Poselski projekt ustawy o podatku dochodowym

pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami
podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi podatku dochodowego nie
przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w
rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i
podatek akcyzowy od importu składników majątku.
5. Za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych:
rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z
pochodnymi, i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu
wytworzenia nie zalicza się: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów
operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z
wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.
6. Cenę nabycia, o której mowa w ust. 4, oraz koszt wytworzenia, o którym mowa w ust. 5, koryguje się o
różnice kursowe, naliczone do dnia przekazania do używania środka trwałego lub wartości niematerialnej i
prawnej.
7. Wartość początkową składników majątku nabytych w sposób określony w ust. 1 pkt 4-8, wymagających
montażu, powiększa się o wydatki poniesione na ich montaż.
8. Wartość początkową inwestycji w obcych środkach trwałych oraz budynków i budowli wybudowanych na
obcym gruncie ustala się stosując odpowiednio ust. 4-6.
9. W razie gdy składnik majątku stanowi współwłasność podatnika podatku dochodowego, wartość początkową
tego składnika ustala się w takiej proporcji jego wartości, w jakiej pozostaje udział podatnika podatku
dochodowego we własności tego składnika majątku. Art. 36 stosuje się odpowiednio.
10. W razie przekształcenia formy prawnej, podziału albo połączenia podmiotów, z zastrzeżeniem ust. 22,
dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów - wartość początkową środków trwałych oraz wartości
niematerialnych i prawnych ustala się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji środków
trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podmiotu przekształcanego, połączonego albo
podzielonego. Zasadę tę stosuje się odpowiednio do spółek niebędących osobami prawnymi.
11. W razie nabycia w drodze kupna lub przyjęcia do odpłatnego korzystania przedsiębiorstwa lub jego
zorganizowanej części, łączną wartość początkową nabytych środków trwałych oraz wartości
niematerialnych i prawnych stanowi:
1) suma ich wartości rynkowej - w przypadku wystąpienia dodatniej wartości firmy, ustalonej zgodnie z ust.
3;
2) różnica między ceną nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, ustaloną zgodnie z ust. 4 i
6, a wartością składników majątkowych niebędących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi
i prawnymi - w przypadku niewystąpienia dodatniej wartości firmy.
12. Przepis ust. 10 stosuje się odpowiednio w razie nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w
drodze wkładu niepieniężnego.
13. W przypadku otrzymania w związku z likwidacją osoby prawnej środków trwałych oraz wartości
niematerialnych i prawnych, które uprzednio zostały wniesione do tej osoby prawnej jako wkład
niepieniężny w postaci przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, przepis ust. 10 stosuje się
odpowiednio.
14. W przypadku otrzymania, w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem
wspólnika z takiej spółki, środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych przepis ust. 10 stosuje
się odpowiednio.
15. Dla podatnika podatku dochodowego będącego osobą prawną, w razie nabycia przedsiębiorstwa lub jego
zorganizowanej części w drodze spadku lub darowizny, łączna wartość początkowa nabytych środków
trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowi sumę ich wartości rynkowej, nie wyższą jednak
od różnicy pomiędzy wartością przychodów, o której mowa w art. 35, uwzględnionych w podstawie
opodatkowania podatkiem dochodowym w roku podatkowym, w którym nabyto to przedsiębiorstwo lub jego
zorganizowaną część, a wartością składników zwiększających aktywa spadkobiercy lub obdarowanego,
niebędących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi.
16. Przy ustalaniu wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i
prawnych zgodnie z ust. 1 pkt 4-8 oraz ust. 3, 11 i 15 stosuje się odpowiednio art. 34.
17. Jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub
modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1 i 4-15 , powiększa się o sumę
wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych,
których jednostkowa cena nabycia przekracza 5.000 zł. rodki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma
wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym
roku podatkowym przekracza 5.000 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do
wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania,

Projekt ustawy o podatku dochodowym. Wersja z dnia 15 września 2011 r.
60
zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i
kosztami ich eksploatacji.
18. Wartość początkową praw majątkowych, w tym licencji i autorskich praw majątkowych, stanowi cena
nabycia tych praw; jeżeli wynagrodzenie (opłaty) wynikające z umowy licencyjnej albo z umowy o
przeniesienie innych praw majątkowych jest uzależnione od wysokości przychodów z licencji lub praw
uzyskanych przez licencjobiorcę albo nabywcę, przy ustalaniu wartości początkowej praw majątkowych, w
tym licencji, nie uwzględnia się tej części wynagrodzenia.
19. W razie trwałego odłączenia od danego środka trwałego części składowej lub peryferyjnej wartość
początkową tego środka zmniejsza się, od następnego miesiąca po odłączeniu, o różnicę między ceną nabycia
(kosztem wytworzenia) odłączonej części a przypadającą na nią, w okresie połączenia, sumą odpisów
amortyzacyjnych obliczoną przy zastosowaniu metody amortyzacji i stawki amortyzacyjnej stosowanej przy
obliczaniu odpisów amortyzacyjnych tego środka trwałego.
20. Jeżeli odłączona część zostanie następnie przyłączona do innego środka trwałego, w miesiącu połączenia
zwiększa się wartość początkową tego innego środka o różnicę, o której mowa w ust. 19.
21. Przepis ust. 10 ma zastosowanie, jeżeli z odrębnych przepisów wynika, że podmiot powstały z
przekształcenia, podziału albo połączenia lub podmiot istniejący, do którego przeniesiono w wyniku
wydzielenia część majątku podmiotu dzielonego, wstępuje we wszelkie prawa i obowiązki podmiotu
przekształconego, połączonego albo podzielonego.
22. Przepisu ust. 10 nie stosuje się do podziału podmiotów, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a
przy podziale przez wydzielenie także majątek pozostający w podmiocie dzielonym, nie stanowi
zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W takim przypadku dla wyceny przejmowanego majątku przepisy
ust. 1 pkt 5 lub ust. 11 stosuje się odpowiednio.
23. W razie zmiany formy opodatkowania z podatku tonażowego na podatek dochodowy podatnicy podatku
dochodowego w ewidencji, o której mowa w art. 256, uwzględniają odpisy amortyzacyjne przypadające za
okres opodatkowania w formie podatku tonażowego.
24. W przypadku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną w jednoosobową spółkę kapitałową,
podatnicy podatku dochodowego w ewidencji uwzględniają również odpisy amortyzacyjne przypadające za
okres opodatkowania osoby fizycznej Zasadę tę stosuje się odpowiednio do spółek niebędących osobami
prawnymi.

Art. 107
1. Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się:
1) od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art.
110, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość
wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 104, do końca tego miesiąca, w którym następuje
zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w
stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również
odpisy, które zgodnie z art. 117 nie są kosztami uzyskania przychodów;
2) od zamówionego przez armatora taboru transportu morskiego w budowie, o którym mowa w art. 100 ust.
2 pkt 4, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym armator poniósł
wydatki (w tym dokonał wpłat zaliczek) na budowę taboru w wysokości co najmniej 10% wartości
kontraktowej odrębnie dla każdego obiektu tego taboru; wartość kontraktową, o której mowa w
niniejszym punkcie, ustala się na dzień zawarcia umowy na budowę danego obiektu;
3) od używanych sezonowo środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w okresie ich
wykorzystywania; w tym przypadku wysokość odpisu miesięcznego ustala się przez podzielenie rocznej
kwoty odpisów amortyzacyjnych przez liczbę miesięcy w sezonie albo przez 12 miesięcy w roku;
4) od ujawnionych środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nieobjętych dotychczas
ewidencją, począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym te środki lub wartości zostały
wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.
2. Podatnicy podatku dochodowego, z zastrzeżeniem art. 111 i 112, dokonują wyboru jednej z metod
amortyzacji określonych w art. 108-110 dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich
amortyzacji; wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego.
3. Podmioty, o których mowa w art. 106 ust. 10, powstałe z przekształcenia, podziału, z zastrzeżeniem ust. 9,
albo połączenia podmiotów oraz podmioty, które przejęły całość lub część innego podmiotu na skutek tych
zdarzeń, dokonują odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz
kontynuują metodę amortyzacji przyjętą przez podmiot przekształcony, podzielony, połączony, z
uwzględnieniem art. 108 ust. 2-7.
4. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio w razie nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w
drodze wkładu niepieniężnego, jeżeli składniki majątku wchodzące w skład wkładu niepieniężnego były

Projekt ustawy o podatku dochodowym. Wersja z dnia 15 września 2011 r.
61
wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podmiotu
wnoszącego taki wkład.
5. W przypadku otrzymania w związku z likwidacją osoby prawnej środków trwałych oraz wartości
niematerialnych i prawnych, które uprzednio zostały wniesione do tej osoby prawnej jako wkład
niepieniężny w postaci przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, przepis ust. 3 stosuje się
odpowiednio.
6. W przypadku otrzymania, w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem
wspólnika z takiej spółki, środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych przepis ust. 3 stosuje
się odpowiednio.
7. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio w przypadku określonym w art. 106 ust. 1 pkt 6 lit. a oraz w pkt 7 lit.
a.
8. Podatnicy podatku dochodowego mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych w równych ratach co miesiąc
albo w równych ratach co kwartał, albo jednorazowo na koniec roku podatkowego, z uwzględnieniem art.
108. Suma odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych
dokonanych w pierwszym roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji, nie
może przekroczyć wartości tych odpisów przypadających za okres od wprowadzenia ich do ewidencji do
końca tego roku podatkowego.
9. Przepisu ust. 3 nie stosuje się do podziału podmiotów, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a
przy podziale przez wydzielenie także majątek pozostający w podmiocie dzielonym, nie stanowi
zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W takim przypadku odpisów amortyzacyjnych od przejmowanych
składników majątkowych dokonuje się na zasadach określonych w art. 108-114.

Art. 108
1. Odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 109-112, dokonuje się przy
zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których
mowa w art. 107 ust. 1 pkt 1.
2. Podatnicy podatku dochodowego mogą podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki podwyższać:
1) dla budynków i budowli używanych w warunkach:
a) pogorszonych - przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 1,2,
b) złych - przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 1,4;
2) dla maszyn, urządzeń i środków transportu, z wyjątkiem morskiego taboru pływającego, używanych
bardziej intensywnie w stosunku do warunków przeciętnych albo wymagających szczególnej sprawności
technicznej, przy zastosowaniu w tym okresie współczynników nie wyższych niż 1,4;
3) dla maszyn i urządzeń zaliczonych do grupy 4-6 i 8 Klasyfikacji rodków Trwałych (K T), wydanej na
podstawie odrębnych przepisów, zwanej dalej ąKlasyfikacjąą, poddanych szybkiemu postępowi
technicznemu, przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 2,0.
3. W razie wystąpienia bądź ustania warunków uzasadniających podwyższenie stawek, o których mowa w ust.
2 pkt 1 i 2, stawki te ulegają podwyższeniu lub obniżeniu od miesiąca następującego po miesiącu, w którym
zaistniały okoliczności uzasadniające te zmiany.
4. Podatnicy podatku dochodowego mogą podwyższać stawki dla środków trwałych wymienionych w ust. 2 pkt
3 bądź rezygnować z ich stosowania począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym środki te
zostały wprowadzone do ewidencji, albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.
5. Podatnicy podatku dochodowego mogą obniżać podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki dla
poszczególnych środków trwałych. Zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym środki te
zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.
6. W przypadku podwyższenia stawek amortyzacyjnych podanych w Wykazie stawek amortyzacyjnych przy
zastosowaniu współczynników określonych w ust. 2, należy dla poszczególnych środków trwałych stosować
jeden wybrany współczynnik, przez który mnoży się stawkę amortyzacyjną właściwą dla danego środka
trwałego, przyjętą z Wykazu stawek amortyzacyjnych.
7. Wyjaśnienia dotyczące warunków używania budynków i budowli, określenia szczególnej sprawności
technicznej maszyn, urządzeń i środków transportu oraz maszyn i urządzeń poddanych szybkiemu postępowi
technicznemu, o których mowa w ust. 2, zawarte są w objaśnieniach do Wykazu stawek amortyzacyjnych.

Art. 109
1. Podatnicy podatku dochodowego, z zastrzeżeniem art. 111, mogą indywidualnie ustalić stawki
amortyzacyjne dla używanych lub ulepszonych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do
ewidencji danego podatnika podatku dochodowego, z tym że okres amortyzacji nie może być krótszy niż:
1) dla środków trwałych zaliczonych do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji:
a) 24 miesiące - gdy ich wartość początkowa nie przekracza 25.000 zł,
b) 36 miesięcy - gdy ich wartość początkowa jest wyższa od 25.000 zł i nie przekracza 50.000 zł,

Projekt ustawy o podatku dochodowym. Wersja z dnia 15 września 2011 r.
62
c) 60 miesięcy - w pozostałych przypadkach;
2) dla środków transportu, w tym samochodów osobowych - 30 miesięcy;
3) dla budynków (lokali) i budowli, innych niż wymienione w pkt 4-10 lat, z wyjątkiem:
a) trwale związanych z gruntem budynków handlowo-usługowych wymienionych w rodzaju 103
Klasyfikacji i innych budynków niemieszkalnych wymienionych w rodzaju 109 Klasyfikacji trwale
związanych z gruntem,
b) kiosków towarowych o kubaturze poniżej 500 m3, domków kempingowych i budynków zastępczych
- dla których okres amortyzacji nie może być krótszy niż 3 lata;
4) dla budynków (lokali) niemieszkalnych, dla których stawka amortyzacyjna z Wykazu stawek
amortyzacyjnych wynosi 2,5% - 40 lat pomniejszone o pełną liczbę lat, które upłynęły od dnia ich
oddania po raz pierwszy do używania do dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz
wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez podatnika podatku dochodowego, z tym że okres
amortyzacji nie może być krótszy niż 10 lat.
2.
rodki trwałe, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, uznaje się za:
1) używane, jeżeli podatnik podatku dochodowego udowodni, że przed ich nabyciem były wykorzystywane
co najmniej przez okres 6 miesięcy, lub
2) ulepszone, jeżeli przed wprowadzeniem do ewidencji wydatki poniesione przez podatnika podatku
dochodowego na ich ulepszenie stanowiły co najmniej 20% wartości początkowej.
3.
rodki trwałe, o których mowa w ust. 1 pkt 3, uznaje się za:
1) używane, jeżeli podatnik podatku dochodowego wykaże, że przed ich nabyciem były wykorzystywane co
najmniej przez okres 60 miesięcy, lub
2) ulepszone, jeżeli przed wprowadzeniem do ewidencji wydatki poniesione przez podatnika podatku
dochodowego na ulepszenie stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
4. Podatnicy podatku dochodowego mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla przyjętych do
używania inwestycji w obcych środkach trwałych, z tym że dla:
1) inwestycji w obcych budynkach (lokalach) lub budowlach okres amortyzacji nie może być krótszy niż 10
lat;
2) inwestycji w obcych środkach trwałych innych niż wymienione w pkt 1 okres amortyzacji ustala się
według zasad określonych w ust. 1 pkt 1 i 2.

Art. 110
1. Odpisów amortyzacyjnych można dokonywać od wartości początkowej maszyn i urządzeń zaliczonych do
grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji oraz środków transportu, z wyłączeniem samochodów osobowych, w pierwszym
podatkowym roku ich używania przy zastosowaniu stawek podanych w Wykazie stawek amortyzacyjnych
podwyższonych, z zastrzeżeniem ust. 2, o współczynnik nie wyższy niż 2,0, a w następnych latach
podatkowych od ich wartości początkowej pomniejszonej o dotychczasowe odpisy amortyzacyjne, ustalonej
na początek kolejnych lat ich używania. Począwszy od roku podatkowego, w którym tak określona roczna
kwota amortyzacji miałaby być niższa od rocznej kwoty amortyzacji obliczonej przy zastosowaniu metody
określonej w art. 108 ust. 1, podatnicy podatku dochodowego dokonują dalszych odpisów amortyzacyjnych
zgodnie z art. 108.
2. W przypadku używania środków trwałych, określonych w ust. 1, w zakładzie położonym na terenie gminy o
szczególnym zagrożeniu wysokim bezrobociem strukturalnym albo w gminie zagrożonej recesją i degradacją
społeczną, których wykaz na podstawie odrębnych przepisów ustala Rada Ministrów, stawki podane w
Wykazie stawek amortyzacyjnych można podwyższyć przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż
3,0, dokonując obliczenia odpisów amortyzacyjnych zgodnie z zasadą określoną w ust. 1.
3. Jeżeli w trakcie roku podatkowego gmina zostanie wyłączona z wykazu, o którym mowa w ust. 2, podatnik
podatku dochodowego może stosować do końca tego roku podwyższone stawki amortyzacyjne.
4. Podatnicy podatku dochodowego w roku podatkowym, w którym rozpoczęli działalność, z zastrzeżeniem ust.
8, oraz mali podatnicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej
środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku
podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości
niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty
50.000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych.
5. Podatnicy podatku dochodowego mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w ust. 4, nie
wcześniej niż w miesiącu, w którym środki trwałe zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz
wartości niematerialnych i prawnych, lub stosować zasady określone w art. 107 ust. 8. Od następnego roku
podatkowego podatnicy ci dokonują odpisów amortyzacyjnych zgodnie z ust. 1 lub art. 108; suma odpisów
amortyzacyjnych, w tym dokonanych w pierwszym roku podatkowym oraz niezaliczonych do kosztów
uzyskania przychodów, zgodnie z art. 75 ust. 1, nie może przekroczyć wartości początkowej tych środków
trwałych.

Projekt ustawy o podatku dochodowym. Wersja z dnia 15 września 2011 r.
63
6. Przy określaniu limitu, o którym mowa w ust. 4, nie uwzględnia się odpisów amortyzacyjnych od
nieprzekraczającej 5.000 zł wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i
prawnych, o których mowa w art. 105 ust. 3.
7. Pomoc, o której mowa w ust. 4, stanowi pomoc de minimis udzielaną w zakresie i na zasadach określonych
w bezpośrednio obowiązujących aktach prawa wspólnotowego dotyczących pomocy w ramach zasady de
minimis.
8. Przepisy ust. 4 nie mają zastosowania do podatników podatku dochodowego rozpoczynających działalność,
którzy zostali utworzeni:
1) w wyniku przekształcenia, połączenia lub podziału podatników podatku dochodowego albo
2) w wyniku przekształcenia spółki lub spółek niemających osobowości prawnej, albo
3) przez osoby fizyczne, które wniosły na poczet kapitału nowo utworzonego podmiotu uprzednio
prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości
przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty co najmniej 10.000 euro; wartość tych
składników oblicza się stosując odpowiednio art. 34.
9. Przeliczenia na złote kwot, o których mowa w ust. 4 i ust. 8 pkt 3, dokonuje się według średniego kursu euro
ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok
podatkowy, w którym wystąpiły zdarzenia, o których mowa w tych przepisach, w zaokrągleniu do 1.000 zł.
10. W przypadku spółki niemającej osobowości prawnej kwota limitu odpisów amortyzacyjnych, o której mowa
w ust. 4, dotyczy spółki.

Art. 111
1. Odpisów amortyzacyjnych od taboru transportu morskiego w budowie, wymienionego w art. 100 ust. 2 pkt 4,
dokonuje się w ratach co miesiąc przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych dla taboru
pływającego w Wykazie stawek amortyzacyjnych.
2. Podstawę obliczenia odpisów amortyzacyjnych od obiektów taboru wymienionych w ust. 1 stanowi część
wartości kontraktowej, o której mowa w art. 107 ust. 1 pkt 2, powiększona o kolejne wydatki (zaliczki),
ponoszone na budowę danego obiektu; wydatki te zwiększają sukcesywnie podstawę dokonywania odpisów
amortyzacyjnych w miesiącu następującym po miesiącu ich poniesienia.
3. Odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w ust. 1, dokonuje się do końca miesiąca, w którym dany obiekt
taboru został przyjęty do używania; jeżeli nie dojdzie do zawarcia umowy przenoszącej na armatora
własność zamawianego taboru, armator jest obowiązany zmniejszyć koszty uzyskania przychodów o
dokonane odpisy amortyzacyjne, obliczone zgodnie z ust. 1 i 2, w miesiącu, w którym odstąpiono od umowy.
4. Odpisów amortyzacyjnych od przyjętego do używania taboru morskiego dokonuje się zgodnie z art. 108.
Suma odpisów amortyzacyjnych dokonanych zgodnie z art. 108 i odpisów amortyzacyjnych, o których mowa
w ust. 2, nie może przekroczyć wartości początkowej danego obiektu taboru transportu morskiego.

Art. 112
1. Od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych otrzymanych do odpłatnego korzystania,
zgodnie z umowami zawartymi na podstawie przepisów o komercjalizacji i prywatyzacji, jeżeli z tych umów
wynika prawo zakupu tych środków albo wartości przez korzystającego za cenę ustaloną w umowach,
podatnicy podatku dochodowego dokonują odpisów amortyzacyjnych na zasadach określonych w art. 107
ust. 1. Stawki amortyzacyjne, z uwzględnieniem art. 108 i 113, ustala się w proporcji do okresu
wynikającego z umowy, z wyjątkiem środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych o
krótszym okresie amortyzacji niż okres trwania umowy.
2. W razie nabycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych otrzymanych do odpłatnego
korzystania na podstawie umów, o których mowa w ust. 1, przed upływem okresu, na jaki została zawarta
umowa, podatnicy podatku dochodowego dokonują dalszych odpisów amortyzacyjnych od tych środków i
wartości, kontynuując stosowanie zasad i stawek, określonych w ust. 1.
3. W razie przedłużenia okresu obowiązywania umowy zawartej na podstawie przepisów, o których mowa w
ust. 1, stawki odpisów amortyzacyjnych ulegają obniżeniu proporcjonalnie do okresu przedłużenia okresu
obowiązywania umowy, z wyjątkiem środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych o okresie
amortyzacji krótszym niż okres obowiązywania umowy; zasada ta ma zastosowanie wyłącznie do stawek
odpisów amortyzacyjnych, dokonywanych od następnego miesiąca po miesiącu, w którym zmieniono
umowę.
4. Od środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, przekazanych do używania na podstawie
innych umów niż wymienione w ust. 1, odpisów amortyzacyjnych od tych składników dokonują
odpowiednio finansujący lub korzystający na zasadach określonych w art. 107-110 i art. 113, z
uwzględnieniem art. 115-116.
5. Jeżeli umowy inne niż wymienione w ust. 1, dotyczą środków trwałych zaliczonych do grupy 3-6
Klasyfikacji i zostały zawarte na okres co najmniej 60 miesięcy oraz zgodnie z przepisami rozdziału 14

Projekt ustawy o podatku dochodowym. Wersja z dnia 15 września 2011 r.
64