Rządowy projekt ustawy - Prawo działalności gospodarczej

– 5 –
Art. 15. Zasady uregulowane w niniejszym rozdziale nie naruszają praw
przysługujących innym stronom postępowania lub osobom trzecim.
Rozdział 2
Podejmowanie i wykonywanie działalności gospodarczej
Art. 16. 1. Przedsiębiorca będący osobą fizyczną może podjąć działalność gospodarczą
w dniu złożenia wniosku o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności
Gospodarczej, zwanej dalej „CEIDG”. Przedsiębiorca może we wniosku o wpis do CEIDG
określić późniejszy dzień podjęcia działalności gospodarczej niż dzień złożenia wniosku.
2. Do dokonywania wpisu, zmiany wpisu i wykreślenia wpisu z CEIDG oraz zasad
działania CEIDG stosuje się przepisy rozdziału 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie
działalności gospodarczej (Dz. U. z 2015 r. poz. 584, z późn. zm.)).
3. Przedsiębiorca będący osobą prawną lub inną jednostką organizacyjną może podjąć
działalność gospodarczą po uzyskaniu wpisu do rejestru przedsiębiorców w Krajowym
Rejestrze Sądowym. Spółka kapitałowa w organizacji może podjąć działalność gospodarczą
przed uzyskaniem wpisu do rejestru przedsiębiorców.
4. Zasady wpisu do rejestru przedsiębiorców określają przepisy o Krajowym Rejestrze
Sądowym.
5. Przepisów ust. 1 i 3 nie stosuje się, w przypadku gdy ustawy uzależniają
wykonywanie działalności gospodarczej od obowiązku uzyskania przez przedsiębiorcę lub
przedsiębiorcę zagranicznego tworzącego oddział koncesji, zezwolenia, zgody, licencji albo
wpisu do rejestru działalności regulowanej, o których mowa w rozdziale 5.
Art. 17. 1. Przedsiębiorca niezatrudniający pracowników może zawiesić wykonywanie
działalności gospodarczej na zasadach obowiązujących w niniejszej ustawie, z zastrzeżeniem
przepisów dotyczących ubezpieczeń społecznych.
2. Przedsiębiorca wykonujący działalność gospodarczą samodzielnie lub jako wspólnik
spółki cywilnej może zawiesić wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie
działalności wykonywanej samodzielnie lub jako wspólnik spółki cywilnej.
3. W przypadku wykonywania działalności gospodarczej w spółce cywilnej zawieszenie
wykonywania działalności gospodarczej jest skuteczne pod warunkiem jej zawieszenia przez
wszystkich wspólników.

5) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2015 r. poz. 699, 875 i 978.
– 6 –
Art. 18. 1. Przedsiębiorca może zawiesić wykonywanie działalności gospodarczej na
okres od 30 dni do 36 miesięcy.
2. Okres zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej może być oznaczony w
dniach, miesiącach albo miesiącach i dniach.
3. Jeżeli okres zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej obejmuje wyłącznie
pełny miesiąc luty danego roku kalendarzowego, za minimalny okres zawieszenia
wykonywania działalności gospodarczej przyjmuje się liczbę dni miesiąca lutego
przypadającą w danym roku kalendarzowym.
4. Do obliczania okresu zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej stosuje się
odpowiednio przepisy art. 57 § 1 i 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks
postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r. poz. 267, z późn. zm.), zwanej dalej
„Kodeksem postępowania administracyjnego”.
Art. 19. 1. Zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej oraz wznowienie
wykonywania działalności gospodarczej następują na wniosek przedsiębiorcy.
2. Okres zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej rozpoczyna się od dnia
wskazanego we wniosku o wpis informacji o zawieszeniu wykonywania działalności
gospodarczej, nie wcześniej niż w dniu złożenia wniosku, i trwa do dnia złożenia wniosku o
wpis informacji o wznowieniu wykonywania działalności gospodarczej lub do dnia
wskazanego w tym wniosku, który nie może być wcześniejszy niż dzień złożenia wniosku, z
zastrzeżeniem art. 20d ust. 2 ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze
Sądowym (Dz. U. z 2013 r. poz. 1203, z późn. zm.).
3. Minister właściwy do spraw gospodarki, w uzasadnionych losowych przypadkach, po
dokładnym wyjaśnieniu stanu faktycznego przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną, mając na
uwadze ochronę jego uzasadnionych interesów lub jego kontrahentów, w tym konsumentów,
w drodze decyzji, może, na wniosek:
1)
przedsiębiorcy, ustalić wcześniejszy dzień zawieszenia wykonywania działalności
gospodarczej niż dzień złożenia wniosku o to zawieszenie albo
2)
małżonka przedsiębiorcy lub innej osoby mu bliskiej, w przypadku gdy złożenie
wniosku przez przedsiębiorcę nie jest możliwe, zawiesić wykonywanie działalności

6) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2014 r. poz. 183 i 1195 oraz z
2015 r. poz. 211 i 702.
7) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2014 r. poz. 1161, 1306 i 1924
oraz z 2015 r. poz. 4, 238 i 978.
– 7 –
gospodarczej oraz ustalić wcześniejszy dzień zawieszenia wykonywania działalności
gospodarczej niż dzień złożenia wniosku o to zawieszenie.
4. W stosunku do zobowiązań o charakterze publicznoprawnym zawieszenie
wykonywania działalności gospodarczej wywiera skutki prawne od dnia, w którym
rozpoczyna się zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej, do dnia
poprzedzającego dzień wznowienia wykonywania działalności gospodarczej.
Art. 20. 1. W okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej
przedsiębiorca nie może wykonywać działalności gospodarczej i osiągać bieżących
przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.
2. W okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej przedsiębiorca:
1)
ma prawo wykonywać wszelkie czynności niezbędne do zachowania lub zabezpieczenia
źródła przychodów, w tym rozwiązywania zawartych wcześniej umów;
2)
ma prawo przyjmować należności i obowiązek regulować zobowiązania, powstałe przed
datą zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej;
3)
ma prawo zbywać własne środki trwałe i wyposażenie;
4)
ma prawo albo obowiązek uczestniczyć w postępowaniach sądowych, postępowaniach
podatkowych i administracyjnych związanych z działalnością gospodarczą wykonywaną
przed zawieszeniem wykonywania działalności gospodarczej;
5)
wykonuje wszelkie obowiązki nakazane przepisami prawa;
6)
ma prawo osiągać przychody finansowe, także z działalności prowadzonej przed
zawieszeniem wykonywania działalności gospodarczej;
7)
może zostać poddany kontroli na zasadach przewidzianych dla przedsiębiorców
wykonujących działalność gospodarczą.
Art. 21. 1. Przedsiębiorca wprowadzający towar do obrotu na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej jest obowiązany do zamieszczenia na towarze, jego opakowaniu,
etykiecie, instrukcji lub do dostarczenia, w inny, zwyczajowo przyjęty, sposób pisemnych
informacji w języku polskim:
1)
określających firmę producenta w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 12 grudnia
2003 r. o ogólnym bezpieczeństwie produktów (Dz. U. z 2015 r. poz. 322) i jego adres,
a także państwo siedziby wytwórcy, jeżeli ma on siedzibę poza terytorium państw
członkowskich Unii Europejskiej i państw członkowskich Europejskiego Porozumienia
o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym;
– 8 –
2)
umożliwiających identyfikację towaru, chyba że przeznaczenie towaru jest oczywiste.
2. Przepis ust. 1 nie dotyczy:
1)
towarów, w stosunku do których przepisy odrębne szczegółowo regulują obowiązki w
zakresie oznakowania;
2)
środków spożywczych w rozumieniu rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu
Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiającego ogólne zasady i
wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa
Żywności oraz ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności
(Dz. Urz. UE L 31 z 01.02.2002, str. 1; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne,
rozdz. 15, t. 6, str. 463, z późn. zm.);
3)
wyrobów w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach
medycznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 878).
Art. 22. 1. Dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną
działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku bankowego przedsiębiorcy
w każdym przypadku, gdy:
1)
stroną transakcji, z której wynika płatność, jest inny przedsiębiorca oraz
2)
jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności,
przekracza równowartość 15 000 euro przeliczonych na złote według średniego kursu
euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski ostatniego dnia miesiąca
poprzedzającego miesiąc, w którym dokonano transakcji.
2. Przedsiębiorca będący członkiem spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej
może realizować obowiązek określony w ust. 1 za pośrednictwem rachunku w tej
spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej.
Art. 23. 1. Przedsiębiorca jest obowiązany posiadać tytuł prawny do nieruchomości,
których adresy, określone w art. 25 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie
działalności gospodarczej, podlegają wpisowi do CEIDG. Dokument potwierdzający ten tytuł
nie podlega dołączeniu do wniosku o wpis do CEIDG i jest przedstawiany organowi
ewidencyjnemu na jego wezwanie w przypadku, o którym mowa w art. 35 ust. 1a ustawy z
dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej.
2. Przepis ust. 1 nie narusza obowiązków podmiotów podlegających przepisom ustawy z
dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym.
– 9 –
Art. 24. 1. Dla wykonywania działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej przedsiębiorcy zagraniczni mogą, na zasadzie wzajemności, o ile ratyfikowane
umowy międzynarodowe nie stanowią inaczej, tworzyć oddziały z siedzibą na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej.
2. Do tworzenia oddziałów przez przedsiębiorców zagranicznych z państw
członkowskich Unii Europejskiej, państw Europejskiego Obszaru Gospodarczego
nienależących do Unii Europejskiej oraz państw niebędących stronami umowy o Europejskim
Obszarze Gospodarczym, którzy mogą korzystać ze swobody przedsiębiorczości na
podstawie umów zawartych przez te państwa z Unią Europejską i jej państwami
członkowskimi, przepis art. 33 ust. 1 stosuje się odpowiednio.
Art. 25. Przedsiębiorca zagraniczny w ramach oddziału może wykonywać działalność
gospodarczą wyłącznie w zakresie, w jakim prowadzi tę działalność za granicą.
Art. 26. 1. Przedsiębiorca zagraniczny tworzący oddział wskazuje osobę fizyczną
upoważnioną do jego reprezentowania.
2. Osoba upoważniona, o której mowa w ust. 1, reprezentuje przedsiębiorcę
zagranicznego w zakresie wszystkich czynności podejmowanych w oddziale, w tym
czynności w zakresie wpisu i zmiany wpisu oddziału do rejestru przedsiębiorców oraz
czynności dotyczące nieruchomości. Zakresu umocowania, o którym mowa w zdaniu
pierwszym, nie można ograniczyć ze skutkiem wobec osób trzecich.
Art. 27. Przedsiębiorca zagraniczny może rozpocząć działalność w ramach oddziału po
uzyskaniu wpisu oddziału do rejestru przedsiębiorców. Zasady wpisu do rejestru
przedsiębiorców określają przepisy o Krajowym Rejestrze Sądowym.
Art. 28. Niezależnie od obowiązków określonych w przepisach o Krajowym Rejestrze
Sądowym przedsiębiorca zagraniczny jest obowiązany:
1)
podać imię i nazwisko oraz adres na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej osoby
upoważnionej w oddziale do reprezentowania przedsiębiorcy zagranicznego, o której
mowa w art. 26;
2)
jeżeli działa na podstawie aktu założycielskiego, umowy lub statutu – złożyć ich odpisy
do akt rejestrowych oddziału wraz z uwierzytelnionym tłumaczeniem na język polski; w
przypadku gdy przedsiębiorca zagraniczny utworzył na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej więcej niż jeden oddział, złożenie tych dokumentów może nastąpić w aktach
jednego z oddziałów, z tym że w aktach rejestrowych pozostałych oddziałów należy