Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami oraz o zmianie ustawy o muzeach

„3. Pozwolenia, o których mowa w ust. 1 i 1a, mogą określać warunki, które
zapobiegną uszkodzeniu lub zniszczeniu zabytku.”,

c) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu:
„4a. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego może
uzależnić wydanie pozwolenia na podejmowanie działań, o których mowa w ust. 1a
pkt 1 i 2, od przeprowadzenia, na koszt wnioskodawcy, niezbędnych badań
konserwatorskich. Egzemplarz dokumentacji badań jest przekazywany nieodpłatnie
ministrowi.”,
d) ust. 5 otrzymuje brzmienie:
„5. Pozwolenia, o których mowa w ust. 1 i 1a, wydaje się na wniosek osoby
fizycznej lub jednostki organizacyjnej posiadającej tytuł prawny do korzystania
z zabytku wpisanego na Listę Skarbów Dziedzictwa albo do rejestru, wynikający
z prawa własności, użytkowania wieczystego, trwałego zarządu albo ograniczonego
prawa rzeczowego lub stosunku zobowiązaniowego.”,
e) ust. 7 otrzymuje brzmienie:
„7. Pozwolenie na prowadzenie badań konserwatorskich przy zabytku wpisanym
na Listę Skarbów Dziedzictwa, badań konserwatorskich i architektonicznych przy
zabytku wpisanym do rejestru albo badań archeologicznych lub poszukiwań ukrytych
bądź porzuconych zabytków ruchomych, w tym zabytków archeologicznych, wydaje
się również na wniosek osób fizycznych albo jednostek organizacyjnych
zamierzających prowadzić te badania lub poszukiwania. W przypadku nieuzyskania
zgody właściciela lub posiadacza nieruchomości na przeprowadzenie tych badań lub
poszukiwań przepisy art. 30 ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio.”;

13) po art. 36 dodaje się art. 36a w brzmieniu:
„Art. 36a. Osoba fizyczna lub jednostka organizacyjna występująca z wnioskiem
o pozwolenie na prowadzenie prac konserwatorskich, prac restauratorskich lub badań
konserwatorskich przy zabytku wpisanym na Listę Skarbów Dziedzictwa albo na
prowadzenie prac konserwatorskich, prac restauratorskich, robót budowlanych, badań
konserwatorskich, badań architektonicznych, przy zabytku wpisanym do rejestru lub
badań archeologicznych, jest obowiązana zapewnić odpowiednio prowadzenie tych prac
oraz badań albo kierowanie tymi robotami oraz wykonywanie nad nimi nadzoru
inwestorskiego, przez osoby spełniające wymagania określone w przepisach wydanych
na podstawie art. 37.”;
14) art. 37 otrzymuje brzmienie:
„Art. 37. 1. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego
określi, w drodze rozporządzenia:
1) tryb wydawania pozwoleń na prowadzenie prac konserwatorskich, restauratorskich
i badań konserwatorskich przy zabytku wpisanym na Listę Skarbów Dziedzictwa oraz
prac konserwatorskich, restauratorskich, robót budowlanych oraz badań
konserwatorskich i architektonicznych, a także innych działań, o których mowa w art.
36 ust. 1 pkt 6-11, przy zabytku wpisanym do rejestru oraz badań archeologicznych
i poszukiwań, o których mowa w art. 36 ust. 1 pkt 12;
2) dane i informacje, które wnioski o wydanie pozwoleń powinny zawierać, oraz
dokumentację niezbędną do rozpatrzenia tych wniosków;
3) dane i informacje, które pozwolenia powinny zawierać, oraz warunki, które mogą
zostać w nich zastrzeżone;
4) wymagania, które muszą spełniać osoby uprawnione do prowadzenia prac
konserwatorskich, restauratorskich i badań konserwatorskich przy zabytku wpisanym
na Listę Skarbów Dziedzictwa albo do rejestru oraz kierowania robotami
budowlanymi i wykonywania nadzoru inwestorskiego i prowadzenia badań
architektonicznych, przy zabytku wpisanym do rejestru oraz badań archeologicznych;
5) sposób potwierdzania spełnienia wymagań, o których mowa w pkt 4;
6) standardy dokumentacji prowadzonych prac konserwatorskich i restauratorskich przy
zabytku ruchomym wpisanym na Listę Skarbów Dziedzictwa albo do rejestru i badań
archeologicznych.
2. Tryb wydawania pozwoleń, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, określa się
uwzględniając konieczność zapewnienia efektywności prowadzonego postępowania.
3. Dane, informacje i dokumentację, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, określa się
uwzględniając potrzebę dokonania wszechstronnej oceny wpływu planowanych działań
na zabytek oraz konieczność wskazania warunków ich prowadzenia.
4. Wymagania, o których mowa w ust. 1 pkt 4, ustala się uwzględniając
konieczność zapewnienia prowadzenia działań przy zabytkach przez osoby, które
posiadają odpowiednie wykształcenie i doświadczenie zawodowe przy ich
prowadzeniu.
5. Sposób potwierdzania spełnienia wymagań, o których mowa w pkt 4, określa się
uwzględniając potrzebę ustalenia poziomu wykształcenia oraz doświadczenie przy
wykonywaniu działań, o których mowa w ust. 1 pkt 1.
6. Standardy, o których mowa w ust. 1 pkt 6, ustala się tak, aby poszczególne etapy
prowadzonych prac konserwatorskich i restauratorskich przy zabytkach ruchomych
i badań archeologicznych były udokumentowane.”;
15) po art. 37 dodaje się art. 37a i 37b w brzmieniu:
„Art. 37a. 1. Zabytek wpisany na Listę Skarbów Dziedzictwa przechowuje się
w pomieszczeniu wyposażonym w zabezpieczenia techniczne na wypadek kradzieży,
pożaru i innych zagrożeń lub mającym zapewnioną stałą ochronę fizyczną.
2. Projekt zabezpieczeń, o których mowa w ust. 1, uzgadnia się z ministrem
właściwym do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego.
3. Na wniosek właściciela zabytku, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do
spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego zapewnia przechowywanie zabytku
w pomieszczeniu należącym do państwowej instytucji kultury.
4. W trakcie transportu zabytku, o którym mowa w ust. 1, zapewnia się stałą ochronę
fizyczną oraz warunki zbliżone do występujących w miejscu stałego przechowywania
tego zabytku.
5. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego
w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych określi w drodze
rozporządzenia szczegółowe wymagania, jakim powinna odpowiadać ochrona
przechowywanego i przewożonego zabytku, o którym mowa w ust. 1, w tym:
1) standard pomieszczenia przeznaczonego do przechowywania zabytku, mając na
względzie wysoką odporność tego pomieszczenia na włamanie i wyposażenie w
środki ochrony przeciwpożarowej;
2) właściwości środków transportu służących do jego przewożenia, mając na względzie
zwiększoną odporność tych środków i wyposażenie ich w systemy powiadamiania
o zagrożeniach;
3) sposób konwojowania, mając na względzie zapewnienie ochrony fizycznej;
4) podmioty, którym przekazuje się informacje o konwojowaniu zabytku, mając na
względzie bezpieczeństwo tego zabytku.
Art. 37b. 1. Osoba fizyczna, jednostka samorządu terytorialnego lub inna jednostka
organizacyjna będąca właścicielem albo posiadaczem zabytku wpisanego na Listę
Skarbów Dziedzictwa, otrzymuje dotację celową z budżetu państwa na wyposażenie
pomieszczenia, w którym zabytek ten będzie przechowywany, w zabezpieczenia
techniczne, o których mowa w art. 37a ust. 1.
2. Dotacji, o której mowa w ust. 1, udziela minister właściwy do spraw kultury
i ochrony dziedzictwa narodowego ze środków finansowych z części budżetu państwa
kultura i ochrona dziedzictwa narodowego.
3. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego określi,
w drodze rozporządzenia, sposób ustalania wysokości i rozliczania dotacji celowej
na wyposażenie pomieszczenia, w którym zabytek wpisany na Listę Skarbów
Dziedzictwa będzie przechowywany, w zabezpieczenia techniczne, w tym rodzaje
kosztów podlegających dofinansowaniu, wymagania, jakie powinien spełniać wniosek
oraz dokumenty, jakie należy dołączyć do wniosku, kierując się koniecznością
zapewnienia właściwego dokumentowania przez ubiegających się o udzielenie dotacji
spełniania warunków jej udzielenia oraz kontroli wykorzystania dotacji, a także
prawidłowego jej rozliczenia.”;
16) w art. 38 po ust. 1 dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu:
„1a. Kontrolę, o której mowa w ust. 1, w odniesieniu do zabytku wpisanego na
Listę Skarbów Dziedzictwa prowadzi się przynajmniej raz na dwa lata.
1b. Kontrolę, o której mowa w ust. 1, w odniesieniu do zabytku wpisanego na Listę
Skarbów Dziedzictwa minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa
narodowego może zlecić w każdym czasie.”;

17) art. 43 otrzymuje brzmienie:
„Art. 43. 1. Wojewódzki konserwator zabytków wydaje decyzję o wstrzymaniu
wykonywanych bez jego pozwolenia lub w sposób odbiegający od zakresu i warunków
określonych w pozwoleniu:
1) prac konserwatorskich, restauratorskich,
badań
konserwatorskich
lub
architektonicznych przy zabytku wpisanym do rejestru;
3) robót budowlanych przy zabytku wpisanym do rejestru lub w jego otoczeniu;
4) badań archeologicznych lub poszukiwań, o których mowa w art. 36 ust. 1 pkt 12;
5) innych działań, o których mowa w art. 36 ust. 1 pkt 6-8 oraz pkt 10-11, przy zabytku
wpisanym do rejestru.
2. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego wydaje
decyzję o wstrzymaniu wykonywanych bez jego pozwolenia lub w sposób odbiegający
od zakresu i warunków określonych w pozwoleniu prac konserwatorskich,
restauratorskich lub badań konserwatorskich przy zabytku wpisanym na Listę Skarbów
Dziedzictwa.
3. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego wydaje
decyzję o wstrzymaniu wykonywanych przy zabytku wpisanym na Listę Skarbów
Dziedzictwa działań polegających na:
1) trwałym przeniesieniu tego zabytku z naruszeniem ustalonego tradycją wystroju
wnętrza, w którym zabytek ten się znajduje;
2) zmianie przeznaczenia tego zabytku lub sposobu korzystania z tego zabytku;
3) podejmowaniu innych, niż określone w ust. 2, działań, które mogłyby prowadzić do
zmiany wyglądu tego zabytku.”;

18) w art. 44:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„Art. 44. 1. Decyzja, o której mowa w art. 43 ust. 1, wygasa po upływie 2
miesięcy od dnia jej doręczenia, jeżeli w tym terminie wojewódzki konserwator
zabytków nie wyda decyzji:
1) nakazującej przywrócenie zabytku do poprzedniego stanu lub uporządkowanie
terenu, z określeniem terminu wykonania tych czynności albo
2) nakładającej obowiązek uzyskania pozwolenia wojewódzkiego konserwatora
zabytków na prowadzenie wstrzymanych badań, prac, robót lub innych działań
przy zabytku, przy czym wniosek o wydanie tego pozwolenia składa się
w terminie nie dłuższym niż 7 dni od dnia doręczenia decyzji, albo
3) nakładającej obowiązek podjęcia określonych czynności w celu doprowadzenia
wykonywanych badań, prac, robót lub innych działań przy zabytku do zgodności
z zakresem i warunkami określonymi w pozwoleniu, wskazując termin
wykonania tych czynności, albo
4) zakazującej dalszego prowadzenia wstrzymanych działań.”,
b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:
„3a. Decyzja, o której mowa w art. 43 ust. 2 i 3, wygasa po upływie 2 miesięcy od
dnia jej doręczenia, jeżeli w tym terminie minister właściwy do spraw kultury
i ochrony dziedzictwa narodowego nie wyda decyzji:
1) nakazującej przywrócenie zabytku do poprzedniego stanu, z określeniem
terminu wykonania tej czynności albo
2) nakładającej obowiązek podjęcia określonych czynności w celu doprowadzenia
zabytku do jak najlepszego stanu, wskazując termin wykonania tych czynności,
albo
3) zakazującej dalszego prowadzenia wstrzymanych działań.”,
c) ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Osoba, która dopuściła się naruszenia przepisów o zabytkach lub naruszyła
zakres i warunki określone w pozwoleniu, jest obowiązana na swój koszt wykonać
czynności nakazane w decyzji, o której mowa w ust. 1 pkt 1 i 3, w ust. 2 albo
ust. 3a. pkt 1 i 2.”;

19) art. 45 otrzymuje brzmienie:
„Art. 45. 1. W przypadku gdy bez wymaganego pozwolenia wojewódzkiego
konserwatora zabytków lub w sposób odbiegający od zakresu i warunków określonych
w pozwoleniu wykonano przy zabytku wpisanym do rejestru:
1) prace konserwatorskie lub restauratorskie,
2) roboty budowlane,
3) badania konserwatorskie,
4) badania architektoniczne,
5) inne działania, o których mowa w art. 36 ust. 1 pkt 6-8 i 10-12
- wojewódzki konserwator zabytków wydaje decyzję nakazującą przywrócenie zabytku do
poprzedniego stanu lub uporządkowanie terenu, określając termin wykonania tych
czynności, albo zobowiązującą do doprowadzenia zabytku do jak najlepszego stanu we
wskazany sposób i w określonym terminie.
2. Wojewódzki konserwator zabytków wydaje decyzję o odstąpieniu od nałożenia
obowiązków, o których mowa w ust. 1, jeżeli wykonane bez wymaganego pozwolenia
wojewódzkiego konserwatora zabytków lub w sposób odbiegający od zakresu i warunków
określonych w pozwoleniu przy zabytku wpisanym do rejestru prace konserwatorskie,
restauratorskie, roboty budowlane, badania konserwatorskie, badania architektoniczne lub
inne działania, o których mowa w art. 36 ust. 1 pkt 6-8 i 10-12, nie spowodowały
uszczerbku dla wartości zabytku.
3. W przypadku gdy bez wymaganego pozwolenia ministra właściwego do spraw
kultury i ochrony dziedzictwa narodowego lub w sposób odbiegający od zakresu i
warunków określonych w pozwoleniu wykonano przy zabytku wpisanym na Listę
Skarbów Dziedzictwa prace konserwatorskie, restauratorskie, badania konserwatorskie,
lub wykonano inne działania polegające na:
1) trwałym przeniesieniu tego zabytku z naruszeniem ustalonego tradycją wystroju
wnętrza, w którym zabytek ten się znajduje,
2) zmianie przeznaczenia tego zabytku lub sposobu korzystania z tego zabytku,
3) podejmowaniu innych, niż określone w art. 43 ust. 1 pkt 1, działań które mogłyby
prowadzić do zmiany wyglądu tego zabytku