Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o przebudowie i modernizacji technicznej oraz finansowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej oraz ustawy o finansach publicznych

Druk nr 3190


Warszawa, 25 lutego 2015 r.
SEJM

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VII kadencja
Prezes Rady Ministrów

RM-10-13-15




Pan

Radosław Sikorski

Marszałek Sejmu

Rzeczypospolitej Polskiej


Szanowny Panie Marszałku
Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r. przedstawiam Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej projekt
ustawy

- o zmianie ustawy o przebudowie

i modernizacji technicznej

oraz finansowaniu Sił Zbrojnych
Rzeczypospolitej Polskiej oraz ustawy
o finansach publicznych z projektem aktu
wykonawczego.

W załączeniu przedstawiam także opinię dotyczącą zgodności
proponowanych regulacji z prawem Unii Europejskiej.
Jednocześnie uprzejmie informuję, że do prezentowania stanowiska Rządu
w tej sprawie w toku prac parlamentarnych został upoważniony Minister Obrony
Narodowej.
Z poważaniem

(-) Ewa Kopacz
Projekt
U S T A W A
z dnia
o zmianie ustawy o przebudowie i modernizacji technicznej oraz finansowaniu Sił
Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej oraz ustawy o finansach publicznych
Art. 1. W ustawie z dnia 25 maja 2001 r. o przebudowie i modernizacji technicznej oraz
finansowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2009 r. Nr 67, poz. 570,
z późn. zm.)) wprowadza się następujące zmiany:
1)
w art. 2 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Rada Ministrów, uwzględniając potrzeby obronne Rzeczypospolitej Polskiej,
co 4 lata określa szczegółowe kierunki przebudowy i modernizacji Sił Zbrojnych na
kolejny 10-letni okres planistyczny, stosownie do zasad planowania obronnego
w Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego na podstawie:
1)
głównych kierunków rozwoju Sił Zbrojnych oraz ich przygotowań do obrony
państwa określanych przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej;
2)
zobowiązań Rzeczypospolitej Polskiej przyjętych w ramach planowania obronnego
w Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego.”;
2)
w art. 4:
a)
ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Minister Obrony Narodowej na podstawie kierunków przebudowy
i modernizacji Sił Zbrojnych, o których mowa w art. 2, oraz stosownie do zasad
planowania obronnego w Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego wprowadza,
w drodze zarządzenia, program rozwoju Sił Zbrojnych, zwany dalej
„programem”.”,
b)
uchyla się ust. 3;
3)
w art. 5:
a)
w ust. 2 w pkt 2 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 3 w brzmieniu:
„3) Rada Ministrów może upoważnić Ministra Obrony Narodowej do zawierania
w jej imieniu umów w sprawie zamówień, o których mowa w art. 4b ust. 1

1) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2009 r. Nr 157, poz. 1241,
z 2011 r. Nr 81, poz. 439 oraz z 2013 r. poz. 496.
– 2 –
pkt 6 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych
(Dz. U. z 2013 r. poz. 907, z późn. zm.)), związanych z realizacją
programu.”,
b)
ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Rada Ministrów co 4 lata przekazuje Sejmowi informację o wykonaniu
programu oraz określone na podstawie art. 2 ust. 2 szczegółowe kierunki
przebudowy i modernizacji Sił Zbrojnych na kolejny 10-letni okres planistyczny.”;
4)
w art. 6 uchyla się ust. 2;
5)
w art. 7:
a)
ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Na finansowanie potrzeb obronnych Rzeczypospolitej Polskiej przeznacza
się corocznie wydatki z budżetu państwa w wysokości nie niższej niż 2% Produktu
Krajowego Brutto z roku poprzedniego.”,
b)
ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Udział wydatków majątkowych w wydatkach, o których mowa w ust. 1,
wynosi co najmniej 20%.”,
c)
uchyla się ust. 5 i 6;
6)
w art. 11 w ust. 3:
a)
pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) wpływy za:
a)
udzielone wsparcie wojskom obcym oraz udostępnianie im poligonów,
b)
specjalistyczne usługi wojskowe;”,
b)
w pkt 6 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 7 i 8 w brzmieniu:
„7) odszkodowania lub kary umowne otrzymane w toku realizacji umów, dla
których źródłem finansowania są wydatki budżetowe w części budżetu
państwa „obrona narodowa”, dotyczących zakupu uzbrojenia i sprzętu
wojskowego oraz badań naukowych i prac rozwojowych w zakresie
uzbrojenia i sprzętu wojskowego;
8)
darowizny, spadki i zapisy.”;

2) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2013 r. poz. 984, 1047 i 1473
oraz z 2014 r. poz. 423, 768, 811, 915, 1146 i 1232.
– 3 –
7)
po art. 11 dodaje się art. 11a w brzmieniu:
„Art. 11a. 1. Specjalistyczne usługi wojskowe mogą być świadczone przez
jednostki wojskowe wyłącznie zgodnie ze swoim przygotowaniem specjalistycznym,
w szczególności w zakresie inżynierii wojskowej i szkolenia.
2. Specjalistyczne usługi wojskowe mogą być świadczone na uzasadniony
wniosek:
1)
jednostek organizacyjnych sektora finansów publicznych;
2)
innych podmiotów, niż jednostki organizacyjne sektora finansów publicznych,
w tym podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, jeżeli świadczenie
specjalistycznej usługi wojskowej jest uzasadnione interesem publicznym lub
interesem Sił Zbrojnych.
3. Specjalistyczne usługi wojskowe są świadczone na podstawie umowy za pełną
odpłatnością obejmującą koszty bezpośrednie i pośrednie.
4. W sytuacjach uzasadnionych szczególnym interesem publicznym lub
szczególnym interesem Sił Zbrojnych, specjalistyczne usługi wojskowe mogą być
świadczone za częściową odpłatnością obejmującą tylko koszty bezpośrednie.
5. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, tryb składania
i rozpatrywania wniosków oraz zawierania umów o świadczenie specjalistycznych usług
wojskowych, uwzględniając potrzebę zapewnienia sprawności zawierania tych umów.”;
8)
w art. 12a w ust. 1 w pkt 1:
a)
lit. a otrzymuje brzmienie:
„a) na finansowanie zadań w zakresie inwestycji obronnych wynikających
z udziału Rzeczypospolitej Polskiej w Programie NSIP oraz na przejściowe
finansowanie zadań w części pozostającej do opłacenia przez organy
Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego,”,
b)
lit. d otrzymuje brzmienie:
„d) na finansowanie utrzymania inwestycji do czasu przekazania ich
użytkownikom;”;
9)
po art. 12a dodaje się art. 12b w brzmieniu:
„Art. 12b. 1. Na poczet wykonania zamówień, których przedmiotem jest
uzbrojenie lub sprzęt wojskowy, do których nie stosuje się ustawy z dnia 29 stycznia
2004 r. – Prawo zamówień publicznych, zamawiający może udzielać zaliczek, jeżeli
taka możliwość została przewidziana w dokumentacji dotyczącej zamówienia lub jeżeli
– 4 –
wykonawca został wybrany w postępowaniu, w którym zamawiający negocjował
warunki umowy z wybranymi przez siebie wykonawcami lub wykonawcą.
2. Wysokość jednorazowej zaliczki nie może przekraczać 25% wartości
wynagrodzenia wykonawcy za dane zamówienie.
3. Zaliczka może być udzielona po wniesieniu przez wykonawcę zabezpieczenia.
4. Zabezpieczenie zaliczki może być wnoszone według wyboru wykonawcy
w jednej lub w kilku następujących formach:
1)
pieniądzu;
2)
poręczeniach bankowych lub poręczeniach spółdzielczej kasy oszczędnościowo-
-kredytowej, z tym że zobowiązanie kasy jest zawsze zobowiązaniem pieniężnym;
3)
gwarancjach bankowych;
4)
gwarancjach ubezpieczeniowych;
5)
wekslach z poręczeniem wekslowym banku lub spółdzielczej kasy
oszczędnościowo-kredytowej;
6)
przez ustanowienie zastawu na papierach wartościowych emitowanych przez Skarb
Państwa lub jednostkę samorządu terytorialnego;
7)
przez ustanowienie zastawu rejestrowego na zasadach określonych w przepisach
o zastawie rejestrowym i rejestrze zastawów.
5. Zabezpieczenie zaliczki ustala się w wysokości do pełnej kwoty udzielonej
zaliczki.
6. Zamawiający może udzielić kolejnych zaliczek, pod warunkiem że wykonawca
wykaże, że wykonał zamówienie w zakresie wartości poprzednio udzielanych zaliczek.
7. Formę lub formy zabezpieczenia zaliczki, sposób jego wniesienia i zwrotu
określa się w umowie. Umowa może przewidywać możliwość zmiany formy
zabezpieczenia zaliczki w trakcie realizacji tej umowy.
8. Przepisów ust. 2–7 nie stosuje się do zamówień podlegających szczególnej
procedurze na podstawie umowy międzynarodowej lub porozumienia, których stroną
jest Rzeczpospolita Polska.”.