Poselski projekt ustawy o podatku dochodowym

87/99, Zustrassen, Zbiór 200, s. I-3337. Jeśli jednak uznać, że prawo do ulgi z
tytułu wychowywania dziecka przysługuje również osobom podlegającym w
Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, to również w tym wypadku
będzie należało uznać, że przepis art. 180 ust. 5 w zw. z ust. 1 oraz w zw. z art.
153 ust. 6 pkt 2 i 3 projektu ustawy jest niezgodny z art. 45 TFUE.

Z przepisów tych wynika, że ulga przysługuje również z tytułu
wychowywania dziecka pełnoletniego, o ile dziecko to ma prawa do zasiłku
(dodatek) pielęgnacyjny lub renty socjalnej.

Ten ostatni warunek, jak wskazano wyżej (pkt 7), najczęściej nie będzie
mógł zostać spełniony przez niepełnosprawne dzieci osób podlegających
ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu i stąd nie będą one mogły korzystać
z ulgi unormowanej w art. 180 projektu ustawy. Tym samym będzie należało
uznać, że taki stan narusza przepis art. 45 TFUE.

14. Przepis art. 230 ust. 2 pkt 1 projektu ustawy budzi wątpliwości
dotyczące zgodności z art. 34 TFUE
W
myśl art. 230 ust. 1 projektu ustawy, na udokumentowanie zapisów w
ewidencji podatkowej, dotyczących niektórych kosztów (wydatków), mogą być
sporządzone dokumenty zaopatrzone w datę i podpisy osób, które bezpośrednio
dokonały wydatków (dowody wewnętrzne), określające: przy zakupie - nazwę
towaru oraz ilość, cenę jednostkową i wartość, a w innych przypadkach -
przedmiot operacji gospodarczych i wysokość kosztu (wydatku). Jednakże, w
myśl ust. 2 pkt 1 tego artykułu, dowody te mogą dotyczyć zakupu, bezpośrednio
od krajowego producenta lub hodowcy, produktów roślinnych i zwierzęcych,
nieprzerobionych sposobem przemysłowym lub przerobionych sposobem
przemysłowym, jeżeli przerób polega na kiszeniu produktów roślinnych lub
przetwórstwie mleka albo na uboju zwierząt rzeźnych i obróbce poubojowej
tych zwierząt. A contrario, przepis ten nie dotyczy zakupów dokonywanych
bezpośrednio od zagranicznego producenta lub hodowcy, w tym również
mającego miejsce zamieszkania na terytorium innego państwa członkowskiego
Unii Europejskiej.

Efektem tego przepisu będzie powstrzymywanie się przez polskich
podatników od zakupu u tej ostatniej grupy podmiotów produktów roślinnych
lub zwierzęcych, o których mowa w art. 230 ust. 2 pkt 1 projektu ustawy, gdy
zbywcy ci nie wystawią faktury.
Tymczasem, jak wynika z wyroku Trybunału Sprawiedliwości z 7 maja
1985 r. w sprawie 18/84, Komisja przeciw Francji (Zbiór 1985, s. 1339),
przepisy mogą zostać uznane za niezgodne z art. 28 TWE (obecnie art. 34
TFUE) jako środki o skutku równoważnym do z ograniczeniami ilościowymi,
jeśli stanowią przeszkodę dla swobodnego przepływu towarów.

Skoro przepis art. 230 ust. 2 pkt 1 składnia do nabywania wymienionych
w nim towarów u krajowych producentów lub hodowców i dyskryminuje

20
towary wyprodukowane przez osoby z innych państw członkowskich, to
zasadny jest zarzut jego niezgodności z art. 34 TFUE.

II. Zgodność ustawy o podatku dochodowym z prawem pochodnym

1. Zgodność z dyrektywą PS

Dyrektywa PS ma na celu wyeliminowanie podwójnego opodatkowania
dywidend przekazywanych pomiędzy spółkami różnych państw członkowskich.

Projekt ustawy implementuję tę dyrektywę w art. 70 ust. 1 ust. 1 pkt 5 i 7
oraz ust. 16-22. Analiza tych przepisów prowadzi do wniosku, że nie wykazują
one niezgodności z dyrektywą.

2. Zgodność z dyrektywą IR
Dyrektywa
IR
ma
na celu harmonizację opodatkowania odsetek oraz
należności licencyjnych poprzez poddanie ich opodatkowaniu jedynie w
państwie członkowskim, na którego terytorium ma siedzibę podmiot
otrzymujący płatności z tego tytułu.
Projekt ustawy implementuję tę dyrektywę w art. 70 ust. 1 ust. 1 pkt 6
oraz ust. 7-15. Analiza tych przepisów prowadzi do wniosku, że występuje jedna
niezgodność z dyrektywą.

Dyrektywa w art. 2 lit a) zawiera definicję odsetek. Przepis ten stanowi,
że pojęcie „odsetki” oznacza przychód z wszelkiego rodzaju roszczeń,
zabezpieczonych hipoteką lub nie, oraz uprawniających lub nie do udziału w
zyskach dłużnika, w szczególności przychód z papierów wartościowych oraz
przychód z obligacji, łącznie z premiami oraz nagrodami związanymi z takimi
papierami wartościowymi, obligacjami; kary opóźnienia w płatnościach nie są
uznawane za odsetki.

Tymczasem w ustawie brak jest definicji odsetek. Stąd też, w drodze
zewnętrznej wykładni systemowej, terminowi temu będzie nadawane znaczenie,
jakie ma na gruncie prawa cywilnego. W konsekwencji, za odsetki zostaną
uznane należności z tytułu opóźnienia w wykonaniu zobowiązania pieniężnego.
Te zaś, zgodnie z dyrektywą IR nie powinny być uznawane za odsetki.
Z drugiej strony, na gruncie ustawy za odsetki nie zostanie uznane
dyskonto udzielone w chwili nabycia papierów wartościowych. Natomiast na
gruncie dyrektywy kwota dyskonta powinna zostać uznane za odsetki.

3. Zgodność z dyrektywą SI


Celem dyrektywy SI jest stworzenie mechanizmów wymiany informacji
pomiędzy państwami członkowskimi, a także niektórymi innymi państwami, o
odsetkach wypłaconych osobom fizycznym, w celu zapewnienia, by zostały one
opodatkowane w miejscu zamieszkania ich odbiorcy.

21
Dyrektywa ta jest implementowana do polskiego systemu podatkowego w
szeregu aktów prawnych, w tym ma być również implementowana na mocy art.
243-244 projektu ustawy. Analiza tych ostatnich przepisów prowadzi do
wniosku, że występuje kilka niezgodność z dyrektywą.
Po pierwsze, w myśl art. 4 ust. 1 dyrektywy SI, za „podmiot wypłacający”
uznany został każdy podmiot gospodarczy płacący odsetki lub zabezpieczający
wypłatę odsetek bezpośrednio na rzecz właściciela odsetek, bez względu na to
czy podmiot taki jest dłużnikiem, od którego długu powstają odsetki czy też
podmiotem, któremu dłużnik lub właściciel odsetek powierzył wypłacenie
odsetek lub zabezpieczenie wypłaty odsetek. wietle tego przepisu,
wypłacającym ma być ten podmiot, który jako ostatni w łańcuchu podmiotów
uczestniczących w wypłacie, wypłaca odsetki bezpośrednio beneficjentowi,
który jest osobą fizyczną.
Natomiast w myśl art. 243 ust. 2 projektu ustawy, wypłacającym odsetki
jest podmiot, który wypłaca odsetki lub stawia je do dyspozycji faktycznego lub
pośredniego odbiorcy. W przepisie tym pominięte zostało słowo „bezpośrednio”
oraz sformułowanie „bez względu na to czy podmiot taki jest dłużnikiem, od
którego długu powstają odsetki czy też podmiotem, któremu dłużnik lub
właściciel odsetek powierzył wypłacenie odsetek lub zabezpieczenie wypłaty
odsetek”. Brak tych sformułowań powoduje, że obowiązki wynikające z
dyrektywy będą ciążyły na kilku podmiotach, nie zaś na podmiocie
dokonującym wypłaty na rzecz ostatecznego odbiorcy, o którym mowa w
dyrektywie.
Ponadto, w świetle art. 243 ust. 2 projektu ustawy, za wypłacającego nie
powinien zostać uznany podmiot wypłacający na rzecz pośredniego odbiorcy,
bowiem w świetle art. 4 ust. 2 dyrektywy SI, to właśnie pośredni odbiorca ma
uzyskać status wypłacającego.
Z kolei z art. 243 ust. 1 i 4 projektu ustawy zdaje się wynikać, że pośredni
odbiorca jest uznawany za wypłacającego odsetki dopiero w momencie, gdy
dokonuje ich wypłaty, lub też stawia je do dyspozycji faktycznego odbiorcy.
Zatem dopiero w tym momencie zaczyna ciążyć na nim obowiązek przekazania
informacji o dokonanej wypłacie.
Tymczasem z dyrektywy SI wynika, że w pewnych sytuacjach już w
momencie wypłaty na rzecz pośredniego odbiorcy uznaje się, że miała miejsce
wypłata na rzecz faktycznego odbiorcy (art. 6 ust. 4 dyrektywy SI).

4. Zgodność z dyrektywą MD


Dyrektywa MR ma na celu zagwarantowanie neutralności podatkowej
przekształceń transgranicznych spółek.
Projekt ustawy implementuję tę dyrektywę w art. 48 ust. 1 pkt 7, ust. 3 pkt
12, ust. 5, ust. 8, w art. 62 ust. 3 pkt 6 i 7, w art. 81, w art. 83. Analiza tych

22
przepisów prowadzi do wniosku, że w projekcie ustawy zostały osiągnięte cele
zakładane przez dyrektywę MR.
Jednakże w projekcie nie przewidziano implementacji przepisu art. 10
dyrektywy, normującego zasady opodatkowania zagranicznego zakładu. Brak
ten jedynie po części można rozwiązać w oparciu o postanowienia umów o
unikaniu podwójnego opodatkowania.

IV. Konkluzja
Projekt ustawy o podatku dochodowym jest sprzeczny z prawem Unii
Europejskiej.


Szef Kancelarii Sejmu

Lech Czapla



23


Warszawa, 9 stycznia 2012 r.
BAS-WAPEiM-81/11
Pani Ewa Kopacz
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej Polskiej

Opinia w sprawie stwierdzenia, czy poselski projekt ustawy o podatku
dochodowym (przedstawiciel wnioskodawców: poseł Beata Szydło) jest
projektem ustawy wykonującej prawo Unii Europejskiej

Projekt zawiera przepisy wprowadzające ustawę o podatku dochodowym.
Wnioskodawcy zmierzają do:
• uchylenia trzech obowiązujących ustaw regulujących podatki
dochodowe:
- ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób
fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.),
- ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób
prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397, ze zm.),
- ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku
dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby
fizyczne (Dz. U. z 1998 r. Nr 144 poz. 930, ze zm.)
i zastąpienia ich jedną, nową ustawą, która eliminowałaby błędy
dotychczasowych ustaw,
• uchylenia wszystkich przepisów innych ustaw, niż wymienione
wyżej, przyznających ulgi i zwolnienia od podatku dochodowego od
osób prawnych i podatku dochodowego od osób fizycznych, oraz
zniesienia przyznanych na ich podstawie ulgi i zwolnień
podatkowych,
• wyeliminowania wadliwych i niejasnych przepisów
dotychczasowych ustaw podatkowych, a także zwiększenie
wydajności podatków dochodowych.
Projekt zawiera przepisy sprzeczne z prawem Unii Europejskiej.
Projekt nie jest projektem ustawy wykonującej prawo Unii Europejskiej.

Szef Kancelarii Sejmu

Lech Czapla