Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów oraz niektórych innych ustaw

– 5 –
9)
po art. 31a dodaje się art. 31b–31d w brzmieniu:
„Art. 31b. Prezes Urzędu publikuje na stronie internetowej Urzędu w całości treść
decyzji wydawanych na podstawie przepisów ustawy, z zastrzeżeniem, że publikacja
uzasadnienia nie obejmuje tajemnicy przedsiębiorstwa, jak również innych informacji
podlegających ochronie na podstawie odrębnych przepisów. Publikacja opatrzona jest
informacją, czy decyzja jest prawomocna.
Art. 31c. Prezes Urzędu może nieodpłatnie publikować w publicznej radiofonii i
telewizji, w formie i czasie uzgodnionymi z właściwą jednostką publicznej radiofonii i
telewizji:
1)
komunikaty dotyczące zachowań lub zjawisk mogących stanowić istotne
zagrożenie dla interesów konsumentów;
2)
informacje, co do których zostało wydane postanowienie, o którym mowa w
art. 73a ust. 2.
Art. 31d. Prezes Urzędu, jeżeli uzna że przemawia za tym interes publiczny,
przedstawia sądowi istotny dla sprawy pogląd w sprawach dotyczących ochrony
konkurencji i konsumentów.”;
10) art. 47 otrzymuje brzmienie:
„Art. 47. 1. Postępowanie przed Prezesem Urzędu jest prowadzone jako
postępowanie wyjaśniające, postępowanie antymonopolowe, postępowanie w sprawie o
uznanie postanowień wzorca umowy za niedozwolone lub postępowanie w sprawie
praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów.
2. Postępowanie wyjaśniające może poprzedzać wszczęcie postępowania
antymonopolowego, postępowania w sprawie o uznanie postanowień wzorca umowy za
niedozwolone lub postępowania w sprawie praktyk naruszających zbiorowe interesy
konsumentów.”;
11) w art. 48 w ust. 2 po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu:
„1a) wstępne ustalenie, czy nastąpiło naruszenie uzasadniające wszczęcie postępowania
w sprawie o uznanie postanowień wzorca umowy za niedozwolone;”;
12) w art. 49 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Postępowanie antymonopolowe w sprawach praktyk ograniczających
konkurencję, postępowanie w sprawach praktyk naruszających zbiorowe interesy
konsumentów, postępowanie w sprawach o uznanie postanowień wzorca umowy za
niedozwolone oraz w sprawach nakładania kar pieniężnych wszczyna się z urzędu.”;
– 6 –
13) po art. 49 dodaje się art. 49a w brzmieniu:
„Art. 49a. 1. Prezes Urzędu, bez wszczynania postępowania, może wystąpić do
przedsiębiorcy w sprawach z zakresu ochrony konkurencji i konsumentów.
2. Przedsiębiorca, do którego Prezes Urzędu skierował wystąpienie, może w
terminie określonym przez Prezesa Urzędu przekazać stanowisko w sprawie, której
dotyczy wystąpienie.
3. Termin, o którym mowa w ust. 2, nie może być krótszy niż 14 dni, licząc od
dnia otrzymania przez przedsiębiorcę wystąpienia.”;
14) w art. 69 ust. 5 otrzymuje brzmienie:
„5. Stronom oraz podmiotom zainteresowanym udostępnia się materiał dowodowy
niezawierający informacji objętych ograniczeniem, o którym mowa w ust. 1, ze
stosowną adnotacją.”;
15) w art. 76 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:
„Nie wszczyna się, z zastrzeżeniem art. 93, art. 99f i art. 105, postępowania, jeżeli
upłynęło 5 lat od końca roku, w którym:”;
16) w art. 89:
a)
ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. W decyzji, o której mowa w ust. 1, nie nakłada się kar, o których mowa w
art. 106 ust. 1 pkt 1 i 2.”;
b)
dodaje się ust. 5 i 6 w brzmieniu:
„5. W przypadku wniesienia odwołania od decyzji, o której mowa w ust. 1,
Prezes Urzędu przekazuje je wraz z aktami sprawy do sądu w terminie 14 dni od
dnia otrzymania odwołania.
6. Sąd ochrony konkurencji i konsumentów rozpoznaje odwołanie w terminie
2 miesięcy od dnia przekazania odwołania przez Prezesa Urzędu.”;
17) w dziale VI po rozdziale 3 dodaje się rozdział 3a w brzmieniu:
„Rozdział 3a
Postępowanie w sprawach o uznanie postanowień wzorca umowy za niedozwolone
Art. 99a. 1. Konsument, rzecznik konsumentów, Rzecznik Ubezpieczonych,
organizacja konsumencka lub zagraniczna organizacja wpisana na listę organizacji
uprawnionych w państwach Unii Europejskiej do wszczęcia postępowania o uznanie
postanowień wzorca umowy za niedozwolone, opublikowaną w Dzienniku Urzędowym
– 7 –
Unii Europejskiej, jeżeli cel jej działania uzasadnia wystąpienie przez nią z takim
zawiadomieniem dotyczącym wzorców umów stosowanych w Rzeczypospolitej
Polskiej, zagrażających interesom konsumentów w państwie członkowskim, w którym
organizacja ta ma swoją siedzibę, mogą zgłosić Prezesowi Urzędu na piśmie
zawiadomienie dotyczące podejrzenia naruszenia zakazu, o którym mowa w art. 23a.
2. Zawiadomienie, o którym mowa w ust. 1, zawiera:
1)
wskazanie przedsiębiorcy, któremu zarzucane jest stosowanie niedozwolonych
postanowień wzorca umowy;
2)
opis stanu faktycznego będącego podstawą zawiadomienia;
3)
wskazanie postanowienia wzorca umowy naruszającego zakaz, o którym mowa w
art. 23a;
4)
uprawdopodobnienie naruszenia zakazu określonego w art. 23a;
5)
dane identyfikujące zgłaszającego zawiadomienie.
3. Przepisy art. 86 ust. 3 i 4 stosuje się.
Art. 99b. 1. Stroną postępowania jest każdy, wobec kogo zostało wszczęte
postępowanie w sprawie o uznanie postanowień wzorca umowy za niedozwolone.
2. Prezes Urzędu wydaje postanowienie o wszczęciu postępowania w sprawie o
uznanie postanowień wzorca umowy za niedozwolone i zawiadamia o tym strony.
Art. 99c. 1. Prezes Urzędu może dopuścić do udziału w postępowaniu w
charakterze podmiotu zainteresowanego
podmiot uprawniony do złożenia
zawiadomienia, jeżeli uzna, że udział takiego podmiotu w postępowaniu może
przyczynić się do wyjaśnienia sprawy.
2. Dopuszczenie do udziału w postępowaniu w charakterze podmiotu
zainteresowanego następuje na wniosek podmiotu uprawnionego do złożenia
zawiadomienia.
3. Dopuszczenie lub odmowa dopuszczenia do udziału w postępowaniu w
charakterze podmiotu zainteresowanego następuje w drodze postanowienia, na które
przysługuje zażalenie.
4. Prezes Urzędu zawiadamia stronę o dopuszczeniu do udziału w postępowaniu
podmiotu zainteresowanego.
5. Podmiot zainteresowany ma prawo składania dokumentów i wyjaśnień co do
okoliczności sprawy.
6. Podmiot zainteresowany ma prawo wglądu do akt sprawy.
– 8 –
7. Prezes Urzędu informuje podmiot zainteresowany o sposobie załatwienia
sprawy. Podmiotowi temu nie przysługuje prawo do wniesienia odwołania od decyzji.
Art. 99d. Prezes Urzędu może nadać decyzji w całości lub w części rygor
natychmiastowej wykonalności, jeżeli wymaga tego ważny interes konsumentów.
Art. 99e. Postępowanie w sprawie o uznanie postanowień wzorca umowy za
niedozwolone powinno być zakończone w terminie 4 miesięcy, a w sprawie szczególnie
skomplikowanej – nie później niż w terminie 5 miesięcy od dnia jego wszczęcia.
Przepisy art. 35–38 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania
administracyjnego stosuje się odpowiednio.
Art. 99f. Nie wszczyna się postępowania w sprawie o uznanie postanowień wzorca
umowy za niedozwolone, jeżeli od końca roku, w którym zaprzestano ich stosowania,
upłynęły 3 lata.”;
18) po art. 101 dodaje się art. 101a w brzmieniu:
„Art. 101a. 1. Jeżeli w toku postępowania w sprawie praktyk naruszających
zbiorowe interesy konsumentów zostanie uprawdopodobnione, że dalsze stosowanie
zarzucanej praktyki może spowodować poważne i trudne do usunięcia zagrożenia dla
zbiorowych interesów konsumentów, Prezes Urzędu przed zakończeniem postępowania
w sprawie praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów może, w drodze
decyzji, zobowiązać przedsiębiorcę, któremu jest zarzucane stosowanie praktyki, do
zaniechania określonych działań w celu zapobieżenia tym zagrożeniom. Wniesienie
odwołania nie wstrzymuje wykonania decyzji. Przed wydaniem decyzji stronie nie
przysługuje prawo do wypowiedzenia się co do zebranych dowodów i materiałów oraz
zgłoszonych żądań, o którym mowa w art. 10 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. –
Kodeks postępowania administracyjnego.
2. W decyzji, o której mowa w ust. 1, Prezes Urzędu określa czas jej
obowiązywania. Decyzja ta obowiązuje nie dłużej niż do czasu wydania decyzji
kończącej postępowanie w sprawie.
3. Prezes Urzędu może przedłużyć, w drodze decyzji, czas obowiązywania decyzji,
o której mowa w ust. 1. Przepis ust. 2 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.
4. W decyzji, o której mowa w ust. 1, nie nakłada się kary, o której mowa w
art. 106 ust. 1 pkt 4.
5. Przepisy art. 89 ust. 5 i 6 stosuje się odpowiednio.”;
– 9 –
19) art. 105 otrzymuje brzmienie:
„Art. 105. Nie wszczyna się postępowania w sprawie praktyk naruszających
zbiorowe interesy konsumentów, jeżeli od końca roku, w którym zaprzestano ich
stosowania, upłynęły 3 lata.”;
20) po art. 105i dodaje się art. 105ia w brzmieniu:
„Art. 105ia. 1. W celu uzyskania informacji mogących stanowić dowód w sprawie
praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów kontrolujący ma prawo podjęcia
czynności zmierzających do zakupu towaru.
2. Okazanie kontrolowanemu albo osobie przez niego upoważnionej legitymacji
służbowej upoważniającej do wykonywania czynności kontrolnych oraz doręczenie
upoważnienia do przeprowadzenia kontroli i zgody sądu, o której mowa w ust. 4,
następuje niezwłocznie po zakończeniu czynności, o których mowa w ust. 1.
3. Przebieg czynności, o których mowa w ust. 1, może być utrwalany za pomocą
urządzeń rejestrujących obraz lub dźwięk bez informowania kontrolowanego.
Informatyczne nośniki danych w rozumieniu przepisów o informatyzacji działalności
podmiotów realizujących zadania publiczne, na których zarejestrowano przebieg
kontroli lub poszczególne czynności w jej toku, stanowią załącznik do protokołu
kontroli. Poinformowanie kontrolowanego o utrwalaniu przebiegu czynności, o których
mowa w ust. 1, następuje niezwłocznie po dokonaniu czynności, o których mowa w
zdaniu 1.
4. Podjęcie czynności, o których mowa w ust. 1 i 3, wymaga zgody sądu ochrony
konkurencji i konsumentów, udzielonej na wniosek Prezesa Urzędu.
5. Sąd ochrony konkurencji i konsumentów wydaje w ciągu 48 godzin
postanowienie w sprawie, o której mowa w ust. 4. Na postanowienie to nie przysługuje
zażalenie.”;
21) w art. 106:
a)
w ust. 1 po pkt 3 dodaje się pkt 3a w brzmieniu:
„3a) dopuścił się naruszenia zakazu określonego w art. 23a;”,
b)
w ust. 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) nie udzielił informacji żądanych przez Prezesa Urzędu na podstawie art. 10
ust. 9, art. 12 ust. 3, art. 19 ust. 3, art. 23c ust. 3, art. 28 ust. 3 lub art. 50 bądź
udzielił nieprawdziwych lub wprowadzających w błąd informacji;”;