Rządowy projekt ustawy o środkach ochrony roślin

opryskiwaczy (Dz. U. Nr 137, poz. 1544) jednostka organizacyjna upoważniona do
przeprowadzania badań opryskiwaczy i potwierdzania wymaganej sprawności
technicznej opryskiwaczy oznacza opryskiwacz sprawny technicznie znakiem
kontrolnym, który zawiera:
1) rok przeprowadzenia badania;
2) numer znaku kontrolnego;
3) nazwę „Inspekcja Ochrony Roślin” oraz napis „opryskiwacz dopuszczony do
użytku”.
Koszty związane ze sporządzeniem znaku pokrywa jednostka, która przeprowadza
badanie.
Rozwiązanie takie umożliwi sprawowanie skutecznego nadzoru Państwowej Inspekcji
Ochrony Roślin i Nasiennictwa nad stanem technicznym sprzętu przeznaczonego do
stosowania środków ochrony roślin i jest zgodne z obowiązującymi obecnie
obowiązkami jednostek przeprowadzających badania sprawności technicznej
opryskiwaczy, na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju
Wsi z dnia 15 listopada 2001 r. w sprawie przeprowadzania badań opryskiwaczy. Nie
nakłada więc ono nowych obowiązków na podmioty.
Jednocześnie przewiduje się, zgodnie z art. 8 ust. 6 dyrektywy 2009/128/WE, że
dokumenty potwierdzające sprawność techniczną sprzętu do stosowania środków
ochrony roślin, wydane przez przedsiębiorców upoważnionych w innym państwie
członkowskim Unii Europejskiej lub w państwie będącym stroną umowy o Europejskim
Obszarze Gospodarczym, na podstawie przepisów obowiązujących w tym państwie, do
potwierdzania sprawności technicznej danego rodzaju sprzętu przeznaczonego do
stosowania środków ochrony roślin, są równoważne z dokumentami potwierdzającymi
sprawność techniczną sprzętu do stosowania środków ochrony roślin, wydanymi przez
przedsiębiorców krajowych.
Art. 50 określa informacje, jakie powinien zawierać wniosek o wpis do rejestru
działalności regulowanej w zakresie potwierdzania sprawności technicznej sprzętu
przeznaczonego do stosowania środków ochrony roślin. Wskazanie we wniosku o wpis
do rejestru numeru wpisu do KRS nie jest wymagane od przedsiębiorców
nieposiadających takiego numeru (dotyczy to w szczególności przedsiębiorców
zagranicznych). Rozwiązanie to ma na celu zapewnienie zgodności przepisów


40
projektowanej ustawy z orzeczeniem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej
w sprawie C-338/09 Yellow Cab, zgodnie z którym w sytuacji, gdy nie ma pewności,
czy zezwolenie na określoną działalność zostanie udzielone, wymaganie od
przedsiębiorcy ustanowienia siedziby stanowi nadmierne ograniczenie.
Art. 51 określa zasady prowadzenia rejestru działalności regulowanej w zakresie
potwierdzania sprawności technicznej sprzętu przeznaczonego do stosowania środków
ochrony roślin, w tym właściwość wojewódzkiego inspektora ochrony roślin
i nasiennictwa do dokonania takiego wpisu i zakres informacji, jakie powinien zawierać
rejestr. Przewiduje się, że rejestr będzie udostępniany na stronie internetowej
administrowanej przez wojewódzki inspektorat ochrony roślin i nasiennictwa, co ułatwi
dostęp do tego rejestru zainteresowanym podmiotom. Przepis ten umożliwia również
uzyskanie wpisu do rejestru przedsiębiorców przedsiębiorcy zagranicznemu,
nieposiadającemu siedziby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, który czasowo
świadczy usługę. W takim przypadku wpisu do rejestru będzie dokonywał wojewódzki
inspektor właściwy ze względu na miejsce planowanej działalności przedsiębiorcy.
Art. 52 dotyczy zasad prowadzenia badań sprawności technicznej sprzętu
przeznaczonego do stosowania środków ochrony roślin w celu potwierdzenia jego
sprawności technicznej. Zgodnie z obowiązującymi przepisami do prowadzenia badań
sprawności technicznej opryskiwaczy są upoważnione również jednostki organizacyjne
niebędące przedsiębiorcami w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r.
o swobodzie działalności gospodarczej. Mając na uwadze prawidłowe funkcjonowanie
systemu badań, wskazane jest, aby jednostki te zachowały swoje uprawnienia.
W związku z powyższym proponowane przepisy określają zasady, na jakich jednostki
takie będą mogły potwierdzać sprawność techniczną sprzętu przeznaczonego do
stosowania środków ochrony roślin po wejściu w życie niniejszej ustawy. Zasady te są
oparte na regulacjach dotyczących przedsiębiorców.
Jednocześnie przewiduje się, zgodnie z art. 8 ust. 6 dyrektywy 2009/128/WE, że
dokumenty potwierdzające sprawność techniczną sprzętu do stosowania środków
ochrony roślin, wydane na podstawie badań sprawności technicznej przeprowadzonych
przez podmioty upoważnione w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej lub
w państwie będącym stroną umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, na
podstawie przepisów obowiązujących w tym państwie, do potwierdzania sprawności


41
technicznej danego rodzaju sprzętu przeznaczonego do stosowania środków ochrony
roślin, są równoważne z dokumentami potwierdzającymi sprawność techniczną sprzętu
do stosowania środków ochrony roślin, wydanymi przez podmioty krajowe.
Art. 53 określa obowiązki podmiotów niebędących przedsiębiorcami, wykonujących
działalność w zakresie potwierdzania sprawności technicznej sprzętu przeznaczonego
do stosowania środków ochrony roślin, w zakresie przekazywania wojewódzkiemu
inspektorowi ochrony roślin i nasiennictwa danych podlegających wpisowi do rejestru
prowadzonego na podstawie przepisów art. 52 projektowanej ustawy, zasady kontroli
tych podmiotów przez wojewódzkiego inspektora ochrony roślin i nasiennictwa, zasady
wykreślania tych podmiotów z rejestru prowadzonego przez wojewódzkiego inspektora
ochrony roślin i nasiennictwa na podstawie przepisów art. 52 projektowanej ustawy,
a także postępowanie wojewódzkiego inspektora ochrony roślin i nasiennictwa
w przypadku stwierdzenia wykonywania powyższej działalności przez podmiot
niewpisany do takiego rejestru. Proponowane regulacje są oparte na rozwiązaniach
dotyczących przedsiębiorców.
Art. 54 zawiera upoważnienie dla ministra właściwego do spraw rolnictwa do
określenia:
– warunków organizacyjno-technicznych prowadzenia badań sprawności technicznej
sprzętu przeznaczonego do stosowania środków ochrony roślin w celu
potwierdzenia jego sprawności technicznej,
– metodyki badań sprawności technicznej sprzętu przeznaczonego do stosowania
środków ochrony roślin, prowadzonych w celu potwierdzenia jego sprawności
technicznej, z uwzględnieniem rodzajów tego sprzętu,
– zakresu i sposobu dokumentowania badań sprawności technicznej sprzętu do
stosowania środków ochrony roślin prowadzonych w celu potwierdzenia jego
sprawności technicznej,
– zakresu informacji o sprzęcie przeznaczonym do stosowania środków ochrony
roślin, poddanym badaniom w celu potwierdzenia jego sprawności technicznej,
przekazywanych wojewódzkiemu inspektorowi oraz termin przekazywania tych
informacji,
–
wymagań, jakie powinien spełniać znak kontrolny umieszczany na sprzęcie


42
przeznaczonym do stosowania środków ochrony roślin, którego sprawność
techniczna została potwierdzona badaniami sprawności technicznej, oraz wzór
znaku.
Regulacje te mają na celu zapewnienie odpowiedniego poziomu prowadzonych badań
i porównywalności wyników uzyskiwanych przez poszczególne podmioty prowadzące
te badania.
Przewiduje się, że regulacje te będą oparte na dotychczasowych przepisach
wykonawczych.
W rozdziale 6 projektu ustawy uregulowano kwestie integrowanej produkcji roślin.
Zgodnie z art. 14 ust. 5 dyrektywy 2009/128/WE państwa członkowskie zostały
zobligowane do wprowadzenia odpowiednich warunków, aby zachęcić profesjonalnych
użytkowników środków ochrony roślin do dobrowolnego wdrażania wytycznych
w zakresie integrowanej ochrony roślin dla poszczególnych upraw lub sektorów.
Wytyczne takie mogą zostać opracowane przez władze publiczne lub organizacje
reprezentujące określonych użytkowników profesjonalnych. W krajowych planach
działania państwa członkowskie odnoszą się do tych wytycznych, które uznają za
adekwatne i właściwe.
System integrowanej produkcji roślin jest dobrowolnym systemem certyfikacji jakości
żywności dającym producentowi roślin korzyść marketingową w postaci możliwości
opatrywania wprowadzanych do obrotu produktów znakiem integrowanej produkcji
roślin. Znak ten zaświadcza, że produkty nim opatrzone zostały uzyskane metodami
przyjaznymi dla środowiska naturalnego i nie zawierają szkodliwych dla konsumenta
pozostałości środków ochrony roślin, a także azotynów, azotanów i metali ciężkich.
System integrowanej produkcji został utworzony na podstawie obowiązujących
przepisów art. 5 ustawy z dnia 18 grudnia 2003 r. o ochronie roślin. System ten
wykorzystuje w sposób zrównoważony postęp techniczny i biologiczny w uprawie,
ochronie roślin i nawożeniu w celu ochrony środowiska i zdrowia ludzi. Stosowanie
zasad integrowanej produkcji umożliwia uzyskanie płodów rolnych o najwyższych
wartościach biologicznych i odżywczych oraz bezpiecznych dla zdrowia ludzi. Nadzór
nad systemem sprawuje Państwowa Inspekcja Ochrony Roślin i Nasiennictwa.
Producenci roślin stosujący system integrowanej produkcji, mają prawo posługiwania
się certyfikatem wydawanym przez Państwową Inspekcję Ochrony Roślin


43
i Nasiennictwa oraz mogą oznaczać swoje produkty zastrzeżonym znakiem
integrowanej produkcji.
Od dnia 14 czerwca 2007 r. integrowana produkcja, w rozumieniu art. 5 ust. 1 ustawy
o ochronie roślin, została uznana za krajowy system jakości żywności i została
włączona do Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007 – 2013 w ramach
działań „Uczestnictwo rolników w systemach jakości żywności” oraz „Działania
informacyjne i promocyjne”.
W projektowanej ustawie proponuje się utrzymanie systemu integrowanej produkcji.
Proponuje się jednak, aby producent roślin, z zastosowaniem integrowanej ochrony
roślin oraz wykorzystujący w sposób zrównoważony postęp techniczny i biologiczny
w uprawie i nawożeniu, mógł ubiegać się o poświadczenie jej prowadzenia przez
podmiot certyfikujący, a nie przez wojewódzkiego inspektora ochrony roślin
i nasiennictwa, jak ma to miejsce na podstawie przepisów dotychczasowych. Także
kontrole gospodarstw prowadzących uprawę z zastosowaniem zasad integrowanej
produkcji roślin będą wykonywały podmioty certyfikujące, a nie wojewódzki inspektor
ochrony roślin i nasiennictwa. Inspekcja będzie natomiast sprawowała nadzór nad tymi
podmiotami.
Producent roślin przystępujący do systemu integrowanej produkcji roślin zostanie
zobligowany do prowadzenia uprawy roślin zgodnie z metodykami przygotowanymi dla
poszczególnych upraw i zatwierdzonymi przez Głównego Inspektora Ochrony Roślin
i Nasiennictwa. Metodyki te będą w znacznej mierze oparte na zasadach integrowanej
ochrony roślin.
Przepisy rozdziału 6 projektowanej ustawy służą implementacji postanowień art. 14
ust. 5 dyrektywy 2009/128/WE.
Art. 55 reguluje zasady zgłaszania podmiotowi certyfikującemu zamiaru stosowania
integrowanej ochrony roślin przez producenta roślin. Podmiot certyfikujący zostanie
obowiązany do przyjmowania zgłoszeń od producentów roślin zamierzających
prowadzić swoje uprawy z zastosowaniem wymagań integrowanej produkcji roślin
i prowadzenia rejestru tych zgłoszeń.
Art. 56 reguluje zasady prowadzenia przez podmiot certyfikujący kontroli
producentów roślin, którzy zgłosili zamiar prowadzenia upraw roślin zgodnie
z wymaganiami integrowanej produkcji roślin. Ponieważ kontrole prowadzone będą


44