Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko oraz niektórych innych ustaw

przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko, jak również na etapie oceny
oddziaływania na środowisko, powinien być brany pod uwagę wpływ przedsięwzięcia,
nie tylko na rośliny i zwierzęta, ale również na grzyby. W związku z tym wprowadzono
w tym zakresie zmiany również w art. 66 ust. 1 pkt 6a lit. a i art. 77 ust. 5 pkt 3 ustawy
ooś. W tym miejscu należy także zwrócić uwagę, że dzięki ochronie gatunkowej
grzybów zlichenizowanych istnieje możliwość ochrony wielu cennych pod względem
przyrodniczym, krajobrazowym i kulturowym zadrzewień, w tym alei przydrożnych.
W art. 63 ust. 1 pkt 2 lit. k wskazano, że usytuowanie przedsięwzięcia powinno być
rozważane z uwzględnieniem możliwego zagrożenia dla środowiska z uwzględnieniem
wód i obowiązujących dla nich celów środowiskowych. Wprowadzenie tego przepisu
ma na celu wskazanie, że kwestie związane z oceną, o której mowa w art. 81 ust. 3
ustawy ooś, powinny być w odpowiednim zakresie brane pod uwagę także na etapie
stwierdzania obowiązku oceny oddziaływania na środowisko.
Art. 63 ust. 1 pkt 3 ustawy ooś
Dodanie we wprowadzeniu do wyliczenia w art. 63 w ust. 1 w pkt 3 odesłania do art. 62
ust. 1 pkt 1 ustawy ooś, regulującego zakres oceny oddziaływania na środowisko,
wynika z pkt 3 załącznika III dyrektywy 2011/92/UE.
Dodanie kryteriów oddziaływań w art. 63 ust. 1 pkt 3 lit. c ustawy ooś wynika z pkt 3
lit. b, d i lit. f załącznika III dyrektywy 2011/92/UE. Z kolei dodanie nowego kryterium
analizy oddziaływań w lit. g wynika z pkt 3 lit. h załącznika III dyrektywy 2011/92/UE.
Art. 64 ust. 1 pkt 2 i art. 70 ust. 1 pkt 2 oraz ust. 3 ustawy ooś
Zmiany w art. 64 ust. 1 pkt 2 i art. 70 ust. 1 pkt 2 polegają na uzupełnieniu przypadków
wydawania opinii przez organ państwowej inspekcji sanitarnej, poprzez wprowadzenie
takich samych przypadków opiniowania na etapie poprzedzającym ocenę
oddziaływania na środowisko oraz na etapie oceny oddziaływania na środowisko, tj.
tak, jak ma to miejsce w art. 77 ust. 1 pkt 2 ustawy ooś. Zmiany w tym zakresie
wynikają z art. 6 ust. 1 dyrektywy 2011/92/UE.
Dodanie w art. 64 ust. 1 pkt 2 ustawy ooś zastrzeżenia, iż regionalny dyrektor ochrony
środowiska wydaje uzgodnienie zamiast opinii, w przypadku gdy stwierdzi konieczność
przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko ze względu na oddziaływanie na
obszar Natura 2000, wynika pośrednio z konieczności implementacji art. 6 ust. 1
dyrektywy 2011/92/UE. Wiążący charakter rozstrzygnięcia regionalnego dyrektora
ochrony środowiska w zakresie stwierdzenia obowiązku przeprowadzenia oceny
12

oddziaływania na środowisko ze względu na oddziaływanie na obszary Natura 2000
wynika z jego szczególnych kompetencji, tj. ochrony i zarządzania tymi obszarami.
Ponadto w art. 64 uzupełnia się katalog podmiotów właściwych do wydania opinii.
W art. 70 ust. 3 precyzuje się, że termin dotyczy również dyrektora urzędu morskiego.
Art. 63 ust. 2a, art. 64 ust. 3a, art. 84 ust. 1a ustawy ooś
Zmiany w art. 63 ust. 2a, art. 64 ust. 3a, art. 84 ust. 1a ustawy ooś wynikają z art. 4
ust. 5 dyrektywy 2011/92/UE, zgodnie z którym na etapie rozstrzygnięcia
w przedmiocie obowiązku przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko
możliwe jest wydanie rozstrzygnięcia o braku obowiązku przeprowadzenia tej oceny
z jednoczesnym wskazaniem istotnych warunków korzystania ze środowiska w fazie
realizacji i eksploatacji lub użytkowania przedsięwzięcia, ze szczególnym
uwzględnieniem konieczności ochrony cennych wartości przyrodniczych, zasobów
naturalnych i zabytków oraz ograniczenia uciążliwości dla terenów sąsiednich;
wymagań dotyczących ochrony środowiska koniecznych do uwzględnienia
w dokumentacji wymaganej do wydania decyzji, o których mowa w art. 72 ust. 1, lub
środków, jakie przewidziano w celu uniknięcia lub zapobieżenia ewentualnemu
znaczącemu negatywnemu wpływowi na środowisko.
W związku z tym zastosowano w art. 63 ust. 2a, art. 64 ust. 3a, art. 84 ust. 1a ustawy
ooś odesłania do części przepisu o zakresie decyzji o środowiskowych
uwarunkowaniach (art. 82 ust. 1 ustawy ooś). Wybrane z art. 82 ust. 1 ustawy ooś
elementy odpowiadają treści art. 4 ust. 5 dyrektywy 2011/92/UE. Nie przewidziano
odesłania do art. 82 ust. 1 pkt 1 lit. a, ponieważ dane o rodzaju i miejscu realizacji
przedsięwzięcia są częścią charakterystyki przedsięwzięcia będącej obligatoryjnym
załącznikiem do decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach. W art. 84 ust. 1a ustawy
ooś wskazano, „w szczególności jeżeli wynikają one z postanowienia, o którym mowa
w art. 63 ust. 2a”, w związku z tym, że organ wydający decyzję o środowiskowych
uwarunkowaniach bez przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko powinien
mieć możliwość nałożenia warunków w przedmiotowym zakresie nawet, jeżeli
w postanowieniu o braku obowiązku przeprowadzenia oceny oddziaływania na
środowisko nie wskazał na konieczność określenia w decyzji o środowiskowych
uwarunkowaniach tych warunków.
13

Art. 63 ust. 3 ustawy ooś
Zmiana w art. 63 ust. 3 polegająca na dodaniu nowej przesłanki, po spełnieniu której
przeprowadzenie oceny oddziaływania na środowisko staje się obligatoryjne, wynika
z nałożonego przez art. 2 ust. 3 dyrektywy 2011/92/UE obowiązku koordynacji innych
ocen wymaganych przez przepisy prawa Unii Europejskiej. Zgodnie z przedmiotową
zmianą ocena oddziaływania na środowisko staje się obligatoryjna, jeśli z karty
informacyjnej przedsięwzięcia wynika, że realizacja przedsięwzięcia może spowodować
nieosiągnięcie celów środowiskowych zawartych w planie gospodarowania wodami na
obszarze dorzecza. Zasadne jest, aby już samo stwierdzenie takiej możliwości przez
wnioskodawcę generowało potrzebę przeprowadzenia oceny oddziaływania na
środowisko.
Art. 63 ust. 5a ustawy ooś
Wprowadzony przepis ma uszczegółowić przepis art. 63 ust. 5 dotyczący obowiązku
zawieszenia postępowania w sprawie wydania decyzji o środowiskowych
uwarunkowaniach do czasu przedłożenia przez wnioskodawcę raportu o oddziaływaniu
przedsięwzięcia na środowisko, wskazując termin trzech lat na dostarczenie tego
raportu.
Art. 66 ust. 1 ustawy ooś
Dodanie w zdaniu wprowadzającym do art. 66 ust. 1 ustawy ooś odesłania do art. 62
ust. 1 ustawy ooś, regulującego zakres oceny oddziaływania na środowisko, wynika
z pkt 4 załącznika IV dyrektywy 2011/92/UE.
Art. 66 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy ooś
Dodanie w art. 66 ust. 1 w pkt 2 lit. b ustawy ooś nowego kryterium opisu elementów
przyrodniczych, tj. właściwości hydromorfologicznych, fizykochemicznych,
biologicznych i chemicznych wód, wynika z pkt 4 załącznika IV dyrektywy
2011/92/UE.
Art. 66 ust. 1 pkt 4 ustawy ooś
Wskazanie w art. 66 ust. 1 pkt 4 ustawy ooś, iż informacje na temat skutków
niepodejmowania przedsięwzięcia powinny uwzględniać dostępne informacje
o środowisku oraz wiedzę naukową, wynika z pkt 3 załącznika IV dyrektywy
2011/92/UE.
14

Art. 66 ust. 1 pkt 5 ustawy ooś
Zmiana w art. 66 ust. 1 pkt 5, w zakresie wskazania, że opis wariantów przedsięwzięcia
powinien uwzględniać szczególne cechy przedsięwzięcia lub jego oddziaływania
wynika z pkt 2 załącznika IV dyrektywy 2011/92/UE. Ponadto wskazano
w projektowanym przepisie że wariant najkorzystniejszy dla środowiska powinien być
również racjonalny, co wynika z art. 5 ust. 1 lit. d dyrektywy 2011/92/UE.
Art. 66 ust. 1 pkt 6, pkt 6a, ust. 1b i art. 68 ustawy ooś
Zmiana w zdaniu wprowadzającym do wyliczenia w art. 66 ust. 1 pkt 6 ustawy ooś,
polegająca na dodaniu kryterium wpływu na klimat jako elementu opisu
przewidywanych oddziaływań na środowisko analizowanych wariantów, wynika z pkt 5
lit. f załącznika IV do dyrektywy 2011/92/UE. Wprowadzenie obowiązku
porównywania ze sobą wariantów wynika z pkt 2 załącznika IV dyrektywy
2011/92/UE. Raport o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko powinien
zawierać informacje na temat oddziaływania każdego wariantu na klimat, w tym emisje
gazów cieplarnianych, jednak w związku z tym, iż warianty przedsięwzięć – przy
uwzględnieniu wymogu racjonalności proponowanych wariantów – nie zawsze będą
różniły się pod względem oddziaływań na klimat, nie przewidziano obowiązku, aby
zawsze uwzględniano to kryterium w ramach kryteriów porównywania wariantów.
W razie uznania przez organ prowadzący postępowanie w sprawie wydania decyzji
o środowiskowych uwarunkowaniach, że wymagane jest porównanie wariantów ze
względu na to kryterium, podstawą do tego będzie art. 68 ust. 2 pkt 2 lit. b w związku
z art. 66 ust. 1 pkt 6a lit. f ustawy ooś. W przypadku gdy różnice w oddziaływaniach na
klimat nie są znaczne, kryterium to może być użyteczne na potrzeby ustalenia, czy
spełnione są przesłanki zrównoważonego rozwoju.
Dotyczy to także pozostałych kryteriów, co do których nie wprowadza się obowiązku,
aby w każdym przypadku uwzględniano je w ramach kryteriów porównywania
wariantów, tj. oddziaływań istotnych z punktu widzenia dostosowania do zmian klimatu
oraz oddziaływań, w przypadku wystąpienia katastrof naturalnych i budowlanych.
Nie ulega przy tym zmianie dotychczasowy brak obowiązku porównania wariantów ze
względu na oddziaływania w przypadku wystąpienia poważnej awarii przemysłowej
oraz kryterium wpływu planowanej drogi na bezpieczeństwo ruchu drogowego.
W art. 66 ust. 1b lit. a przewiduje się dodanie nowego kryterium porównania wariantów
pod względem wpływu na środowisko, w związku z pracami rozbiórkowymi, co wynika
15

z punktu 5 lit. a załącznika IV dyrektywy 2011/92/UE. Dodanie w art. 66 ust. 1b lit. b
ustawy ooś nowego kryterium porównania wariantów pod względem wpływu na
środowisko, w związku z gospodarką odpadami, wynika z punktu 5 lit. c załącznika IV
dyrektywy 2011/92/UE. Z kolei dodanie w art. 66 ust. 1b lit. c ustawy ooś nowego
kryterium porównania wariantów, dotyczącego wpływu na środowisko stosowanych
technologii lub substancji, wynika z pkt 5 lit. g załącznika IV dyrektywy 2011/92/UE.
Zmiana w art. 68 ust. 2 pkt 2 lit. b ustawy ooś polega na dodaniu regulacji, zgodnie
z którą – obok dotychczasowej kompetencji do wskazania rodzajów oddziaływań oraz
elementów środowiska wymagających szczegółowej analizy, organ może wskazać także
zakres wymaganych danych pozwalających scharakteryzować przedsięwzięcie, rodzaje
oddziaływań oraz elementy środowiska wymagające szczegółowej analizy oraz
szczegółowość przedstawionych danych. Wynika to z art. 5 ust. 1 lit. f dyrektywy
2011/92/UE. W związku z tym w przepisie art. 66 ust. 1 pkt 6 lit. f ustawy ooś należało
wprowadzić odesłanie do art. 68 ust. 2 pkt 2 lit. b ustawy ooś.
Art. 66 ust. 1 pkt 7 ustawy ooś
Zmiana art. 66 ust. 1 pkt 7 polega na usunięciu kryteriów uzasadnienia proponowanego
przez wnioskodawcę wariantu i dodaniu ich do katalogu kryteriów porównania
wariantów przedsięwzięcia, tj. do art. 66 ust. 1 pkt 6 ustawy ooś, z wyjątkiem kryterium
wpływu planowanej drogi na bezpieczeństwo ruchu drogowego, ponieważ każdy
z analizowanych wariantów drogi, w przypadku drogi w transeuropejskiej sieci
drogowej, musi być dopuszczalny pod względem bezpieczeństwa ruchu drogowego
(art. 66 ust. 1a ustawy ooś). Jednocześnie wynik porównania wariantów powinien być
uwzględniony w uzasadnieniu proponowanego przez wnioskodawcę wariantu. Zmiana
wynika z pkt 2 załącznika IV oraz art. 5 ust. 1 lit. d dyrektywy 2011/92/UE.
Art. 66 ust. 1 pkt 11a ustawy ooś
Zmiana w art. 66 w ust. 1, polegająca na dodaniu jako nowego elementu raportu
o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko – odniesienia się do celów
środowiskowych dokumentów strategicznych wynika z pkt 5 załącznika IV dyrektywy
2011/92/UE.
Art. 66 ust. 1 pkt 12 i ust. 4 ustawy ooś
Nowelizacja art. 66 ust. 1 pkt 12 oraz art. 66 ust. 4 związana jest ze zmianą ustawy
z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2013 r. poz. 1232,
z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą – Prawo ochrony środowiska”, w zakresie zasad
16