Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw

członkowskim,
to
państwo
członkowskie jest odpowiedzialne za
rozpatrzenie wniosku o udzielenie
ochrony
międzynarodowej,
pod
warunkiem że zainteresowane osoby
wyrażą taką wolę na piśmie.
Art. 10
Członkowie rodziny, którzy złożyli wniosek o udzielenie ochrony międzynarodowej
52.
Art. 10 Jeżeli wnioskodawca ma w państwie N




członkowskim członka rodziny, którego
wniosek
nie
stał
się
jeszcze
przedmiotem pierwszej decyzji co do
istoty w tym państwie członkowskim, to
państwo
członkowskie
jest
odpowiedzialne
za
rozpatrzenie
wniosku
o
udzielenie
ochrony
międzynarodowej, pod warunkiem że
zainteresowane osoby wyrażą taką wolę
na piśmie.
Art. 11
Postępowanie dotyczące rodziny
53.
Art. 11
W przypadku gdy wielu członków N



lit. a
rodziny lub małoletnie rodzeństwo

niepozostające w związku małżeńskim
przedkłada wnioski o udzielenie
ochrony międzynarodowej w tym
samym
państwie
członkowskim
równocześnie lub w wystarczająco
krótkim
odstępie
czasu,
by
postępowania w sprawie ustalenia
odpowiedzialnego
państwa
członkowskiego
mogły
zostać
przeprowadzone łącznie, oraz w
przypadku gdy zastosowanie kryteriów
określonych
w
niniejszym
rozporządzeniu prowadziłoby do ich
rozdzielenia, odpowiedzialne państwo
członkowskie ustala się na podstawie

21
następujących przepisówŚ
a) odpowiedzialność za rozpatrzenie
wniosków o udzielenie ochrony
międzynarodowej wszystkich członków
rodziny lub małoletniego rodzeństwa
niepozostającego
w
związku
małżeńskim spoczywa na państwie
członkowskim, które kryteria wskazują
jako odpowiedzialne za przejęcie
największej liczby tych osóbś

54.
Art. 11
b)
jeżeli
to
nie
wystarczy, N



lit. b
odpowiedzialność
spoczywa
na
państwie członkowskim, które kryteria
wskazują jako odpowiedzialne za
rozpatrzenie wniosku najstarszego z
nich.
Art. 12
Wydanie dokumentów pobytu lub wiz
55.
Art. 12 1. W przypadku gdy wnioskodawca N



ust. 1
jest w posiadaniu ważnego dokumentu
pobytu, państwo członkowskie, które
wydało
ten
dokument,
jest
odpowiedzialne
za
rozpatrzenie
wniosku
o
udzielenie
ochrony
międzynarodowej.
56.
Art. 12 2. W przypadku gdy wnioskodawca N



ust. 2
jest w posiadaniu ważnej wizy, państwo
członkowskie, które wydało tę wizę, jest
odpowiedzialne
za
rozpatrzenie
wniosku
o
udzielenie
ochrony
międzynarodowej, chyba że wiza
została wydana w imieniu innego
państwa członkowskiego na mocy
ustaleń dotyczących reprezentowania,
przewidzianych w art. 8 rozporządzenia
Parlamentu Europejskiego i Rady (WE)
nr 810/2009 z dnia 13 lipca 2009 r.

22
ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks
Wizowy. W takim przypadku to
reprezentowane państwo członkowskie
jest odpowiedzialne za rozpatrzenie
wniosku
o
udzielenie
ochrony
międzynarodowej.
57.
Art. 12 3. W przypadku gdy wnioskodawca N



ust. 3
jest w posiadaniu więcej niż jednego
lit. a
ważnego dokumentu pobytu lub wizy
wydanej
przez
różne
państwa
członkowskie, odpowiedzialność za
rozpatrzenie wniosku o udzielenie
ochrony
międzynarodowej
przyjmowana jest przez państwa
członkowskie
w
następującej
kolejnościŚ
a) państwo członkowskie, które wydało
dokument pobytu przyznający prawo do
najdłuższego okresu pobytu lub, w
przypadku gdy okresy ważności są
identyczne, państwo członkowskie,
które wydało dokument o pobytu o
najpóźniejszej dacie wygaśnięciaś
58.
Art. 12 b) państwo członkowskie, które wydało N



ust. 3
wizę
o
najpóźniejszej
dacie
lit. b
wygaśnięcia,
w przypadku gdy
poszczególne wizy są tego samego typuś
59.
Art. 12 c) w przypadku gdy wizy są różnego N



ust. 3
rodzaju, państwo członkowskie, które
lit. c
wydało wizę o najdłuższym okresie
ważności lub, w przypadku gdy okresy
ważności są identyczne, państwo
członkowskie, które wydało wizę o
najpóźniejszej dacie wygaśnięcia.
60.
Art. 12 4. W przypadku gdy wnioskodawca N



ust. 4
posiada wyłącznie jeden lub większą
liczbę dokumentów pobytu, które
wygasły mniej niż dwa lata wcześniej,
lub jedną lub większą liczbę wiz, które

23
wygasły mniej niż sześć miesięcy
wcześniej oraz które faktycznie
umożliwiły mu wjazd na terytorium
państwa członkowskiego, ust. 1, 2 i 3
stosuje się do czasu opuszczenia przez
wnioskodawcę
terytorium
państw
członkowskich.
W przypadku gdy wnioskodawca jest w
posiadaniu jednego lub większej ilości
dokumentów pobytu, które wygasły
więcej niż dwa lata wcześniej lub jednej
lub większej ilości wiz, które wygasły
więcej niż sześć miesięcy wcześniej i
które faktycznie umożliwiły mu wjazd
na terytorium państwa członkowskiego i
wnioskodawca nie opuścił terytorium
państw
członkowskich,
państwo
członkowskie, w którym wniosek o
udzielenie ochrony międzynarodowej
został złożony, jest odpowiedzialne za
jego rozpatrzenie.
61.
Art. 12 5. Fakt, że dokument pobytu lub wiza N



ust. 5
zostały wydane na podstawie fałszywej
lub przybranej tożsamości lub wskutek
przedłożenia
przerobionych,
podrobionych
lub
nieważnych
dokumentów, nie stanowi przeszkody
dla
powierzenia odpowiedzialności
państwu członkowskiemu, które wydało
ten dokument lub wizę. Państwo
członkowskie wydające dokument
pobytu lub wizę nie jest jednakże
odpowiedzialne, jeżeli jest w stanie
wykazać, że fałszerstwo zostało
popełnione po wydaniu tego dokumentu
lub wizy.
Art. 13
Wjazd lub pobyt

24
62.
Art. 13
1. W przypadku gdy ustalono, na N



ust. 1
podstawie dowodów lub poszlak
opisanych
w
dwóch
wykazach
wymienionych w art. 22 ust. 3
niniejszego rozporządzenia, włącznie z
danymi,
o
których
mowa
w
rozporządzeniu (Uź) nr 603/2013, że
wnioskodawca przekroczył nielegalnie
granicę lądową, morską lub powietrzną
państwa członkowskiego, przybywając
z
państwa
trzeciego,
państwo
członkowskie, do którego w ten sposób
wjechał, jest odpowiedzialne za
rozpatrzenie wniosku o udzielenie
ochrony
międzynarodowej.
Odpowiedzialność
ta
wygasa
z
upływem dwunastu miesięcy od dnia,
kiedy
nastąpiło
nielegalne
przekroczenie granicy.
63.
Art. 13
2. Jeżeli państwo członkowskie nie N



ust. 2
może lub nie może dłużej ponosić
odpowiedzialności zgodnie z ust. 1
niniejszego artykułu oraz w przypadku
gdy ustalono, na podstawie dowodów
lub poszlak opisanych w dwóch
wykazach wymienionych w art. 22 ust.
3, że wnioskodawca, który wjechał na
terytorium
państw
członkowskich
nielegalnie, lub którego okoliczności
wjazdu nie można ustalić, mieszkał w
państwie członkowskim nieprzerwanie
przez okres co najmniej pięciu miesięcy
przed złożeniem wniosku o udzielenie
ochrony międzynarodowej, to państwo
członkowskie jest odpowiedzialne za
rozpatrzenie wniosku o udzielenie
ochrony międzynarodowej.
Jeżeli wnioskodawca mieszkał przez
okresy co najmniej pięciu miesięcy w

25