Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o języku polskim oraz ustawy o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych
projekt dotyczy możliwości uzyskania przez cudzoziemca albo obywatela polski na stałe zamieszkałego za granicą urzędowego poświadczenia znajomości języka polskiego jako obcego po zdaniu egzaminu z języka polskiego; wprowadzenia poświadczenia znajomości języka na wszystkich poziomach biegłości językowej, zgodnie z poziomami określonymi przez Radę Europy
- Kadencja sejmu: 7
- Nr druku: 3324
- Data wpłynięcia: 2015-04-10
- Uchwalenie: Projekt uchwalony
- tytuł: Ustawa o zmianie ustawy o języku polskim oraz ustawy o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych
- data uchwalenia: 2015-06-12
- adres publikacyjny: Dz.U. poz. 1132
3324
pracownia;
przysłówków od przymiotników, np.: stały - stale; modny - modnie; polski - po polsku;
przymiotników od wyrażeń przyimkowych, np.: przeciw + deszcz = przeciwdeszczowy;
bez + alkohol = bezalkoholowy;
przymiotników od rzeczowników, np.: miesiąc - miesięczny, drewno - drewniany;
rzeczowników od przymiotników, np.: wygodny - wygoda, zły - zło ć, biały - biel.
III. SKŁAŹNIA
Żunkcje przypadków
1. Mianownik
jako podmiot, np.: Pacjenci czekają na zabieg. Pięć jest liczbą nieparzystą. Ojciec
i matka wyszli przed chwilą na spacer z dziećmi.
jako orzecznik, np.: Bądź zawsze miła. Ci ludzie to nasi rodacy.
2. Źopełniacz
jako określenie rzeczownika:
- bez przyimka, np.: Mieszkaniem orła jest gniazdo. Upiekły ciasto z kilograma mąki.
- z przyimkiem, np.: Podano wiadomo ci z ostatniej chwili. Tomek pisze pracę
magisterską z kulturoznawstwa. Kupili maszynkę do pieczenia chleba.
jako określenie czasownika:
- zaprzeczonego, np.: Nie przywitał wszystkich zaproszonych gości.
- z rekcją dopełniaczową, np.: Boję się fałszywych ludzi. Agnieszka zawsze wszystkim
udziela pomocy. To dotyczy nas wszystkich.
- wyrażające różne okoliczności, np.: Wła nie wrócili my z wakacji. Pracuje od świtu do
nocy. Po tym włamaniu Waldek został bez pieniędzy.
jako podmiot, np.: W czasie ataku księcia nie było w zamku.
3. Celownik
jako określenie rzeczownika, np.: Lekarz przepisał mu syrop przeciw kaszlowi.
jako określenie czasownika:
- bez przyimka, np.: Powierzyła tę tajemnicę swym siostrom. Nie potrafiła wybaczyć
starszemu bratu tego zachowania.
- z przyimkiem, np.: Wyzdrowiał dzięki znakomitym lekarzom. Wyjechali wbrew
zakazowi. Głosujmy przeciwko tej ustawie!
4. Biernik
jako określenie czasownika:
- bez przyimka, np.: W następnym tygodniu przeredaguję ten artykuł.
- z przyimkiem, np.: My liwy wycelował w zwierzę. Moi bracia kłócili się bez przerwy
o spadek.
wyrażający różne stosunki znaczeniowe, np.: Woda w rzece była zaledwie po kolana. Na
tę uroczysto ć spóźnili my się przez was.
5. Narzędnik
jako orzecznik, np.: Tamten poniedziałek okazał się pechowym dniem.
jako określenie rzeczownika, np.: Znajomi szukają słonecznego mieszkania z balkonem.
Weekend poza miastem był dobrym pomysłem.
jako określenie czasownika:
- bez przyimka, np.: W czasie wojny trudnili się nielegalnym handlem.
- z przyimkiem, np.: Mieszkańcy miasta przez kilka dni walczyli z powodzią. Magda
chwaliła się przed koleżankami swoim sukcesem.
- 84 -
6. Miejscownik
jako określenie rzeczownika, np.: Ten artysta za piewał piosenkę o czarnych oczach. To
jest człowiek o złotym sercu.
jako określenie czasownika:
- z przyimkiem, np.: Po wielu latach podróżowania teraz wiedli spokojne życie na
przedmieściach Szczecina. Dzieci kręciły się po całym domu.
7. Wołacz
jako wyraz poza zdaniem, kierujący wypowiedź do konkretnej osoby, np.: Szanowni
Państwo! Drodzy koledzy! Dzisiejsze spotkanie zaczniemy od...
jako wyraz poza tekstem, kierujący tekst do konkretnej osoby, np.: Szanowna Pani
Profesor! Dziękuję bardzo za pomoc przy redagowaniu artykułu... Drogi Dziadku!
Spotkanie z Tobą było niezapomnianym przeżyciem...
Zdania pojedyncze
1. Rozwijanie zdań pojedynczych, np.: Brat czyta. / Mój młodszy brat od rana do wieczora
czyta książki o wakacyjnych przygodach grupy szkolnych przyjaciół.
2. Skracanie zdań pojedynczych, np.: Znany polski aktor otrzymał ciekawą propozycję
zagrania w najnowszym filmie słynnego reżysera Romana Polańskiego. / Aktor otrzymał
propozycję.
3. Zamiana zdań złożonych na pojedyncze, np.: Kolega namawiał nas, żeby my wyjechali
wcze nie. Kolega namawiał nas na wczesny wyjazd.
Zdania złożone
1. Współrzędnie ze spójnikami, np.: oraz, a także, lub, albo, lecz, czy, dlatego, toteż, czyli, to
jest, jednak, natomiast, za .
2. Podrzędnie:
ze spójnikami, np.: kto, co, że, żeby, aby, by, ponieważ, bo, dlatego że, gdyż, kiedy, gdy,
je li, jeżeli, ... to, gdyby, ... to, im. tym, zanim, choć/chociaż, mimo/pomimo że, jak, gdzie,
skąd, dokądś
rozpoczynanymi zaimkami względnymi (np. który) i spójnikami, np.: Chłopak, na którego
czekała przez tyle lat, nigdy już nie wróci.
3. Zamiana zdań pojedynczych na złożone, np.: Michel przyjechał rok temu do Polski. Chciał
tu studiować slawistykę. Michel przyjechał rok temu do Polski, dlatego że chciał tu studiować
slawistykę.
4. Okresy warunkowe:
rzeczywiste, np.: Jeżeli tak bardzo chcesz, pójdziemy w sobotę na koncert Maryli
Rodowicz.
możliwe, np.: Je li zdam / Je libym zdał wszystkie egzaminy w czerwcu, pojadę na
wakacje do Włoch.
nierzeczywiste, np.: Gdybym wiosną więcej pracował, skończyłbym już pracę
magisterską, ale ponieważ tak się nie stało, wciąż muszę nad nią pracować.
5. Zdania wielokrotnie złożone, np.: Kolega nagle wstał i nie patrząc na nikogo podszedł do
drzwi, otworzył je, chwilę pomy lał, po czym bez słowa wyszedł z klasy.
6. Mowa niezależna i mowa zależna:
wykładniki formalne mowy niezależnej i zależnej;
zamiana mowy niezależnej na mowę zależną, np.: Mama powiedziałaŚ Idź po zakupy! /
Mama powiedziała, żebym poszedł po zakupy.
7.
Synonimia syntaktyczna, np.: Wyjechali z powodu epidemii. / Wyjechali na skutek
epidemii. / Wyjechali wskutek epidemii. W razie pożaru należy wezwać straż pożarną. /
W przypadku pożaru należy wezwać straż pożarną. Zapłacony przez ojca rachunek był bardzo
- 85 -
wysoki. / Rachunek, który został zapłacony przez ojca, był bardzo wysoki. / Rachunek, który
zapłacił ojciec, był bardzo wysoki.
IV. STYLISTYKA
1. Rodzaje stylu:
styl formalny;
styl nieformalny;
styl potoczny.
2. rodki stylistyczne:
elipsy, np.: Co za szczę cie!;
antonimy, np.: szczupły - tęgiś
synonimy, np.: miniony - ubiegłyś
epitety, np.: szlachetny człowiek, porządny obywatelś
porównania, np.: wysoka jak topola, blady jak cianaś
homonimy (w ograniczonym zakresie), np.: rysy (na szkle) - Rysy (szczyt);
deminutiva (zdrobnienia), np.: stolik, książeczkaś
hipocoristica (spieszczenia), np.: siostrzyczka, Józioś
composita, np.: drogowskaz, trzypokojowy, ludożercaś
onomatopeje (w ograniczonym zakresie), np.: miauczeć.
3. Umiejętność kompozycji tekstu.
4. Zachowanie spójności tekstu.
C. ROZUMIźNIź TźKSTÓW PISANYCH Ogólny opis umiejętności
Zdający na poziomie B2 rozumieją globalnie i szczegółowo fragmenty tekstów oraz całe
teksty pisane w różnych stylach i formach z zakresu określonego w katalogach intencjonalno-
pojęciowym i tematycznym (zob. Katalogi A i 6).
Rozumieją najważniejsze treści i intencje zawarte w popularnych formach tekstów
użytkowych oraz literackich (rozumienie globalne), a także wykazują się umiejętnością
wyszukiwania w nich konkretnych informacji (rozumienie selektywne), nawet jeśli teksty te
charakteryzuje skomplikowana struktura leksykalna i składniowa.
Zdający potrafią stosować strategie ułatwiające rozumienie tekstów, takie jak rozumienie
kontekstowe, czytanie pobieżne w celu wyszukiwania informacji oraz dostosowywać tempo
czytania do postawionych przed nimi zadań.
Rodzaje tekstów:
pojedyncze napisy intencjonalne i tematyczne (informacje, nakazy i zakazy,
ostrzeżenia, szyldy, ogłoszenia, reklamy itp.);
oryginalne teksty lub fragmenty tekstów na tematy związane z prywatną, publiczną,
zawodową oraz edukacyjną sferą życia.
Rejestr tekstów:
użytkowy (1) instytucjonalny: ogłoszenia (ogłoszenia drobne, reklamy)ś
informacje (np. opisy właściwości produktów
spożywczych, farmaceutycznych, kosmetycznych itp.; instrukcje obsługi, przepisy kulinarne;
ogłoszenia);
formularze (np. z danymi osobowymi); notatki, wiadomo ci, komentarze prasoweś artykuły,
wywiady prasowe;
- 86 -
(2)
listy,
e-maile,
kartki
pocztowe,
prywatny:
pamiętniki, wspomnienia itp.
literacki
(1)
fragmenty opowiadań, nowel, powie ciś
epicki:
(2)
reportaże
mieszany:
.
Role komunikacyjne:
nieznajomy, znajomy;
kolega, przyjaciel;
członek rodziny;
gość;
podróżny;
uczący, uczący się (uczeń);
kupujący, sprzedający;
wynajmujący, właściciel;
pracownik, pracodawca;
przełożony, podwładny;
klient, konsument;
lekarz, pacjent;
petent;
widz, czytelnik, słuchacz;
uczestnik, świadek zdarzenia;
kierowca, właściciel pojazdu;
poszkodowany.
D. PISANIE
Ogólny opis umiejętności
Zdający na poziomie B2 potrafią poprawnie planować, komponować i redagować
wypowiedzi przewidziane dla tego poziomu (zob. Formy wypowiedzi zamieszczone poniżej),
stosując technikę pisania sterowanego i samodzielnego. Umieją wypowiadać się na tematy
zamieszczone w katalogu tematycznym (zob. Katalog 6) i wyrażają funkcje komunikacyjne
objęte katalogiem intencjonalno-pojęciowym (zob. Katalog A).
Zdający wykazują się znajomością słownictwa stosownego dla danej formy wypowiedzi i jej
tematu, posługują się formami stylu oficjalnego i nieoficjalnego odpowiednio do sytuacji oraz
znają struktury gramatyczne wymienione w Li cie zagadnień gramatycznych dla poziomu 62.
Zdający znają i stosują odpowiednie konwencje socjokulturowe, a także wykonują działania
mediacyjne (np. tłumaczenie wewnątrzjęzykowe) i interakcyjne (np. pisanie listów
formalnych).
Zdający wykazują się znajomością następujących zagadnień z zakresu ortografii i interpunkcji
(stopień ich opanowania może być niepełny):
polski alfabet i poprawny zapis liter;
zasady pisowni spółgłosek dźwięcznych i bezdźwięcznych;
zasady pisowni spółgłosek twardych i miękkich;
zasady pisowni wyrazów dużymi i małymi literami;
zasady pisowni ji, ii, i;
zasady pisowni ę, en, em, ą, on, omś
- 87 -
zasady pisowni ó/u;
zasady pisowni rz/żś
zasady pisowni h/ch;
zasady pisowni łącznej i rozłącznej;
zasady interpunkcji.
Pismo zdających powinno być czytelne i odpowiadać polskim normom.
Formy wypowiedzi:
życzenia
charakterystyka*
pozdrowienia
opowiadanie
zaproszenie
sprawozdanie
zawiadomienie
recenzja
ogłoszenie
esej**
list prywatny formalny
podanie***
list prywatny nieformalny
(auto)biografia
opis osoby
list motywacyjny
opis przedmiotu
list urzędowy****
opis miejsca
reklama
opis krajobrazu
rozprawka (tekst argumentacyjny)
opis sytuacji
*Chodzi zarówno o charakterystykę osoby, jak i środowiska (np. młodzieży) lub elementów
rzeczywistości.
**Mowa o „eseju szkolnym”, czyli formie, w której piszący przedstawia swoje poglądy,
rozważania czy refleksje na dany temat.
***Mowa o treści podania – bez nagłówków, daty i podpisu. źlementy te wchodzą w skład
materiału wyjściowego.
****Chodzi o listy oficjalne do osoby i/lub instytucji.
Role komunikacyjne:
nieznajomy, znajomy;
kolega, przyjaciel;
członek rodziny;
gość;
podróżny;
uczący, uczący się (uczeń);
pracodawca, pracownik;
przełożony, podwładny;
petent;
kupujący, sprzedający;
lekarz, pacjent;
klient, konsument;
widz, czytelnik, słuchacz;
uprawiający sport;
wynajmujący (np. samochód, lokal, mieszkanie);
kierowca, właściciel pojazdu;
świadek zdarzenia.
ź. MÓWIźNIź
Ogólny opis umiejętności
- 88 -
Dokumenty związane z tym projektem:
-
3324
› Pobierz plik