Poselski projekt ustawy o podatku dochodowym

ROZPORZ DZENIE
MINISTRA FINANSÓW
z dnia … … … r.

w sprawie wykonania niektórych przepisów podatku dochodowego
(Dz. U. ……….)

Na podstawie art. 19 ust. 3, art. 97 ust. 9, art. 118 ust 1 pkt 6 i 22, art. 147 ust. 9, art. 152, art. 233 ust. 4, art. 249
pkt 14, art. 284 ustawy z dnia … o podatku dochodowym (Dz. U. z … r. Nr … poz. ...) zarządza się, co
następuje:

Rozdział 1
Przepisy ogólne

§ 1.
Rozporządzenie określa:
1) szczegółową właściwość miejscową organów podatkowych w sprawach niektórych przychodów
podatników podatku dochodowego podlegających ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu;
2) zasady prowadzenia ewidencji przychodów oraz wykazu środków trwałych i wartości niematerialnych i
prawnych przez podatników, którzy podstawę opodatkowania określają zgodnie z art. 143 ustawy z dnia
… o podatku dochodowym (Dz. U. Nr … poz. … ), a także wzór ewidencji przychodów;
3) szczegółowy zakres poniesionych wydatków zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów z tytułu
pracy najemnej za rok podatkowy, wraz z wymogami ich dokumentowania;
4) maksymalną wysokość wpłat na rzecz Polskiej Organizacji Turystycznej, uznawaną za koszt uzyskania
przychodów,
5) maksymalną wysokość składek organizacji spółdzielczych na rzecz związków rewizyjnych i Krajowej
Rady Spółdzielczej;
6) wykaz krajów i terytoriów stosujących szkodliwą konkurencję podatkową;
7) wzór sprawozdania, dotyczący prawidłowości wyboru i stosowania metody ustalania ceny transakcyjnej
między podmiotami powiązanymi;
8) sposób ustalania tożsamości i miejsca stałego zamieszkania faktycznych odbiorców, w celu umożliwienia
podmiotom wypłacającym dokonywania identyfikacji faktycznych odbiorców przychodów;
9) sposób prowadzenia ewidencji zatrudnienia przez niektórych podatników podatku dochodowego.

§ 2.
Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:
1) ustawie o podatku dochodowym – rozumie się przez to ustawę z dnia … o podatku dochodowym (Dz. U.
Nr … poz. … );
2) ustawie o podatku od towarów i usług – rozumie się przez to ustawę z dnia … o podatku od towarów i
usług (Dz. U. Nr … poz. … ).

Rozdział 2
Właściwość organów podatkowych w sprawach niektórych przychodów podatników podatku
dochodowego podlegaj cych ograniczonemu obowi zkowi podatkowemu

§ 3.
1. W sprawach przychodów z działalności gospodarczej uzyskiwanych przez podatników podatku
dochodowego będących osobami fizycznymi podlegającymi ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu,
właściwi miejscowo dla tego podatku są, ustaleni według miejsca prowadzenia tej działalności, następujący
naczelnicy urzędów skarbowych:
1) w województwie dolnośląskim - Naczelnik Urzędu Skarbowego Wrocław-Psie Pole;
2) w województwie kujawsko-pomorskim - Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Bydgoszczy;
3) w województwie lubelskim - Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Lublinie;
4) w województwie lubuskim - Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Zielonej Górze;
5) w województwie łódzkim - Naczelnik Urzędu Skarbowego Łódź- ródmieście;
6) w województwie małopolskim - Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków- ródmieście;
7) w województwie mazowieckim - Naczelnik Trzeciego Urzędu Skarbowego Warszawa- ródmieście;
8) w województwie opolskim - Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu;
9) w województwie podkarpackim - Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie;
10) w województwie podlaskim - Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Białymstoku;


Projekt rozporządzenia w sprawie wykonania niektórych przepisów podatku dochodowego. Wersja z dnia 15 września 2011 r.

1
11) w województwie pomorskim - Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Gdańsku;
12) w województwie śląskim - Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Katowicach;
13) w województwie świętokrzyskim - Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Kielcach;
14) w województwie warmińsko-mazurskim - Naczelnik Urzędu Skarbowego w Olsztynie;
15) w województwie wielkopolskim - Naczelnik Urzędu Skarbowego Poznań-Nowe Miasto;
16) w województwie zachodniopomorskim - Naczelnik Trzeciego Urzędu Skarbowego w Szczecinie.
2. W przypadku uzyskiwanych przez podatników, o których mowa w ust. 1, przychodów:
1) z tytułu wywozu ładunków i pasażerów, przyjętych do przewozu w polskich portach morskich - właściwi
miejscowo są naczelnicy urzędów skarbowych, wymienieni w ust. 1, ustaleni według miejsca
zamieszkania albo adresu miejsca siedziby podmiotu świadczącego usługi agenta morskiego;
2) innych niż wymienione w ust. 1 lub w pkt 1 - właściwi miejscowo są naczelnicy urzędów skarbowych,
wymienieni w ust. 1, ustaleni ze względu na:
a) miejsce zamieszkania lub adres miejsca siedziby płatnika, w przypadku gdy pobór należnego podatku
dochodowego jest dokonywany przez płatnika,
b) miejsce pobytu podatnika, jeżeli pobór podatku następuje bez pośrednictwa płatnika,
c) miejsce wykonywania czynności, z tytułu których uzyskiwany jest przychód, w szczególności ze
względu na miejsce świadczenia usług (wykonywania pracy), jeżeli nie można ustalić właściwości w
sposób wskazany w lit. a lub b.
3. Jeżeli podatnik, o którym mowa w ust. 1, prowadzi działalność gospodarczą na terenie więcej niż jednego
województwa albo uzyskuje przychody, o których mowa w ust. 2, na terenie więcej niż jednego
województwa, albo jednocześnie uzyskuje przychody z tytułów wymienionych w ust. 1 i 2 na terenie więcej
niż jednego województwa, właściwy miejscowo jest Naczelnik Trzeciego Urzędu Skarbowego Warszawa-
ródmieście, z zastrzeżeniem ust. 4.
4. Jeżeli podatnik, o którym mowa w ust. 1, uzyskuje przychody na terenie więcej niż jednego województwa,
od których płatnicy pobierają należny podatek dochodowy - właściwi miejscowo są naczelnicy urzędów
skarbowych wymienieni w ust. 1, określeni ze względu na miejsce zamieszkania albo adres miejsca siedziby
płatnika.

§ 4.
1. W sprawach przychodów z działalności gospodarczej uzyskiwanych przez podatników podatku
dochodowego niebędących osobami fizycznymi podlegającymi ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu,
właściwi miejscowo dla tego podatku są, ustaleni według miejsca prowadzenia tej działalności, następujący
naczelnicy urzędów skarbowych:
1) w województwie dolnośląskim - Naczelnik Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu;
2) w województwie kujawsko-pomorskim - Naczelnik Kujawsko-Pomorskiego Urzędu Skarbowego w
Bydgoszczy;
3) w województwie lubelskim - Naczelnik Lubelskiego Urzędu Skarbowego w Lublinie;
4) w województwie lubuskim - Naczelnik Lubuskiego Urzędu Skarbowego w Zielonej Górze;
5) w województwie łódzkim - Naczelnik Łódzkiego Urzędu Skarbowego w Łodzi;
6) w województwie małopolskim - Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego w Krakowie;
7) w województwie mazowieckim - Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w
Warszawie;
8) w województwie opolskim - Naczelnik Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu;
9) w województwie podkarpackim - Naczelnik Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie;
10) w województwie podlaskim - Naczelnik Podlaskiego Urzędu Skarbowego w Białymstoku;
11) w województwie pomorskim - Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku;
12) w województwie śląskim - Naczelnik Pierwszego ląskiego Urzędu Skarbowego w Sosnowcu;
13) w województwie świętokrzyskim - Naczelnik więtokrzyskiego Urzędu Skarbowego w Kielcach;
14) w województwie warmińsko-mazurskim - Naczelnik Warmińsko-Mazurskiego Urzędu Skarbowego w
Olsztynie;
15) w województwie wielkopolskim - Naczelnik Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w
Poznaniu;
16) w województwie zachodniopomorskim - Naczelnik Zachodniopomorskiego Urzędu Skarbowego w
Szczecinie.
2. W przypadku uzyskiwania przez podatników, o których mowa w ust. 1, przychodów:
1) z tytułu wywozu ładunków i pasażerów, przyjętych do przewozu w polskich portach morskich - właściwi
miejscowo są naczelnicy urzędów skarbowych wymienieni w ust. 1, określeni według miejsca
zamieszkania albo adresu miejsca siedziby podmiotu świadczącego usługi agenta morskiego;
2) innych niż wymienione w ust. 1 lub w pkt 1 - właściwi miejscowo są naczelnicy urzędów skarbowych
wymienieni w ust. 1, określeni ze względu na miejsce uzyskania przychodu albo, jeżeli poboru należnego


Projekt rozporządzenia w sprawie wykonania niektórych przepisów podatku dochodowego. Wersja z dnia 15 września 2011 r.

2
podatku dochodowego dokonuje płatnik, ze względu na miejsce zamieszkania lub adres miejsca siedziby
płatnika.
3. Jeżeli podatnik, o którym mowa w ust. 1, prowadzi działalność gospodarczą na terenie więcej niż jednego
województwa albo uzyskuje przychody, o których mowa w ust. 2, na terenie więcej niż jednego
województwa, albo jednocześnie uzyskuje przychody z tytułów wymienionych w ust. 1 i 2 na terenie więcej
niż jednego województwa, właściwy miejscowo jest Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu
Skarbowego w Warszawie, z zastrzeżeniem ust. 4.
4. Jeżeli podatnik, o którym mowa w ust. 1, uzyskuje przychody na terenie więcej niż jednego województwa,
od których płatnicy pobierają należny podatek dochodowy, właściwi miejscowo są naczelnicy urzędów
skarbowych, wymienieni w ust. 1, określeni ze względu na miejsce zamieszkania albo adres miejsca siedziby
płatnika.

Rozdział 3
Prowadzenie ewidencji przychodów i wykazu środków trwałych oraz wartości niematerialnych i
prawnych

§ 5.
1. Podatnicy podatku dochodowego będący osobami fizycznymi, którzy podstawę opodatkowania określają
zgodnie z art. 143 ustawy z dnia … o podatku dochodowym, są obowiązani prowadzić ewidencję
przychodów, zwaną dalej „ewidencją”, według wzoru określonego w załączniku nr 1 do rozporządzenia.
2. Wspólną ewidencję prowadzą:
1) podatnicy wykonujący działalność w formie spółki, o której mowa w art. 143 ust. 1 ustawy o podatku
dochodowym, a także
2) małżonkowie, między którymi istnieje wspólność majątkowa, osiągający przychody, o których mowa w
art. 143 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym, o ile nie złożyli oświadczenia o opodatkowaniu całości
przychodu przez jednego z nich.
3. Podatnik, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany zbroszurować ewidencję i kolejno ponumerować jej
karty.

§ 6.
Zapisy w ewidencji są dokonywane na podstawie wystawionych faktur w rozumieniu ustawy o podatku od
towarów i usług, rachunków oraz faktur korygujących i not korygujących, zwanych dalej ąfakturamią,
wystawionych zgodnie z odrębnymi przepisami, jeżeli przychód jest udokumentowany fakturami, a w przypadku
przychodu bez faktur - na podstawie wystawionego na koniec dnia dowodu wewnętrznego, w którym w jednej
kwocie jest wykazana wartość tych przychodów za ten dzień z podziałem na przychody objęte stawkami
określonymi w art. 169 ust. 2 pkt 3 i ust.7-9 ustawy o podatku dochodowym.

§ 7.
W przypadku osiągania przychodów, o których mowa w art. 46 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym, oraz w
razie osiągania przychodów z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innej umowy o podobnym
charakterze, o których mowa w art. 143 ust. 2 tej ustawy, zapisów dokonuje się na podstawie dowodów
potwierdzających faktyczne uzyskanie tych przychodów.

§ 8.
1. Zapisy dotyczące przychodów mogą być również dokonywane na podstawie dziennego zestawienia faktur
wymienionych w § 6.
2. Zestawienie, o którym mowa w ust. 1, powinno zawierać co najmniej:
1) datę;
2) numer zestawienia;
3) numery faktur objętych zestawieniem;
4) daty faktur objętych zestawieniem;
5) łączną wartość przychodów wynikającą z tych faktur z podziałem na przychody objęte poszczególnymi
stawkami określonymi w art. 169 ust. 2 pkt 3 i ust.7-9 ustawy o podatku dochodowym.

§ 9.
Zapisy w ewidencji są dokonywane w porządku chronologicznym na podstawie dowodów, o których mowa w §
6, 7 i 8, nie później niż do dnia 20 każdego miesiąca za miesiąc poprzedni.





Projekt rozporządzenia w sprawie wykonania niektórych przepisów podatku dochodowego. Wersja z dnia 15 września 2011 r.

3
§ 10.
1. Podatnik, o którym mowa w § 5 ust. 1, może prowadzić ewidencję przy użyciu technik informatycznych. Na
koniec każdego miesiąca, w terminie, o którym mowa w § 9, podatnik ten jest obowiązany sporządzić
wydruk zapisów dokonanych za dany miesiąc. Wydruk powinien być zgodny z wzorem ewidencji
określonym w załączniku nr 1 do rozporządzenia.
2. Podatnik, o którym mowa w § 5 ust. 1, posługujący się programem komputerowym, który nie zapewnia
wydrukowania ewidencji, według wzoru określonego w załączniku, jest obowiązany założyć ewidencję. Po
zakończeniu miesiąca do odpowiednich kolumn tej ewidencji należy wpisać w jednej pozycji sumy
przychodów uzyskanych w danym miesiącu, według poszczególnych stawek określonych w art. 169 ust. 2
pkt 3 i ust.7-9 ustawy o podatku dochodowym.

§ 11.
Jeżeli podatnik, o którym mowa w § 5 ust. 1, prowadzi ewidencję, zgodnie z ustawą o podatku od towarów i
usług, może zrezygnować z prowadzenia ewidencji na zasadach określonych w rozporządzeniu, pod warunkiem,
że:
1) dane wykazane w tej ewidencji pozwolą na wyodrębnienie z obrotów przychodów dla celów
opodatkowania zgodnie z art. 143 ustawy z dnia … o podatku dochodowym;
2) po zakończeniu każdego miesiąca, w terminie, o którym mowa w § 9, sporządzi zestawienie, w którym
wykaże przychody na podstawie danych zawartych w tej ewidencji, według stawek określonych w art.
169 ust. 2 pkt 3 i ust.7-9 ustawy o podatku dochodowym, z uwzględnieniem różnic między obrotem w
rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług a przychodem w rozumieniu ustawy o podatku
dochodowym.

§ 12.
1. Jeżeli podatnik, o którym mowa w § 5 ust. 1, dokonuje zmniejszeń kwoty podstawy opodatkowania, jest
obowiązany wykazać zmniejszenia w odrębnych pozycjach ewidencji.
2. Po zakończeniu miesiąca, w terminie, o którym mowa w § 9, należy podsumować zapisy, określić i wpisać
do ewidencji należną zaliczkę na podatek, a także kwoty zmniejszające należną zaliczkę. W przypadku
prowadzenia więcej niż jednej ewidencji, sumy miesięczne zapisów z poszczególnych ewidencji należy
przenieść do jednej z nich i podsumować.
3. Jeżeli wystąpią okoliczności powodujące obowiązek dokonania zwiększeń, podatnik, o którym mowa w § 5
ust. 1, jest obowiązany wykazać w ewidencji zwiększone kwoty wydatków i zwiększyć o te kwoty
odpowiednio podstawę opodatkowania lub należny podatek lub zaliczkę na podatek.
4. Przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio w przypadku prowadzenia ewidencji, o których mowa w § 11.

§ 13.
1. Podatnik, o którym mowa w § 5 ust. 1, jest obowiązany prowadzić ewidencję rzetelnie i w sposób
niewadliwy.
2. Za niewadliwą uważa się ewidencję prowadzoną zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym i
niniejszego rozporządzenia. Za rzetelną uważa się ewidencję, jeżeli dokonywane w niej zapisy
odzwierciedlają stan rzeczywisty.
3. Ewidencję uznaje się za rzetelną i niewadliwą, również gdy:
1) niewpisane lub błędnie wpisane kwoty przychodów łącznie nie przekraczają 0,5% przychodu
wykazanego w ewidencji za dany rok podatkowy lub przychodu wykazanego w roku podatkowym do
dnia, w którym właściwy organ podatkowy stwierdził te błędy, lub
2) brak właściwych zapisów jest związany z nieszczęśliwym wypadkiem lub zdarzeniem losowym, które
uniemożliwiło podatnikowi, o którym mowa w § 5 ust. 1, prowadzenie ewidencji, lub
3) podatnik, o którym mowa w § 5 ust. 1, uzupełnił zapisy lub dokonał korekty błędnych zapisów w
ewidencji przed rozpoczęciem kontroli przez właściwy organ podatkowy, lub
4) błędne zapisy są skutkiem oczywistej omyłki, a podatnik, o którym mowa w § 5 ust. 1, posiada dowody
określone w § 6, 7 i 8.

§ 14.
1. Wykaz środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zwany dalej ąwykazemą, powinien
zawierać co najmniej następujące dane:
1) liczbę porządkową;
2) datę nabycia;
3) datę przyjęcia do używania;
4) określenie dokumentu stwierdzającego nabycie;
5) określenie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej;


Projekt rozporządzenia w sprawie wykonania niektórych przepisów podatku dochodowego. Wersja z dnia 15 września 2011 r.

4
6) symbol Klasyfikacji rodków Trwałych (K T) wydanej na podstawie odrębnych przepisów;
7) wartość początkową;
8) stawkę amortyzacyjną;
9) zaktualizowaną wartość początkową;
10) datę likwidacji oraz przyczynę likwidacji albo datę zbycia środka trwałego lub wartości niematerialnej i
prawnej.
2. Zapisów dotyczących środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonuje się w wykazie
najpóźniej w miesiącu przyjęcia ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia do wykazu uznaje się za
ujawnienie środka trwałego.
3. Podatnik, o którym mowa w § 5 ust. 1, jest obowiązany zbroszurować wykaz i kolejno ponumerować jego
karty.
4. Nie podlegają objęciu wykazem budynki mieszkalne, lokale mieszkalne i własnościowe spółdzielcze prawo
do lokalu mieszkalnego, spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego, prawo do domu jednorodzinnego w
spółdzielni mieszkaniowej, których wartość początkową ustala się zgodnie z art. 114 ust. 4 ustawy o podatku
dochodowym.
5. W razie zmiany formy opodatkowania, jeżeli podatnik, o którym mowa w § 5 ust. 1, prowadził ewidencję
środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, może kontynuować prowadzenie tej ewidencji,
w sposób określony w przepisach rozporządzenia, pod warunkiem że ewidencja ta odpowiadać będzie
wymogom określonym w ust. 1.
6. Wykaz może być prowadzony przy zastosowaniu technik informatycznych; przepis § 10 stosuje się
odpowiednio.

§ 15.
Przepisy § 6-10 stosuje się odpowiednio do
1) spółek cywilnych i jawnych, których wspólnikami są podatnicy określeni w § 5 ust. 2 pkt 1;
2) małżonków, o których mowa w § 5 ust. 2 pkt 2.

Rozdział 4
Szczegółowy wykaz wydatków zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów z tytułu stosunku
służbowego, stosunku pracy oraz pracy nakładczej za rok podatkowy

§ 16.
1. Wydatki pracownika na dojazd do zakładu pracy środkami transportu autobusowego, kolejowego,
promowego lub komunikacji miejskiej muszą być udokumentowane:
1) imiennymi biletami okresowymi,
2) imiennymi elektronicznymi biletami (kartami) wraz z doładowaniami udokumentowanymi fakturami
VAT w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług
- i są zaliczane do kosztów uzyskania przychodów do wysokości określonej w tych dokumentach.
2. Wydatki na dojazd do zakładu pracy środkami innymi niż wymienione w ust. 1, z wyjątkiem taksówek i
środków transportu osobowego pełniących podobną funkcję do taksówek, muszą być udokumentowane
fakturami VAT w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług wystawionymi przez czynnych
podatników nie korzystających ze zwolnienia od tego podatku – i są zaliczane do kosztów uzyskania
przychodów do wysokości 25% kwot określonej w fakturach.

§ 17.
1. Wydatki na nabycie przez pracownika ubioru służbowego, innego niż odzież robocza i obuwie robocze w
rozumieniu przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, którego używanie należy do obowiązków
pracownika, udokumentowane fakturami VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług
wystawionymi przez czynnych podatników nie korzystających ze zwolnienia od tego podatku, podlegają
zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów do wysokości określonej w fakturach.
2. Wydatki, o których mowa w ust. 1, dotyczą nabycia w trakcie roku:
1) przez pracowników wykonujących obowiązki przy produkcji towarów – do czterech ubiorów rocznie, raz
na trzy miesiące,
2) przez pracowników wykonujących obowiązki przy świadczeniu usług materialnych, w tym handlu – do
trzech ubiorów rocznie, raz na cztery miesiące,
3) przez pozostałych pracowników – jednego ubioru rocznie.
3. Jeżeli zakresu ubioru służbowego nie określają ustawy lub rozporządzenia wydane na podstawie ustaw,
zakres ten określa pracodawca w formach określonych prawem pracy.




Projekt rozporządzenia w sprawie wykonania niektórych przepisów podatku dochodowego. Wersja z dnia 15 września 2011 r.

5