i egzekwowania zaistniałych zobowiązań. Należy również zaznaczyć, że
ustawa ta nie nadawała i nie egzekwowała uprawnień zobowiązanych do ochrony
faktycznej i prawnej.

Wejście w życie przedmiotowej regulacji nie niesie za sobą obciążeń dla budżetu
państwa, ani nie spowoduje dodatkowych skutków finansowych dla jednostek samorządu
terytorialnego.

Przedłożony projekt ustawy nie był poddany konsultacjom społecznym w rozumieniu
art.34 ust. 3 Regulaminu Sejmu RP.

Przedmiot projektu niniejszej ustawy nie jest objęty prawem Unii Europejskiej.



Warszawa, 10 sierpnia 2012 r.
BAS-WAPEiM-2090/12



Pani Ewa Kopacz
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej Polskiej



Opinia prawna
w sprawie zgodności z prawem Unii Europejskiej poselskiego projektu
ustawy o zmianie ustawy o udostępnianiu informacji gospodarczych i
wymianie danych gospodarczych (przedstawiciel wnioskodawców: poseł
Krzysztof Kłosowski)


Na podstawie art. 34 ust. 9 uchwały Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 30 lipca 1992 r. –
Regulamin Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej (tekst jednolity: Monitor Polski z 2012 r. poz.
32) sporządza się następującą opinię:




1. Przedmiot projektu ustawy
Projekt ustawy dotyczy zmiany art. 2, art. 14 i art. 15 ustawy z dnia 9
kwietnia 2010 r. o udostępnianiu informacji gospodarczych i wymianie danych
gospodarczych (Dz. U. z 2010 r. Nr 81, poz. 530, ze zmianami).
Projektodawcy proponują, aby do pojęcia „informacje gospodarcze” zaliczyć
dane dotyczące zobowiązania pieniężnego w zakresie informacji o uznaniu
roszczenia na piśmie (art. 1 pkt 1 projektu ustawy). Zgodnie z propozycjami
zawartymi w art. 1 pkt 2 i 3 projektu ustawy, wierzyciele będą mogli
przekazywać do biura informacji gospodarczej informacje o zobowiązaniu
dłużnika będącego konsumentem albo niebędącego konsumentem wyłącznie
wówczas, gdy zobowiązanie zostało potwierdzone prawomocnym wyrokiem
sądu lub decyzją organu administracji publicznej zaopatrzoną w rygor
natychmiastowej wykonalności lub roszczenie zostało uznane na piśmie.
Zgodnie z art. 2 projektu ustawy, ustawa ma wejść w życie po upływie 14 dni
od dnia ogłoszenia.