Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo lotnicze

3) zapewniający zachowanie zasad niedyskryminacyjnego dostępu do obiektów
i urządzeń oraz usług świadczonych przez zarządzającego lotniskiem;
4) zapewniający nie nadużywanie przez zarządzającego lotniskiem pozycji dominującej;
5) zapewniający stabilność tych opłat;
6) niezniechęcający podmioty, o których mowa w art. 75 ust. 1 ustawy, do korzystania
z usług i urządzeń zapewniających ochronę i bezpieczeństwo;
7) uwzględniający koszty usług oraz obiektów i urządzeń niezbędnych do wykonania
operacji lotniczych oraz obsługi pasażerów i ładunków, z zapewnieniem
odpowiedniego standardu bezpieczeństwa i jakości obsługi;
8) uwzględniający zarobkowy cel działania zarządzającego lotniskiem użytku
publicznego.
2. Zarządzający lotniskiem użytku publicznego, z zachowaniem zasad niedyskryminacji,
jawności i dostępności oraz zasad, o których mowa w ust. 1, może udzielać zniżek od
ustalonych opłat lotniskowych, w szczególności w celu rozwoju ruchu lotniczego i ilości
obsługiwanych pasażerów lub ładunków, zwiększenia ilości połączeń lotniczych lub
częstotliwości połączeń istniejących, pod warunkiem że nie spowoduje to podwyższenia opłat
lotniskowych ponoszonych przez podmioty niekorzystające z tych zniżek. Zniżki od opłat
lotniskowych są określane w taryfie opłat lotniskowych.
3. Jeżeli celem udzielanych rabatów lub zniżek, o których mowa w ust. 2, jest utrzymanie lub
zwiększenie wielkości ruchu lotniczego, w szczególności uruchomienie połączeń na nowych
trasach lub zwiększenie częstotliwości połączeń na trasach istniejących, stosowanie tych
zniżek lub rabatów jest ograniczone w czasie i nie może trwać dłużej niż 5 lat.

§ 5. 1. Opłaty lotniskowe na lotniskach użytku publicznego ustala się na podstawie
planowanych księgowych kosztów, określonych w planie gospodarczym, na rok w którym te
opłaty mają wejść w życie.
2. Koszty będące podstawą do naliczenia przez zarządzającego lotniskiem użytku publicznego
jednego rodzaju opłat lotniskowych nie mogą równocześnie stanowić podstawy do naliczenia
innego rodzaju opłat lotniskowych ani opłat za inne usługi związane z działalnością lotniska.
3. Ponoszone przez zarządzającego lotniskiem użytku publicznego koszty, które pokrywane
są z bezzwrotnych środków publicznych, nie mogą stanowić podstawy do naliczania opłat
lotniskowych.
4. Przy ustalaniu wysokości kosztów jednostkowych opłat lotniskowych na lotniskach użytku
publicznego można, w uzasadnionych przypadkach, uwzględnić konieczność zgromadzenia
środków własnych na finansowanie długoterminowych przedsięwzięć inwestycyjnych o dużej
skali, o których mowa w art. 77f ustawy, jeżeli przedsięwzięcia te zostały skonsultowane
z podmiotami, o których mowa w art. 77 ust. 1 ustawy. Ustalenie wysokości środków
następuje na podstawie informacji określających w szczególności okres trwania inwestycji
oraz planowane nakłady inwestycyjne w ujęciu rocznym, z uwzględnieniem dostępności
innych źródeł finansowania. Zgromadzone środki proporcjonalnie obniżają wykazywane
w dokumentach finansowych koszty, będące podstawą ustalania opłat lotniskowych
w kolejnych latach.

§ 6. 1. Opłaty lotniskowe, o których mowa w § 2, powinny uwzględniać ponoszone przez
zarządzającego lotniskiem użytku publicznego koszty udostępniania obiektów, urządzeń lub
świadczenia usług, za które pobierane są opłaty, biorąc pod uwagę w szczególności:
1) bezpośrednie koszty operacyjne utrzymania i eksploatacji lotniska;
2) koszty pośrednie, w tym koszty administracyjne;
3) koszty infrastruktury, w tym koszt amortyzacji;
4) koszty finansowe (kapitału obcego).
2

2. Zarządzający lotniskiem, biorąc pod uwagę zasadność zapewnienia konkurencyjności
lotniska, może ustalić opłatę poniżej kosztów, o których mowa w ust. 1.
3. Poza kosztami, o których mowa w ust. 1, zarządzający lotniskiem może przy ustalaniu
opłat lotniskowych uwzględnić koszt kapitału własnego albo uzasadnioną marżę zysku,
z zastrzeżeniem ust. 4.
4. W przypadku opłat, o których mowa w § 2 ust. 2, § 8 ust. 7, § 9 ust. 3 oraz § 10 ust. 2,
zarządzający lotniskiem może przy ustalaniu tych opłat uwzględnić koszt kapitału własnego,
skalkulowanego z uwzględnieniem stopy oprocentowania nie wyższej niż oprocentowanie
obligacji Skarbu Państwa. Przy ustalaniu tych opłat nie ma zastosowania możliwość
uwzględnienia uzasadnionej marży zysku, o której mowa w ust. 3.
5. Koszt kapitału własnego, o którym mowa w ust. 3 i 4, kalkuluje się w odniesieniu do
średniej wartości księgowej netto składników majątkowych wykorzystywanych przez
zarządzającego lotniskiem do świadczenia usług, za które pobierana jest opłata.
6. Opłaty lotniskowe, o których mowa w § 2, ustala się na podstawie prawidłowej ewidencji
i podziału kosztów bezpośrednich i pośrednich oraz związanych z nimi przychodów na
poszczególne rodzaje usług, za które pobierane są opłaty lotniskowe, oraz na pozostałą
działalność. Podział kosztów pośrednich powinien być dokonywany przy wykorzystaniu
jasno określonych współczynników, tak aby uniknąć nadmiernego obciążania tymi kosztami
działalności, z tytułu której pobierane są opłaty lotniskowe.

§ 7. 1. Opłatę startową lub za lądowanie na lotniskach użytku publicznego ustala się
w odniesieniu do maksymalnej masy startowej (MTOM) statku powietrznego podanej
w świadectwie zdatności do lotu lub innym równorzędnym dokumencie, zwanej dalej
„maksymalną masą”.
2. Zarządzający lotniskiem użytku publicznego może ustalić stałą opłatę startową lub za
lądowanie – w szczególności dla statków powietrznych o maksymalnej masie mniejszej lub
równej 2 tony.
3. Przy określaniu kosztów bezpośrednich stanowiących podstawę do ustalania opłaty,
o której mowa w ust. 1, uwzględnia się uzasadnione koszty utrzymania części lotniczej
lotniska, z wyłączeniem kosztów utrzymania budynku dworca lotniczego, a w szczególności
koszty:
1) stałego utrzymywania dróg startowych i dróg kołowania wraz z systemem urządzeń
z nimi związanych w stanie pozwalającym na ich bezpieczne wykorzystywanie oraz
pozostawanie w stanie gotowości świadczenia usług, za które pobierana jest opłata;
2) zabezpieczenia pola wzlotów i pola manewrowego statków powietrznych
obejmującego w szczególności utrzymanie, ogrodzenie, meliorację, oświetlenie,
konserwację;
3) ochrony oraz zapewnienia bezpieczeństwa statku powietrznego w trakcie
wykonywania operacji startu lub lądowania;
4) utrzymania i zabezpieczenia oświetlenia płyt postojowych dla statków powietrznych
i ich udostępnienia na czas niezbędny do wykonania czynności serwisowych
i ładunkowych – w części nie objętej opłatą postojową;
5) zabezpieczenia przeciwpożarowego i ratownictwa medycznego operacji lotniczych
z uwzględnieniem stałej gotowości do podjęcia niezbędnej akcji w sytuacjach
awaryjnych, niezależnie od rzeczywistego wykorzystania tych usług, służb i urządzeń;
6) oświetlenia w nocy i podczas złej widoczności dróg startowych i dróg kołowania oraz
udostępnienia wzrokowych i radiowych urządzeń podejścia do lądowania,
z wyłączeniem przypadków, gdy są one udostępniane przez instytucję zapewniającą
służby żeglugi powietrznej;
3

7) ochrony środowiska naturalnego przed hałasem – chyba że stanowią podstawę do
ustalania opłaty, o której mowa w § 2 ust. 2;
8) funkcjonowania lotniskowych służb ruchu lotniczego, służb i systemów je
zabezpieczających oraz innych urządzeń i systemów zapewniających bezpieczeństwo
operacji lotniczych, w części ponoszonej przez zarządzającego lotniskiem – chyba, że
są uwzględnione w opłatach, o których mowa w art. 130 ustawy;
9) zapewnienia lotniskowej osłony meteorologicznej, w części ponoszonej przez
zarządzającego lotniskiem – o ile nie stanowią one podstawy do ustalenia opłat,
o których mowa w art. 130 ustawy.

§ 8. 1. Opłatę postojową na lotniskach użytku publicznego ustala się w odniesieniu do
maksymalnej masy lub wymiarów statku powietrznego (zajmowanej powierzchni) oraz czasu
postoju tego statku na lotnisku.
2. Czasem postoju statku powietrznego jest czas od momentu lądowania do momentu startu
statku powietrznego.
3. Przy określaniu kosztów stanowiących podstawę do ustalania opłat, o których mowa
w ust. 1, uwzględnia się uzasadnione koszty utrzymania płyty postojowej lotniska,
a w szczególności koszty:
1) stałego utrzymywania płyty postojowej;
2) utrzymania i zabezpieczenia oświetlenia płyt postojowych dla statków powietrznych
i ich udostępnienia na czas niezbędny do wykonania czynności serwisowych
i ładunkowych – w części nie objętej opłatą startową lub za lądowanie;
3) ochrony parkujących statków powietrznych, chyba że stanowią podstawę do ustalania
opłaty, o której mowa w ust. 7.
4. Zarządzający lotniskiem użytku publicznego może określić czas wolny od opłaty
postojowej. W przypadku określenia czasu wolnego od opłaty postojowej na danym lotnisku,
długość tego czasu jest określana w taryfie opłat lotniskowych.
5. Zarządzający lotniskiem użytku publicznego może ustalić w różnej wysokości opłaty
postojowe, które uwzględniają również postój statku powietrznego w hangarze, ustanowić
dopłatę do opłaty postojowej lub wyodrębnić opłatę hangarową.
6. Zarządzający lotniskiem użytku publicznego może ustalić specjalną, podwyższoną opłatę
postojową w przypadku uzasadnionego zatrzymania statku powietrznego na lotnisku zgodnie
z art. 78 ust. 1 ustawy.
7. Zarządzający lotniskiem użytku publicznego może określić odrębną opłatę za zapewnienie
ochrony statku powietrznego na płycie postojowej, uwzględniając koszty, o których mowa
w ust. 3 pkt 3.
8. Przychody z opłaty, o której mowa w ust. 7, mogą być przeznaczone wyłącznie na
działania związane z zapewnieniem ochrony i bezpieczeństwa statku powietrznego na płycie
postojowej.

§ 9. 1. Opłatę pasażerską na lotniskach użytku publicznego ustala się z uwzględnieniem
uzasadnionych kosztów utrzymania infrastruktury udostępnianej pasażerom oraz
świadczonych na ich rzecz usług, ponoszonych przez zarządzającego lotniskiem,
a w szczególności koszty związane z:
1) udostępnianiem pasażerom budynku dworca lotniczego wraz z niezbędnym
wyposażeniem, urządzeniami i systemem dróg dojazdowych, z wyłączeniem kosztów
związanych ze świadczeniem usług pozalotniczych;
2) zapewnianiem ochrony i kontroli bezpieczeństwa pasażerów i ich bagażu, chyba że
stanowią podstawę do ustalania opłaty, o której mowa w ust. 3.

4

2. Zarządzający lotniskiem może ustalić opłatę pasażerską pobieraną za obsługę pasażera:
1) odlatującego;
2) przylatującego;
3) tranzytowego, z uwzględnieniem podziału na:
a) pasażera tranzytowego w tranzycie bezpośrednim – w sytuacji, gdy pasażer nie
opuszcza statku powietrznego, którym przyleciał, oraz
b) pasażera tranzytowego w transferze – w sytuacji, gdy pasażer opuszcza
samolot, a następnie kontynuuje podróż tym samym lub innym statkiem
powietrznym.
3. Zarządzający lotniskiem użytku publicznego może określić odrębną opłatę za zapewnienie
ochrony pasażerów i ich bagażu, uwzględniając koszty, o których mowa w ust. 1 pkt 2.
4. Przychody z opłaty, o której mowa w ust. 3, mogą być przeznaczone wyłącznie na
działania związane z zapewnieniem ochrony i kontroli bezpieczeństwa pasażerów i ich
bagażu.

§ 10. 1. Opłatę towarową na lotniskach użytku publicznego ustala się z uwzględnieniem
uzasadnionych kosztów utrzymania infrastruktury służącej obsłudze ładunków, ponoszonych
przez zarządzającego lotniskiem użytku publicznego, a w szczególności związanych z:
1) udostępnieniem i utrzymaniem dworców towarowych;
2) zapewnieniem ochrony i kontroli bezpieczeństwa ładunków, chyba że stanowią
podstawę do ustalania opłaty, o której mowa w ust. 2.
2. Zarządzający lotniskiem użytku publicznego może określić odrębną opłatę za zapewnienie
ochrony ładunków, uwzględniając koszt, o których mowa w ust. 1 pkt 2.
3. Przychody z opłaty, o której mowa w ust. 2, mogą być przeznaczone wyłącznie na
działania związane z zapewnieniem ochrony i kontroli bezpieczeństwa ładunków.

§ 11. 1. Opłatę hałasową albo dopłatę, o której mowa w § 2 ust. 2, ustala się w oparciu
o koszty, o których mowa w § 7 ust. 3 pkt 7. Koszty te ustala się na podstawie prowadzonej
przez zarządzającego ewidencji księgowej lub pozaksięgowej pozwalającej na określenie
wysokości kosztów związanych z zapewnieniem ochrony środowiska przed hałasem.
2. Wysokość dopłat albo opłaty za ochronę środowiska, o której mowa w ust. 1, zarządzający
lotniskiem uzależnia od poziomu hałasu wytwarzanego przez statek powietrzny. Opłata ta
powinna być w miarę możliwości powiązana z opłatą za lądowanie i nie może być
ustanowiona na poziomie znacznie ograniczającym operacje niektórych statków
powietrznych.

§ 12. 1. Opłaty, o których mowa w § 8 ust. 7, § 9 ust. 3 oraz § 10 ust. 2, ustalane są wyłącznie
w oparciu o koszty, o których mowa odpowiednio w § 8 ust. 3 pkt 3, § 9 ust. 1 pkt 2 oraz
§ 10 ust. 1 pkt 2, w tym koszty infrastruktury i systemów służących kontroli bezpieczeństwa,
personelu zapewniającego ochronę, w tym jego szkolenia i nie mogą ich przewyższać. Koszty
te ustala się na podstawie prowadzonej przez zarządzającego ewidencji księgowej lub
pozaksięgowej pozwalającej na określenie wysokości kosztów związanych z zapewnieniem
ochrony przed aktami bezprawnej ingerencji.
2. W przypadku wystąpienia różnicy między przychodami z tytułu poszczególnych opłat,
o których mowa w ust. 1, a kosztami rzeczywiście poniesionymi w związku z zapewnianiem
ochrony, o której mowa odpowiednio w § 8 ust. 3 pkt 3, § 9 ust. 1 pkt 2 oraz § 10 ust. 1 pkt 2,
stosowany jest mechanizm wyrównawczy, polegający na odpowiedniej zmianie tych opłat
o wysokość tej różnicy nie później niż w drugim roku następujący po roku, w którym
powstała ta różnica.
5


§ 13. 1. Przed wprowadzeniem lub zmianą opłat lotniskowych, zarządzający lotniskiem
użytku publicznego przedstawia podmiotom, o których mowa w art. 77 ust. 1 ustawy, projekt
taryfy opłat lotniskowych, zawierającej wysokość opłat standardowych i dodatkowych oraz
zniżki od tych opłat, wraz z zasadami ich naliczania i udzielania oraz proponowany termin jej
wejścia w życie, nie później niż:
1) na dwa miesiące przed przewidywanym dniem wejścia taryfy opłat lotniskowych
w życie – w przypadku lotniska obsługującego w ciągu roku nie więcej niż
5 000 000 pasażerów i nie będącego lotniskiem użytku publicznego obsługującym
największą liczbę pasażerów na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2) na miesiąc przed przewidywanym dniem przedstawienia taryfy Prezesowi Urzędu
do zatwierdzenia, zgodnie z art. 77d ust. 1 lub 2 ustawy – w przypadku lotniska
obsługującego w ciągu roku więcej niż 5 000 000 pasażerów albo – jeśli żadne
lotnisko użytku publicznego w Rzeczypospolitej Polskiej nie spełnia tego kryterium
– lotniska użytku publicznego obsługującego największą liczbę pasażerów na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
2. Do projektu, o którym mowa w ust. 1, zarządzający lotniskiem dołącza uzasadnienie
proponowanych zmian, obejmujące w szczególności okoliczności wpływające na konieczność
zmiany taryfy opłat lotniskowych oraz uzasadnienie dla proponowanej wysokości opłat.
3. W ramach konsultacji, o których mowa w ust. 1, zarządzający lotniskiem może
zorganizować spotkanie z podmiotami, o których mowa w art. 77 ust. 1 ustawy.
4. Zarządzający lotniskiem zobowiązany jest zorganizować spotkanie, o którym mowa
w ust. 3, na wniosek podmiotów, o których mowa w art. 77 ust. 1 ustawy.
5. W przypadku zamiaru zmiany jednego lub kilku postanowień taryfy opłat, przepisy
ust. 1 – 4 stosuje się odpowiednio w zakresie dotyczącym proponowanej zmiany.

§ 14. 1. W przypadku konsultacji, o których mowa w art. 77c ust. 1 ustawy, zarządzający
lotniskiem użytku publicznego przedstawia podmiotom, o których mowa w art. 77 ust. 1
ustawy, informacje na temat elementów, na podstawie których określony został przez
zarządzającego lotniskiem użytku publicznego system i wysokość wszystkich opłat
lotniskowych na danym lotnisku. Informacje te obejmują co najmniej:
1) wykaz usług i elementów infrastruktury udostępnianych w zamian za pobierane opłaty
lotniskowe;
2) metodę ustalania opłat lotniskowych, w tym dotyczącą sposobu uwzględnienia
kosztów poszczególnych usług;
3) ogólną strukturę kosztów poniesionych w roku obrotowym poprzedzającym rok,
w którym prowadzone są konsultacje, oraz kosztów prognozowanych do poniesienia
w roku, w którym prowadzone są konsultacje, w odniesieniu do obiektów i urządzeń
oraz usług, których dotyczą opłaty lotniskowe;
4) przychody osiągane z tytułu poszczególnych opłat lotniskowych i całkowity koszt
objętych nimi usług poniesionych w roku obrotowym poprzedzającym rok, w którym
prowadzone są konsultacje, oraz prognozowane do poniesienia w roku, w którym
prowadzone są konsultacje;
5) wszelkie dofinansowanie z bezzwrotnych środków publicznych obiektów i urządzeń
oraz usług, których dotyczą opłaty lotniskowe;
6) prognozy sytuacji lotniska w zakresie wysokości opłat lotniskowych, wzrostu ruchu
i planowanych inwestycji obejmujące rok, w którym prowadzone są konsultacje oraz
2 lata następne;
7) faktyczny stopień wykorzystania infrastruktury i urządzeń lotniska w roku, w którym
prowadzone są konsultacje;
6