Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw

toaletowych klasyfikowanych do pozycji CN 3303, olejkach eterycznych
klasyfikowanych do pozycji CN 3301 oraz mieszaninach substancji zapachowych
klasyfikowanych do pozycji CN 3302.
Art. 9b ust. 1 pkt 1, 2, 3 i 6 – proponowane zmiany mają na celu ograniczenie obrotu
suszem tytoniowym przez podmioty prowadzące składy podatkowe, które nie zużywają
suszu tytoniowego do produkcji wyrobów tytoniowych. Obecnie każdy podmiot, który
prowadzi skład podatkowy, może nabyć susz tytoniowy, magazynować go w swoim
składzie podatkowym, a następnie dokonać jego sprzedaży i przemieszczenia do innych
składów podatkowych lub do pośredniczących podmiotów tytoniowych bez
zabezpieczenia akcyzowego i opodatkowania akcyzą. Projekt ustawy przewiduje
obowiązek złożenia zabezpieczenia akcyzowego na pokrycie mogących powstać
zobowiązań podatkowych od suszu tytoniowego, ale tylko w stosunku do
pośredniczących podmiotów tytoniowych. W związku z tym, w celu uszczelnienia
obrotu suszem tytoniowym, uwzględniając w tym zakresie postulaty podmiotów,
proponuje się, aby nieopodatkowanego obrotu suszem tytoniowym mogły dokonywać
tylko te podmioty prowadzące składy podatkowe, które zgodnie z uzyskanym
zezwoleniem zużywają susz tytoniowy do produkcji wyrobów tytoniowych.
Ponadto, mając na uwadze dotychczasowe wątpliwości interpretacyjne oraz uwagi
branży tytoniowej, że należy wyłączyć z przedmiotu opodatkowania akcyzą sprzedaż
suszu tytoniowego w ramach dostawy wewnątrzwspólnotowej i eksportu,
doprecyzowano przepis art. 9b ust. 2 w taki sposób, aby nie było wątpliwości, że
opodatkowaniu akcyzą nie podlega sprzedaż suszu tytoniowego podmiotowi
prowadzącemu skład podatkowy, który zużywa susz tytoniowy do produkcji wyrobów
tytoniowych, lub pośredniczącemu podmiotowi tytoniowemu przez podmiot, który
jednocześnie z tą sprzedażą dokonuje dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportu
suszu tytoniowego.
Art. 9b ust. 2a – proponuje się zawarcie w dodawanym art. 9b ust. 2a regulacji
dotyczących grup producentów rolnych tworzonych na podstawie ustawy o grupach
producentów rolnych i ich związkach oraz o zmianie innych ustaw. Grupy te skupiają
producentów rolnych w tym producentów suszu tytoniowego, i są tworzone m.in. w
celu koncentracji podaży oraz organizowania sprzedaży suszu tytoniowego. W
przypadku gdy producenci suszu tytoniowego (członkowie grupy) sprzedają grupie
11
susz, a grupa dokonuje nabycia od nich tego suszu w ww. celach – nie mamy do
czynienia z działalnością taką jak w przypadku PPT. Ponadto w przepisach ww. ustawy
zostały określone zasady organizowania i działania grup producentów, zasady ich
rejestracji, w tym nadzoru nad ich działalnością. W związku z powyższym proponuje
się, aby przy spełnieniu określonych warunków przez grupę producentów suszu
tytoniowego nie była opodatkowana akcyzą sprzedaż suszu tytoniowego grupie oraz
nabycie lub posiadanie suszu przez grupę. W konsekwencji grupy te nie będą musiały
uzyskiwać statusu PPT w celu dokonywania obrotu suszem bez podatku akcyzowego.
Art. 9b ust. 5 – zmiany przepisu dokonano w związku z wprowadzeniem obowiązku
rejestracji pośredniczącego podmiotu tytoniowego w miejsce obecnego obowiązku
powiadomienia o rozpoczęciu działalności jako pośredniczący podmiot tytoniowy. Po
zmianie regulacji sprzedawca suszu tytoniowego będzie mógł zażądać od nabywcy,
zamiast potwierdzenia przyjęcia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności
gospodarczej jako pośredniczący podmiot tytoniowy – decyzji o wpisie do rejestru
pośredniczących podmiotów tytoniowych.
Art. 10 ust. 4 i 7 – zmiany w tym zakresie mają charakter doprecyzowujący i stanowią
konsekwencję zmian określonych w rozdziale 7 działu III ustawy, regulującym kwestie
dotyczące wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru
akcyzy. Zmiany te polegają na zastąpieniu w odpowiednim przypadku zwrotu „wyroby
akcyzowe z zapłaconą akcyzą” zwrotem „wyroby akcyzowe znajdujące się poza
procedurą zawieszenia poboru akcyzy”.
Jednocześnie w związku z tym, że wyroby akcyzowe opodatkowane zerową stawką
akcyzy ze względu na przeznaczenie, które są nabywane wewnątrzwspólnotowo, mogą
być wysyłane z innego państwa członkowskiego na terytorium kraju na podstawie
dokumentu handlowego zamiast na podstawie uproszczonego dokumentu
towarzyszącego (nie wszystkie państwa członkowskie stosują uproszczony dokument
towarzyszący przy przemieszczaniu wyrobów akcyzowych objętych zerową stawką
akcyzy) – w art. 10 ust. 4 przewidziano, że obowiązek podatkowy z tytułu nabycia
wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą
zawieszenia poboru akcyzy, dokonanego na potrzeby wykonywanej przez podatnika
działalności gospodarczej na terytorium kraju, powstaje z dniem otrzymania wyrobów
akcyzowych przez podatnika, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia dokonania
12
wysyłki określonej w uproszczonym dokumencie towarzyszącym lub od dnia
wystawienia dokumentu handlowego, w przypadku gdy wyroby akcyzowe
przemieszczane są na podstawie dokumentu handlowego.
Art. 10 ust. 12 – zgodnie z dodawanym przepisem na żądanie nabywcy podatnik
podatku akcyzowego wykaże na fakturze lub oświadczeniu załączanym do faktury
kwotę akcyzy zawartą w cenie wyrobów akcyzowych (lub samochodów osobowych –
art. 100 ust. 6) wykazanych w tej fakturze. Zasadne jest wprowadzenie w ustawie
wymienionego przepisu, gdyż znowelizowane przepisy ustawy o podatku od towarów i
usług nie zawierają odpowiedniej regulacji w tym zakresie, natomiast poszczególne
przepisy ustawy o podatku akcyzowym w pewnych przypadkach odwołują się do
dokumentów potwierdzających zapłatę akcyzy, m.in. w przypadku ubiegania się o
zwrot zapłaconej akcyzy przez podmiot, który dokonał dostawy wewnątrzwspólnotowej
lub eksportu wyrobu akcyzowego lub samochodu osobowego nabytego od podatnika.
Mogą zdarzyć się również inne sytuacje, w których celowe będzie zamieszczenie w
fakturze lub na oświadczeniu informacji o zapłaconej akcyzie m.in. w przypadku
rozliczeń akcyzy, w szczególności w przypadkach obniżenia kwoty akcyzy o kwotę
akcyzy zapłaconą w cenie zakupu wyrobów akcyzowych zużytych do wytworzenia
innych wyrobów akcyzowych. Podatnik podatku akcyzowego może równocześnie z
wystawieniem faktury złożyć na żądanie nabywcy ww. oświadczenie załączone do
faktury, ale projektowany przepis nie wyklucza możliwości późniejszego złożenia
oświadczenia po uprzednim wystawieniu faktury, które następnie może być załączone
do tej faktury.
Art. 10 ust. 13 – dodawany przepis określa elementy, jakie powinno zawierać
oświadczenie dołączone do wystawionej faktury, składane na żądanie nabywcy
wyrobów akcyzowych (lub samochodów osobowych – art. 100 ust. 6) przez podatnika
podatku akcyzowego. Przedmiotowe oświadczenie powinno zawierać następujące
informacje: dane dotyczące składającego oświadczenie (podatnika podatku
akcyzowego), w tym nazwę oraz adres siedziby lub zamieszkania, a także numer
identyfikacji podatkowej NIP lub numer identyfikacyjny REGON, określenie kwoty
akcyzy zawartej w cenie wyrobów akcyzowych wykazanych w fakturze, datę i miejsce
złożenia oświadczenia oraz czytelny podpis składającego oświadczenie.
13
Art. 11a pkt 4 oraz art. 13 ust. 1 pkt 2a – zmiany w przedmiotowych przepisach
spowodowane są dodaniem w ustawie regulacji dotyczącej grup producentów suszu
tytoniowego. W art. 9b ust. 2a ustawy przewidziano regulację, zgodnie z którą sprzedaż
suszu tytoniowego grupie producentów suszu tytoniowego, jak również nabycie lub
posiadanie suszu tytoniowego przez tę grupę, nie podlega opodatkowaniu akcyzą. W
związku z tym w art. 11a pkt 4 ustawy przewidziano, że nie powstanie w takich
przypadkach obowiązek podatkowy, a w art. 13 ust. 1 pkt 2a ustawy, że w przypadkach
tych grupa producentów suszu tytoniowego nie będzie podatnikiem akcyzy.
Art. 14 ust. 4a – przepis wprowadza możliwość dokonania przez podatnika wyboru
organu podatkowego właściwego w zakresie akcyzy, wówczas gdy ze względu na
miejsce wykonywania czynności prawnych lub wystąpienia stanów faktycznych
podlegających opodatkowaniu akcyzą właściwe są dwa lub więcej organy podatkowe,
przy jednoczesnym zachowaniu obecnie obowiązujących przepisów określających
szczegółowe sposoby ustalania właściwości. Właściwość miejscowa organu
podatkowego będzie ustalana na podstawie oświadczenia złożonego przez podatnika.
Zatem jeżeli czynności podlegające opodatkowaniu akcyzą są wykonywane lub stany
faktyczne podlegające opodatkowaniu akcyzą występują na obszarze właściwości
miejscowej dwóch lub więcej organów podatkowych, organem podatkowym
właściwym miejscowo może być jeden z tych organów, wybrany przez podatnika i
wskazany w oświadczeniu złożonym przez niego do wybranego organu podatkowego
oraz organu podatkowego właściwego dla podatnika ze względu na adres jego siedziby
(jeśli podatnik jest osobą prawną lub jednostką organizacyjną niemającą osobowości
prawnej) lub adres jego zamieszkania (w przypadku podatnika będącego osobą
fizyczną). Konieczność złożenia przez podatnika oświadczenia o wyborze organu także
organowi, który byłby dla niego właściwy w sytuacji, gdyby podatnik nie dokonał
wyboru innego organu podatkowego, wynika z potrzeby usunięcia wątpliwości w
zakresie właściwego organu podatkowego.
Art. 14 ust. 4b – przepis określa, iż w przypadku gdy podatnik złoży oświadczenie o
wyborze organu podatkowego po rozpoczęciu prowadzonej działalności, organ
podatkowy wskazany w oświadczeniu będzie organem właściwym miejscowo dla
podatnika, który dokonał jego wyboru, począwszy od pierwszego dnia drugiego
miesiąca następującego po miesiącu, w którym zostało złożone to oświadczenie.
14
Przedmiotowy przepis jest niezbędny, aby wskazać termin, od którego oświadczenie
podatnika o wyborze organu podatkowego będzie wywierało skutek prawny.
Art. 14 ust. 4c – przepis reguluje sytuację, gdy na obszarze właściwości miejscowej
organu podatkowego wybranego przez podatnika, zgodnie z art. 14 ust. 4a, we
wskazanym okresie podatnik nie wykonuje już czynności podlegających
opodatkowaniu akcyzą lub już nie występują w przypadku tego podatnika na tym
obszarze stany faktyczne podlegające opodatkowaniu akcyzą. Zgodnie z dodawanym
przepisem, jeżeli w okresie ostatnich 12 miesięcy, licząc od dnia wykonania na
obszarze właściwości miejscowej organu podatkowego wybranego przez podatnika
ostatniej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą lub wystąpienia na tym
obszarze ostatniego stanu faktycznego podlegającego opodatkowaniu akcyzą, podatnik
nie wykonywał na tym obszarze takich czynności lub nie występowały w przypadku
tego podatnika na tym obszarze takie stany faktyczne, podatnik jest obowiązany w
terminie 14 dni od upływu tego okresu złożyć oświadczenie o niewykonywaniu na tym
obszarze takich czynności lub o niewystępowaniu na tym obszarze takich stanów
faktycznych. Oświadczenie podatnik składa do wybranego organu podatkowego oraz
organu podatkowego, który byłby dla niego właściwy, gdyby nie dokonał wyboru
innego organu podatkowego (patrz art. 14 ust. 4 ustawy).
Art. 14 ust. 4d – dodany przepis reguluje kwestię ustalenia właściwości miejscowej
organu podatkowego dla podatnika, który stosownie do art. 14 ust. 4c złożył
oświadczenie o niewykonywaniu na obszarze wybranego organu podatkowego
czynności prawnych podlegających opodatkowaniu akcyzą lub o niewystępowaniu na
tym obszarze stanów faktycznych podlegających opodatkowaniu akcyzą. Wówczas
właściwość miejscową organu podatkowego ustala się na zasadach ogólnych, zgodnie z
regułą z art. 14 ust. 3 lub ust. 4, albo ponownie na podstawie art. 14 ust. 4a. Zatem w
takim przypadku o właściwości miejscowej decyduje miejsce wykonania czynności
prawnych lub wystąpienia stanów faktycznych, a jeżeli czynności te są wykonywane
lub stany faktyczne występują na obszarze właściwości miejscowej dwóch lub więcej
organów podatkowych, o właściwości miejscowej decyduje adres miejsca zamieszkania
lub siedziba podatnika (w zależności od tego, czy podatnik ma status osoby fizycznej,
czy też osoby prawnej). Podatnik może jednak ponownie złożyć oświadczenie o
wyborze właściwego organu podatkowego na podstawie art. 14 ust. 4a w sytuacji
15