Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej oraz niektórych innych ustaw

– 5 –
b)
przedsiębiorca przedstawi opinię rzeczoznawcy budowlanego
potwierdzającą, że nieruchomość zabudowana może być używana w
określonym celu, zgodnym z celami projektu objętego wsparciem, lub
określającą zakres niezbędnych zmian lub ulepszeń,
c)
w okresie 10 lat poprzedzających datę nabycia tej nieruchomości, jej
zakup nie był współfinansowany ze środków unijnych ani z krajowych
środków pomocy publicznej lub pomocy de minimis,
d)
nieruchomość będzie używana wyłącznie do celów inwestycji
technologicznej;
2)
zakup, wytworzenie, a także koszty montażu i uruchomienia nowych środków
trwałych innych niż określone w pkt 1, z wyłączeniem środków transportu
nabywanych przez przedsiębiorcę prowadzącego działalność w sektorze
transportu;
3) zakup używanych środków trwałych, a także koszty montażu i uruchomienia
używanych środków trwałych innych niż określone w pkt 1, z wyłączeniem
środków transportu nabywanych przez przedsiębiorcę prowadzącego
działalność w sektorze transportu, pod warunkiem że:
a)
cena nabycia używanych środków trwałych nie przekracza ich wartości
rynkowej określonej na dzień nabycia i jest niższa od ceny podobnych
nowych środków trwałych,
b)
sprzedający złoży oświadczenie określające podmiot, od którego nabył
środki trwałe, oraz miejsce i datę ich zakupu,
c)
w okresie 7 lat poprzedzających datę nabycia środków trwałych ich
zakup nie był współfinansowany ze środków unijnych ani z krajowych
środków pomocy publicznej lub pomocy de minimis;
4)
zakup robót i materiałów budowlanych w celu budowy lub rozbudowy
budynków, budowli lub ich części;
5)
zakup wartości niematerialnych i prawnych w formie patentów, licencji,
know-how oraz nieopatentowanej wiedzy technicznej, jeżeli wartości
niematerialne i prawne spełniają łącznie następujące warunki:
a)
będą wykorzystywane wyłącznie do celów inwestycji technologicznej,
b)
będą podlegać amortyzacji zgodnie z odrębnymi przepisami,
– 6 –
c)
będą nabyte na warunkach rynkowych od osób trzecich niepowiązanych
z nabywcą,
d)
będą stanowić aktywa przedsiębiorcy, który zrealizował inwestycję
technologiczną, oraz będą przez niego wykorzystywane przez co
najmniej 3 lata od dnia jej zakończenia;
6)
pokrycie kosztów związanych z najmem lub dzierżawą gruntów, budynków i
budowli lub ich części, poniesionych do dnia zakończenia realizacji
inwestycji technologicznej, pod warunkiem że umowa najmu lub dzierżawy
będzie zawarta na okres co najmniej 3 lat od przewidywanego terminu
zakończenia realizacji inwestycji technologicznej.”,
c)
dodaje się ust. 8 w brzmieniu:
„8. Łączna wartość wydatków, o których mowa w ust. 5 pkt 1 i 6, nie może
przekroczyć 10% łącznej wartości wydatków, o których mowa w ust. 5 i 6.”;
10) w art. 11:
a)
ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Bank Gospodarstwa Krajowego przekazuje premię technologiczną na
spłatę części kapitału kredytu technologicznego na wskazany przez bank
kredytujący rachunek służący do spłaty kredytu technologicznego udzielonego
przedsiębiorcy. Rachunek ten wskazany jest w umowie o wypłatę premii
technologicznej.”,
b)
ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. W przypadku gdy brak środków na rachunku Funduszu Kredytu
Technologicznego uniemożliwia wypłatę premii technologicznej, Bank
Gospodarstwa Krajowego wypłaca premię technologiczną w terminie 7 dni od
dnia, w którym wpłynęły środki na rachunek Funduszu Kredytu
Technologicznego.”,
c)
uchyla się ust. 4–7;
11) w art. 14 ust. 5 otrzymuje brzmienie:
„5. Bankowi Gospodarstwa Krajowego z tytułu udzielania premii technologicznej
w ramach Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój na lata 2014–2020 przysługuje
zwrot kosztów określonych przez ministra właściwego do spraw rozwoju regionalnego
jako Instytucję Zarządzającą dla Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój na lata
– 7 –
2014-2020 oraz Instytucję Zarządzającą dla Programu Operacyjnego Pomoc
Techniczna, 2014–2020.”;
12) w art. 19 uchyla się ust. 2.
Art. 2. W ustawie z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 2013 r.
poz. 1381 oraz z 2014 r. poz. 40) w art. 12 ust. 12 otrzymuje brzmienie:
„12. Zwolnienie od podatku rolnego, o którym mowa w ust. 2 pkt 5a, stanowi
pomoc de minimis, o której mowa w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1407/2013 z dnia
18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii
Europejskiej do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L 352 z 24.12.2013, str. 1).”.
Art. 3. W ustawie z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U.
z 2014 r. poz. 849, z późn. zm.)) w art. 7 ust. 6a otrzymuje brzmienie:
„6a. Zwolnienie od podatku od nieruchomości, o którym mowa w ust. 2 pkt 5a,
stanowi pomoc de minimis, o której mowa w rozporządzeniu Komisji (UE)
nr 1407/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o
funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L 352
z 24.12.2013, str. 1).”.
Art. 4. W ustawie z dnia 30 października 2002 r. o podatku leśnym (Dz. U. z 2013 r.
poz. 465) w art. 7 ust. 6 otrzymuje brzmienie:
„6. Zwolnienie od podatku leśnego, o którym mowa w ust. 2 pkt 6, stanowi pomoc
de minimis, o której mowa w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1407/2013 z dnia
18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii
Europejskiej do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L 352 z 24.12.2013, str. 1).”.
Art. 5. Do umów o wypłatę premii technologicznych, zawartych przez Bank
Gospodarstwa Krajowego przed dniem 1 lipca 2014 r., w tym do wypłaty lub częściowej
wypłaty premii technologicznych, stosuje się przepisy dotychczasowe.
Art. 6. Do zwrotu kosztów przysługujących Bankowi Gospodarstwa Krajowego z tytułu
udzielania premii technologicznej na podstawie umów, o których mowa w art. 5, stosuje się
przepisy dotychczasowe.
Art. 7. Ustawa wchodzi w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia.

2) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2015 r. poz. 528, 699 i 774.
UZASADNIENIE

Przepisy ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności
innowacyjnej (Dz. U. z 2014 r. poz. 226), zwanej dalej „ustawą”, umożliwiają
udzielanie przez banki komercyjne mikro-, małym i średnim przedsiębiorcom kredytu
technologicznego na realizację inwestycji technologicznej. Kapitał kredytu częściowo
zostaje spłacony przez Bank Gospodarstwa Krajowego (BGK) wyłącznie ze środków
unijnych pochodzących z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego – w formie
tzw. premii technologicznej.
Przedmiotem inwestycji jest wdrożenie nowej technologii. Proces wdrożenia ma
prowadzić do wytworzenia nowych lub znacząco ulepszonych towarów, procesów lub
usług.
Kredyt technologiczny jest działaniem funkcjonującym dotychczas w ramach Programu
Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka, 2007-2013 (PO IG) pod nazwą „Kredyt
technologiczny”. W latach 2014-2020 przewiduje się jego realizację w ramach
Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój na lata 2014-2020 (PO IR) – jako
poddziałanie pod nazwą „Kredyt na innowacje technologiczne”. „Kredyt na innowacje
technologiczne” to instrument wsparcia mikro-, małych i średnich przedsiębiorców
(MŚP) stanowiący kontynuację dotychczasowego działania pod nazwą „Kredyt
technologiczny”, który cieszył się dużym zainteresowaniem wśród przedsiębiorców.
Podobnie jak w minionej perspektywie finansowej, celem Kredytu na innowacje
technologiczne będzie wsparcie finansowe udzielane mikro-, małym i średnim
przedsiębiorcom w procesie wdrażania nowych technologii. Podobnie jak dotychczas
przedsiębiorcy będą mogli uzyskać dofinansowanie na spłatę części kredytu. Natomiast
zasadniczej zmianie ulegnie definicja inwestycji technologicznej. Na skutek
proponowanych zmian modyfikacji ulegnie również tryb udzielania kredytu oraz system
oceny wniosków o przyznanie premii technologicznej. Projekty inwestycyjne będą
oceniane przez panel ekspertów – specjalistów w danej branży. Zakłada się, że
realizacja tego instrumentu przyczyni się do osiągnięcia horyzontalnych celów PO IR,
tj.: wsparcia rozwoju innowacji „od pomysłu do rynku”, a także stymulowania
współpracy sektora nauki i biznesu - ukierunkowanej na prowadzenie badań na
potrzeby gospodarki.
Proponowane w projekcie zmiany wynikają z konieczności dostosowania przepisów
– 2 –
ustawy do celów i wymogów sformułowanych w PO IR, jak również do nowych zasad
udzielania pomocy regionalnej w latach 2014-2020:
W art. 2 w ust. 1 zmiany polegają m.in. na:
– doprecyzowaniu w pkt 4 definicji określenia „inwestycja technologiczna”;
Propozycja dodania do definicji „inwestycja technologiczna” wyrazów „w stosunku do
dotychczas wytwarzanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej” ma na celu
ukierunkowanie wsparcia dla inwestycji technologicznych, polegających na wdrożeniu
nowych technologii, w wyniku których zostaną wprowadzone na rynek nowe lub
znacząco ulepszone towary, procesy lub usługi, które dotychczas nie były wytwarzane
na obszarze całego kraju, a nie tylko w skali przedsiębiorstwa. PO IR jest krajowym
programem operacyjnym, w ramach którego będą wspierane najbardziej innowacyjne
projekty, w wyniku realizacji których powstaną nowe lub znacząco ulepszone co
najmniej w skali kraju towary, procesy lub usługi. Ukierunkowanie wsparcia na nowe
lub znacząco ulepszone towary, procesy lub usługi, które dotychczas nie były
wytwarzane w Rzeczypospolitej Polskiej (a nie tylko w skali przedsiębiorstwa) jest
wynikiem doświadczeń zdobytych na etapie wdrażania PO IG, a także ma służyć
zróżnicowaniu instrumentów zaplanowanych w III osi Programu Operacyjnego
Inteligentny Rozwój na lata 2014-2020. Program Operacyjny Inteligentny Rozwój na
lata 2014-2020 wskazuje w punkcie 2.A.6.2 „Kierunkowe zasady wyboru operacji”, że
do dofinansowania w ramach priorytetu inwestycyjnego 3c „Wspieranie tworzenia i
poszerzania zaawansowanych zdolności w zakresie rozwoju produktów i usług”-
wybierane będą projekty zapewniające najwyższy poziom innowacyjności. Dlatego też
uzasadnione jest wprowadzenie do ustawy warunku, iż towary, procesy lub usługi
powinny być innowacyjne na poziomie co najmniej krajowym, co oznacza zwiększenie
wymogów w stosunku do obecnie obowiązujących regulacji. Zmiana ta jest analogiczna
do zmiany zaproponowanej w definicji „nowej technologii” w art. 2 w ust. 1 pkt 9.
– zastąpieniu w pkt 7, 8, 12 i 13 odwołania do rozporządzenia Komisji (WE)
nr 800/2008 z dnia 6 sierpnia 2008 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze
wspólnym rynkiem w zastosowaniu art. 87 i 88 Traktatu (ogólnego rozporządzenia w
sprawie wyłączeń blokowych) (Dz. Urz. UE L 214 z 09.08.2008, str. 3, z późn. zm.)
(dalej „rozporządzenie nr 800/2008”) odwołaniem do rozporządzenia Komisji (UE)
nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z
rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Dz. Urz. UE L 187 z